To Renault Laguna 1.6 μοιάζει να είναι -και είναι, ένα γνήσιο παιδί της γαλλικής σχεδιαστικής σχολής. Οι χυτές γραμμές του αυτοκινήτου με το έντονα κεκλιμένο πίσω παράθυρο και το μακρύ κάλυμμα του κινητήρα σε προϊδεάζει για τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου.
Το σχήμα του είναι αρμονικό- αν και νομίζω ότι δεν είναι όσο πρωτότυπο και μοντέρνο όσο το σχήμα των υπολοίπων αυτοκινήτων της Renault. Το αυτοκίνητο ενώ είναι επιβλητικό δεν καταφέρνει να αποπνέει κάποια ιδιαίτερη φρεσκάδα, αφού από όπου και να το κοιτάξεις θυμίζει έντονα την Citroen Xantia του 1992 και όχι ένα αυτοκίνητο του 2006. Ίσως να φταίνε τα τεράστιων διαστάσεων φωτιστικά σώματα που τόσο σε σχήμα όσο και σε μέγεθος θυμίζουν άλλες παλιότερες εποχές, ή ίσως απλά είμαι εγώ που το βλέπω έτσι. 
Πάντως οι όμορφες 17αρες ζάντες καταφέρνουν να προσδίδουν μια ελαφρώς σπορ νότα σε όλο το design. Ευτυχώς που το γούστο είναι διαφορετικό από άνθρωπο σε άνθρωπο-και κάτι που εμένα μπορεί να μην μου αρέσει, η να μου φαίνεται όχι και τόσο φρέσκο, σε κάποιους άλλους πιθανότατα να φαντάζει σαν έργο τέχνης και ιδιαίτερα πρωτοποριακό. Είναι αυτό που λένε: «Περί ορέξεως… κολοκυθόπιτα»!
Αντί για κλειδί μου έδωσαν ένα τηλεχειριστήριο που θυμίζει σε μέγεθος μια πιστωτική κάρτα και πιέζοντας το αντίστοιχο κουμπί οι πόρτες ξεκλείδωσαν και βρέθηκα να κοιτάω το πραγματικά ευρύχωρο εσωτερικό. Δεν ξέρω τι τους φταίει το παραδοσιακό κλειδάκι των αυτοκινήτων, αφού και άλλοι κατασκευαστές όπως η BMW για παράδειγμα έχουν αρχίσει να το υιοθετούν. Θα σας πω γιατί δεν είναι πρακτικό και μετά γιατί πιστεύω ότι πραγματικά μας «πλασάρουν» αυτή την κάρτα για άλλους πιο πονηρούς σκοπούς.. Καταρχήν δεν υπάρχει κανένα όφελος και βάζει τον οδηγό σε μια διαδικασία η οποία είναι αντίθετη από αυτή που έχουμε συνηθίσει έναν αιώνα τώρα. 
Στην προσπάθεια της η Renault να τη κάνει την κάρτα εκκίνησης να φανεί χρήσιμη, έχει ενσωματώσει σε αυτή την λειτουργία του χειρόφρενου κάτι που κάνει τα πράγματα ακόμα χειρότερα! Βάζεις εμπρός τον κινητήρα πατώντας το μπουτόν «Start/Stop Engine» και τον συμπλέκτη χωρίς να χρειάζεται να λύσεις το χειρόφρενό για να ξεκινήσεις αφού αυτό λύνεται αυτόματα μόλις πατήσεις γκάζι και αφήσεις τον συμπλέκτη για να ξεκινήσεις και ασφαλίζει πάλι αυτόματα όταν σβήσεις τον κινητηρα.
Μέχρι εδώ αυτό είναι πολύ καλό, αφού το ίδιο σύστημα μπορεί να βοηθήσει στην εύκολη εκκίνηση σε κάποια ανηφόρα λειτουργώντας σαν αυτόματο χειρόφρενό. Το κακό είναι ότι το χειρόφρενο απενεργοποιείται πλήρως όταν το αυτοκίνητο κινείται- οπότε τα χειρόφρενα που ξέρετε να τα ξεχάσετε. Αυτό το σύστημα σκοτώνει την διασκέδαση στην οδήγηση, ενώ κάτω από προϋποθέσεις μπορεί να γίνει και επικίνδυνο(ένα «κοπούν» τα φρένα για παράδειγμά). Επίσης εάν ξεχασθείτε και κολυμπήσετε για παράδειγμα με την κάρτα- την βάψατε! Όμως η κάρτα κατά την γνώμη μου είναι ένας δούρειος ίππος ώστε να βάλουμε τον αστυνόμο μέσα στο αυτοκίνητό μας. Έτσι σε ένα όχι και τόσο μακρινό μέλλον- όταν θα μας σταματάνε στα μπλόκα, θα μας ζητάνε αυτή την κάρτα για έλεγχό. 
