Κυριακή 6 Απριλιού 2008 –>
–>Οι θρυλικές εικόνες από το Τατόι ήταν στοιχειωμένες στο μυαλό των ανθρώπων που κυριαρχούσαν στους ελληνικούς αγώνες πριν από 25 χρόνια, όταν η πιο δημοφιλής πίστα ήταν αυτός ο αεροδιάδρομος της Πολεμικής Αεροπορίας. Ο 
“Σύνδεσμος Βετεράνων Οδηγών” διοργάνωσε μια όμορφη αυτοκινητιστική γιορτή στην οποία παραβρέθηκαν σχεδόν όλοι οι βετεράνοι οδηγοί και αυτοκίνητα.
Παράλληλα παρά το γεγονός ότι ο καιρός μας τα χάλασε -καθώς οι βροχές της προηγούμενης ημέρας δυσκόλεψαν τις δοκιμές των οδηγών και αποθάρρυναν τον κόσμο να επισκεφτεί τον χώρο του αεροδρομίου στο Τατόι, 2,000 περίπου θεατές παρευρέθησαν στον αγώνα τιμώντας με αυτόν τον τρόπο τους ανθρώπους, τον τόπο και τα αυτοκίνητα που γέννησαν τους αγώνες Αυτοκινήτου στην Ελλάδα.
Τα μαλλιά εκείνων των οδηγών που χάρισαν θέαμα και έκαναν τους αγώνες αυτοκινήτου αγαπητούς σε όλους στην δεκαετία του 60 και του 70 μπορεί να άσπρισαν(ή να χάθηκαν!) όμως τα πανέμορφα αυτοκίνητα του παρελθόντος έμοιαζαν σαν καινούρια και ξύπνησαν μέσα τους μαζί με αναμνήσεις και τα νιάτα τους.
Υπήρχε συγκίνηση όμως κανείς δεν δάκρυσε – όλοι χαμογελούσαν καθώς τα χρόνια μπορεί να πέρασαν στο σώμα τους, όμως οι καρδίες των αγνών φίλων του αυτοκίνητου ήταν και είναι πάντα ζεστές.
Πήγα σε αυτή την εκδήλωση με έναν παλιό πρωταθλητή τον πατέρα μου- τον Παναγιώτη Φαμπιάτο. 
Στα χέρια του κρατούσε το τιμόνι ενός …MacLaren -του πιο αγαπημένου του τετράτροχου που έχει οδηγήσει ποτέ!
Για όσους δεν το γνωρίζουν η γνωστή εταιρεία που διακρίνεται στην Formula 1 φτιάχνει επίσης καροτσάκια για μωρά και σε ένα τέτοιο καθόταν ο εγγονός του!
Οι δύο τους χάθηκαν, γυρίσανε τα “πίτς”, του έδειξε τα “σικέιν” στη ευθεία και του ψιθύριζε την ιστορία και τα τεχνικά χαρακτηριστικά όλων των αυτοκινήτων που περνούσαν. Του εξήγησε ότι η χάραξη της πίστας δεν είχε καμία σχέση με την παλιά διαδρομή και ότι η πίστα δεν είχε καθαριστεί σωστά καθώς ήταν γεμάτη με χαλίκι που τραυμάτιζε τα ευαίσθητα και παλιά αυτοκίνητα που τρέχανε.
Του είπε για την Lotus Elan του Γιάννη Εδιπίδη που κέρδισε τον αγώνα, τις 2002 και τα Εscort που ούρλιαζαν στην προσπάθεια τους να κρατήσουν το πίσω μέρος στην θέση του.
Του έδειξε την πανίσχυρη Porsche RSR του Μάριου Σταφιλοπάτη που ακλούθησε στην δεύτερη θέση και το ηρωικό DKW του πολύ γρήγορου Γιώργου Ραφτόπουλου. Δεν ξέρω τι κατάλαβε ο γιός μου, όμως είδα ότι κοιτούσε με ενθουσιασμό τις συζητήσεις του παππού του με τους πρώην συναθλητές του. Όμορφη που είναι η ζωή!
Στο αγωνιστικό μέρος οι κόντρες για την 3η θέση του Μιχάλη Λυκάκη με Ford Escort RS , του Κώστα Πίστου με Volvo 122 και του Βαλαλάκη με το ΜΚ2 κέρδισαν το ενδιαφέρον των θεατών με την έντονη μάχη που έδωσαν οι οδηγοί. 
Τελικά η Τρίτη θέση πήγε στον Λυκάκη που άφησε τον Πίτσο στη 4η και τον Βαλαλάκη στην 5η. Τα αποτελέσματα μπορείτε να τα δείτε στην σελίδα της ΕΘΕΑ, ενώ ανέβασα μερικές φωτογραφίες και ένα μικρό video για να πάρετε μια γεύση της όμορφης εκδήλωσης.
Ισμήνη Φαμπιάτου
