Κάποτε το δίλημμα RAV ή VITARA βασάνιζε το μυαλό των φίλων της off road αυτοκίνησης. Το ένα ήταν φιλικό και ασφαλές στον δρόμο- χάρη στο κεντρικό διαφορικό την μόνιμη τετρακίνηση και την ανεξάρτητη ανάρτηση, ενώ το άλλο ήταν ένα σκληροτράχηλο εργαλείο – χάρη στο κοντό κιβώτιο ταχυτήτων και τον άκαμπτο άξονα.
Τα χρόνια πέρασαν και οι πωλήσεις τελικά έδειξαν ότι η.. Toyota είχε δίκιο!
Εκείνοι που έψαχναν για ένα φτηνό εκτός δρόμου όχημα δεν ήθελαν να το λερώσουν με λάσπες, αλλά ήθελαν να εκμεταλλευτούν περιστασιακά τις δυνατότητες της τετρακίνησης χωρίς να θυσιάσουν την άνεση τους στον δρόμο.
Έτσι όλοι οι κατασκευαστές υποτάχθηκαν στην μεγάλη ιδέα των SUV και μια πολύ δημοφιλής κατηγορία γεννήθηκε.
Τα κοντά κιβώτια και οι άκαμπτοι άξονες χαθήκανε και την θέση τους πήρανε τα δέρματα και οι χώροι για την οικογένεια. Τo ενδιαφέρον των αγοραστών άρχισε σιγά σιγά να στρέφεται προς τα πιο πρακτικά και οικονομικά SUV’s αδιαφορώντας για τις δυνατότητες εκτός δρόμου που προσφέρει η τετρακίνηση και τα κοντά διαφορικά.
Πρόκειται για ένα κοινωνιολογικό φαινόμενο όπου οι άνθρωποι ενδιαφέρονται περισσότερο για την περιπετειώδη εικόνα που προβάλλουν στους άλλους αδιαφορώντας για τις ουσιαστικές δυνατότητες του αυτοκινήτου τους.
Επειδή δεν έχω κοινωνιολογικές γνώσεις μου είναι αδύνατον να κατανοήσω ακριβώς γιατί συμβαίνει αυτό, αλλά η αγορά έπηξε από δικίνητα SUV’s- και όπου και να κοιτάξεις υπάρχουν αυτοκίνητα που δείχνουν τετρακίνητα, αλλά δεν είναι!
Το νέο Suzuki Vitara δεν ανήκει σε αυτή την κατηγορία-αν και η μόδα το επηρέασε αρκετά.
Πριν το οδηγήσω δυσκολευόμουν να διακρίνω τις διάφορες του Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip από το SX4 S-Cross- και δικαιολογημένα αφού η Suzuki χρησιμοποίησε το ίδιο πλαίσιο και μηχανικά μέρη και για τα δύο μοντέλα.
Το SX4 είναι η ασφάλτινη έκδοση, ενώ το Vitara είναι το πιο χωμάτινο, και έτσι δικαιολογείται το κατά 10 cm μικρότερο μεταξόνιο και το κατά 12,5 cm μικρότερο μήκος του από το S-Cross.
Ωστόσο σε σχέση με το θρυλικό Grand Vitara που αντικατέστησε, έχει γίνει σημαντικά μικρότερο, χαμηλότερο, έχει χάσει τις κοντές σχέσεις στο κιβώτιο και το ύψος από το έδαφος –και αυτό όπως θα δείτε στην ανάλυση του Μ. Μισκή για την εκτός δρόμου συμπεριφορά δυσαρεστεί τους φίλους της εκτός δρόμου κίνησης. 
Εκείνοι βλέπουν ότι το νέο Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip μοιάζει με το παλιό μόνο στο όνομα του και πιστεύουν ότι κάθε σύγκριση με το παλιό είναι απλά άτοπη.
