Όταν το 2008 οδήγησα για πρώτη φορά το Hyundai i10 είχα διαπιστώσει ότι συνολικά είναι το καλύτερο αυτοκίνητο της μικρής κατηγορίας. Από τότε μέχρι σήμερα η δημοφιλής κατηγορία έχει εμπλουτισθεί με πολλά μοντέλα από ακόμη περισσότερους κατασκευαστές.
Τα αυτοκίνητα αυτής της κατηγορίας μοιάζει να είναι (και στις περισσότερες περιπτώσεις μάλλον είναι) το ίδιο αυτοκίνητο με τους ίδιους κινητήρες, τα ίδια χαρακτηριστικά και προσόντα, αλλά με διαφορετικό σήμα στο τιμόνι. H Mitsubishi με το νέο Space Star, η Peugeot, η Citroen και η Toyota με τα 108, C1 και Aygo αντίστοιχα, ενώ μεγάλη επιτυχία γνωρίζουν τα VW UP, SEAT Mii, και Skoda Citigo. Είμαι σίγουρη ότι ξεχνάω μερικές ακόμη Ασιατικές παραλλαγές του ιδίου concept,(βλ. KIA, Suzuki κτλ).
Γενικά η κατηγορία αποτελείται από οικονομικά αυτοκίνητα με απίστευτους χώρους για τις διαστάσεις τους, ασφαλή συμπεριφορά, αλλά πως να σας το πω.. μοιάζουν πολύ βρε παιδί μου!
Ενώ, είναι καλά αυτοκίνητα διακρίνω σε όλα έναν “copy&paste” ορθολογικό σχεδιασμό που ενώ δημιουργεί καλά αυτοκίνητα, δυστυχώς σκοτώνει τον χαρακτήρα τους. Και για εμάς που αγαπάμε τα αυτοκίνητα αυτό δεν είναι καλό γιατί μας κάνει να βαριόμαστε!
Hyundai i10 1.2
Η Hyundai δεν θα μπορούσε να ξεφύγει από το σύνδρομο του copy&paste, όμως επέλεξε να ξεχωρίζει από τους άλλους κατασκευαστές έχοντας προσθέσει στον σχεδιασμό του νέου Hyundai i10 1.2 ένα παλιό ξεχασμένο συστατικό: το μεράκι! Δεν μπορείς να μην διακρίνεις την αγάπη των ανθρώπων που σχεδίασαν τόσο το εξωτερικό, όσο και το εσωτερικό του αυτοκινήτου.
Σχεδιασμός
Η εξωτερική εμφάνιση γα εμένα είναι η πιο πετυχημένη στην κατηγορία καθώς, δεν υπάρχει οπτική γωνία στον σχεδιασμό του νέου Hyundai i10 1.2 που να μην είναι όμορφη ή ενδιαφέρουσα. 
Το Hyundai i10 1.2 είναι όμορφο και μοντέρνο, ενώ ταυτόχρονα καταφέρνει να έχει κορυφαίους χώρους σε ένα τόσο μικρό αμάξωμα.
Οι όμορφες αλουμινένιες ζάντες 14΄΄με τα φαρδιά 175/45 ελαστικά με τα όποια ήταν εξοπλισμένο το αυτοκίνητο, αφήνουν υποσχέσεις για σπορ χαρακτηριστικά στην οδήγηση. Σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο το μικρό Hyundai έχει πάψει να θυμίζει κουτί(όπως αρκετοί από τους ανταγωνιστές του) χωρίς όμως να έχουν επηρεαστεί στο παραμικρό οι προσφερόμενοι χώροι.
Εσωτερικό
Η θετική εντύπωση που δημιουργεί το εξωτερικό του αυτοκινήτου κλιμακώνεται μόλις ανοίξει η πόρτα του οδηγού. Τα πλαστικά είναι σαφώς βελτιωμένα και το διχρωμία στα ταμπλό με τον συνδυασμό του μπλε με το μαύρο- σε συνδυασμό με τη όμορφη κεντρική κονσόλα κερδίζουν τελικά τις εντυπώσεις. Η εικόνα είναι οπωσδήποτε νεανική και χαρούμενη, ενώ τα μαλακά πλαστικά έχουν άψογη συναρμογή και μια ποιοτική όψη.
Εξοπλισμός/Εργονομία
Το ταμπλό είναι όμως υπόδειγμα εργονομίας δεν μπορώ να μην αναφέρω τον ευδιάκριτο αλλά μάλλον βαρετό στην όψη πίνακα οργάνων, την κεντρική κονσόλα που φέρνει τον επιλογέα στην σωστή θέση και την γενικότερη αίσθηση ευρυχωρίας που αποπνέει το εσωτερικό. Από τη άλλη πλευρά τα χειριστήρια του συστήματος κλιματισμού/αερισμού μπορεί να δείχνουν όμορφα και να θυμίζουν μεγαλύτερο αυτοκίνητο, όμως η λειτουργία τους είναι σκληρή και δεν αποπνέουν την ποιότητα που υπόσχεται η εμφάνιση τους.
