Η πρώτη επαφή με το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS αυτόματα ξύπνησε μνήμες από τα εφηβικά/νεανικά μου χρόνια όταν το ανοιχτό διθέσιο αμάξωμα με τα αναδιπλούμενα φωτιστικά σώματα του ΜΧ 5 πρώτης γενιάς θύμιζαν τον «ΚΙΤ» που μαζί με εκείνον τον Ντέιβιντ Χάσελχοφ έκαναν τα αδύνατα-δυνατά στη σειρά Knight-Rider πίσω από την μικρή μας τηλεόραση.
Σχεδιαστικά η χαμηλή γραμμή του αμαξώματος, οι αναλογίες, και τα αναδιπλούμενα φωτιστικά σώματα της πρώτης γενιάς αποτελούσαν αναφορά-κατά πολλούς αντιγραφή-της εξωτικής Lotus Elan που ενσάρκωνε το βρετανικό δόγμα του μικρού, πολύ ελαφριού σπορ αυτοκινήτου.
Το παιδί του Colin Chapman– που παρουσιάστηκε το 1962 ζύγιζε μόλις 680 κιλά και έτσι έβγαζε φτερά με τους 120 ίππους του κινητήρα του, φτάνοντας τα 200 χλμ/ω…
Είχε τέσσερα δισκόφρενα που το φρέναραν- και φυσικά ήταν από την αρχή σχεδιασμένο για την βρετανική υψηλή κοινωνία που μπορούσε να διαθέσει τα χρήματα που απαιτούνταν για να αγοράσει μια Elan.
Η ιδέα ήταν μεγαλειώδης και καθώς η Mazda είναι μια εταιρεία που λατρεύει τα σχεδιαστικά στοιχήματα, αποφάσισε σχεδόν αβίαστα να αναβιώσει την ιδέα των roadsters έχοντας σαν πρότυπο την Elan.
Οφείλω προσωπικά να συμφωνήσω ότι το επίπεδο αντιγραφής στην πρώτη έκδοση ήταν απροκάλυπτο, όμως η πρόθεση ήταν αγνή καθώς με το θρυλικό ΜΧ-5 η Mazda μετέτρεψε τα ανοιχτά διθέσια αυτοκίνητα από αντικείμενα πολυτελείας για λίγους σε μια προσιτή μόδα στους πολλούς.
Αν όλοι αγαπήσαμε, ποθήσαμε και τραγουδήσαμε για το «ανοιχτό διθέσιο» αυτό το χρωστάμε στην Mazda και φυσικά στις «ανέμελες και ανυποψίαστες» εποχές των 90s.
Το πρώτο Mazda MX5 αγοράστηκε και «φορέθηκε» πολύ στις δυο πρώτες γενιές του μοντέλου οι οποίες σέρφαραν εμπορικά πάνω στο κύμα της μόδας των roadster που δημιούργησαν.
Καθώς πέρασαν τα χρόνια το MX5 στην 3η του γενιά ωρίμασε και απέκτησε τον δικό του χαρακτήρα-και χωρίς αυτό να είναι απαραίτητα καλό- βρέθηκε αντιμέτωπο με την σοβαρότητα(;) των καιρών και έχασε κάτι από την ανεμελιά των προηγούμενων εκδόσεων.
Τα αναδιπλούμενα φωτά που είχαν χαθεί λόγω κανονισμών ασφαλείας ήδη από την δεύτερη γενιά, όμως το MX5 στην 3η γενιά του έγινε μεγαλύτερο σε μέγεθος, βαρύτερο και αρκετά πιο φουσκωτό σε όγκο.
Η 4η έκδοση έρχεται σήμερα να επαναφέρει το MX5 στο πνεύμα της αρχικής ιδέας του Βρετανού πατέρα των roadster- και έτσι τώρα είναι κοντύτερο σε μήκος (3.91m), πιο πλατύ (1.75m) και πιο χαμηλό (1.22m), ενώ ακόμη και το μεταξόνιο του έγινε κατά 15 mm μικρότερο (2.3m) υποσχόμενο ακόμη μεγαλύτερη ευελιξία.
Είχα οδηγήσει πριν 2-3 χρόνια το MAZDA MX-5 RF 1.5 που είχε μια σκληρή ηλεκτρική οροφή που μέσα σε 20 δευτερόλεπτά μετέτρεπε το κλειστό σπορ coupe αυτοκίνητο σε μια ανοιχτή τύπου Τarga εκδοχή του γνώριμου ΜΧ-5!