Αντίθετα προσωπικά σαν “ασφάλτινη οδηγός” πιστεύω ότι αν εξαιρέσεις τις εκτός δρόμου δυνατότητες και προσαρμόσεις την ματιά σου στις καθημερινές ανάγκες του σύγχρονου οδηγού, τότε θα δεις ότι είναι πολύ πιο όμορφο, πιο πρακτικό και σίγουρα πιο ευχάριστο στην οδήγηση στον δρόμο. Χαοτικά καλύτερο όμως!
Είναι σε όλα καλύτερο – και με βάρος κάτω από 1300 κιλά, είναι πολύ ελαφρύτερο από το παλιό- και φυσικά εξαιρετικά οικονομικό.
Καλώς ήρθατε λοιπόν στο περιβάλλον του Autoholix, όπου κάθε τόσο οι απόψεις των δοκιμαστών δεν συμπίπτουν.Και αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον γιατί το μόνο που χρειάζεται να αποφασίστε για να διαλέξετε μεταξύ των δύο απόψεων είναι να αναλογιστείτε το πόσο συχνά και πόσο σκληρά κινείστε εκτός δρόμου!
Εξωτερικό Εμφάνιση
Η εμφάνιση της μάσκας είναι άγρια και θυμίζει αρκετά το θρυλικό μοντέλο, όμως η αναφορά στο offroad παρελθόν σταματά μόλις παρατηρήσεις τους μεγάλους εμπρός προβόλους που σίγουρα θα βρουν όταν αρχίσει το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip να κινείται στα πολύ δύσκολα εδάφη.
Ωστόσο, κοιτώντας το προφίλ οι χαρακτηριστικοί αεραγωγοί πίσω από το καπό και τα έντονα φουσκωμένα φτερά γεννούν συνειρμούς από την πρώτη γενιά του Vitara!
Η πίσω όψη του Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip με την αφαίρεση του εφεδρικού τροχού από την πίσω πόρτα είναι σαφώς πιο μετριοπαθές και σίγουρα πιο πρακτικό- αφού το άνοιγμα του χώρου αποσκευών γίνεται τώρα πιο άνετο.
Στην ακριβή έκδοση του αυτοκινήτου που μου παραχώρησε η αντιπροσωπεία για δοκιμή, το αυτοκίνητο διέθετε τις πολύ όμορφες αλουμινένιες ζάντες-που βλέπετε στις φωτογραφίες και κάποια αλουμινένια κομμάτια στο κάτω μέρος του σπόιλερ που μοιάζουν με προστατευτική ποδιά (αλλά δεν είναι).
Συνολικά βρίσκω την εμφάνιση του Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip όμορφη και φιλική με το αστικό περιβάλλον -και ειδικά στην έκδοση με την διχρωμία στην οροφή- αρκετά ιδιαίτερη και μοντέρνα…αν μπορώ να μιλάω και εγώ για μόδα!
Εσωτερικό
Ανοίγοντας την πόρτα του οδηγού η εικόνα που αντίκρισα δεν μπορώ να πω ότι με εντυπωσίασε, καθώς ενώ τα πάντα είναι φτιαγμένα με έναν ορθολογικό τρόπο αλλά η ποιότητα των υλικών και το design του ταμπλό είναι κάπως μουντό.
To Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip λοιπόν εστιάζει απόλυτα στην εργονομία και ενώ όλα βρίσκονται εκεί που πρέπει, είναι λειτουργικά και πρακτικά- δεν υπάρχει τίποτα που να κάνει “Wow”-που έλεγε και ο ανορθόγραφος πρώην υπουργος που είχε μαλώσει με το δεύτερο σύμφωνο της αλφαβήτου μας!
Ο πίνακας οργάνων είναι απόλυτα ευανάγνωστος, ενώ πιο δίπλα σίγουρα ξεχωρίζει το αναλογικό ρολόι που βρίσκεται στο κέντρο του ταμπλό μεταξύ των αεραγωγών- όμως τα πλαστικά του ταμπλό θα έπρεπε να είναι μαλακά και πολύ καλύτερα στην αφή για να μην έρχονται σε αντίθεση με τα θερμαινόμενα δερμάτινα καθίσματα που είχε η έκδοση της δοκιμής.
