Ακόμα μια αγωνιστική χρονιά πέρασε και όπως όλα τα πράγματα στην ζωή, έτσι και αυτή η χρονιά μου έχει αφήσει ανάμεικτες εντυπώσεις. Από την μια άνθρωποι(μια ολόκληρη ομάδα, οι χορηγοί και η οικογένεια μου) που πίστεψαν και πιστεύουν σε εμένα και στις δυνατότητες μου που με γέμισαν χαρά-και από την άλλη κάποιοι που στο όνομα του «ανδρισμού» τους αρνούνται πεισματικά να δεχθούν την θέση μου στην ελληνική αγωνιστική οικογένεια, να με πικραίνουν.
Είμαι βλέπετε γυναίκα και επειδή είναι δύσκολο να καταπιούν ότι μπόρω να στρίβω και εγώ το τιμόνι φροντίζουν να με γιουχάρουν όταν προσπαθώ να οδηγήσω..
Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή…
Στην Ριτσώνα κατάφερα να σημειώσω τον δεύτερο χρόνο στον θεσμό του ενιαίου κάτι που ταυτόχρονα μου εξασφάλισε και την τρίτη θέση στο φετινό πρωτάθλημα.
Αυτό δεν είναι αποτέλεσμα τύχης, αλλά αντίθετα έργο σοβαρής προσπάθειας κόντρα σε μια σειρά ατυχιών που κυνηγούσαν τον κινητήρα του αυτοκινήτου μου από τον πρώτο κιόλας αγώνα.. Είναι σίγουρο ότι θα μπορούσα και καλύτερα εάν ο κινητήρας μου δεν έσπαγε δύο φορές φέτος και αν είχα χρόνο να κάνω περισσότερες δοκιμές.
Από την μια είναι η δουλειά μου- που με υποχρεώνει συνήθως να λείπω δύο ημέρες την εβδομάδα και από την άλλη οι δουλειές του σπιτιού που με περιμένουν όπως όλες τις άλλες γυναίκες που γνωρίζετε. Ο χρόνος για προπόνηση είναι ιδιαίτερα περιορισμένος και στην περίπτωση της ανάβασης της Ριτσώνας απλά ήταν ανύπαρκτος.
Όπως είπα και πιο πριν, υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν στις δυνατότητες μου και που έχουν σταθεί δίπλα μου πολλές φορές. Φέτος χάρη στην εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπο μου οι εταιρείες Γ. Τζώρτζης Α.Ε και η Aventurine SA που εξελίσσει στην Ελλάδα το Darkfall (www.darkfallonline.com ) και η οικογένεια μου- σημείωσα ορισμένα αξιοπρεπή αποτελέσματα.
Ευχαριστώ λοιπόν με όλη μου την καρδία τον κ.Γιώργο Τζώρτζη, την “δική μας” Aventurine SA για τις χορηγιές- και φυσικά τον πατέρα μου για την εμπειρία που απλόχερα μου χάρισε. Τους χρωστάω πολύ περισσότερα από όσα οι λέξεις μπορούν να γράψουν.
Από την άλλη θα ήθελα να σας πω ότι παρόλο ότι η Aventurine ήδη μου πρότεινε να με υποστηρίξει με την αγορά και συντήρηση ενός αγωνιστικού αυτοκινήτου για τα επόμενα δύο χρόνια, νοιώθω τόσο πληγωμένη από αυτά που συνέβησαν την Κυριακή, που σκέφτομαι ότι δεν υπάρχει λόγος να συνεχίσω-καθώς η αντιμετώπιση των ¨φιλάθλων”-προς το πρόσωπό μου ήταν απογοητευτική.
Αναφέρομαι στα γιουχαρίσματα από καμιά τριανταριά «αρσενικούς ανεγκέφαλους γορίλες- θεατές» οι οποίοι όποτε περνούσα από ένα συγκεκριμένο Κ μου κάνανε την χαρακτηριστική κίνηση του πλυσίματος των πιάτων φωνάζοντας άσεμνα επιφωνήματα και στους δύο αγώνες… Όλοι αυτοί απλά ήξεραν καλύτερα και θα πετύχαιναν καλύτερο αποτέλεσμα, αλλά ή καταραμένη η καινωνία…. τους τα έφερε στραβά …
Η αντίδραση των γυναικών δεν ήταν και πολύ διαφορετική. Με κοιτούσαν με έκπληξη στη αρχή και με οίκτο, ή φόβο ( δεν είμαι σίγουρη) στην συνέχεια.
Για τις περισσότερες πρέπει να είμαι κάτι αξιοπερίεργο, κάτι σαν «το κορίτσι που μεταμορφώνεται σε γορίλα» στα περιπλανώμενα τσίρκο του 1960.