Η σκληρή οροφή έδινε στο RF την ησυχία αντίστοιχη ενός κανονικού αυτοκινήτου στο εσωτερικό και κυρίως αυξημένη ακαμψία στην οδήγηση και ασφάλεια σε περίπτωση ανατροπής λόγω του σταθερού πίσω rollbar- ενώ και το 
βάρος δεν επηρεάζεται σημαντικά αφού οι ενισχύσεις που απαιτούνται για το εντελώς ανοιχτό αμάξωμα φαίνεται να ζυγίζουν όσο και η σκληρή οροφή φτάνοντας το συνολικό βάρος στα 1120 κιλά.
Ο μικρός ατμοσφαιρικός κινητήρας των 132 ίππων φυσικά δεν μπορούσε να κάνει τίποτε για να ανησυχήσει το στιβαρό και καλοζυγισμένο πλαίσιο -και έτσι σε συνδυασμό με την έλλειψη διαφορικού περιορισμένης ολίσθησης δεν βρήκα τότε την αίσθηση του ΜΧ-5 που λαχταρούσα.
Όμως τώρα οδηγούμε το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS και με την υφασμάτινη οροφή που το μετατρέπει σε ένα πλήρως ανοιχτό roadster-και που με τον δίλιτρο κινητήρα των 184 ίππων γεννά προσδοκίες για μια απολαυστική επιστροφή στο ΜΧ-5 των νεανικών μας χρόνων… Ξέρετε, εκείνο που πήγαινε μονίμως με το πλάι!
Οι υψηλές προσδοκίες μας κάνουν πολλές φορές ακόμη πιο αυστηρούς στην κρίση μας και έτσι έχοντας αυτό στο μυαλό μπήκα στο χρώματος «ασημοπερίεργο» ΜΧ-5 που είχε ήδη 25,000 δημοσιογραφικά χιλιόμετρα με στόχο να πάρω όσα δεν μου είχε δώσει η πιο αδύναμη έκδοση πριν 2 χρόνια.
Εμφάνιση
Ξεκάθαρα το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS έχει μια πιο έντονη σχεδιαστική συγγένεια με την πρώτη γενιά- σε σχέση με το RF, έχοντας ένα μακρύ και χαμηλό καπό που προκύπτει από την «κεντρομπροστομήχανη» αρχιτεκτονική του και φυσικά από την καλοσχεδιασμένη μαλακή οροφή που ανοίγει ή κλείνει πανεύκολα και χειροκίνητα σε ένα δευτερόλεπτο!
Η soft top εκδοχή έχει τώρα τις σωστές αναλογίες που απαιτεί το αρχικό σχέδιο και έτσι τώρα μοιάζει περισσότερο με μια αναβίωση της πρώτης Elan παρά με την συνέχεια των προηγούμενων δυο γενεών- και μπράβο του!
Από μπροστά προσπαθώντας να διατηρήσει το χαμηλό ύψος του καπό και να την πατρογονική γραμμή το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS έχει δυο πολύ στενά φωτιστικά σώματα ακροβολισμένα στις άκρες των φτερών, δεν έχει εισαγωγή αέρα στο επάνω μέρος του καπό- και φυσικά διατηρεί την εισαγωγή ψύξης κάτω από το καπό θυμίζοντας εκείνο το αφελές παιδικό χαμόγελο της πρώτης γενιάς, ή την μορφή ενός καρχαρία… ανάλογα με την αγνότητα του βλέμματος που το αντικρίζει! 😉
Το προφίλ είναι ακόμη πιο ενδιαφέρον καθώς είναι εμφανές ότι οι τροχοί έχουν ακροβολιστεί στο αμάξωμα με την μηχανή να βρίσκεται πίσω από τους εμπρός τροχούς-και τους επιβάτες να κάθονται ακριβώς πάνω από τον πίσω άξονα δημιουργώντας με αυτόν τον τρόπο μια άψογη κεντρομήχανα ισορροπημένη κατανομή βάρους 50:50.
Στην 4η γενιά του, το MX5 διατίθεται σε εκδόσεις «Soft Top» με μια υφασμάτινη χειροκίνητη οροφή και «RF» με την τελευταία να έχει φυσικά μια σκληρή ηλεκτρικά ανοιγμένη οροφή-που ανοίγει σε περίπου 15 δευτερόλεπτα όταν το αυτοκίνητο είναι σταματημένο.
Έχοντας δοκιμάσει και τις δύο θα έλεγα ότι η χειροκίνητη οροφή κερδίζει κατά κράτος σε ότι αφορά την «κάμπριο» αίσθηση ελευθερίας που όλοι αναζητούμε από ένα τέτοιο αυτοκίνητο.