Την κατάσταση προσπαθεί να σώσει κάπως μια “λωρίδα αλουμινίου” που διατρέχει το ταμπλό, όμως ο ενθουσιασμός του βλέμματος χάνεται πολύ γρήγορά όταν η αφή διαπιστώσει ότι είναι φτιαγμένη από πλαστικό…
Το θερμαινόμενα κάθισμα είναι άνετα και έχουν καλή πλευρική στήριξη –ενώ χαμηλότερα στο κέντρο του ταμπλό υπάρχει ένα mediacenter με μέτρια λειτουργικότητα και πιο χαμηλά το βλέμμα συναντά μια κονσόλα με τους διακόπτες ρύθμισης της θερμοκρασίας ζέστης/κρύου και κάποιους χώρους αποθήκευσης.
Το δερμάτινo τιμόνι έχει πολύ σωστό μέγεθος και ευχάριστο grip και φιλοξενεί διακόπτες που καλύπτουν όλες τις λειτουργιές του αυτοκίνητου όπως ο χειρισμός του cruise control και του media center ,αλλά και paddles για τον χειρισμού του αυτόματου κιβωτίου ταχυτήτων.
Στις εμπρός πόρτες υπάρχουν θήκες για μικροαντικείμενα και για μπουκάλια νερού, ενώ στην κεντρική κονσόλα υπάρχουν πρακτικές θήκες για αναψυκτικά και οι πατροπαράδοτες θύρες USB.
Στο πίσω κάθισμα ο χώρος για τα γόνατα είναι ικανοποιητικός, όμως το εσωτερικό ύψος δεν επαρκεί για άτομα ψηλότερα από 1.80 καθώς το κεφάλι τους βρίσκεται σε μόνιμη επαφή με τον ουρανό. Και ενώ οι ψηλοί επιβάτες προβληματίζονται εξαιτίας του περιορισμένου εσωτερικού ύψους, έρχεται και το τούνελ της μετάδοσης στην μεσαία θέση να κάνει τον πέμπτο επιβάτη να δυσκολεύεται και αυτός να βολέψει τα πόδια του.
Αν όμως έχετε τρία μικρά παιδία όπως εγώ, όλα αυτά δεν έχουν καμία σημασία- και θα εκτιμήσετε τις πίσω πόρτες που ανοίγουν στις 90 μοίρες κάνοντας την πρόσβαση στο φωτεινό εσωτερικό άνετη και πρακτική.
Κανένα παράπονο δεν είχα και με τον χώρο αποσκευών των 370 λίτρων, ο όποιος έχει κανονικό σχήμα και επιπλέον διαθέτει και διπλό πάτωμα για να κρύβετε αποσκευές ή αντικείμενα που δεν θέλετε να είναι εκτεθειμένα στα κακά μάτια
Κινητήρας /Μετάδοση
Ο υπερτροφοδοτούμενος πετρελαιοκινητήρας αμέσου ψεκασμού των 1.6 λίτρων αποδίδει 120 ίππους στις 3.750 και 320 Nm ροπής στις 1.750 σαλ.
Επειδή είναι δεκαεξαβάλβιδος δεν έχει πρόβλημα να γυρνά στις 5,000 σαλ χωρίς να λαχανιάζει- που για πετρελαιοκινητήρα αυτή είναι μια άριστη επίδοση. Το τούρμπο ζωντανεύει από τις 1.200 σαλ κάνοντας το αυτοκίνητο ευχάριστο μέσα και έξω από την πόλη.
Το εξατάχυτο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων διπλού συμπλέκτη που ακολουθεί μπορεί να στενοχώρησε τον Hardcore Offroader δοκιμαστή μας καθώς σίγουρα δεν έχει την ανθεκτικότητα στην σκληρή χρήση που θα είχε ένα κιβώτιο με μετατροπέα ροπής, όμως οι καιροί έχουν αλλάξει.