Λαμπρή εξαίρεση αποτέλεσαν τα κορίτσια του www.motorwomen.gr που με αγκάλιασαν και φωτογραφήθηκαν μαζί μου δίνοντας μου ιδιαίτερη χαρά στον τερματισμό. Δεν πρόλαβα κορίτσια να σας το πω -αλλά σας ευχαριστώ για την όαση χαράς που μου προσφέρατε.
Απλά ήμουν λίγο ζαλισμένη από την συμπεριφορά που περιγράφω και δεν πρόλαβα να σας μιλήσω.. Άλλη φορά!!
Και για το τέλος άφησα την αντίδραση των δημοσιογράφων.
Μπορεί για κάποια δέκατα να μην βγήκα πρώτη, αλλά ο τρόπος αντιμετώπισης που μου επιφυλάξατε με εξέπληξε. Σαν να μην έγινε τίποτα, σαν να μην έκανα με την αξία μου τον δεύτερο χρόνο λες και μου χάρισαν το αποτέλεσμα.Έτσι στην τηλεοπτική συνέντευξη που μου πήραν στο τέλος της προσπάθειας μου, το μόνο που με ρώτησαν ήταν αν με έχουν πειράξει ποτέ όταν οδηγώ στο δρόμο λέγοντας μου να πάω να πλύνω πιάτα!
Ε, ναι μου το λένε κάθε μέρα αλλά σήμερα περίμενα κάποιος να με ρωτήσει για την οδήγηση στην Ριτσώνα, για το MG, ή για τους αντιπάλους μου- και όχι για τα καταραμένα τα πιάτα τα οποία ναι, τα πλένω!(…καλά που έχω πλυντήριο πιάτων!!!).
Δεν θέλω ιδιαίτερη, ή ευνοϊκή αντιμετώπιση για ότι κάνω, αντίθετα επιθυμώ με όλη μου την ψυχή να με κρίνουν με αντικειμενικότητα.
Όπως δεν κρύβομαι (και ποτέ δεν κρυβόμουνα) πίσω από ειδικά πρωταθλήματα για γυναίκες (λες και οι γυναίκες είμαστε άτομα με ειδικές ανάγκες) αλλά ανταγωνίζομαι τους άντρες στον πραγματικό κόσμο και διακρίνομαι με την αξία μου, επιθυμώ να έχω και μια ισότιμη αντιμετώπιση (το ίδιο φαντάζομαι ότι επιθυμούν και οι άντρες οδηγοί).
Όχι καλύτερη, αλλά ισότιμη.
Μέσα από συναισθήματα που προκαλούν κλαψίγελο, αφιερώνω το αποτέλεσμα της προσπάθειας μου της Κυριακής σε όλους τους παραπάνω που ανέφερα. Όσοι χάρηκαν (οι περισσότεροι- αν όχι όλοι- οι συναθλητές μου) τους ευχαριστώ από την καρδιά μου για την αγάπη τους και τους εκφράζω την εκτίμηση μου.
Οι υπόλοιποι μπορείτε να ξανασκεφτείτε την συμπεριφορά σας καθώς σας αφιερώνω τους χρόνους μου για να τους σκεφτείτε την επόμενη που θα αποφασίσετε να γιουχάρετε έναν οδηγό επειδή δεν είναι άντρας…
Για την ιστορία, ακολουθεί ένας πίνακας με τελική βαθμολογία του πρωταθλήματος ενιαίου MG.
Θα ήθελα να περιγράψω και τον αγώνα όπως συνηθίζω σε αυτό το site εδώ και έξι μήνες, αλλά δεν προλαβαίνω γιατί έχω σφουγγάρισμα, σιδερό και να κάνω μπεσαμέλ για μουσακά … Ίσως του χρόνου πάλι-αλλά μάλλον όχι!
Δείτε επίσης
-
-
MG Cup 2005 (Part1) : #Set Time Machine to Year 2005!
-
MG Cup 2005 (Part2) :MG Cup Σέρρες 23-24 ΜΑΙΟΥ 2005 #Set Time Machine to Year 2005 !
-
MG Cup 2005 (Part3) :MG Cup Μέγαρα 23 ΙΟΥΛΙΟΥ
-
MG Cup 2005 (Part4) :MG Cup Μέγαρα 17 – 18 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ
-
MG Cup 2005 (Part5) :MG Cup Μέγαρα 23-24 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
-
MG Cup 2005 (Part6) :MG Cup Σέρρες 5-6 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ
-
MG Cup 2005 (Part7) :MG Cup Ανάβαση Ριτσώνας 3-4 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
-
IsminiΥΓ. Αν έχετε κάποια σχόλια, η δημιουργικές αντιρρήσεις σε αυτά που γράφω, θα χαρώ να δω το μήνυμα σας..