Η BMW 507 ήταν ένα διθέσιο ανοικτό αυτοκίνητο (καμπριολέ) που παρήχθη από την BMW, μεταξύ του 1956 και του 1959. Το μοντέλο παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στο κοινό το 1955 στη Διεθνή Έκθεση Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης και προοριζόταν κυρίως για την αγορά των ΗΠΑ.
Λόγω υψηλού κόστους παραγωγή και φυσικά της υψηλής τιμής, οι πωλήσεις του ήταν ελάχιστες, γεγονός που οδήγησε την εταιρεία σε ζημιές και στη διακοπή της παραγωγής του, αφού είχαν κατασκευαστεί μόλις 252 αντίτυπα.
Ιστορία
Η όμορφη ιστορία της BMW 507 ξεκινά τη δεκαετία του 1950, όταν η ξέφρενη ανοδική πορεία της αυτοκινητιστικής αγοράς στην Ευρώπη βρισκόταν στο απόγειο της . Τα πρώτα χρόνια του οικονομικού θαύματος στη Γερμανία, η BMW δημιούργησε με επιτυχία δύο μεγάλα πολυτελή αυτοκίνητα το 501 και το 502.
Ωστόσο σε αντίθεση με τον ανταγωνισμό της Στουτγάρδης που με το Gullwing 300SL είχε βρεθεί στο κέντρο του ενδιαφέροντος , από την γκάμα των Βαυαρών έλλειπε ένα γυαλιστερό σπορ αυτοκίνητο.
Παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετώπισε η εταιρεία στο παρελθόν, η BMW με την 328 είχε επιτυχίες στους αγώνες και φυσικά οι μηχανικοί της δεν έχασαν ποτέ ούτε την ικανότητα αλλά ούτε και τον ενθουσιασμό τους για να κατασκευάσουν ένα σπορ αυτοκίνητο.
Αυτό όμως που τους έλειπε ήταν μια λαμπρή ιδέα. Το 1952 το τμήμα Έρευνας και Ανάπτυξης της BMW δημιούργησε το BMW “507a”-και ενώ κέρδισε το βραβείο Concours d’Élegance στο Bad Neuenahr, απέτυχε τελικά να «ρίξει» το αυτοκίνητο στην αγορά.
Ο Αμερικανός εισαγωγέας πολυτελών ευρωπαϊκών αυτοκινήτων -σαν την Mercedes 300 SL- Max Hoffman, γνωρίζοντας τα σχεδιαστικά προβλήματα της BMW έστειλε μερικά δικά του σχέδια τα οποία- φυσικά- απορρίφτηκαν.
Ο Hoffman όμως δεν το έβαλε κάτω. Έπεισε τον Διευθυντή της BMW Hanns Grewenig να κατασκευάσει μια roadster έκδοση των BMW 501 –BMW 502 ώστε να γεφυρώσει το κενό μεταξύ των ανταγωνιστών Mercedes, Triumph και MG.
Παράλληλα ζήτησε το 1954 από ένα αμερικανό φίλο του τον Albrecht Count Goertz να σχεδιάσει τις BMW 503 και BMW 507.
Ο Goertz που είχε μεταναστεύσει από τη Γερμανία στις ΗΠΑ το 1936 σχεδίασε το BMW 507 δίνοντας του ένα ιδιαίτερο στιλ που εξακολουθεί να προκαλεί θαυμασμό ακόμη και σήμερα.
Εξωτερικός Σχεδιασμός
Το BMW 507 ήταν ένα ελαφρύ, χαμηλό διθέσιο με πτυσσόμενη υφασμάτινη κουκούλα.
Οι σχεδιαστικές γραμμές και οι λεπτομέρειες που χρησιμοποίησε ο Goertz στη BMW 507 ήταν εντελώς καινούργιες για την εποχή χαρίζοντας στην BMW 507σαφήνεια και αρμονία.