Είναι σίγουρο ότι η έκδοση RF επιτυγχάνει καλύτερη ακαμψία και καλύτερη ηχομόνωση στις υψηλές ταχύτητες του αυτοκινητοδρόμου, όμως κάθε πότε θα βγεις με ένα ανοιχτό αυτοκίνητο να ταξιδέψεις σε αυτοκινητόδρομο?
Μάλλον συχνά, κατάλαβα…
Σε ότι αφορά το κυρίαρχο (..λέμε τώρα) ερώτημα, το εάν δηλαδή είναι πιο όμορφο ανοιχτό ή κλειστό, προσωπικά έχω καταλήξει ξεκάθαρα… ότι Soft Top είναι πιο απολαυστικό και όμορφό για βόλτες, ενώ το RF με την σημαντικά καλύτερη ακαμψία του για γρήγορη οδήγηση.
Θα επανέλθουμε σε αυτό…
Η εικόνα στο πίσω μέρος είναι λιγότερο συναρπαστική με τα πάντα να θυμίζουν MX5 και μόνο η διπλή εξάτμιση στην δεξιά πλευρά υπόσχεται και παραδίδει ηχητικές απόλαυσεις!
Σε γενικές γραμμές ο τρόπος με τον οποίο οι εποχούμενοι αντιμετωπίζουν το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS είναι ιδιαίτερα θερμός, είτε γιατί εάν είναι νέοι προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς είναι αυτό που βλέπουν και τους αρέσει τόσο πολύ, είτε γιατί αυτό το νέο Μiata ξυπνά εικόνες από τα.. νιάτα μας!
Εσωτερικό /χώροι
Ανοίγεις την πόρτα και σκύβεις αρκετά για να καθίσεις στο «θα γινόταν και πιο σπορ» δερμάτινο, θερμαινόμενο κάθισμα που σε τοποθετεί πολύ χαμηλά και πίσω μέσα στην καμπίνα.
Νοιώθεις να κάθεσαι πάνω από τις πίσω ρόδες και σχεδόν πάνω στην άσφαλτο, ωστόσο τα παράθυρα είναι αρκετά μεγάλα και δεν περιορίζουν την ορατότητα όσο αρχικά νόμιζες.
Ένα θέμα που χρειάζεται συνήθεια είναι σίγουρα το μακρύ καπό που κρύβει τις ακμές του στο παρκάρισμα και φυσικά, εάν είστε πάνω από 185 εκατοστά στο ύψος θα πρέπει να συνηθίσετε να χτυπάτε το κεφάλι σας μπαίνοντας στο αυτοκίνητο.
Μόλις μπείτε όμως μπορείτε να τραβήξετε το κάθισμα αρκετά πίσω και δεν θα έχετε ιδιαίτερα προβλήματα ούτε με το κεφάλι ούτε με τα πόδια.
Εντάξει, δεν είπα ότι θα είστε άνετα, ούτε ότι αν παρκάρετε δίπλα από ένα πεζοδρόμιο δεν θα χρειαστεί να είστε γυμνασμένος για να βγείτε έξω!
Τα χέρια πέφτουν σε ένα όμορφο δερμάτινο τιμόνι με ρετρό λεπτή στεφάνη και αρκετά κουμπιά που κάνουν διάφορα… αδιάφορα πράγματα.
Ο δεξιός αγκώνας ξεκουράζεται πάνω στο ογκώδες τούνελ της μετάδοσης και το χέρι καταλήγει ακριβώς στον απολαυστικό επιλογέα με τις μικρές διαδρομές και το υπέροχο κούμπωμα να σε κάνουν να θέλεις να το χρησιμοποιήσεις.
Κοιτώντας προς τα πίσω μέσα από τους πλαϊνούς καθρέπτες βλέπεις τα φουσκωμένα φτερά που προεξέχουν από το αμάξωμα για να χωρέσουν τους μεγάλους τροχούς. Κοιτάς αυτή την λεπτομέρεια και απορείς πως δεν την είχες προσέξει πριν μπεις μέσα!
Τα πλαστικά του ταμπλό είναι σκουρόχρωμα αλλά είναι ντυμένα με μια αφράτη ποιοτική δερματίνη με ραφές που αποπνέει μια καλοδεχούμενη αίσθηση πολυτέλειας.
Κάποιος μπορεί να πει ότι το εσωτερικό σε ότι αφορά την ποιότητα των πλαστικών χαμηλά στις πόρτες και την κονσόλα είναι κατώτερη των (από) €38,000 που κοστίζει το αυτοκίνητο, όμως πραγματικά νομίζω ότι εδώ έχουμε να κάνουμε με επιλογή των σχεδιαστών για εξοικονόμηση βάρους και όχι με μια εντολή από το λογιστήριο.
