Αν κάτι ισχύει για τους Έλληνες είναι πως είμαστε ερωτευμένοι στην πλειονότητα μας με τα αυτοκίνητα που έχουμε στην κατοχή μας. Συνήθως δε, όταν έρχεται η ώρα της αλλαγής/αντικατάστασης του ενός με νέου γινόμαστε εκνευριστικά λεπτομερείς με τα πάντα.
Έτσι συνέβη και με τη δίκη μου περίπτωση και όταν ήρθε η ώρα αντικατάστασης ενός τιμιότατου i10 1.2cc που στα 8 χρόνια κατοχής μου είχε κάψει μόνο ένα λαμπτήρα και με είχε ακολουθήσει αδιαμαρτύρητα σε οποιαδήποτε εφηβική τρέλα μου χωρίς να βγάλει κιχ , άρχισα να ψάχνω έχοντας περιορισμένο budget ένα αυτοκίνητο μεγαλύτερο, ποιοτικότερο, ασφαλέστερο, πολύ πιο δυνατό και οικονομικό.
Παράλληλα θα έπρεπε να συνδυάζει και μαζεμένες εξωτερικές διαστάσεις καθώς θα πέρναγε την πλειονότητα της ζωής του στην πόλη αλλά να μπορεί να σταθεί πολύ άνετα σε ένα ταξίδι.
Θα έπρεπε να έχει όλα τα σύγχρονα καλούδια ασφαλείας αλλά και άνεσης και τέλος να έχει τόσο μια όμορφη εμφάνιση αλλά να συνάδει και με τα ερχόμενα πρώτα –αντα μου.
“Τρελάθηκε”’ θα αναφωνήσει ο αναγνώστης, αφού ψάχνει τα πάντα σε μια χαμηλή τιμή. Αποφεύγοντας να μακρηγορήσω κατέληξα με πίκρα τεραστία να αποχωριστώ πολύ εύκολα τον αειθαλή κορεάτη φίλο μου που ακόμα κρατώ φωτογραφίες του και μετά από 6 μήνες χωρίς όχημα και μετά από εξονυχιστική ερεύνα κατέληξα σε ένα Opel Corsa E με έναν σχετικά απροσδόκητο συνδυασμό κινητήρα 1.4 turbo με 150 άλογα.
Θα αναρωτηθείτε γιατί μπορεί να έκανα μια αγορά ενός μοντέλου με ημερομηνία ζωής που τερματίζεται άμεσα εν όψει του Corsa F και με όχι ιδανικό συνδυασμό κινητήρα/οικονομίας.
Το Opel Corsa 1.4 Turbo 150 PS όσο βαρετό κι αν δείχνει, καταφέρνει με μια μαεστρία να συνδυάζει και να κλέβει λίγο από την συνταγή όλων των ανταγωνιστών, φιγουράροντας έτσι στις πρώτες θέσεις πωλήσεων (άρα η πώληση του ως μεταχειρισμένο θα είναι επίσης εύκολη), έχει ένα λογικό κόστος χρήσης , συνδυάζει πλήρη εξοπλισμό και καλές τιμές καθώς είναι στο τέλος της ζωής του και συνολικά δείχνει στην καλύτερη του φάση.
Με το νέο Ευρωπαίο φίλο μου λοιπόν από τη Γερμάνια (κατασκευή στην Ισπανία) που θεωρητικά συνδύαζε όλα τα παραπάνω εξαντλητικά κριτήρια μετράμε ήδη τα πρώτα 5.000 χλμ και θα προσπαθήσω παρακάτω να παραθέσω ορισμένες εντυπώσεις όσο πιο σφαιρικά και με βάση τις γνώσεις μου γίνεται.
Εξωτερική εμφάνιση
Στεκόμενος στην εμφάνιση του αυτοκινήτου, μόνο ένας ψαγμένος θα καταλάβει ότι κάτω από το λευκό καπό του Corsa κρύβεται μια πικάντικη συνταγή που έμεινε να μας θυμίζει ότι κάποτε υπήρχαν spicy μεσαίες εκδοχές ένα σκαλί κάτω από τα μικρά gti ( βλ. Corsa GSI, Ibiza FRA, Fiesta S ) κλπ.