Το ζητούμενο στα σημερινά αυτοκίνητα είναι η απόδοση και η οικονομία στον δρόμο- και έτσι δεν υπάρχει γραμμάριο καυσίμου που θα μπορούσε να χαθεί μέσα σε ένα αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων με υδραυλικό μετατροπέα ροπής ο οποίος θα βοηθούσε στο αυτοκίνητο να πατινάρει άκοπα στις εκτός δρόμου εξορμήσεις.
Στον δρόμο και στην καθημερινή χρήση ο διπλός συμπλέκτης έχει άψογη λειτουργία και βοηθά το αυτοκίνητο να ταξιδεύει άνετα, αθόρυβα και κυρίως οικονομικά.
Ο τρόπος με τον οποίο λειτουργεί αλλάζοντας βελούδινα τις σχέσεις τόσο μέσα στην πόλη- όσο και στο χειροκίνητο mode στις στροφές – με κάνει να πιστεύω ότι μάλλον είναι το πιο «καλοκουρδισμένο» αυτόματο κιβώτιο διπλού συμπλέκτη που έχω δοκιμάσει!
Από την άλλη πλευρά του κιβωτίου ταχυτήτων βρίσκεται ένα light σύστημα τετρακίνησης χωρις κεντρικό διαφορικό που στον δρόμο αλλά και στα ολισθηρά οδοστρώματα τα καταφέρνει αρκετά καλά.
Δίπλα από το χειρόφρενο υπάρχει ένας ποιοτικός περιστροφικός διακόπτης που προσφέρει τις επιλογές Auto, Lock, Snow και Sport.
Στην θέση «Αuto» η δύναμη μεταφέρεται στους εμπρός τροχούς- και εάν χαθεί η πρόσφυση, τότε αυτόματα ένας ηλεκτρουδραυλικός συμπλέκτης την μεταφέρει αμέσως και στους πίσω τροχούς.
Το κουμπί «Lock» μπλοκάρει τον ηλεκτρουδραυλικό συμπλέκτη μέχρι τα 50 χλμ/ω προκειμένου να βοηθηθεί το αυτοκίνητο να εκκινήσει σε ένα ολισθηρό έδαφος.
Εάν επιλεχθεί το πρόγραμμα «Snow», τότε η περισσότερη ροπή καταλήγει στους πίσω τροχούς, η απόκριση του κινητήρα στο γκάζι γίνεται κάπως ράθυμη και το αντισπίν γίνεται ιδιαίτερα παρεμβατικό. Σε αυτή την θέση θα κινηθείτε αργά και με πολύ ασφάλεια σε χιονισμένους δρόμους, όμως μην περιμένετε να διασκεδάσετε με υπερστροφές ισχύος, γιατί απλά αυτό δεν γίνεται.
Για να γίνει αυτό υπάρχει η θέση «Sport». Εκεί η απόκριση στο γκάζι γίνεται άμεση, η ροπή μεταφέρεται στους πίσω τροχούς και σε αυτή την θέση το ESP μπορεί να απομονωθεί και έτσι να παίξετε οδηγώντας με το πλάι..
Μην φανταστείτε ατέλειωτες πλαγιολισθήσεις γιατί τα αυτοκίνητο είναι βασικά ρυθμισμένο αρχικά να υποστρέφει. Όμως με λίγη βοήθεια από το χειρόφρενο και το τιμόνι μπορείτε να διασκεδάσετε αρκετά σε γλιστερα οδοστρώματα!
Γενικά η τετρακίνηση με έπεισε για την ελκτική πρόσφυση που προσφέρει, όμως τα 18,5 μόνο εκατοστά που απέχει από το έδαφος, μάλλον θα περιορίσουν τις δυνατότητες όταν οι συνθήκες γίνουν δύσκολες.
Η επιτάχυνση 0-100 είναι 13 δευτερόλεπτα, όμως το αυτοκίνητο δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ πιο γρήγορο χάρη στην ροπή του κινητήρα και το εξαιρετικό κιβώτιο ταχυτήτων. Στον αυτοκινητόδρομο θα δείτε εύκολα 170χλμ/ω και με λίγη υπομονή θα φτάσετε και τα 190 χλμ/ω.
