Ήμουν στον δρόμο για να γνωρίσω την νέα ηλεκτροκίνητη Jaguar i-Pace οδηγώντας το τρίλιτρο τετρακίνητο SUV της οικογένειας, όταν είδα ότι κατανάλωνα 14 λίτρα καυσίμου/100 χιλιόμετρα για να μετακινώ τους δύο τόνους της ματαιόδοξης ύπαρξης μου από το σπίτι μου στα ΒΠ στην αντιπροσωπεία στης Jaguar της Tzortzis SA στα Γλυκά Νερά..
Before i-Pace
Στο φανάρι γκάζωσα λίγο το τρίλιτρο μοτέρ του “δεινοσαύρου” (όπως χαϊδευτικά φωνάζουμε το αυτοκίνητο μας) που με αποζημίωσε με τον γνώριμο μελωδικό του ήχο του σαν να μου λέει « μην φοβάσαι, θα είμαι εδώ να σου δίνω χαρά για πάντα-και ας πληρώνεις κάτι παραπάνω»!
Γενικά μιλώντας, όταν ακούς «για πάντα» καλό είναι να ετοιμάζεσαι για εκπλήξεις…
Υπάρχουν ευτυχώς ακόμη πολλά προβλήματα που κάνουν εμάς τους βενζινοκέφαλους να νοιώθουμε ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα με μπαταρίες δεν μπορούν να αντικαταστήσουν οριστικά τον αγαπημένο μας κινητήρα εσωτερικής καύσης-και αυτό είναι μάλλον καλό για την συνομοταξία μας…
Το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό είναι η περιορισμένη ακτίνα δράσης και ο χρόνος φόρτισης των μπαταριών, ενώ αν σκεφτούμε λίγο ακόμη ίσως κάποιοι από εμάς να αρχίσουν να αμφισβητούν το οικολογικό όφελος της νέας τεχνολογίας.
Ωστόσο τα προβλήματα αυτονομίας των ηλεκτροκίνητων αυτοκίνητων θα λυθούν είτε με «σουπερ μπαταρίες», είτε με «κασέτες μπαταριών, είτε με επαγωγική φόρτιση στους δρόμους και τους χώρους στάθμευσης- οπότε η αυτονομία μάλλον δεν θα πρέπει να μας ανησυχεί.Θα μπορούμε σίγουρα να κόβουμε βόλτες όπως παλιά…
‘Όλα καλά λοιπόν?Όχι βέβαια!
Όσο και να φωνάζουν υποκριτικά οι οικολόγοι είναι γεγονός ότι η κίνηση των αυτοκινήτων με ΜΕΚ μολύνει συνολικά λιγότερο από ότι η βιομηχανία της Κίνας και των ΗΠΑ, ενώ ακόμη και τα αέρια που παράγει η κτηνοτροφία βρίσκονται σε ψηλότερη θέση από ότι οι παγκόσμιες εκπομπές ρύπων του ταλαίπωρου αυτοκίνητου μας.
Σκέφτηκαν (οι φωστήρες) ότι αφού δεν μπορούν να βγάζουν χρήματα από την μείωση των βιομηχανικών ρύπων πουλώντας κυριολεκτικά αέρα από την μια χώρα στην άλλη, μια καλή ιδέα θα ήταν να μας πουλήσουν ηλεκτρικά αυτοκίνητα-όπως παλαιότερα σκεφτήκαν να μας πουλήσουν τα Diesel που σήμερα αφορίζουν…
«Πες τους ότι θα πεθάνει ο πλανήτης… Το χρήμα να γύρνα ρε φίλε», είπε ο σοφός!
Μια τρύπα στο νερό
Η εμφάνιση της ηλεκτροκίνησης με τα σημερινά μέσα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας μοιάζει με μια τρύπα στο νερό, καθώς το μόνο που καταφέρνουμε είναι να παίρνουμε τους ρύπους από το κέντρο της πόλης και να τους μεταφέρουμε στις περιοχές παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος, λες και αυτές βρίσκονται σε άλλο πλανήτη…
Και όμως, μοιάζει να είναι χειρότερα από μια τρύπα στο νερό!
Αν συνυπολογιστούν οι απώλειες του δικτύου για την μετατροπή θερμικής ενέργειας (από την καύση πετρελαίου ή λιγνίτη) σε ηλεκτρισμό, η μεταφορά της με καλώδια σε απίστευτα μεγάλες αποστάσεις, οι απώλειες σε μετασχηματιστές και φορτιστές και τέλος οι απώλειες ενέργειας των ίδιων των μπαταριών και των ηλεκτροκινητήρων τότε η εικόνα χάνει τα χαρούμενα πολύχρωμα χρώματα της-μαζί με τους φιόγκους από τα ουράνια τόξα των οικολογικών οργανώσεων…
Όχι άλλο κάρβουνο
Μέχρι η παραγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας να γίνεται αποκλειστικά με ανανεώσιμες πηγές ή με την χρήση πυρηνικής ενέργειας σε ασφαλείς σταθμούς(?), απλά θα κοροϊδευόμαστε- ή πιο μάλλον πιο σωστά θα μας κοροϊδεύουν!