Πλέον θυσιάστηκαν στο βωμό των ρύπων. Μόνο η μεταλλική απόληξη της εξάτμισης, οι διαφορετικές όμορφες 16αρες ζάντες και ο λίγο πιο μπάσος ήχος από την μηχανή προδίδουν ότι κάτι είναι διαφορετικό από τα αλλά Corsaκια.
Η εμφάνιση σίγουρα δείχνει τα χρονιά της αλλά το εμπρός μέρος δείχνει ακόμα σύγχρονο ενώ με τα προαιρετικά Xenon, η μάσκα γίνεται πανέμορφη.
Δε συμβαίνει το ίδιο με το πίσω μέρος όπου ο νέος φίλος μου είναι σα να έχει φάει κουτουλιά και να έχει μετατοπιστεί όλο το πίσω μέρος προς τα μέσα. Ωστόσο η εμφάνιση είναι κάτι υποκειμενικό και δε θα σταθώ άλλο σε αυτήν.
Εσωτερικό
Περνώντας στη θέση του οδηγού, και πάλι οι διαφορές από τα απλά Corsa είναι ελάχιστες και ο ίδια ψαγμένος οδηγός θα καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει μόνο με τον 6ταχυτο επιλογέα αλλά και το κοντέρ που τερματίζει στα 250 και όχι στα 220 χιλιόμετρα του απλού Corsa.
O οδηγός αντιλαμβάνεται το γενναιόδωρο εξοπλισμό και την προσπάθεια που έχει γίνει στην ποιότητα. Σε βαθμό μάλιστα που του κάνει εντύπωση για την τιμή του. Παρόλο που το Corse E βάδιζε προς την ιστορία της αυτοκίνησης, δεν έχει τίποτα να ζηλέψει – τηρούμενων των αναλογιών – από αλλά Micra , Fiesta που είδα ενώ μάλιστα από μοντέλα όπως το Ibiza, το Corsa μου άφησε καλύτερες εντυπώσεις στον τομέα της αντιληπτής ποιότητας.
Οτιδήποτε αγγίζει άμεσα ο οδηγός είναι συνήθως μαλακό και καλοφινιρισμένο, καλοβιδωμένο και δεν προβλέπεται κάποιος τριγμός. Τιμόνι, λεβιές και χειρόφρενο με δερμάτινη επένδυση κολακεύουν την όψη και αναβαθμίζουν την εικόνα.
Ο αναλογικός πίνακας οργάνων είναι απλός μεν και δε μπορεί με τίποτα να ακολουθήσει τα ψηφιακά πουλέν 208 και Polo ( προαιρετικός εξοπλισμός ) αλλά έχει όσα χρειάζεσαι εκεί που τα χρειάζεσαι.
Το πλαστικό τζάμι που καλύπτει τον πίνακα οργάνων δείχνει εύθραυστο και καλό θα ήταν να μην ακουμπάτε κινητά εκεί.
Στα αριστερά του οδηγού οι διακόπτες για τα δύο ηλεκτρικά παράθυρα και οι επενδύσεις στο μέσον της πόρτας είναι υφασμάτινες δίνοντας μια ποιοτική νότα, ενώ στην ανώτερη επιφάνεια της συνεχίζεται με ένα ποιοτικό πλαστικό μέρος σκληρό με σωστή συναρμογή.
Στο κάτω μέρος όπου βρίσκονται και βολικές θήκες για μπουκάλια, η πλαστική επένδυση δείχνει λίγο οικονομικότερης επιλογής με σωστή συναρμογή που δείχνει να αντέχει αλλά με μέτριο φινίρισμα.
