Ο παγκόσμιος πρωταθλητής του WRC το 1994, Didier Auriol μίλησε αποκλειστικά στο Autoholix.com και στον Άρη Κατσίδη, σχετικά με τις αναμνήσεις του από τους αγώνες που έδωσε στο Rally Acropolis.
Ο Γάλλος οδηγός είναι ένας από τους πιο δημοφιλείς στο ελληνικό κοινό και εντυπωσίασε με τις επιδόσεις του πολλές φορές στο Ράλι Ακρόπολις, το οποίο το κατέκτησε το 1992, ενώ είχε και δύο δεύτερες θέσεις. Συνολικά στην καριέρα του, έχει 152 συμμετοχές σε ράλι, εκ των οποίων έχει πετύχει 20 νίκες, 53 βάθρα, 554 stages wins και 747 βαθμούς.
Ο Didier Auriol έγραψε την δική του ξεχωριστή ιστορία στο μηχανοκίνητο αθλητισμό, κυρίως στο WRC από το 1988 έως το 2003, αφού μεταξύ άλλων έγινε ο πρώτος Γάλλος Παγκόσμιος Πρωταθλητής Ράλι, το 1994.
Ο Auriol ήταν εντυπωσιακός από τα πρώτα χρόνια του στο WRC, αφού κατάφερε με το Ford Sierra RS Cosworth το 1988, να πάρει την πρώτη νίκη της καριέρας τους στον Γύρο της Κορσικής και ήταν εκείνη τη χρονιά ο μοναδικός αγώνας που δεν επικράτησε η Lancia. Έτρεξε με την Ιταλική ομάδα από το 1989 έως το 1992 και είχε πολύ μεγάλες επιτυχίες, οπού μεταξύ άλλων κατέκτησε το Ράλι Ακρόπολις το 1992 και είχε μια δεύτερη και δύο τρίτες θέσεις στην γενική κατάταξη.
Τα κατορθώματα του συνεχίστηκαν με το Toyota Celica και το 1994 κατάφερε να κατακτήσει το Παγκόσμιο πρωτάθλημα οδηγών έχοντας τρεις νίκες (Κορσική, Αργεντινή, Σαν Ρέμο) και συγκομιδή 116 πόντων. Ο Auriol συνέχισε στο WRC μέχρι το 2005 και είχε πολλές επιτυχίες σε Ράλι και πολλά βάθρα, κάτι που μεγάλωσε ακόμη περισσότερο τον θρύλο του.
Ο Didier Auriol μίλησε αποκλειστικά στο Autoholix.com και στον Άρη Κατσίδη, σχετικά με τις αναμνήσεις του για το Ράλι Ακρόπολις, υπογραμμίζοντας ότι: “Ναι, την δεκαετία του 1990 αυτό το ράλι ήταν πολύ δύσκολο και ήταν πολύ μεγάλο. και διαρκούσε πολύ. Δεν ήταν εύκολο ράλι για να βρεις την ταχύτητα σου και για να κρατηθείς στην κορυφή, χρειαζόσουν την άμεση βοήθεια του μηχανικού σου και των ελαστικών σου”.
Για τον τίτλο του: “Έχει περάσει αρκετός καιρός από τότε. Ήταν το 1992. Ήταν ένα πολύ καλό ράλι για εμένα. Τότε, ήμουν πάρα πολύ γρήγορος με την Lancia Delta και αισθανόμουν πολύ καλά . Είχα αυτοπεποίθηση με το αμάξι. Το 1991 ήμουν πολύ γρήγορος επίσης, απλώς δεν ήμουν τυχερός. Είχα κακή τύχη, δεν μου έτυχαν τρακαρίσματα, αλλά μηχανικά προβλήματα. Το 1992, ήμουν και πάλι γρήγορος και συμμετείχα πάλι στο Ράλι Ακρόπολις, το οποίο είναι ένας από τους αγαπημένους μου αγώνες. Αυτό που μου άρεσε ήταν η διαμόρφωση των διαδρομών. Άλλες διαδρομές ήταν πιο γρήγορες, άλλες πιο ομαλές και άλλες πιο δύσκολες. Επίσης, ήταν μεγάλοι σε διάρκεια οι αγώνες. Στον αγώνα του 1992 υπήρχε ο Carlos Sainz, αλλά και ο Juha Kankunnen, οπότε ήταν μια από τις πιο δύσκολες σεζόν. Θυμάμαι είχα κάνει πολύ καλή αρχή. Είχα κάνει πολύ καλό set up και πήγαινε πολύ καλά στην τελική, ενώ είχα και πολύ αυτοπεποίθηση. Νομίζω ότι ο Juha Kankunnen είχε τερματίσει δεύτερος, πίσω μου. Οπότε αυτά τα αποτελέσματα ήταν πολύ καλά για την ομάδα μου και για την Lancia”.
Για τα αυτοκίνητο που είχε: “Σχετικά με το αυτοκίνητο μου, έκανα πολύ καλό set up για το ράλι της Ελλάδας και ένιωσα το αυτοκίνητο μου πολύ δυνατό. Για αυτό το λόγο, είχα πολύ αυτοπεποίθηση. Ήταν πολύ εύκολο στην διαχείριση και είχε μεγάλη ακρίβεια αυτό το αυτοκίνητο. Αυτά είναι τα πράγματα που χρειαζόμαστε στους αγώνες σε αυτά τα οδοστρώματα, σε δύσκολες διαδρομές, οπού υπάρχουν παντού πέτρες. Τότε ήταν πολύ δυνατό εκείνο το αυτοκίνητο, αυτό ήταν το στυλ του. Με βάση όλα αυτά, παλεύαμε και κάναμε την προσπάθεια μας να κερδίσουμε τον αγώνα”.
