Όσοι προσεγγίζουν το Αμβούργο από το νότο κάνουν την πρώτη γνωριμία με το ιστορικό κομμάτι της πόλης ακολουθώντας τη διαδρομή που περνά πάνω από την ατσάλινη γέφυρα ‘Bridge of June 17’ μήκους σχεδόν 500 m.
Αυτή εκτείνει παράλληλα με την παλαιά γέφυρα Old Elbe Bridge, η οποία εγκαινιάστηκε από τον Κάιζερ Γουλιέλμο Β΄ το 1899. Από εκεί, το MINI Cooper SE ‘γλιστρά’ σχεδόν αθόρυβα προς την πόλη.
Θα περάσετε από τη μεγάλη κεντρική αγορά του Αμβούργου από όπου καθημερινά συγκεντρώνονται όλα τα αποθέματα φρούτων και λαχανικών για τον εφοδιασμό των αγορών.
Μεταξύ αυτών είναι το Isemarkt, μία στεγασμένη εγκατάσταση μήκους 600 m κάτω από οδογέφυρα του μετρό, που φιλοξενεί από τις πιο όμορφες εβδομαδιαίες αγορές της Γερμανίας.
Ιδιαίτερο αρχιτεκτονικό στοιχείο πολλών κτιρίων του Αμβούργου είναι τα κόκκινα τούβλα – είτε πρόκειται για μονοκατοικίες και βίλες στα προάστια του Elbe είτε για συγκροτήματα κατοικιών σε τυπικές γειτονιές της εργατικής τάξης.
Άξιο προσοχής είναι το Chilehaus, ένα κτίριο γραφείων της δεκαετίας του 1920 όπου έχουν χρησιμοποιηθεί τέσσερα εκατομμύρια κόκκινα τούβλα, και το οποίο περιγράφεται ως “αρχιτεκτονικό θαύμα του κόσμου” και δεσπόζει στην είσοδο του κέντρου της πόλης. Από εκεί στρίβετε αριστερά προς το “Alte Speicherstadt”, το παγκοσμίως μεγαλύτερο ιστορικό συγκρότημα αποθηκών, χτισμένο στα τέλη του 19ου αιώνα.
Και εκεί κυρίαρχο αρχιτεκτονικό στοιχείο, όσο φτάνει το μάτι, είναι το κόκκινο τούβλο. Το οίκημα ανακηρύχθηκε διατηρητέο το 1991 και αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Όσοι επισκέπτονται το Αμβούργο πρέπει να κάνουν την κλασική βόλτα στο λιμάνι το καλοκαίρι με ένα μικρό ποταμόπλοιο που περνά από τα κανάλια του Speicherstadt – το άρωμα φρεσκοκαβουρδισμένου καφέ, τσαγιού και μπαχαριών είναι μοναδικό και θα το θυμούνται για πάντα. Ασφαλώς, το Αμβούργο δεν αποτελείται μόνο από κτίρια με κόκκινα τούβλα, τα οποία αποτελούν μέρος της παράδοσης.
Και η παράδοση είναι πολύ σημαντική για την περήφανη Χανσεατική πόλη. Πριν από κάποια χρόνια, η κοινή γνώμη διχάστηκε: το ερώτημα ήταν γυαλί ή τούβλο. Διάσημοι αρχιτέκτονες όπως ο Hadi Teherani είχαν σοκάρει τους υπέρμαχους της παράδοσης της με τα νέα γυάλινα κτίρια. Μοντέρνα ναι, αλλά με τούβλα παρακαλώ. Έτσι είναι τα πράγματα στο Αμβούργο, έτσι ήταν και, όπως φαίνεται, έτσι θα παραμείνουν για πολύ καιρό.
Η φθορά του χρόνου δεν ‘ροκανίζει’ απαραίτητα τα τούβλα, αλλά είναι αναπόφευκτη με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα όταν αφήνετε πίσω σας την περιοχή των αποθηκών (Speicherstadt) και φτάνετε στη σύγχρονη Hafencity.
