Οδηγώντας τις σημερινές εκφάνσεις της αυτοκίνησης, πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να παρασύρεται από την ευκολία της ηλεκτροκίνησης μέσα στην πόλη και τον άκοπο εντυπωσιασμό που προσφέρειαπό η απροσκοπτη επιτάχυνση.
Φτάσαμε να βλέπουμε μαζί με τα έφηβα παιδιά μας δημοφιλή βίντεο που τολμούν να συγκρίνουν μια Ferrari με ένα Tesla- και ο νικητης να αναδεικνύεται από την επιτάχυνση στα 400 μέτρα…
O tempora, o mores -δηλαδής!
Μεθυσμένοι από την “ταχύτητα” της εποχής και για να μην χαλάσουμε την διαθεση των παιδιών μας αποδεχόμαστε το αποτέλεσμα χωρίς να θυμόμαστε ή να θυμίζουμε την ιστορία που γράφτηκε σε εποχή που η καρδιά σχεδίαζε αυτοκίνητα-και που ταχύτητα ερχόταν με κόπο…
Ήταν η εποχή που η Ferrari δεν είχε κανένα σοβαρό αντίπαλο, αφού για να δημιουργηθεί ένα Supercar θα έπρεπε πρώτα να έχεις την τεχνολογία που σου επιτρέπει φτιάξεις κινητήρες διαμάντια, αλλά και αναρτήσεις που να μπορούν να στρίβουν το αυτοκίνητο με πολλά-όχι από κάποιο λογισμικό, αλλά αποκλειστικά από τα χέρια του οδηγού.
Σε αντίθεση με τους «δευτεροκλασάτους» υπερτροφοδοτούμενους V8 κινητήρες από λιμουζίνες που χρησιμοποιούν οι περισσότεροι ανταγωνιστές της Ferrari(…αλλά και η ίδια η ferrari) σήμερα, η 512 ήταν το τελευταίο Supercar ιστορίας που είχε έναν 12κύλινδρο ατμοσφαιρικό Boxer στην πλάτη του οδηγού-για αυτό και θεωρείται από πολλούς σαν μια από πιο ξεχωριστές Ferrari.
Με το κεφάλι μου να βούιζει από τα πολύ καλά ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα που οδηγώ τελευταία, μια ματιά στην ιστορία της 512 αποτελεί αντίδοτο και ψυχοθεραπεία μαζι!
Ο στόχος της Ferrari 512 TR ήταν να διαδεχθεί την μυθική Testarossa η οποία όταν παρουσιάστηκε το 1984 μάγεψε τον κόσμο της αυτοκίνησης, τόσο με την χαρακτηριστική της εμφάνιση όσο και με τις αναβαθμισμένς επιδόσεις της.
Έτσι το 1992, η Ferrari στηριζόμενη στο πλαίσιο και τα μηχανικά μέρη της Testarossa, παρουσίασε την Ferrari 512 TR η οποία ενσωμάτωνε έναν μεγάλο αριθμό αλλαγών στην εμφάνιση και την αεροδυναμική του αρχικού σχεδίου το Pininfarina.
Το όνομα του μοντέλου «Ferrari 512 TR» προέρχεται από τον κυβισμό του κινητήρα «5»(5000cc) και τον αριθμό των κυλίνδρων «12», ενώ τα γράμματα TR αποτελούν μια σαφή αναφορά στην Testarossa, δηλαδή στις κόκκινες κεφαλές του κινητήρα.
Εξωτερική εμφάνιση
Η Ferrari 512 TR παρουσιάστηκε στην έκθεση αυτοκινήτου του Los Angeles και η πιο εμφανής διαφορά με τον προκάτοχο της ήταν η διαφορετικής σχεδίασης εμπρός μάσκα που ήταν εμπνευσμένη από την 348 που τότε κυριαρχούσε στις πωλήσεις.