Το ίδιο δυστηχώς ισχύει και για το ηχοσύστημα το ποιο δείχνει μοντέρνο και όμορφο, αλλά και η απόδοση του είναι φτωχή και διαθέτει μόνο δυο ηχεία εμπρός. Στα θετικά πολύ θετικά του εσωτερικού συγκαταλέγονται σίγουρα οι πολλές θέσεις για μικροαντικείμενα και ποτήρια, με τις μεγάλες θήκες μπουκαλιών στις πίσω πόρτες να κλέβουν την παράσταση- κάνοντας την επιλογή αρκετών αυτοκινήτων του ανταγωνισμού να καταργήσουν τα πίσω παράθυρα να φαίνεται επιεικώς περίεργη!
Άνεση/ Χώρος Αποσκευών
Η δικαιολογία για τη έλλειψη παραθύρων στις πίσω πόρτες σε ανταγωνιστικά μοντέλα είναι ότι αυτό γίνεται για να ωφεληθεί το εσωτερικό πλάτος στο πίσω κάθισμα. Η Hyundai διαψεύδει αυτή την δικαιολογία με τον πιο ηχηρό τρόπο! Οι πίσω πόρτες όχι μόνο έχουν κανονικά ηλεκτρικά παράθυρα κι μεγάλες θήκες , αλλά ανοίγουν και διάπλατα στις ενενήντα μοίρες κάνοντας την πρόσβαση στα πίσω καθίσματα εύκολη υπόθεση.
Τα καθίσματα είναι άνετα χωρίς να κάνουν ιδιαίτερες παραχωρήσεις στην πλευρική στήριξη, ενώ οι χώροι είναι υπεραρκετοί για τις αστικές –και όχι μόνο- μετακινήσεις τεσσάρων ενηλίκων ή δύο ενηλίκων και τριών παιδιών- καθώς το πίσω κάθισμα εξοπλίζεται με τρείς ζώνες ασφαλείας.
Οι μεγάλες επιφάνειες των παραθύρων και το ύψος της οροφής κάνουν το εσωτερικό φιλόξενο-και δεδομένων των μικρών εξωτερικών διαστάσεων του αυτοκίνητου δεν θα διστάσω να το χαρακτηρίσω πραγματικά άνετο.
Ο χώρος αποσκευών με τα 225 λίτρα χωρητικότητας είναι απόλυτα συμβατός με την κατηγορία και θα χωρέσει τα ψώνια από το σουπερμάρκετ άλλα και το καροτσάκι του μωρού μαζί με όλα τα… συμπράγκαλα. Στον τομέα της ηχομόνωσης έχει γίνει σοβαρή δουλειά και τα πάντα θυμίζουν αυτοκίνητα μεγαλύτερης κατηγορίας.
Εκτός από ένα ενοχλητικότατο τρίξιμο στην περιοχή πάνω από τον καθρέπτη (που σίγουρα αποτελεί feature του συγκειμένου αυτοκινήτου του τέστ) τίποτα δεν έτριζε- και το αυτοκίνητο έμοιαζε να είναι συμπαγές και καλοφτιαγμένο.
Ακόμη περισσότερα εύσημα αξίζουν στους Κορεάτες μηχανικούς αφού και οι αεροδυναμικοί θόρυβοι είναι ελάχιστοι ακόμα και σε ταχύτητες που πλησιάζουν τα 140 χλμ/ω, αλλά και ο θόρυβος από τον κινητήρα και την κύλιση των ελαστικών είναι ανεπαίσθητος κάτι που σίγουρα βοηθά στην εικόνα μεγαλύτερου αυτοκινήτου που αποκομίζουν οι επιβάτες.
Κινητήρας
Ο δεκαεξαβάλβιδος κινητήρας με τους δύο εκκεντροφόρους αποδίδει 87 ίππους στις 6.000 στροφές και 120 Ν/μ στις 4.00 σαλ. Στην πράξη ο κινητήρας τραβάει από χαμηλά και καταλήγει στις 6.200 με ένα ιδιαιτέρα γραμμικό τρόπο. Χωρίς να κόβει την ανάσα ο τετρακύλινδρος κινητήρας επιταχύνει τα 1000 κιλά του μικρού αμαξώματος ήσυχα και αποτελεσματικά κάνοντας τα πρώτα 100 χλμ να φτάνουν σε 12.3 δευτερόλεπτα και την τελική να αγγίζει τα 175χλμ/ω.