Ανάρτηση
Η ανάρτηση αποτελείται από γόνατα McPherson και έναν σωστά στηριγμένο ημιάκαμπτο άξονα που αρνείται να αποκαλύψει την ταυτότητα του στον δρόμο, αφού δεν υπάρχουν αναπηδήσεις στις λακκούβες.
Η ανάρτηση είναι σχετικά σφικτή και οι σκληρές αντιστρεπτικές ράβδοι δεν επιτρέπουν μεγάλες κλίσεις στις στροφές.
Στην Πόλη
Μέσα στην πόλη το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip με εξέπληξε με τον καλύτερο δυνατόν τρόπο. Καταρχήν η κατανάλωση κυμαίνεται από 5-6λίτρα /100χλμ.(ανάλογα με την κίνηση που θα συναντήσετε) -και αυτό αν αναλογιστείτε το βάρος και τις τριβές της τετρακίνησης το κατατάσσει στην κατηγορία των εξαιρετικά οικονομικών αυτοκινήτων.
Το κοφτερό τιμόνι και η ορατότητα που προσφέρει η ψηλή θέση οδήγησης και τα σχετικά κάθετα και μεγάλα σε επιφάνεια παράθυρα το κάνουν ιδανικό για αστικές διαδρομές.
Το τετράγωνο σχήμα του επιτρέπει στον οδηγό να υπολογίσει με ευκολία τις διαστάσεις του αυτοκίνητου όταν ελίσσεται στα στενά της πόλης και στο παρκάρισμα.
Οι αναρτήσεις παρά την σφικτή τους ρύθμιση και τον άκαμπτο πίσω άξονα διαχειρίζονται τις λακκούβες των τριτοκοσμικών δρόμων της πονεμένης Αθήνας μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, αλλά η ποιότητα συναρμογής του εσωτερικού δεν είναι τέλεια και έτσι συχνά πυκνά θα ακουστούν τριγμοί από τα πλαστικά.
Τέλος η ηχομόνωση σε ότι αφορά τον θόρυβο κύλισης των ελαστικών αφήνει την λειτουργία της ανάρτησης και των ελαστικών να ακουστεί στο εσωτερικό.
Στον Αυτοκινητόδρομο
Το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip Auto 6TCSS ταξιδεύει με απολαυστικό τρόπο με 140 με τον κινητήρα να γουργουρίζει στις 2.600 σαλ με 6η ταχύτητα. Η κατανάλωση σε αυτές τις συνθήκες είναι περίπου 6.5 λίτρα ανά 100 χλμ που είναι μια εκπληκτική τιμή για ένα τετρακίνητο SUV.
Μετά τα 150 η κατανάλωση ανεβαίνει απότομα μαζί με τους αεροδυναμικούς θορύβους που οφείλονται στην όχι και τόσο καλή ηχομόνωση του αυτοκίνητου..
Όπως είναι αναμενόμενο για ένα SUV το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip επηρεάζεται από τους πλευρικούς άνεμους, αλλά ευτυχώς το τιμόνι προσφέρει αρκετά καλή αίσθηση και έτσι η διόρθωση της πορείας είναι εύκολη.
Το ευχάριστο είναι ότι και σε παρατεταμένες στροφές κοντά στην τελική ταχύτητα του αυτοκινήτου (που μου είπαν ότι μπορεί να φτάσει τα 190 χλμ/ω στο κοντέρ) το αυτοκίνητο δεν γέρνει εμπνέοντας μια πρωτόγνωρη για τον χαρακτήρα και την κατηγορία του σιγουριά.
Αυτό σίγουρα οφείλεται και στο εξαιρετικά χαμηλό βάρος των 1270 κιλών!
Στρίβοντας
Στο επαρχιακό δίκτυο το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip Auto 6TCSS είναι ευχάριστο και ασφαλές όσο ξέρεις τι να περιμένεις από ένα αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας. Στις στροφές παρέχει καλή πρόσφυση, ενώ αν πιεστεί θα ανοίξει την τροχιά του με μια προοδευτική υποστροφή.