Το ιδιαίτερο προφίλ του αυτοκινήτου με το μακρύ καπό και την καμπίνα μετατοπισμένη προς τα πίσω τονίζονταν από τα φουσκωμένα φτερά ,τις μυώδεις καμάρες των τροχών και τους λειτουργικούς αεραγωγούς πίσω από τους εμπρός τροχούς που θύμιζαν «βράγχια καρχαρία».
Στο πίσω μέρος είχαν τοποθετηθεί δύο κομψά φωτιστικά σώματα, ένας χρωμιομένος προφυλακτήρας και το όμορφο καμπυλωτό τελείωμα του πορτμπαγκάζ που ολοκλήρωνε την εικόνα.
Τέλος το μπροστινό μέρος το αυτοκινήτου ξεχώριζε από το μακρύ καπό με την δυναμική μάσκα που λέγεται ότι θυμίζει καρχαρία τίγρη όταν επιτίθεται (..κάτι είχε Goertz με τους καρχαρίες 😉 ), με την κομμένη μάσκα και το εμπορικό σήμα της BMW (χαρακτηριστικό που χρησιμοποιήθηκε αργότερα στην στη BMW Z3 το 1995) διαχώριζε το αυτοκίνητο από ότι κυκλοφορούσε κείνη την εποχή.
Εσωτερικό
Το εσωτερικό χαρακτηριζόταν από την ομοιόμορφη πατίνα στο ταμπλό που το έκανε ταυτόχρονα λιτό και είναι πολύ επιβλητικό.
Υπήρχαν όμορφα δερμάτινα καθίσματα με ανύπαρκτη πλευρική στήριξη και ένα χαρακτηριστικό ευμεγέθες κοκάλινο τιμόνι που σαν σχεδιασμό το είδαμε να επανέρχεται δυναμικά στις νέες BMW 3, 5 και 7 που παρουσιάστηκαν στα μέσα της δεκαετίας του 70.
Τα όργανα και το ταμπλό ήταν πολύ πληροφοριακά και οι διακόπτες χειρισμού ήταν πολύ εργονομικοί για την εποχή, ενώ τέλος το αυτοκίνητο ήταν εξοπλισμένο από τότε με ζώνες ασφαλείας(δύο σημείων)!
Κινητήρας
Η BMW 507 είχε έναν αλουμινένιο V8 βενζινοκινητήρα 3.2 λίτρων που προερχόταν από την BMW 502, αλλά είχε μια πιο άγρια ρύθμιση στους εκκεντροφόρους -για υψηλότερη συμπίεση- και με δύο διπλά καρμπιρατέρ της Zenith.
Έτσι η απόδοση του αυξήθηκε στους 150 ή 165 ίππων στις 5.000 σαλ. ανάλογα με την έκδοση. Η επίδοση αυτή χωρίς να είναι κορυφαία ήταν πολύ αποδεκτή καθώς η λειτουργία του κινητήρα παρέμεινε γεμάτη στις χαμηλές στροφές διατηρώντας φυσικά τον μεθυστικό ήχο ενός V8.
Η τελική ταχύτητα έφτανε τα 196 km/h ή τα 220 km/h για όσους είχαν επιλέξει την US version που είχε μακρύτερη σχέση μετάδοσης στο διαφορικό. Είχε επιτάχυνση 0-100 km/h σε 11 sec και το συνολικό βάρος του αυτοκινήτου δεν ξεπερνούσε τα 1.220 kg.
Ανάρτηση
Τα μηχανικά μέρη των δυο αυτών αυτοκινήτων ανέλαβε να σχεδιάσει ο Fritz Fiedler. Η μπροστινή ανάρτηση είχε μια διάταξη διπλών ψαλιδιών, ενώ στο πίσω μέρος επιλέχτηκε μια διάταξη άκαμπτου άξονα με ράβδο Panhard για τον έλεγχο των δυνάμεων επιτάχυνσης και πέδησης.
Στα πρώτα αυτοκίνητα BMW 507 του 1956 – 1957 είχαν τοποθετήσει τις αλουμινένιες δεξαμενές καυσίμου 110 λίτρων πίσω από τα καθίσματα και αργότερα για λόγους ασφάλειας, οδικής συμπεριφοράς και άνεσης μίκρυνε σε χωρητικότητα- στα 65 λίτρα- και βρέθηκε κοντά στο χώρο της ρεζέρβας που βρισκόταν στο πορτμπαγκάζ.