Ο πίνακας οργάνων είναι παραδοσιακός με ένα όμορφο κεντρικά τοποθετημένο αναλογικό στροφόμετρο, ένα ταχύμετρο δεξιά, ενώ αριστερά στον πίνακα θα βρείτε ένα στρόγγυλο πολυόργανο με τις ενδείξεις, βενζίνης, θερμοκρασίας και του trip computer.
Στο κέντρο του ταμπλό υπάρχει το σύστημα πολυμέσων που στέκεται εκεί αιωρούμενο στην κορυφή του ταμπλό ενός σπορ αυτοκινήτου- περιορίζοντας την ορατότητα του οδηγού-και που μέσα στο MX5 μοιάζει σαν Χαβανέζος στην Ανταρκτική…
Ποιος δεν βλέπει ότι σε ένα τέτοιο αυτοκίνητο θρύλο η οθόνη των πολυμέσων απλά περισσεύει?
Το σύστημα πολυμέσων έχει μια οθόνη 7,2’’ και χαρακτηρίζεται από την υψηλή ευκρίνεια και τα αποδεκτά γραφικά της, ενώ η λειτουργία του συστήματος πολυμέσων που φιλοξενεί η οθόνη είναι γρήγορη, απλή και κατανοητή.
Το αρχικό παράπονο (…της αδιάβαστης δοκιμάστριας!) ήρθε από την έλλειψη λειτουργίας αφής στην οθόνη…όμως αυτό γρήγορα μετατράπηκε σε θαυμασμό μόλις τα παιδιά μου εξήγησαν ότι η οθόνη γίνεται αφής μόλις ακινητοποιηθεί το αυτοκίνητο!
Αυτό είναι ένα ευπρόσδεκτο, απλό και ουσιαστικό μέτρο ασφάλειας καθώς αποτρέπει τον οδηγό από το να αποσπά το βλέμμα του από τον δρόμο- πασπατεύοντας την οθόνη- όταν κινείται το αυτοκίνητο και τον αναγκάζει να χρησιμοποιεί την ροδέλα χειρισμού που εντελώς τυχαία έχει ακριβώς την ίδια βολική διάταξη πλήκτρων με εκείνη της BMW!
Ωστόσο, προσπερνώντας μερικά κραυγαλέα εργονομικά λάθη και λαθάκια, τα πάντα που χρειάζεσαι βρίσκονται εκεί που πρέπει για να χαρείς μια ορεινή διαδρομή με στροφές.
Η θέση οδήγησης, οι διακόπτες και ο κλιματισμός με τους ξεχωριστούς περιστροφικούς διακόπτες είναι όλα εκεί που πρέπει και είναι απλά στην χρήση τους-κάτι που δεν εννοείται τον τελευταίο καιρό στα αυτοκίνητα που οδηγούμε…
Ο χώρος αποσκευών με έκανε να συνειδητοποιήσω το πόσος καιρός πέρασε από τότε που όταν ήθελα να πάω μια εκδρομή χρειαζόταν να σκεφτώ τον λίγο τον εαυτό μου και άντε εκείνον που ταξιδεύει μαζί μου…
Πολύς καιρός…και εντωμεταξύ ο χώρος αποσκευών είναι μόλις 127 λίτρα που δεν φτάνουν ούτε για «ζήτω»!!
Κινητήρας
Ανοίγοντας το μακρύ καπό η θέα του ατμοσφαιρικού κινητήρα που είναι τοποθετημένος πίσω από τον άξονα των μπροστινών τροχών σου φτιάχνει την διάθεση με την ομορφιά του.
Όχι με ψεύτικα πλαστικά καπάκια, αλλά με τα πραγματικά καλοδουλεμένα μεταλλικά στοιχεία του κινητήρα!
Ο SKYACTIV-G των 2,000 κ.εκ είναι ένας «ορκισμένος» ατμοσφαιρικός κινητήρας που για να αποδώσει 184 ίππους και 205Nm/4.000rpm χρειάζεται να ανεβάσει πολλές στροφές και αυτό είναι υπέροχο όταν η διαδικασία συνοδεύεται από ένα μοναδικό θόρυβο.
Ο θόρυβος χτίζεται από τις χαμηλές στροφές, γίνεται κάπως μπάσος στις μεσαίες και καταλήγει να είναι υψίσυχνος όταν γυρνά μετά τις 7,500 σαλ.
Το εξάρι κιβώτιο που μεταφέρει την ροπή στους πίσω τροχούς έχει τον πιο απολαυστικό επιλογέα που έχω οδήγήσει, με κοντές πυκνές σχέσεις που βοηθούν τον κινητήρα να απλώνει την δύναμη του σωστά σε μια ορεινή διαδρομή.