Κιβώτιο Ταχυτήτων
Το πεντάρι κιβώτιο ταχυτήτων είναι μέτριο σε αίσθηση, έχει σχετικά κοντές διαδρομές, αλλά όταν θελήσετε να κινηθείτε γρήγορα θα διαπιστώσετε ότι συχνά σκαλώνει στα ανεβάσματα. Αυτό θα ενοχλήσει σε ορισμένα προσπεράσματα και στην σπόρ οδήγηση, όμως δεδομένου του χαρακτήρα του i10 οφείλω να συγχωρήσω αυτό το μικρό ελάττωμα.
Ανάρτηση / Τιμόνι
Τα πετάλια του φρένου και του συμπλέκτη είναι μαλακά και ξεκούραστα στην χρήση, όμως ο τρόπος με τον οποίο λειτούργει ο συμπλέκτης είναι κάπως απότομος και χρειάζεται συνήθεια στο ξεκίνημα. Η ανάρτηση αποτελείται από γόνατα McPherson εμπρός και από έναν σωστά στηριγμένο ημιάκαμπτο πίσω- και ενώ είναι κάπως σφικτή χαρίζει σε αντάλλαγμα μια εντυπωσιακή –δεδομένης της κατηγορίας- οδηγική εμπειρία.
Η ποιότητα κύλισης είναι σίγουρα ένα από τα μεγαλύτερα προσόντα του I10 καθώς μετά από λίγο νόμιζα ότι οδηγούσα μεγαλύτερο αυτοκίνητο.
Στο δρόμο
Στις στροφές θα γείρει αρκετά αλλά θα αργήσει να υποστρέψει, ενώ ένα τσίμπημα στο φρένο θα βοηθήσει στην τοποθέτηση πριν την στροφή.
Είναι περίεργο ότι μιλάω για τοποθέτηση στην στροφή για ένα κορεάτικο αυτοκίνητο πόλης, παρά το ότι η υπερβολική υποβοήθηση στο τιμόνι κάνει το ι10 κάπως νευρικό στην θέση της ευθείας και απαιτεί συνήθεια για να μπορέσεις να το εμπιστευθείς απόλυτα μέσα στην στροφή.
Με δύο λόγια το i10 είναι ασφαλές στις στροφές και τα όρια του θα έρθουν από τα φρένα που ενώ αρχικά είναι δυνατά χάρη στα 4 δισκόφρενα, εάν ζοριστούν- ιδιαίτερα σε κατηφορικές διαδρομές -θα σας κόψουν γρήγορα την όρεξη.
Στην πόλη
Μέσα στην πόλη το μικρό και στενό αυτοκίνητο βολεύεται εύκολα παντού, ενώ χάρη στο γρήγορο τιμόνι και την καλή ορατότητα παρκάρει παντού. Παράλληλα η στιβαρότητα του αμαξώματος και η ισορροπία στην ρύθμιση της ανάρτησης του κορεάτικου μίνι διαχειρίζονται τις εκατοντάδες κακοτεχνίες των ελληνικών δρόμων με γαλλικό τρόπο. Στον αυτοκινητόδρομο η ευχάριστη έκπληξη που μου επιφύλασσε το i10 με έκανε να το αγαπήσω ακόμη περισσότερο, καθώς η άνεση με την οποία ταξίδεψα με 160 χλμ/ω θα έκανε πολλά αυτοκίνητα διπλάσιας αξίας να κοκκινίσουν από ντροπή.
Κατανάλωση /Οικονομία
Η οικονομία σε καύσιμα είναι ανταγωνιστική κυμαίνεται από 8 λίτρα σε βαριά κίνηση μέχρι κάτι λιγότερο από 6 στον αυτοκινητόδρομο.
Πριν από μερικά χρόνια το I 10 ήταν με διαφορά το καλύτερο αυτοκίνητο στην κατηγορία του, αλλά από τότε ο ανταγωνισμός δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια- προόδεψε και μάλιστα πολύ! Αυτοκίνητα σαν το 108 και το VW UP έχουν σίγουρα ταπεραμέντο και σπιρτάδα, όμως με μια πιο προσεκτική μάτια θα διαπιστώσετε ότι δεν μπορούν να πλησιάσουν την ολοκληρωμένη εικόνα που προσφέρει το μικρό Hyundai.
Το i10 μπορεί να στερείται τον έντονο χαρακτήρα κάποιων ανταγωνιστών- αλλά έστω και με πολύ μικρή διάφορα- παραμένει και σήμερα- ίσως η πιο εύστοχη προταση στην κατηγορία μίνι και προσφέρεται μάλιστα σε πολύ συμφέρουσες τιμές.
Δεν με ευχαρίστησε
- Η έλλειψη του χαρακτήρα συγκριτικάμε κάποια άλλα αυτοκίνητα του ανταγωνισμού.
- Η υπερβολική υποβοήθηση στο τιμόνι και η απόδοση του ηχοσυστήματος
Θα θυμάμαι
- Την όμορφη εξωτερική και εσωτερική εμφάνιση
- Το ποιοτικό ταμπλό και την έξυπνη εκμετάλλευση των χώρων.
Ισμήνη Φαμπιάτου