Έτσι τα φωτιστικά σώματα ενσωματώθηκαν στην μάσκα, κάτι που έγινε περισσότερο για λόγους εμφάνισης -και όχι αεροδυναμικής-καθώς τα εντυπωσιακά αλλά καθόλου πρακτικά βυθιζόμενα εμπρός φώτα παρέμειναν επάνω στο καπό της Ferrari 512 TR
Οι εντυπωσιακοί πλαϊνοί αεραγωγοί πίσω από τις πόρτες μεταφέρθηκαν ψηλότερα και ήταν βαμμένοι σε μαύρο χρώμα, όπως και εκείνοι της ψύξης του κινητήρα στο πίσω μέρος.
Εσωτερικό
Παράλληλα το εσωτερικό βελτιώθηκε σημαντικά σε ότι αφορούσε την εργονομία και την άνεση του.
Το ενδιαφέρον των σχεδιαστών εστιάστηκε στην ποιότητα των υλικών και συναρμογής (όπου είχαν ακουστεί κάποια (…μαλλον πολλά!) παράπονα στο προηγούμενο μοντέλο), ενώ ιδιαίτερο βάρος έριξαν στην βελτίωση της ηχομόνωσης προσβλέποντας σε αυξημένη άνεση στην καθημερινή οδήγηση.
Σε αυτή την λογική το σύστημα κλιματισμού ήταν πλέον στάνταρ, ενώ στάνταρ ήταν και τα καθίσματα που ήταν κατασκευασμένα από ανθρακονήματα και ζύγιζαν μόλις 15 κιλά.
Ανάρτηση
Η ανάρτηση και το σύστημα διεύθυνσης παρέμεναν σχεδιαστικά ίδια, όμως χρειάστηκαν κάποιες ρυθμίσεις στα διπλά ψαλίδια για να συνεργαστούν αρμονικά με τους φαρδύτερους και μεγαλύτερης διαμέτρου τροχούς της 512.
Εντελώς καινούριες ήταν και οι εντυπωσιακές πεντάκτινες ζάντες που έκαναν μια σαφή αναφορά στην παράδοση της Ferrari και που αφήναν τους τρυπητούς δίσκους και τις πανίσχυρες τετραπίστονες δαγκάνες ορατές στο βλέμμα των μαγεμένων παρατηρητών..
Κινητήρας
Ο δωδεκακύλινδρος ατμοσφαιρικός boxer κινητήρας με τον μελωδικό ήχο διατήρησε τις μυθικές κόκκινες τετραβάλβιδες κεφαλές του και το κυβισμό των 4943 κ.εκ. που είχε και η αρχική Testarossa.
Ωστόσο είχε σημαντικές βελτιώσεις στο σύστημα λίπανσης με ξηρό κάρτερ και έτσι μαζί με την υιοθέτηση του συστήματος ψεκασμού Bosch Motronic, η ιπποδύναμη αυξήθηκε κατά 38 ίππους φτάνοντας τους 428 ίππους στην Ευρώπη και τους 421 στις ΗΠΑ.
Παράλληλα ο κινητήρας τοποθετήθηκε 3 εκατοστά πιο κοντά στο έδαφος, χαμηλώνοντας το κέντρο βάρους και βελτιώνοντας την οδική συμπεριφορά με δραματικό τρόπο.
H επιτάχυνση του Ferrari 512 TR βελτιώθηκε κατά μισό δευτερόλεπτό, ενώ η τελική των 300 χλμ/ω ήταν ίδια, αφού το πεντατάχυτο κιβώτιο και οι σχέσεις παρέμειναν αμετάβλητα.
Από το 1992 μέχρι το 1996 σχεδόν 10,000 Ferrari 512 TR και Ferrari F512M είδαν το φως του ήλιου και ήταν τα τελευταία δωδεκακύλινδρα κεντρομήχανα «ευρείας παραγωγής» καθώς τα F50, Εnzo και LAFerrari θεωρούνται ως ειδικά επετειακά μοντέλα.
H Ferrari 512 TR αντικαταστάθηκε από την 550 Maranello coupe που χρησιμοποιούσε έναν V12 κινητήρα τοποθετημένο στο εμπρός μέρος.
Ακούστε τον ήχο του 12 κύλινδρου Boxer!
Αυτά για να θυμουμαστε οι πιο παλιοί και να μαθαινουν οι νεώτεροι!
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση.
Ισμήνη Φαμπιάτου