Στο πάνω μέρος του ταμπλό μια λεπτή αφρώδης μαλακή πλαστική επένδυση θυμίζει την καταγωγή του Corsa, ενώ λίγο χαμηλότερα μια επένδυση σε piano black απόχρωση δίνει μια μοντέρνα πινελιά στο ταμπλό.
Συνεχίζοντας προς τα κάτω συναντάμε μια αρκετά responsive εργοστασιακή 7αρα οθόνη με εργοστασιακό navi και πλήρη συνδεσιμότητα με Android/ apple car play που δείχνει πλήρως ενημερωμένη και για την ώρα δε με έχει προδώσει ποτέ.
Ενώ όλοι οι διακόπτες είναι ποιοτικοί στην αφή και τη λειτουργία (μαζί και αυτοί γύρω από την κολώνα του τιμονιού) θα ήθελα λίγο πιο ευκρινείς και ψηλότερα τοποθετημένους τους πανέμορφα φωτιζόμενους διακόπτες του κλιματισμού και αντίστοιχα την οθόνη να κοιτά ελαφρώς πιο ψηλά και στη μεριά του οδηγού ώστε να μην αποσπάται η προσοχή από το δρόμο ( κάτι που συναντάμε στο Corsa F ).
Ωστόσο υπάρχει και φωνητική καθοδήγηση που είναι απόλυτα χρήσιμη. Λίγο χαμηλότερα τα πλαστικά και οι επενδύσεις της κονσόλας δείχνουν να σκληραίνουν παραμένοντας ποιοτικά και με σωστή συναρμογή – όπως σε όλο τον ανταγωνισμό άλλωστε – και φιλοξενούν 2 τρομερά άβολες ποτηροθήκες που κρύβουν τη θύρα USB και καμιά βολική θήκη για smartphone φανερώνοντας την ηλικία του μοντέλου.
Δεν είναι λίγες οι φόρες που με 2 ποτηροθήκες ο λεβιές στην 5η ταχύτητα σπρώχνει τα ποτήρια ενώ αν παράλληλα θες να βάλεις και USB μάλλον πρέπει να βάλεις το ένα ποτήρι στην πίσω ποτηροθήκη και να ελευθερώσεις χώρο. Για το Smartphone ακόμα δεν έχω ανακαλύψει βολική θέση και μάλλον πρέπει ο οδηγός να καταφύγει σε after market λύσεις.
Λίγο πιο περιμετρικά τα μόνα παραπόνα αναφορικά με τις επιλογές υλικών αφορούν στις επενδύσεις των πλαστικών στη ζώνη ασφαλείας και στο καπάκι του καθρέφτη του οδηγού ( που το βραδύ φωτίζει με έναν όμορφο κόκκινο ατμοσφαιρικό φωτισμό προς τα κάτω το λεβιέ και το ταμπλό ) όπου οι επιλογές είναι τελείως άστοχες και δεν πείθουν για τη διάρκεια ζωής τους.
Αντίθετα οι επενδύσεις των ημι-μπακετ καθισμάτων είναι πολύ ποιοτικές και όμορφες και στηρίζουν το σώμα σωστά και ξεκούραστα. Οι πίσω επιβάτες σίγουρα θα νιώσουν λίγο πιο κλειστοφοβικά και στενάχωρα απ’ότι σε ένα polo ωστόσο οι χώροι είναι ικανοποιητικοί και ο χώρος αποσκευών δείχνει μεγαλύτερος από τα – λίγα για τη σημερινή εποχή – 285 λίτρα λόγω του βάθους του.
Στα αρνητικά θα προσθέσουμε και τα 2 μηχανικά παράθυρα με μανιβέλα ανεξαρτήτως έκδοσης του αυτοκινήτου. Μικρό το κακό ωστόσο για ένα αυτοκίνητο που χρησιμοποιείται συνήθως από έναν ή δυο μπροστινούς επιβάτες.