Παρά το μικρό βάρος των 1100 κιλών(100 κιλά λιγότερα από το προηγούμενο μοντέλο) και τον πειστικό κινητήρα θα δούμε ότι μετά την 2η σχέση θα χρειαστεί ένα τσιμπιματάκι από το σοφά τοποθετημένο χειρόφρενο για να τοποθετήσετε το αυτοκίνητο σε πλαγιολίσθηση πριν την στροφή.
Αλλά είπαμε αυτά εμείς δεν τα κάνουμε ποτές… μόνο φήμες καταγράφουμε.
Με επιδόσεις 0-100χλμ/ω σε 6,5 δλ και 220 χιλιόμετρα τελικής στο κοντέρ, δεν μπορείς να το πεις αργό, ενώ σε ότι αφορά την οικονομία τα καταφέρνει σχετικά μέτρια με περίπου 7,7 λίτρα/100 χλμ να είναι αρκετά για ένα τόσο μικρό και ελαφρύ αυτοκίνητο.
Προφανώς η κατανάλωση δεν είναι προταιρεότητα για την Mazda στο ΜΧ-5 -και ορθά δεν είναι!
Ανάρτηση/Πλαίσιο
Το πλαίσιο του Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS παρουσιάζει περισσότερες από το αναμενόμενο στρεβλώσεις- οι οποίες εντοπίζονται κυρίως χαμηλά στο πίσω τμήμα του, ενώ η ανάρτηση πολλαπλών συνδέσμων πίσω και με διπλά ψαλίδια μπροστά είναι οριακά σφικτή για να μην προκαλέσει ακόμη μεγαλύτερες στρεβλώσεις.
Η ανάρτηση είναι άνετα ρυθμισμένη και επιτρέπει αρκετές κλίσεις στις στροφές-κάτι που δεν το περίμενα, ενώ είναι σίγουρο ότι όποιος θα θελήσει να την εξελίξει με σκληρότερο σετάρισμα θα πρέπει πρώτα να κάνει εκτενή έρευνα έτσι ώστε να μην επιδεινώσει το στήσιμο …ή να πάρει την έκδοση RF της οποίας το πλαίσιο είναι αρκούντως στιβαρό για να δεχτεί αναβάθμιση.
Έτσι όπως είναι ρυθμισμένο το Soft Top τα ελατήρια είναι σχετικά μαλακά και η απόσβεση επαναφοράς αρκετά γρήγορη, κάτι που δημιουργεί μια αίσθηση ασάφειας χαμηλά στο πίσω μέρος που δεν συμβαδίζει με το ακλόνητο μπροστινό.
Τα φρένα είναι δυνατά, και με καλή αίσθηση, ενώ το τιμόνι είναι άμεσο και με κοντή κλιμάκωση.
Στην Πόλη
Μόλις συνηθίσεις το ότι κάθεσαι χαμηλά κάτω από το οπτικό πεδίο των περισσότερων οδηγών με έκπληξη διαπιστώνεις ότι εάν είσαι νέος, χωρίς υποχρεώσεις (…εννοώ ούτε σκύλο) αυτό θα μπορούσε να είναι το μοναδικό σου καθημερινό αυτοκίνητο.
Είναι μικρό και μανιτζέβελο, χωρά εύκολα στο παρκάρισμα και το τιμόνι του κόβει παρά πολύ εκμεταλλευόμενο πλήρως την πίσω κίνηση.
Τώρα αν θέλετε να κάνετε αναστροφές ακόμη πιο γρήγορα, μου είπαν ότι αν βγάλετε το αντισπίν αυτό γίνεται με ευκολία πατώντας το γκάζι και στρίβοντας κάπως-δεν κατάλαβα ακριβώς πως- το τιμόνι.
Καθώς εμείς εδώ είμαστε εντελώς «καθώσπρέπηδες» καταδικάζουμε αυτό το πολύπλοκο χορευτικό και διαχωρίζουμε την θέση μας, ωστόσο αν προπονηθείτε λέγεται ότι μπορείτε να κάψετε λάστιχο με πολύ δημιουργικούς τρόπους!
Η σχετικά μαλακά ρυθμισμένη ανάρτηση απορροφά αρκετές από τις ανωμαλίες των «δρόμων» με τις αμέτρητες λακκούβες χωρίς χάνουν ποτέ οι τροχοί την επαφή τους με την άσφαλτο, όμως επειδή έχει μικρές διαδρομές κάνουν την οδήγηση πιο απαιτητική στην αποφυγή λακκούβων από ότι θα ήθελα στην καθημερινότητα μου.