Φυσικά υπάρχει η απόφαση των «σωτήρων» μας που λέει ότι μέχρι το 2030 το 30% της ηλεκτρικής ενέργειας θα πρέπει να παράγεται από ανανεώσιμες πηγές!
Σούπερ, όμως αυτή η υπεροχή προοπτική έχει ταυτόχρονα και μια άλλη ανάγνωση-ότι δηλαδή το 70% της ηλεκτρικής ενεργειας θα συνεχίζει να προέρχεται από την καύση λιγνίτη, πετρελαίου και των λοιπών αφορισμένων καυσίμων.
Οπότε η κραυγή αγωνιάς του πλανήτη μας θα συνεχίζει να θυμίζει την ελληνική ταινία όπου ο αείμνηστος Νίκος Κούρκουλος κλαίγοντας από αγωνία φώναζε λίγο πριν την έκρηξη : «Όχι άλλο κάρβουνο»..
Μπαταριές (η)λιθίου.
Αν σε αυτό προσθέσουμε και την αδυναμία ανακύκλωσης των μπαταριών λιθίου που χρησιμοποιούμε-και που μολύνουν το υπέδαφος του πλανήτη μας για εκατοντάδες χρόνια όταν αχρηστευτούν-τότε καταλαβαίνουμε ότι η ηλεκτροκίνηση μπορεί να είναι ο δρόμος γα την προστασία του περιβάλλοντος, αλλά σίγουρα όπως συνέβη και με τους κινητήρες Diesel η λύση των μπαταριών μοιάζει να είναι απλά ένας ακόμη μεταβατικός κύκλος (ένα εργαλείο) πωλήσεων αυτοκίνητων.
Αφού λοιπόν μας βάλουν να αγοράσουμε εκατομμύρια τόνους μπαταρίες μετά από 15 χρόνια οι «Οικολογικές Οργανώσεις» έντρομες θα ανακαλύψουν όσα γράφει σήμερα μια απλή νοικοκυρά/ μητέρα τριών παιδιών στην Ελλάδα και θα αφορίσουν τις μπαταρίες-και μάλιστα «Effective immediately»!
Εμείς θα πρέπει να πετάξουμε αμέσως τα αυτοκίνητα που έχουν μπαταρίες για να γλιτώσουμε τους περιβαλλοντολογικούς φόρους που θα μας επιβάλλουν οι Yannnnηδες του μέλλοντος -χωρίς να έχουμε τον χρόνο να σκεφτούμε που θα καταλήξουν οι μπαταριές (η)λιθίου που θα μας έχουν πουλήσει μέχρι εκείνη την στιγμή..
Εναλλακτικές μορφές πλούτου
Αυτό θα συμβεί όταν η λύση του υδρογόνου θα έχει λύσει όλα τα προβλήματα της- και έτσι θα μας διατάξουν ξανά να πετάξουμε τις «ρυπογόνες σακαράκες με τις μπαταριές» και να πληρώσουμε για την τεχνολογία του υδρογόνου, ή ότι άλλο έχουν στο μυαλό τους αυτοί που σήμερα θέλουν να σώσουν τα παιδία μας για να πλουτίσουν τα δικά τους περισσότερο!
Πάμε πάλι από την αρχή..
Μπορεί ο ήχος του εξακύλινδρου να ήταν μελωδικός στα δικά μου αυτιά, αλλά φάνηκε μάλλον ενοχλητικός στον «ξανθό πειρασμό» που οδηγούσε διπλα μου αμέριμνη το Smart της μιλώντας στο κινητό, καπνίζοντας και πίνοντας φρέντο ταυτόχρονα. Multitasking!
Με κοίταξε άγρια και απαξιωτικά δείχνοντας μου ξεκάθαρα το πως νοιώθουν οι καθώς πρέπει συμπολίτες μας για εμάς του «πειραγμένους».
«Η ηλεκτροκίνηση έρχεται για όλους αυτούς» σκέφτηκα. Το μόνο που θα μείνει σε εμάς να θυμόμαστε από την αληθινή αυτοκίνηση θα είναι η αίσθηση της απόλυτης δύναμης των μεγάλων βενζινοκινητήρων που θα συνοδεύεται πάντα από έναν ήχο που ξυπνά το είναι μας.