Κινητήρας
Η λύση του κινητήριου συνόλου μόνο τυχαία δεν ήταν, ο γνώριμος από τα παλιά τετρακύλινδρος (σε πείσμα των καιρών) κινητήρας των 1400 κυβικών έρχεται από το Astra J και με τις κατάλληλες επεμβάσεις μπήκε και στο Astra K με τις αυστηρές προδιαγραφές EURO 6 D και είναι και ο ίδιος που φορά το λίγο πιο σφιχτό Corsa GSI που παρουσιάστηκε το 2019.
Μια ακόμα παραλλαγή αυτού του κινητήρα κυκλοφορεί επίσης σε έκδοση των 100 ίππων στο Corsa. Σίγουρα δεν αποτελεί έναν state of the art κινητήρα όπως οι puretech της PSA ωστόσο είναι ένας δυνατός, αξιόπιστος και περιέργως οικονομικός κινητήρας αν δεν κυνηγάς τα φανάρια.
Οι αρκετοί ρύποι co2/km και πάρα την ύπαρξη του start/stop φανερώνουν κάπως την ηλικία του συνόλου αφού τα 160 περίπου ευρώ για τέλη μου θύμισαν ότι ένας fiesta ecoboost των 140 ίππων ίσως έκανε την δουλειά το ίδιο καλά αλλά προτίμησα έναν κύλινδρο, 3 κιλά ροπής και 10 άλογα παραπάνω.
Ο κινητήρας χαμηλά – φαίνεται άλλωστε και στα τεχνικά του χαρακτηριστικά – είναι αρκετά κοιμισμένος ενώ – σε αντίθεση με το μικρό του αδελφάκι που δίνει όλη τη ροπή από χαμηλά – μας δίνει το top της πλούσιας ροπής στις 3.500 στροφές έως τις 5.000 και το peak της ιπποδύναμης στις 5.000 στροφές.
Συνεπώς ο καλύτερος εαυτός του παρουσιάζεται στις μεσαίες και ψηλές στροφές με αντίτιμο την κατανάλωση. Πάνω από τις 5.200 στροφές δεν υπάρχει κανένας λόγος να ανεβείτε καθώς μόνο θόρυβο και κατανάλωση θα εισπράξετε χωρίς κάποιο ιδιαίτερο όφελος στην απόδοση.
Ωστόσο, ο κινητήρας παρουσιάστηκε για τους opelακηδες που ήθελαν έναν μικρό κυνηγό σαν το GSI και όχι ένα οικονομικό αυτοκίνητο πόλης.
Σε ότι αφορά την απόδοση ο κινητήρας αποδίδει 150 PS/5.000 rpm και 22,4 kgm/3.500 – 5.000 rpm…
Οδηγώντας αυτό τον κινητήρα και στην πράξη, οι αλλαγές σε αστικό ιστό είναι εφικτές στις 2000 με 2500 στροφές ανεξαρτήτως φορτίου. Ανεβάζει στροφές γλυκά χωρίς ιδιαίτερα ξεσπάσματα και με προσεκτικό πόδι στην πόλη τα 7.5 – 7.8 λίτρα κατανάλωσης είναι εφικτά.
Μόνο σε ανάγκη έντονης επιτάχυνσης με μεγάλη σχέση και κάτω από 2.200 στροφές καταλαβαίνεις ότι τα περισσότερα από τα 150 άλογα είναι κοιμισμένα. Την κατάσταση εκεί αναλαμβάνει το κοντό κιβώτιο που φέρνει τις στροφές εκεί που πρέπει και έχεις αμέσως όση δύναμη χρειάζεσαι.
Η πρώτη κουμπώνει σωστά και δε σκαλώνει ενώ ο επιλογέας σπάνια θα πάρει λάθος δρόμο προς άλλη ταχύτητα. Εάν οι ανάγκες για επιτάχυνση και γκάζι δεν είναι τρομερές πιάνεις πολύ συχνά τον εαυτό σου να κινείται με 5η ή και 6η σχέση και 70 -80 χλμ για οικονομία και ησυχία. Και λειτουργεί.