Η ορατότητα μέσα στην κίνηση δεν είναι καλή με την οροφή κλειστή, όμως αυτό είναι αναμενόμενο από ένα τόσο χαμηλό αυτοκίνητο που τράβα επάνω του τα βλέμματα του κάθε αντίθετου φύλλου (…τέτοιες εποχές που ζούμε- και το ιδίου μην σου πω) σαν μαγνήτης!
Αυτός ίσως να είναι και ένας σοβαρός λόγος που κάποιος θα αγόραζε ένα τέτοιο αυτοκίνητο-και αν είναι και νοιώθει νέος/α επιζητώντας την προσοχή θα άνοιγε την οροφή με το ένα χέρι και θα βελτίωνε ως παρεπόμενο δραματικά την ορατότητα προς τα πίσω.
Η κατανάλωση μέσα στην πόλη μπορεί να διατηρηθεί εύκολα κάτω από τα 8 λίτρα/100 χλμ, (ίσως και 7,5 λίτρα) ωστόσο για εμένα αυτό ήταν αδύνατον καθώς ο ήχος του κινητήρα με τσίγκλαγε διαρκώς να πατήσω το γκάζι.
Στον Αυτοκινητόδρομο
Το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS με κλειστή την μαλακή οροφή παραμένει σταθερό όμως ο θόρυβος από τον αέρα φτάνει ευκολά στα αυτιά του οδηγού μετά τα 120 χλμ/ω και μαζί με εκείνον από τον κινητήρα- όσο ευχάριστα και να ακούγεται, είναι σίγουρο ότι θα κουράσει σε μεγάλα ταξίδια.
Σε παρατεταμένος γρήγορες στροφές το αυτοκίνητο εμπνέει ένα αίσθημα ασφαλείας που σου επιτρέπει να εμπιστευτείς το ΜΧ5 και να ταξιδέψεις μαζί του γοργά.
Με ανοιχτή την οροφή τα πράγματα είναι ανεκτά μέχρι τα 130-χλμ, δύσκολα μέχρι τα 160χλμ/ω και ακατανόητα μετά από αυτή την ταχύτητα!
Πιθανολογώ με πιο νεανικά αισθητήρια όργανα και με την προσμονή ενός όμορφου Σαββατοκύριακου με τον/την καλό/η σας σε ένα όμορφο μέρος όλα αυτά παύουν να ενοχλούν και αυτό που μένει είναι η επαφή με την φύση και τον αέρα.
Τέλος κάτι που μου έδωσε ιδιαίτερη χαρά είναι η διαπίστωση ότι αν κινείται το αυτοκίνητο με πάνω από 120-130 χλμ/ω στον αυτοκινητόδρομο με ανοιχτή την οροφή η σωστή αεροδυναμική σχεδίαση υποχρεώνει όχι μόνο τον αέρα αλλά και το νερό (αν βρέχει) να φεύγουν ψηλά από το παρμπρίζ και να διατηρούνται οι επιβάτες στεγνοί.
Στις Στροφές
Όπως είπαμε το αμάξωμα εξαιτίας της μαλακής ανάρτησης γέρνει λίγο περισσότερο από όσο φανταζόμουν μέσα στην στροφή, όμως η κατανομή του βάρους σε ποσοστό 50/50 το καθιστά εξαιρετικά ουδέτερο ακόμα και χωρίς την βοήθεια των ηλεκτρονικών βοηθημάτων.
Είναι γνωστό ότι η απόλυτη ταχύτητα μέσα στην στροφή δεν έρχεται από τα πλασαρίσματα και τις “μαγκιές”, αλλά από την καθαρή οδήγηση με ρυθμό και γραμμές.
Έτσι εάν κάποιος εμπιστευτεί το άριστο τιμόνι και τα ηλεκτρονικά συστήματα- και ξεχάσει ότι το αυτοκίνητο είναι πισωκίνητο, θα κινηθεί με τις σωστές γραμμές σε πολύ γρήγορους ρυθμούς με ευκολία.
Το μπροστινό μέρος είναι ακλόνητο και είναι σχεδόν αδύνατον να υποστρέψει, οπότε μέσα στην στροφή υπάρχει πάντα η εμπιστοσύνη στο μπροστινό μέρος το οποίο όσο μένεις στο γκάζι τόσο “βιδώνει” στον δρόμο.
Η διασκέδαση έρχεται και από το στρίγκλισμα του κινητήρα στις ψηλές στροφές που δημιουργεί μια ψευδαίσθηση ότι πας πολύ πιο γρήγορα από ότι πραγματικά κινείσαι.