Αρχικά το αυτοκίνητο φρέναρε με τέσσερα ταμπούρα και μόνο στις τελευταίες εκδόσεις από τις 254 (μαζί με τα δύο πρωτότυπα) BMW 507 που παρήχθησαν τα μπροστινά ταμπούρα αντικαταστάθηκαν από δισκόφρενα.
Η διαδρομή στον Χρόνο…
Το roadster BMW 507, αποκαλύφθηκε το καλοκαίρι του 1955 για πρώτη φορά στον Τύπο στο ξενοδοχείο Waldorf-Astoria στη Νέα Υόρκη και η επίσημη παρουσίαση του BMW 503 και του BMW 507 έγινε τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους στο Διεθνές Σαλόνι Αυτοκινήτου της Φρανκφούρτης (IAA).
Μετά τα διθυραμβικά σχόλια του τύπου και των επισκεπτών της έκθεσης το αφεντικό της BMW Hanns Grewenig έστειλε τηλεγράφημα στον Goertz που ήταν στην Νέα Υόρκη- που δεν είχε πάει στην έκθεση γράφοντας :
“Το 507 είναι το αστέρι της έκθεσης.” Συγχαρητήρια!
Όμως η ιστορία της BMW 507 έφτασε δυστυχώς στο τέλος της πριν καλά καλά αρχίσει με την BMW να ξεκινά την παραγωγή τον Νοέμβριο τους 1956 πληρώνοντας ακριβά τον ενθουσιασμό των στελεχών της που είχαν παρασυρθεί από το γεγονός ότι η 507 προσέλκυσε αρκετούς διάσημους ηθοποιούς όπως τον Έλβις Πρίσλεϊ, τον Hans Stuck, τον Georg «Schorsch» Meier και τον Alain Delon.
Το κόστος όμως του αυτοκινήτου ήταν απαγορευτικό για την εποχή και αναλογούσε με το κόστος ενός πολυτελούς σπιτιού εκείνης της εποχής. Η παραγωγή κράτησε μέχρι το 1959 με 412 μονάδες για το 503 και 252 για το 507.
Και ο Hoffman, ο μεγαλύτερος εισαγωγέας αυτοκινήτων αν και είχε δεσμευτεί στη BMW ότι θα παραγγείλει 2000 αυτοκίνητα για 5.000 δολάρια ΗΠΑ το καθένα, όταν είδε ότι η τιμή λόγω του υψηλού κόστους παραγωγής πώλησης έφτασε τα 9.000 δολάρια, και ήταν υψηλότερη από τα 300SL, απέσυρε την προσφορά του.
H BMW ποτέ δεν κατάφερε να ξεπεράσει την Mercedes με το 300SL ούτε σαν επιδόσεις ούτε εμπορικά αφού δεν πλησίασε ούτε το 10% των πωλήσεων της.
Μετά την αποτυχία των πολυτελών μοντέλων της BMW, η εταιρεία αναδιπλώθηκε παρουσιάζοντας φθηνότερα μοντέλα όπως τοBMW 700, το BMW Isetta και αργότερα το BMW 1500 που βοήθησε την εταιρεία την εταιρεία να ανακάμψει.
Σήμερα, μόνο 202 αντίτυπα BMW 507 διασώζονται, με εξαιρετικά υψηλές τιμές- αφού είναι συλλεκτικά . To 2014 σε πλειστηριασμό μοντέλο του 1958 πωλήθηκε για 2, 4 εκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ !
Αργότερα, χάρη στον ιδιαίτερο σχεδιασμό του Goertz το 1954, τα roadster BMW Z3, BMW Z4 και το BMW Z8 χρησιμοποίησαν το BMW 507 σαν πηγή έμπνευσης καθιερώνοντας τον ιδιαίτερο σχεδιασμό της .
Digital Test Drive 😉
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Ισμήνη Φαμπιάτου