Εάν αποφασίσετε να κυνηγήσετε τα φανάρια – κάτι που δεν είναι θεμιτό και εμείς δε στηρίζουμε – να θυμάστε ότι ίσως νιώσετε ένα turbo lag πολύ χαμηλά σε απότομο γκάζι και πως το ESP δεν απενεργοποιείται και καλά κάνει γιατί δεν είναι η GSI έκδοση αλλά μια απλή καθημερινή έκδοση για ήρεμες άνετες μετακινήσεις.
Στον αυτοκινητόδρομο
Στον ανοιχτό δρόμο το Corsaki μεταμορφώνεται σε Corsaro και η ήδη θετική εικόνα από την αστική χρήση ερχεται να γινει ακόμα καλύτερη. Άπλετη δύναμη για ταξίδια, προσεγμένη ηχομόνωση και σταθερό σίγουρο πάτημα μαζί με έναν στάνταρ cruise control έρχονται να δείξουν έναν χαρακτήρα που πολλοί μπορέι να είχαν υποτιμήσει.
Είτε με κλιματισμό, είτε φορτωμένο, τα νόμιμα 140 χιλιόμετρα είναι αστεία υπόθεση ενώ σε αυτά τα χιλιόμετρα και καθώς ο κινητήρας είναι ήδη στα peak της ροπής του με 6η ταχύτητα, τα 5.5 – 6 λίτρα ανά 100 χλμ είναι εφικτά. Ακόμα και με 6η ταχύτητα από τα 140 ως τα απαγορευτικά 190 είναι πολύ εύκολη υπόθεση μου είπαν κάποιοι που το έκαναν μια φορά, ενώ πάει κι άλλο.
Πάνω από τα 150 ίσως λίγος αεροδυναμικός θόρυβος έρχεται στο προσκήνιο αλλά θόρυβος από κύλιση και κινητήρα δεν είναι τόσο εμφανείς. Δεδομένου ότι ακόμα και με 6η ταχύτητα το αυτοκίνητο τη γεμίζει πανεύκολα το μόνο που θα ήθελα θα ήταν μια πιο μακριά 6η για ακόμα πιο ήσυχο και οικονομικό ταξίδι, αφού για κάθε 1000 στροφές αντιστοιχούν περίπου 43 χιλιόμετρα.
Στις στροφές
Από την άλλη οι άνετες αναρτήσεις του Opel Corsa 1.4 Turbo 150 PS κρατούν σωστά το βαρύ πλαίσιο και δεν δείχνουν να τερματίζουν εύκολα κι ακόμα κι αν γίνει δύσκολα θα θορυβήσουν. Σίγουρα δεν εμπνέουν για στριφτερη γρήγορη οδήγηση μιας και κάποιες κλίσεις υπάρχουν ωστόσο κάνουν αυτό που πρέπει σωστά και κρατούν το όχημα χωρίς να αποσταθεροποιείται.
Στην πόλη
Στους δρόμους της Αθηνάς δύσκολα θα δυσανασχετήσετε με την άνεση του οχήματος ενώ το χορταστικό προφίλ των ελαστικών βοηθά την κατάσταση και προστατεύει και τις όμορφες ζάντες. Πρόσθετα, πηγαίνοντας επίσκεψη στη μητέρα μου να την ξεναγήσω στο νέο μου απόκτημα στους βομβαρδισμένους δρόμους του Διόνυσου(σ.σ. τιμημένο πεδίο εξαντλητικών δοκιμών για τις αναρτήσεις), ούτε τριγμοί παρατηρηθήκαν από το εσωτερικό και ο οδηγός έδειξε να δυσανασχετεί περισσότερο από το όχημα.
Φρένα
Αντίθετα τα φρένα δεν είναι αυτά που θα όφειλαν και δεν προδιαθέτουν για οτιδήποτε σπορ. Πάρα την αύξηση σε μέγεθος των δίσκων η αίσθηση είναι ελαφρώς σπογγώδης και το πεντάλ έχει αρκετά μεγάλη νεκρή περιοχή. Η απόδοση ωστόσο είναι σωστή και ακόμα και σε κατάβαση ορεινής διαδρομής οι πιο έμπειροι ίσως να διαπιστώσουν ένα σφύριγμα ή μείωση στην απόδοση.