Η απόκριση στο γκάζι είναι εξαιρετική όμως παρά το χαμηλό βάρος του αυτοκίνητου η πρόσφυση που επιτυγχάνεται από τον πίσω άξονα είναι τόσο καλή που χρειάζεται αρκετή προσπάθεια για να γίνουν «ομορφιές».
Παράλληλα πίσω το «μπλοκέ» διαφορικό δεν μοιάζει να έχει αρκετά μεγάλη ποσόστωση περιορισμού της ολίσθησης και αρκετά συχνά διακόπτει άκομψα τις στιγμές πλαγιολίσθησης που λέγεται ότι επιθυμούν όσοι αγοράζουν ένα αρκούντως δυνατό ΜΧ-5.
Ακόμη και στους γλιστερούς δρόμους της Ν. Ευβοίας το καλοζυγισμένο MX5 χρειάζεται αρκετή δουλεία στο κιβώτιο και πίεση στον κινητήρα για να κινηθείς διασκεδαστικά και έτσι η οδήγηση μπορεί να γίνει απαιτητική.
Χρειάζεται να μάθεις καλά τις σχέσεις του κιβωτίου και να έχεις μέσα στο μυαλό σου την διάρκεια του κινητήρα στις ψηλές στροφές για να μην κάνεις το λάθος και αλλάξεις νωρίτερα από ότι πρέπει ταχύτητα.
Σε κανονικές συνθήκες οδήγησης η υπερστροφή σε στεγνό οδόστρωμα έρχεται με προσπάθεια μόνο με τις δύο πρώτες σχέσεις … ενώ αν θέλεις να βγάλεις μια φωτογραφία στο εξώφυλλο του site και να πουν όλοι τι οδηγάρα είσαι, θα χρειαστεί και η αρωγή του χειρόφρενου που βρίσκεται σε εργονομικά άριστη θέση -και είναι και πολύ δυνατό.
Στην βροχή η κατάσταση έχει πιο πολύ πλάκα καθώς το διαφορικό κάνει καλά την δουλειά του και κρατά για ώρα το πίσω μέρος σε άλλη τροχιά από εκείνη που χαράζουν οι μπροστινοί τροχοί-μου είπαν.
Σε κάθε περίπτωση αν κάποιος ανοίξει την οροφή σε μια όμορφη ορεινή διαδρομή θα μπορέσει να κινηθεί γρήγορά και με απόλυτη ασφάλεια στο 70% απολαμβάνοντας τον απολαυστικό ήχο του κινητήρα και το εκπληκτικά ζυγισμένο πλαίσιο κρατώντας το χεράκι στο ετέρου ήμισυ και απολαμβάνοντας τα αρώματα και τα δειξίματα της φύσης.
Σε αυτό το περιβάλλον το ΜX5 είναι τέλειο, αλλά φοβάμαι πως δεν έχει εκείνο το «κάτι» που χάθηκε από την δεκαετία του 90… Μιλάω ξεκάθαρά την «αλητεία» και την διαρκή μάχη με την διαδρομή.
Όσοι «Υπερστροφόσαυροι» θυμόμαστε εκείνο το «κάτι» και το αναζητήσουμε πιθανότατα θα απογοητευτούμε γιατί απλά το νέο ΜΧ5 δεν απευθύνεται σε εμάς, αλλά στην σημερινή νέα γενιά που πιθανότατα επιθυμεί να οδηγεί το roadster τους αποτελεσματικά κοιτώντας μόνο από το μπροστινό παρμπρίζ. 😉
Συμπέρασμα
Για την «Ημέρα της Μαρμώτας” που βιώνω δοκιμάζοντας το ένα SUV πίσω από το άλλο και το ένα τρικύλινδρο μετά το άλλο, το να βρίσκομαι μέσα σε ένα τέτοιο αυτοκίνητο είναι βάλσαμο ψυχής –και αυτό με ξανανιώνει.
Σε ότι αφορά το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS νοιώθω μπερδεμένη καθώς δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να είναι τόσο καλύτερο σε όλα του από το αρχικό μοντέλο του 1989 και παρόλα αυτά να μην έχω εντυπωσιαστεί όπως είχα εντυπωσιαστεί τότε.
Φταίει το ΜX5, φταίω εγώ, φταίμε όλοι μαζί που μάθαμε να απαιτούμε τα πάντα από τις μηχανές μας-και εκείνες για να το πετύχουν έπαψαν να επικοινωνούν μαζί μας όπως παλιά?
Οδηγούμε, ή μας μεταφέρουν σχεδόν τέλειες μηχανές οδήγησης?