Ενώ τα ιστορικά κτίρια εξακολουθούν να αποπνέουν παράδοση και συναίσθημα, στη νέα συνοικία κυριαρχεί η πιο cool αρχιτεκτονική, κάτι το οποίο σχεδόν αυτόματα οδηγεί στο ερώτημα: Θα θέλατε να ζείτε εδώ; Χιλιάδες κάτοικοι του Αμβούργου έχουν εδώ και αρκετά χρόνια απαντήσει καταφατικά στο ερώτημα. Υπάρχει σχολείο, πανεπιστήμιο, επιστημονικό κέντρο, κινηματογράφος, γκαλερί, νέοι σταθμοί του μετρό, νηπιαγωγεία, γήπεδα ποδοσφαίρου. Και χτίζονται σπίτια σε πασσάλους πάνω από το νερό στο Baakenhafen.
Εξακολουθεί να παρατηρείται έλλειψη δέντρων και χώρων πρασίνου που υπάρχουν σε άλλες γειτονιές της πόλης. Αλλά αυτή δεν είναι γειτονιά για τους εύπορους και παραπέμπει στο οικιστικό μίγμα του Αμβούργου. Μερικά από τα καινούργια διαμερίσματα είναι κομψές και ακριβές κατοικίες – με εντυπωσιακή θέα του λιμανιού. Ένα άλλο κομμάτι χτίστηκε από κοινοπραξίες ή οικοδομικούς συνεταιρισμούς, και το υπόλοιπο είναι εργατικές κατοικίες. Το αποτέλεσμα: σήμερα περισσότερες νεαρές οικογένειες με μέτρια εισοδήματα ζουν στην Hafencity σε σχέση με πολλές άλλες γειτονιές της πόλης.
Και ασφαλώς υπάρχει το “Elphi,” το νέο τοπόσημο της Χανσεατικής πόλης. Οι αντιπαραθέσεις για το υπέρογκο κόστος κατασκευής του Μεγάρου Μουσικής (Elbphilharmonie) έχουν σχεδόν ξεχαστεί.
Για τους επισκέπτες της πόλης, το μότο είναι ένα: πήγαινε να το δεις. Το Elbphilharmonie Plaza είναι προσιτό σε όλους και μπορεί κάποιος να φτάσει εκεί μέσω μιας αψιδωτής κυλιόμενης σκάλας μήκους 82 m.
Η θέα από τον εξώστη που αγκαλιάζει το γυάλινο κύβο είναι απλά συναρπαστική. Και όσοι είναι αρκετά τυχεροί – μόλις επιτραπεί και πάλι – να βρουν εισιτήριο για να παρακολουθήσουν μία συναυλία, κάθονται στη Μεγάλη Αίθουσα (Great Hall) και μπορούν να θαυμάζουν τη θέα από ψηλά.
Κανένα από τα 2.072 καθίσματα στα 16 διαζώματα που είναι τοποθετημένα σε κύκλο γύρω από τη σκηνή δεν απέχει περισσότερο από 30m από το μαέστρο. Οι ειδικοί παραληρούν για τον ήχο που απολαμβάνουν από τα αγαπημένα τους καθίσματα στην κορυφή. Αυτός ο εκδημοκρατισμός της μουσικής απόλαυσης οφείλεται στον Ιάπωνα ειδικό του ήχου, Yasuhisa Toyota.
Τούβλα και γυαλί, παράδοση και μοντέρνο πνεύμα – είναι ένα μίγμα που κάνει ελκυστικό το Αμβούργο στο πέρασμα των χρόνων. Ίσως γι’ αυτό το MINI Cooper SE ταιριάζει άριστα στο πολεοδομικό τοπίο της Χανσεατικής πόλης.
Συνδυάζει τις κλασικές αναλογίες του πρώτου μοντέλου της πολυτελούς μικρής κατηγορίας με την πρωτοποριακή τεχνολογία του ηλεκτροκινητήρα των 135 kW/184 hp.
Περίπου 1.100 δημόσιοι σταθμοί φόρτισης είναι εγκατεστημένοι στην πόλη. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει ένας σταθμός φόρτισης για κάθε 1.600 κατοίκους. Στο Βερολίνο αντίστοιχα, όπου συντάσσονται οι νόμοι προώθησης της ηλεκτροκίνησης, η αναλογία είναι 1 στους 3.600.