«Δεν θα πεθάνουν ποτέ τα V8, τα Μ3 και τα 911», σκέφτηκα.
After i-Pace
Οι ευγενικοί άνθρωποι της Jaguar με την κ.Άντζελα Μπιτσιάνη και της Τζωρτζης ΑΕ με τον κ. Σπύρο Θεοδωρίδη έκαναν ότι μπορουσαν έτσι ώστε η πρώτη μου επαφή με το πανίσχυρο ηλεκτροκίνητο αυτοκίνητο της Jaguar να είναι ευχάριστη και κυρίως διδακτική.
Δεν είμαι νέα στα ηλεκτροκίνητα, έχω οδηγήσει πολλά χιλιόμετρα την BMW i3, αλλά το σοκ που βίωσα επιταχύνοντας με άνεση από τα 0-200 χιλιόμετρα σε 24 δευτερόλεπτα συζητώντας ταυτόχρονα χαμηλόφωνα με τον κ. Σπύρο για το Jaguar i-Pace με έκανε να αναθεωρήσω πολλά-και κυρίως όσα διαβάσατε πιο πάνω..
Φαίνεται ευτυχώς ότι χαρά της οδήγησης θα είναι πάντα εδώ, απλά θα ψιθυρίζει στην καρδία αντί να κυριεύει όλες τις αισθήσεις.. Έτσι γίνεται-είναι “νόμος”: “όσο πιο σοφός γίνεσαι τόσο λιγότερο ακούγεσαι”..
Οι μπαταριές στο μέλλον μπορεί να χρησιμοποιήσουν άλλα υλικά που θα είναι φιλικά προς το περιβάλλον, ενώ όλες οι χώρες μπορεί να δεσμευτούν ότι θα παράγουν την ενεργεία του από ανανεώσιμες πηγές με εναν πιό επιθετικό προγραμματισμό..
Ίσως τελικά να μην υπάρχει κακός Λύκος στην ιστορία αυτή! Ίσως πάλι και να υπάρχει…
Όταν μπήκα πάλι στο SUV μου ο ήχος του εξακύλινδρου σε σειρά εξακολουθούσε να ευχαριστεί τα αυτιά μου, αλλά δυστυχώς μου φαινόταν πια απελπιστικά αργός και τραχύς από τους κραδασμούς της λειτουργίας του, κάτι που με έκανε να ψάχνω το σήμα της JBL στο τιμόνι…
«Sorry BMW, πολύ φασαρία για το τίποτε» σκέφτηκα!
Το μέλλον της αυτοκίνησης έφτασε και είναι πολύ ενδιαφέρον-και καλά θα κάνουμε εμείς οι Petrolheads να προετοιμαστούμε ψυχολογικά..
Ίσως οι πιο αμετανόητοι από εμάς να σκάψουν υπόγειες κρυψώνες και να τις γεμίσουν με λαθραία Mustang V8, με M3 με Akrapovic αλλά και με δίχρονα πενηντάρια μηχανάκια που θα καπνίζουν διχρονίλα σε κάθε τους γκαζιά..
Ωστόσο ο κόσμος αλλάζει!
Αν καταλάβατε καλά όλη η γκρίνια που διαβάσατε πιο πάνω είχε να κάνει με τον φόβο μου ότι στο ηλεκτροκίνητο μέλλον τελικά θα χαθεί η χαρά της αυτοκίνησης- και ευτυχώς μοιάζει να κάνω λάθος!
Όταν χάθηκε το βινύλιο ήρθε το CD και ακούγαμε ακόμη καλή μουσική, αλλά θα πρέπει να θυμόμαστε ότι όταν έφυγε και το CD, o ψηφιακός κόσμος της μουσικής έγινε χειρότερος τόσο στην πιστότητα του ήχου όσο και στην ποιότητα των ακουσμάτων.
Θέλει προσοχή… Ο ρόλος μας σαν Petrolheads δεν είναι να γίνουμε οι “τιμωροί” της ηλεκτροκίνησης στέκοντας σαν τοίχος απέναντι της, αλλά είναι να παραμείνουμε οι θεματοφύλακες της αυτοκίνησης και να προσπαθήσουμε να περάσουμε στις επόμενες γενιές την χαρά της οδήγησης και το “Automotive Culture”.
Ξέφυγα… πάλι!
Ευχαριστώ τους ανθρώπους της Tζώρτζης A.E. για την πρόσκληση και για τις πληροφορίες που μας έδωσαν-και φυσικά εσάς για την υπομονή που δείχνετε στην φλυαρία μου!
VIDEO
Ισμήνη Φαμπιάτου