Όταν νοιώθουμε οι προσδοκίες και το δικαίωμα μας στην «αλητεία» δεν εκπληρώνονται μπορούμε άραγε να καταλάβουμε ότι αυτό συμβαίνει επειδή οδηγούμε αυτό που συλλογικά ζητούσαμε σαν οδηγοί και δοκιμαστές για τόσες δεκαετίες?
Αντιλαμβανόμαστε ότι οι μηχανές μέσα από μια εξελικτική διαδικασία, λαμβάνοντας υπόψη τους τα παράπονα των οδηγών και των “ειδικών” μας προσφέρουν σήμερα την μηχανολογική συνισταμένη των “θέλω” μας, αφού οι “μηχανές” δεν έχουν μνήμη και συναισθήματα?
Πάνε κάτι χρόνια που είχα οδηγήσει ένα MX5 πρώτης γενιάς με τους 120 ίππους (νομίζω)…
Ο «Popeye» (ΜΚ Ι) χρειαζόταν απλά να σκεφτείς για να διώξεις το πίσω μέρος και εκείνος γυρνούσε –και αν ήξερες, έμενε εκεί για πάντα!
Δεν χρειαζόταν να ξέρεις πολλά, όμως οδηγώντας το σε έκανε να νοιώθεις ο «πρωταθλητής του ντριφτ» και ας ήσουν σχεδόν σταματημένη!
Το σημερινό MAZDA MX-5 παρότι κινείται δύο φορές πιο γρήγορα με την γιαγιά μου στο τιμόνι, δεν έχει εκείνο το «κάτι» που είχε το «αλητάκι»-και καλά κάνει γιατί όλα γύρω του άλλαξαν και φοβάμαι ότι δεν θα είχε καμιά θέση στην εποχή μας.
Όλοι μας έχουμε μάθει να ζητάμε τόσο πολλά που είμαι σίγουρη ότι ο Popeye σήμερα θα μας τρόμαζε, θα τον χαρακτηρίζαμε μέτριο -αν όχι επικίνδυνο… γιατί σήμερα απαιτούμε από το αυτοκίνητο να προλαβαίνει τα λάθη μας με τα διάφορα ηλεκτρονικά συστήματα.
Το MAZDA MX-5 (ΜΚ 4) κοιτά στον καθρέπτη της αντιπροσωπείας και ορκίζεται ότι μοιάζει με τον Popeye…. όμως είναι τόσο ουσιαστικά καλύτερο και τόσο φορτωμένο με γνώση …που του είναι αδύνατον να καταλάβει το “χιούμορ” και τον ανέμελο χαρακτήρα που είχε εκείνο το αλητάκι.
Σας ζάλισα…
Ίσως τότε το αλητάκι να ήμουν εγώ και απλά να έχουμε σοβαρέψει μεγαλωνοντας.
Το Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS soft top έχει τώρα την δύναμη που χρειάζεται για να κάνει την δουλειά, όμως το πλαίσιο παρουσιάζει περισσότερες στρεβλώσεις από όσες περίμενα και θα με έκανε να το εμπιστευτώ μέσα σε μια πίστα ας πούμε.
Αντίθετα το RF είναι πολύ πιο στιβαρό και σε συνδυασμό με τον δυνατό κινητήρα είναι μάλλον η λύση που θα πρέπει να επιλέξουν όσοι νοιώθουν ακόμη ανώριμοι και θέλουν να παίζουν όταν οδηγούν.
Το Soft Top δεν χρειάζεται τον δυνατό κινητήρα αφού ξεκάθαρα είναι φτιαγμένο για τους εραστές της ανοιχτής αίσθησης στην φύση που δεν θα ζητήσουν τίποτε περισσότερο από τα 132 άλογα του μικρού 1,5.
Εν κατακλείδι: αν θέλετε να είστε και εσείς ανώριμός θα χρειαστείτε ένα Mazda MX-5 2.0 Skyactiv-G 184PS RF, ενώ αν είστε λογικοί και λάτρεις της χαλαρής οδήγησης στην φύση τότε Mazda MX-5 1,5 θα σας προσφέρει όλα όσα ζητάτε χωρίς να εκτίθεστε και στους επιπλέον φόρους που απαιτούνται από το Φορολογιστάν για να έχετε ένα δίλτρο αυτοκίνητο!
Να ορίστε, εσείς διαλέγετε!
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Ισμήνη Φαμπιάτου
ΥΓ. Επισκευτείτε το ηλεκτρονικό κατάστημα του Autoholix (http://autoholix.com/autoholix_shop/) και βοηθήστε την σελίδα να βελτιωθεί και να παραμείνει αυτόνομη.
Twitter, Facebook, YouTube, LinkedIn, Instagram, Autoholix e-shop
Φωτογραφίες Mazda MX-5 2.0 Skyactiv G 184hp