Σύντομα, νέοι σταθμοί ταχείας φόρτισης DC θα υπάρχουν στη μητροπολιτική περιοχή του Αμβούργου πέρα από τους συνήθεις σταθμούς φόρτισης AC. Εκεί, το MINI Cooper SE θα μπορεί να φορτίζει τη μπαταρία υψηλής τάσης με ταχύτητα φόρτισης έως 50 kW. Τα 35 λεπτά είναι αρκετά για τη φόρτιση μιας πλήρως αποφορτισμένης μπαταρίας στο 80% της συνολικής της χωρητικότητας.
Αλλά ακόμα και σήμερα, μπορεί κάποιος να βρει μία δωρεάν ηλεκτρική παροχή στο κέντρο της πόλης. Το διάλειμμα για φόρτιση είναι μία ωραία ευκαιρία για περπάτημα στο κέντρο και στην εμπορική καρδιά του Αμβούργου.
Σε μικρή απόσταση από το Δημαρχείο, το Εμπορικό Επιμελητήριο και το Χρηματιστήριο αποδεικνύουν περίτρανα ότι πρόκειται για μία πόλη στην οποία το εμπόριο και το χρήμα ανέκαθεν διαδραμάτιζαν σημαντικό ρόλο.
Αν και το εμπόριο έχει διαμορφώσει τις τύχες αυτής της πόλης επί αιώνες, εν τούτοις η ελευθερία του ατόμου ήταν ακόμα πιο σημαντική. Απαλλαγμένη από βασιλείς, αυτοκρατορικούς καγκελάριους και εκκλησιαστικούς άρχοντες. Απαλλαγμένη από συγχωνεύσεις κρατών και πρωθυπουργούς.
Μαζί με την ελευθερία έρχεται και ο φιλελευθερισμός. Στο Αμβούργο μπορεί κάποιος να επιλέξει το στυλ ζωής που τον εκφράζει, από το πιο ‘χίπικο’ μέχρι το πιο ‘γιάπικο’. Αυτό που κάποιοι ξένοι θεωρούν ψυχρή αλαζονεία, οι κάτοικοι του Αμβούργου το θεωρούν άποψη. Τα ‘φιλάκια’ και οι χρυσές καδένες είναι εκτός τόπου εδώ. Πιο σημαντικό από τη ‘φιγούρα’ είναι το κέρδος για τον Χανσεατικό πολίτη. Καμία άλλη Γερμανική πόλη δεν έχει τόσους εκατομμυριούχους ανά τετραγωνικό μέτρο και πουθενά αλλού δεν υπάρχουν περισσότερα ιδρύματα.
Το Alster είναι μία δημοφιλής περιοχή για ιστιοπλοΐα και υπάρχουν άφθονοι χώροι για περπάτημα στην προκυμαία. Η μαγική θέα του νερού είναι κάτι που όλοι μπορούν να απολαύσουν. Μερικοί πιο τυχεροί την απολαμβάνουν από το παράθυρο μιας από τις πολυάριθμες φεουδαρχικές βίλες κοντά στην ακτή.
Τα πολυτελή ξενοδοχεία του Alster επίσης ακτινοβολούν μία ιδιαίτερη αίγλη. Είτε πρόκειται για το “Atlantic,” όπου ο rock star Udo Lindenberg είναι μόνιμος θαμώνας από το 1995, είτε για το “Vier Jahreszeiten” με την απέριττη φινέτσα, ή για το νέο “Fontenay” με τη μεγάλη πισίνα στον τελευταίο όροφο.
Επιστρέφοντας στο Elbe, συνιστούμε μία σύντομη στάση στο Reeperbahn, την περιοχή που λόγω πανδημίας δεν είναι πλέον τόσο αμαρτωλή. Στη συμβολή με το Große Freiheit και σε απόσταση αναπνοής από το διάσημο Davidwache βρίσκεται η Beatles Square.
Η μυθική τετράδα σας χαιρετά: τέσσερις ατσάλινες φιγούρες πάνω σε μαύρο στρογγυλό πάτωμα διαμέτρου 29 μέτρων που παραπέμπει σε δίσκο βινυλίου.