Ασφάλεια
Στον τομέα της ασφάλειας ο γερμανός φίλος μας δεν έχει κάνει εκπτώσεις. Μολονότι το πάτωμα του αυτοκινήτου προέρχεται από το Corsa D, νέες συγκολλήσεις και πλήρης αναθεώρηση το 2015 του χάρισαν 4* στην πρόσκρουση επιβατών χάνοντας το 5* πρακτικά από την έλλειψη των σύγχρονων συστημάτων ασφάλειας αυτόνομου φρεναρίσματος που τότε ήταν στον προαιρετικό εξοπλισμό. Πρόσθετα 6 αερόσακοι ABS ESP και όλα τα δίχτυα ασφάλειας είναι εκεί για την ώρα ανάγκης.
Εξοπλισμός
Στον τομέα της άνεσης, στο στάνταρ εξοπλισμό ήταν πρακτικά τα πάντα και μόνο το πακέτο ασφάλειας και τα φωτά ξένον ήταν πρόσθετα.
Αυτόματος κλιματισμός , αισθητήρες βροχής – φώτων – παρκαρίσματος καθώς και cruise control , σύστημα πολυμέσων 7 ιντσών με εργοστασιακό σύστημα πλοήγησης και κάμερα οπισθοπορειας , σύστημα start stop και λειτουργια city στο τιμόνι ανήκουν όλα στο στάνταρ εξοπλισμό.
Συμπέρασμα
Κλείνοντας, θα επισημάνω δυο μικρά αρνητικά σημεία στην μέχρι τώρα παραμονή του αυτοκινήτου στα χέρια μου. Η πρώτη αφορά στην καμένη οθόνη του συστήματος πολυμέσων που αλλάχτηκε άμεσα εντος της 5ετους εγγύησης και η δεύτερη σε έναν πολύ ψιλό τριγμό που μόνο κάποιος παρατηρητικός θα ακούσει και υπό ορισμένες συνθήκες και ακόμα δεν έχω καταφέρει να εντοπίσω.
Συνήθως καλύπτεται από τον ήχο του ραδιοφώνου και παρατηρείται σε λακκούβες ωστόσο κάποιο έμπειρο αυτί θα τον ακούσει και θα του χαλάσει την διάθεση τονίζοντας όλα τα OCD σύνδρομα για πλήρη ησυχία στο εσωτερικό.
Έχω την εντύπωση ότι είναι από κάποιο πλαστικό καπάκι μάλλον του καθρέφτη του οδηγού ωστόσο δεν έχω βρει το χρόνο και τη διάθεση για περαιτέρω διερεύνηση όποτε δυναμώνω την μουσική.
Συμπερασματικά, για τα χρήματα που δαπανήθηκαν και με πλήρη γνώση ότι αγόραζα ένα μοντέλο που βάδιζε στο τέρμα της εμπορικής του καριέρας, αγόρασα ένα αυτοκίνητο που τα κάνει όλα πολύ σωστά.
Ο ανταγωνισμός ήταν ανίκανος να δώσει μια ανάλογη λύση ιπποδύναμης στα ίδια χρήματα με μοναδικό ανταγωνιστή το Ibiza FR που ωστόσο καταργήθηκε, ενώ παράλληλα ο συνδυασμός ποιότητας/εξοπλισμού/επιδόσεων πείθει και τον πιο δύσπιστο.
Σίγουρα πρέπει να γίνουν κάποιες παραχωρήσεις ωστόσο είναι κάτι που γρήγορα ξεχνάς στο 0-100 σ 8,2’ ή όταν βυθίζεις ακόμα και με 5η το γκάζι στο πάτωμα και τα 80-120 θα έκαναν να ντρέπονται πάρα πολλά hot hatches.
Ευχαριστώ για την ανάγνωση!
Φίλλιπος Μαλακατές
