Άλλο ένα Ιστορικό Ράλλυ ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ έλαβε τέλος. Μετά από μια μεγάλη περίοδο απραξίας λόγω COVID μπήκαμε στην Αγαπημένη Ιταλίδα (Fiat 124 Spider του 1971) και ολοκληρώσαμε με επιτυχία έναν υπέροχο αγώνα με βαρύ όνομα! Προετοιμασία Παρασκευή (‘Έλεγχος Λίπανση , πλύσιμο , βενζίνη κλπ) Ο καιρός βαραίνει και μας υπενθυμίζει να τον λάβουμε υπ’ όψιν!
Σάββατο πρωί με Λιακάδα κάτω από την Ακρόπολη όπως πάντα. Τα αυτοκίνητα με τα τόσο έντονα χρώματα και διαφορετικά σχήματα θυμίζουν παιχνίδια μιας άλλης εποχής και σαγηνεύουν! Κάποιοι νεότεροι δεν ξέρουν καν τι είναι. Σε πολλούς θεατές ξυπνούν αναμνήσεις. Πολλοί έχουν και μία ιστορία να μας πουν και ταυτίζονται μαζί μας. Και η κουβέντα τους κλείνει με ένα Άαααααχ!
Στα του αγώνα….
Για σασπένς αρχίζει καταιγίδα στη Βαρυμπόμπη λίγο μετά την εκκίνηση. Οι παλιοί υαλοκαθαριστήρες δεν επαρκούν και η πενηντάχρονη Cabrio Ιταλίδα μας επιβάλει στο μαρτύριο της σταγόνας! Ως γνήσιοι Classical Petrolheads τίποτα δεν μας πτοεί!
Συνέχεια με τον Άγιο Μερκούριο, Αφίδνες, Δροσοπηγή, Καπανδρίτι, Σέσι, τον Κάλαμο και την Αμφιάρειο. Φτάνουμε στην ανάβαση Ριτσώνας όπου τα σύννεφα μαζεύονται ξανά! Αυτή τη φορά μας συντροφεύουν μέχρι και την ανάβαση του Αγίου Μερκουρίου χωρίς παρατράγουδα! Τέλος καλό με Τερματισμό στην Βαρυμπόμπη. Μπροστά κάτι τρίζει!!! Ψέκασα το μισό αυτοκίνητο να καταλήξουμε στο ότι φταίει το αμορτισέρ! ΟΚ
Δέκα ειδικές διαδρομές περιλάμβανε το σκέλος της Κυριακής. Τα αυτοκίνητα ξεκινούν από το ΟΑΚΑ και κατευθύνονται στον Ασπρόπυργο. Ακολουθεί η Φυλή (αγαπημένη μου ανάβαση με το ποδήλατο). Στην διαδρομή βλέπω φίλους ποδηλάτες και για πρώτη φορά δεν τους ζηλεύω. Κορνάρουμε σε όλους και μας χαιρετούν. Συνέχεια με Δάφνη, Αλυκή, Άγιος Νικόλαο και Θίσβη. Μπαίνουμε με ‘όλα’ στην διαδρομή της Αγίας Άννας (λάθος μου) και τρώμε ‘’καπέλο’’!!!
Ο αγώνας ολοκληρώνεται με τις διαδρομές Μαυρομμάτι, Πάνακτο και Φυλή. Τερματισμός Κάτω από τον Ιερό Βράχο με τιμές και απονομή! 16η θέση Γενικής και 3οι στην Κατηγορία μας. Κύπελο κάτω από την Ακρόπολη. Χαρά μεγάλη και τιμή!
Αν και η πείρα μου στην θέση του συνοδηγού είναι μικρή (μόλις ο δεύτερος αγώνας), η εμπειρία του Γιάννη κάλυψε την αδυναμία. Είχε τον έλεγχο του αυτοκινήτου και δεν ένιωσα άβολα ούτε μία στιγμή! H οδήγηση στα regularity δεν έχει καμία σχέσή με την sporting και τις αγωνιστικές γραμμές! Ξαφνικά πρέπει να ξεχάσεις πως κλέβεις μέτρα! Τα 600 περίπου χλμ στα βουνά είναι πολλά! Η μέση μου ακόμα διαμαρτύρεται! Σε καμία περίπτωση δε συγκρίνεται με τους ήρωες που είχαμε ως παιδιά. Αυτούς που περνούσαν flat-Out το κακοτράχαλο χωμάτινο Εθνικό μας αγώνα τα διπλάσια συνολικά χιλιόμετρα.
Και όλα αυτά σε αυτοκίνητα δίχως ηλεκτρονικά βοηθήματα, υδραυλικά τιμόνια, ασαφή σασμάν και βαριούς συμπλέκτες.
Το διάβασμα roadbook σε αυτοκίνητο έχει επήρειες! Ειδικά όταν συνοδεύεται με άκαυτη βενζίνη από τα WEBER. Τα ρούχα και το δέρμα μυρίζουν καύσιμο. Με δύο παλιά αυτοκίνητα δεν μου κάνει εντύπωση πια! Τα αναλογικά όργανα δεν μας έλυσαν τα χέρια αλλά παίξαμε ευχάριστα το παιχνίδι της απόλυτης χρονομέτρησης.
Λίγα συνολικά τα λάθη. Θα μπορούσαμε να τα είχαμε γλυτώσει. Δεν έχει καμία σημασία τώρα πια!
Το ταξίδι ήταν μαγικό! Τα βουνά ατελείωτα! Οι κάμποι τεράστιοι! Η Θέα εκθαμβωτική! Αυτή ήταν και η μεγαλύτερη δυσκολία που είχα. Να μείνω συγκεντρωμένος με τόσες τετράτροχες ‘’Σειρήνες’’ γύρω μου!
Όπως και να έχει μια τέτοια εμπειρία σου δίνει κουράγιο για άλλη μια βδομάδα στο γραφείο….
Και του χρόνου!
Χρυσόστομος Καβούνης
Το Autoholix ευχαριστεί τον κ. Χρυσόστομο Καβούνη που μοιράστηκε την εμπειρία του στο Ιστορικό Ράλι Ακρόπολις 2021 μαζί μας.
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Ι.Φ