Επιστρέφοντας στο λιμάνι, το πρώτο πράγμα που προσελκύει την προσοχή είναι το Old Elbe Tunnel, που προκάλεσε αίσθηση σε όλο τον κόσμο όταν κατασκευάστηκε το 1911. Το τούνελ έχει μήκος 426 m, είναι πλήρως επενδεδυμένο με πλακάκια, ενώ το χρησιμοποιούν οι λιμενεργάτες για να πάνε το πρωί στη δουλειά τους.
Το θολωτό κτίριο στο Landungsbrücken χρησιμοποιήθηκε ως υπόδειγμα για το Πάνθεον της Ρώμης. Μέχρι πριν από μερικά χρόνια ήταν προσβάσιμο με αυτοκίνητο αλλά σήμερα, χρησιμοποιείται μόνο από δικυκλιστές και πεζούς – και παραμένει αξιοθέατο.
Η διαδρομή συνεχίζεται δυτικά κατά μήκος του Elbe προς το Blankenese. Θα περάσετε από το πρώην δημοπρατήριο ψαριών – ένα ακόμα παραδοσιακό κτίριο με κόκκινα τούβλα – και την ψαραγορά που αυτή τη στιγμή λείπει σε πολλούς κατοίκους του Αμβούργου και των περιχώρων, επειδή η παράδοση απαιτεί να ολοκληρώνεται εκεί μία βραδιά στις pub ή ένα ξενύχτι με αλκοόλ νωρίς το πρωί της Κυριακής.
Λίγο πιο κάτω, το MINI Cooper SE ήδη κινείται κατά μήκος της Elbchaussee, που παραμένει μία λεωφόρος με εντυπωσιακές βίλες και τεράστιους κήπους. Οι μονοί αριθμοί κατοικιών είναι αυτοί που μετρούν, καθώς επισημαίνουν ότι βρίσκονται από την πλευρά του Elbe.
Μετά από μερικά χιλιόμετρα, φτάνετε στο Övelgönne με τα γραφικά σπίτια και τα παλιά σπίτια καπετάνιων και πιλότων. Οι τιμές ενοικίασης και αγοράς ακινήτων εδώ φτάνουν σε δυσθεώρητα ύψη. Δωρεάν, από την άλλη πλευρά, είναι η ακτή Elbe με την πολύ λεπτή άμμο και τη θέα των πλοίων στο λιμάνι.
Από εκεί, περνάτε στην αποβάθρα του Teufelsbrück στα αριστερά και του Jenischpark στα δεξιά. Εκεί, θα συναντήσετε επίσης το φινετσάτο, μικρό ξενοδοχείο “Louis C. Jacob” με την βεράντα του Linden Terrace, την οποία ο ιμπρεσιονιστής Max Liebermann αποτύπωσε σε μία εικόνα.
Στο επόμενο κομμάτι του Elbchaussee, τα σπίτια γίνονται και πάλι πιο μεγαλοπρεπή, πριν ο δρόμος στενέψει φτάνοντας στο Blankeneser Treppenviertel. Το πρώην ψαράδικο χωριό έχει βρεθεί υπό την κατοχή της Δανίας, της Ρωσίας και της Πρωσίας.
Το ήρεμο διαμάντι είναι μία αντίθεση με την βαβούρα της μεγάλης πόλης, και το Süllberg με τους μικρούς δρόμους είναι η πιο περιοχή με τις μεγαλύτερες υψομετρικές διαφορές. Υπάρχουν 5.000 σκαλοπάτια στην περιοχή, και η ανάκτηση ενέργειας δύο σταδίων του MINI Cooper SE μπορεί να δοκιμαστεί άριστα στους γύρω δρόμους, με τις συνεχείς ανηφόρες και κατηφόρες.
Ωστόσο, οι ‘ορεινές ειδικές’ στις όχθες του Elbe δεν είναι τόσο μεγάλες. Η μεγαλύτερη ανάβαση οδηγεί στο Waseberg, ιδανική για ποδηλατικούς αγώνες στο Αμβούργο, αλλά έχει υψόμετρο μόλις 600 m. Οι επαγγελματίες ποδηλάτες μπορούν μόνο να μειδιούν όταν ακούνε από τους κατοίκους του Αμβούργου να αποκαλούν αυτό το τμήμα της διαδρομής με Χανσεατική ειρωνεία ως το “Elb d’Huez”.
Πηγή: Mini