Το κιβώτιο ταχυτήτων στην αυτόματη λειτουργία του βρίσκεται μονίμως στην σωστή σχέση κάνοντας την χρήση των paddles απολύτως προαιρετική- αν όχι περιττή.
Αν νομίζετε ότι θα μπορέσετε να προκαλέσετε υπερστροφή ισχύος -ξεχάστε το, απλά αποκλείεται. Οι κλίσεις στις στροφές είναι μικρότερες από ότι οι μεγάλες διαδρομές των αναρτήσεων προδιαγράφουν, κάτι που δείχνει πόσο καλή δουλεία έχει γίνει με τις αντιστρεπτικές ράβδους.
Αν δεν το πιέσετε το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip Auto 6TCSS θα σας ταξιδέψει άνετα και με ασφάλεια σε κάθε περίσταση καθώς το μικρό του βάρος το κάνει ευκίνητο και σταθερό στις εναλλαγές πορείας .
Τα φρένα στέκονται με αξιοπρέπεια στις περιστάσεις -και ενώ η αίσθηση τους θα μπορούσε να ήταν καλύτερη, παρέμειναν δυνατά και ανθεκτικά παρά την ταλαιπωρία που τους επιφύλαξα κατά την διάρκεια της δοκιμής.
Εκτός Δρόμου (Μιχάλης Μισκής)
Η διαδρομή είναι μέτριας δυσκολίας για καθαρόαιμα 4Χ4. Όλα μπορούσαν να φτάσουν μέχρι την κορυφή. Τα καλύτερα από αυτά μάλιστα, με υπεροπτική άνεση. Ωστόσο φάνταζε απροσπέλαστη για κάθε μικρό SUV, σαν το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip που οδηγώ σήμερα.
Όμως σκέφτομαι, Vitara δοκιμάζεις, όχι κάποιο ανώνυμο “χθεσινό” SUV. Και η αλήθεια είναι από το 1988 που η Suzuki λανσάρισε το μικρό 4Χ4, αυτό κατάφερε να φτιάξει μια εικόνα τίμιου και πραγματικού 4Χ4.
Μπορεί όχι heavy duty εργαλείου, αλλά σίγουρα καλού και ικανού fun machine.
Οι διάφορες γενιές των Vitara και Grand Vitara που ακολούθησαν, χάρισαν χαμόγελο, αίσθηση ελευθερίας και πρόσβαση στις κρυμμένες ομορφιές του κόσμου, σε χιλιάδες νέους που από τη μία δεν μπορούσαν να υποστηρίξουν οικονομικά την αγορά και κατοχή κάποιου τετρακίνητου “τέρατος” πολλών κυβικών και δυνατοτήτων κι από την άλλη δεν ήθελαν να συμβιβαστούν με την πρωτόγονη άνεση και οδική συμπεριφορά των μικρότερων Samurai ή να γυρίσουν την πλάτη στην Ιαπωνική αξιοπιστία επιλέγοντας το Niva (τον κύριο ανταγωνιστή των πρώτων Vitara από πλευράς χώρων και κυβικών).
Τα χρόνια πέρασαν, το μοντέλο εξελίχθηκε όλο και περισσότερο με ασφάλτινο προσανατολισμό και αυτό που έχω σήμερα στα χέρια μου είναι ένα συμπαθέστατο μικρό SUV, σχετικά άνετο και δυνατό για τα δεδομένα της τιμής του και σίγουρα πολύ πιο ασφαλές στην άσφαλτο από τους προκατόχους του.
Είναι επίσης αρκετά απρόσωπο, έχει μέτρια ποιότητα υλικών, μέτριους χώρους και μικρό βάρος. Είναι τίμιο χωρίς να είναι ψαρωτικό.
Κάποιους αυτό δεν τους ενοχλεί. Αλλά αυτά θα σας τα έχει ήδη πει η Ισμήνη στο κύριο άρθρο. Οπότε ας επιστρέψουμε στην αρχή της δύσκολης διαδρομής μας.
Ξεκινάμε, χωρίς αργές σχέσεις αφού το Vitara μας δεν διαθέτει, με την αρωγή όμως του αυτομάτου κιβωτίου που πατινάρει και μας βοηθάει χωρίς -νομίζουμε- να καίμε τον δίσκο. Και το μικρό αυτοκίνητο φτάνει μέχρι τη μέση της ανάβασης πριν αρχίσει να δυσκολεύεται.
Από εκεί και πάνω τα νεροφαγώματα μεγαλώνουν, η κλίση μεγαλώνει, οι πέτρες μεγαλώνουν και το Vitara αρχίζει να κινείται συνεχώς με έναν ή δύο τροχούς στον αέρα και να σπινάρει.
Είναι φανερό ότι δεν θέλει να συνεχίσει. Εμείς όμως θέλουμε. Και με προσεκτικό πάτημα για να μην τραυματίσουμε τους όμορφους αλλά χαμηλούς προφυλακτήρες, δοκιμάζουμε με περισσότερο πάθος.
Να μην σας ζαλίσω, ανέβηκε χωρίς ν’ ακουμπήσει πουθενά. Όταν όμως έφτασε στην κορυφή, μαζί του έφτασε και μια έντονη μυρωδιά καμμένου υλικού τριβής, ενώ στο ταμπλό άναψε το warning light για μηχανική βλάβη συνοδευόμενο από την σχετική ηχητική προειδοποίηση.
Μπιιιπ-μπίιπ-μπίιπ! Μόνο που δεν μου έγραψε στην οθόνη “Eleos Re Man, Ti Nomizeis Oti Odigeis?”
Το αφήσαμε λίγο να κρυώσει και συνεχίσαμε κανονικά, με μόνη την μυρωδια καμμένου να θυμίζει το ατυχές συμβάν. Όμως δεν θα το επιχειρούσα ξανά, ούτε σας το προτείνω.
Εν συνόλω και όχι αποκλειστικά από την off road διαδρομή, στην σύντομη γνωριμία μου με το Vitara στην πετρελαιοκίνητη και αυτόματη έκδοσή του, είδα ότι διαφοροποιείται πολύ από τους προκατόχους του και ακολουθεί το σύγχρονο ρεύμα των compact SUVs, που διεκδικούν κάθε χρόνο και μεγαλύτερο κομμάτι στο σύνολο των πωλήσεων στην Ευρώπη.
Συμπέρασμα (Off Road)
Χωράει τις ζωές ενός νέου ζευγαριού και το κάθισμα του πρώτου μωρού. Χωράει διακοπές σε νησιά και εκδρομές σε ορεινά χωριά. Χωράει χωματόδρομους και είναι και διασκεδαστικό σε αυτούς, αν και το ESP σε ξενερώνει νωρίς.
Αλλά δεν χωράει κακοποίηση. Αν το σεβαστείτε θα σας υπηρετήσει για χρόνια γιατί είναι Suzuki και άρα είναι αξιόπιστο.
Θα τρίζει λίγο περισσότερο κάθε χρόνο αλλά δεν θα χαλάσει ποτέ. Αν όμως οι ανάγκες σας ή τα χόμπυ σας επιβάλλουν την συχνή κίνηση σε hard core εκτός δρόμου διαδρομές, νομίζω ότι θα πρέπει να ψάξετε σε άλλη κατηγορία.
Κλείνω με κάτι που θεωρώ πως όλοι οι αναγνώστες γνωρίζουν αλλά είναι πάντα καλό να ξαναθυμόμαστε: Αυτό που διαφοροποιεί τα εκτός δρόμου οχήματα από τα συμβατικά αυτοκίνητα δεν είναι μόνο οι δυνατότητές τους.
Ίσως ακόμη περισσότερο κι από αυτές, είναι η αντοχή που έχουν σχεδιαστεί για να έχουν σε μακροχρόνια και συνεχή σκληρή χρήση.
Γι’αυτό είναι βαριά, νωθρά στην άσφαλτο, ακριβά στην κατασκευή και στην χρήση τους.
Η φρέσκια αυτή κατηγορία των μικρών SUVs (Cross Overs etc) δεν είναι εκτός δρόμου οχήματα. Και γνωρίζει τόσο μεγάλη επιτυχία, ακριβώς γιατί οι 9 στους 10 που επέλεγαν τα τετρακίνητα θηρία, δεν χρειαζόταν ποτέ αυτά τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους. Τώρα πια υπάρχουν επιλογές για κάθε γούστο και κάθε budget.
Μέσα λοιπόν σε αυτό το νέο τοπίο, νομίζω πως το νέο Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip έχει εξασφαλισμένη επιτυχία.
Απλώς η θέση που κάλυπτε το παλιό Vitara, αυτή του προσιτού fun machine που μπορεί να φτάσει μακρύτερα από κάθε SUV και να το κάνει για χρόνια χωρίς να χρειάζεται ο ιδιοκτήτης του να είναι “πλούσιος”, μάλλον έχει μείνει πια κενή.
Συμπέρασμα (On Road!)
Τo SX4 είναι ένα ολοκληρωμένο αυτοκίνητο που προφέρει τίμιες λύσεις στις οικογενειακές ανάγκες μετακίνησης. O ανταγωνισμός στην κατηγορία είναι έντονος τόσο από τους ευρωπαίους όσο και από τους Ασιάτες κατασκευαστές.
Με όλο αυτό τον ανταγωνισμό που υπάρχει σε αυτή την κατηγορία κερδισμένοι είμαστε εμείς οι καταναλωτές που έχουμε πια να διαλέξουμε μέσα από πολλές και καλές προτάσεις-και το Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip είναι μια από τις λογικότερες επιλογές που μπορείτε να κάνετε.
Οι τιμές του πετρελαιοκίνητου Vitara ξεκινούν από τα €19,000 για τις FWD εκδόσεις και τα €27,000 για τις AWD εκδόσεις με πολύ πλούσιο εξοπλισμο.
Οι τιμές είναι χαμηλές και σίγουρα προϊδεάζουν για την μέτρια ποιότητα των πλαστικών στο εσωτερικό-όμως κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει την απίστευτη οικονομία στα καύσιμα- και κυρίως την θρυλική αξιοπιστία των αυτοκινήτων της Suzuki.
Μπορεί το πλούσιο Suzuki Vitara 1.6 DDiS AllGrip Auto 6TCSS της δοκιμής με το κορυφαίο επίπεδο προσφερόμενου εξοπλισμού να κοστίζει σχεδόν €31,000- και να φαίνεται ότι στον δρόμο του να συναντά το ικανότατο εκτός δρόμου Jeep Renegade 4X4, όμως το πετρελαιοκίνητο τετρακίνητο Renegade λογω κυβισμού παραμένει €5,000 ακριβότερο, ενώ έχει φόρους πολυτελους διαβίωσης (..ελέος) και υψηλότερα τελη κυκλοφορίας.
Έτσι όποιος ψάχνει για τετρακίνητο πετρελαιοκίνητο SUV μέχρι 1,600 κ.εκ θα δει ότι το Suzuki Vitara 4X4 1.6 DDiS AllGrip Auto 6TCSS παραμένει μια από τις πιο δυνατές επιλογές.
Δεν με ευχαρίστησε
- Η ποιότητα των πλαστικών στο εσωτερικό και η μέτρια ηχομόνωση.
- Οι εκτός δρόμου ικανότητες που δεν συμβαδίζουν με τον θρύλο των προγόνων του .
Θα θυμάμαι
- Τον ροπάτο και οικονομικό πετρελαιοκινητήρα κινητήρα και το άψογο αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.
- Την έξυπνη τετρακίνηση και την ευχάριστη συμπεριφορά στην άσφαλτο.
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Ισμήνη Φαμπιάτου