Και εκεί εκτός του ότι θα φαίνεται το πόσο, πότε και με ποιόν έτρεχες, το όργανο της τάξης θα μπορεί να μάθει εάν χρωστάμε στην εφορία, στο ΙΚΑ και στο ΣΥΚΑ καθώς και το νούμερο του εσωρούχου μας… Αντισταθείτε οδηγοί… έρχεται ο αντίχριστός(με στολή τροχονόμου)!!!! Όπως έλεγα πριν, το εσωτερικό του αυτοκίνητου είναι ευρύχωρο, παρέχοντας χώρο για πέντε άτομα με άνεση.
Το ίδιο θα έλεγα και για τον χώρο αποσκευών, ο οποίος εκτός από μεγάλος σε απόλυτα νούμερα έχει και πολύ πρακτικό και κανονικό σχήμα χωρίς να επηρεάζεται από τα αμορτισέρ. Το πίσω κάθισμα διαιρείται σε ποσοστό 60/40 μεταμορφώνοντας το αυτοκίνητο σε φορτηγό εάν παραστεί ανάγκη.
Το ταμπλό είναι κατασκευασμένο από μαύρο και μέτριας ποιότητας πλαστικό, ενώ το δερμάτινο τιμόνι και το φιλέτο που απομιμείται το αλουμίνιο δεν κατάφεραν να αντιστρέψουν την αρνητική εικόνα που μου δημιούργησε το εσωτερικό. Πάντως η ποιότητα συναρμολόγησης είναι καλή και το εσωτερικό δεν τρίζει στα μπαλώματα και τις λακκούβες των ελληνικών δρόμων. Renault Laguna 1.6.
Το ηχοσύστημα με το πρακτικό χειριστήριο στο κάτω από το τιμόνι έχει αρκετά καλή απόδοση προβάλλοντας τις λειτουργίες του σε μια μικρή οθόνη στο κέντρο του ταμπλό, ενώ λίγο πιο κάτω θα βρούμε το διζωνικό σύστημα κλιματισμού, που όμως εμένα με απογοήτευσε με την μέτρια και θορυβώδη λειτουργία του.
Ο πίνακας οργάνων δεν διεκδικεί κανένα βραβείο πρότυπης σχεδίασης, αλλά η οθόνη στο κέντρο του παρέχει αρκετές πληροφορίες σώζοντας κάπως την κατάσταση. Ο μοχλός του κιβωτίου ταχυτήτων θυμίζει και αυτός Xantia του 92 τόσο σε εμφάνιση, όσο και σε αίσθηση.. Και αυτό δεν είναι καλό, αφού η ασάφεια και οι μεγάλες διαδρομές δεν έχουν θέση στην εποχή μας. Επιπλέον όταν κινείται το αυτοκίνητο και κρατάτε τον λεβιέ επιταχύνοντας ή επιβραδύνοντας, τότε θα διαπιστώσετε ότι αυτό κινείται αρκετά χιλιοστά εμπρός πίσω, μεταφέροντας ταυτόχρονα στο χέρι σας τους κραδασμούς του κινητήρα. Πίκρα…
Από την άλλη στο Renault Laguna 1.6 θα βρείτε όλο το εξοπλισμό που ονειρεύεστε. Ηλεκτρικά παράθυρα και καθρέπτες, υδραυλικό τιμόνι και αυτόματος κλιματισμός, ηχοσύστημα και αυτόματο χειρόφρενο(αν το δείτε με καλό μάτι) ενώ έχει όλους τους αερόσακους του κόσμου. Το μεγαλύτερο όμως πλεονέκτημα του αυτοκινήτου είναι η κορυφαία παθητική ασφάλεια που πετυχαίνει στα Crash Tests αφού είναι το πρώτο αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας που βαθμολογήθηκε με 5 αστέρια σε αυτή την δοκιμασία. Μπράβο στην Renault λοιπόν!
Ο νέος δεκαεξαβάλβιδος κινητήρας των 1600 κ. εκ. καταφέρνει να αποδίδει εύκολα 115 ίππους στις 6,000 σαλ οι οποίοι επιταχύνουν τα 1270 κιλά του 4,6 μέτρων αμαξώματος της Laguna στα 100χλμ/ω σε 11,5 δευτερόλεπτα. Καθόλου άσχημα! Παράλληλα χάρη στην καλή αεροδυναμική το αυτοκίνητο δείχνει εύκολα 200 χμ στο κοντέρ, ενώ κρατά παντού και πάντα μια ταξιδιωτική ταχύτητα μεγαλύτερη των 180 χμ/ω. Το κιβώτιο ταχυτήτων όπως είπαμε και πιο πριν μπορεί να είναι ασαφές και με μεγάλες διαδρομές, αλλά από την άλλη πλευρά έχει μια κοντή κλιμάκωση που κάνει τον κινητήρα να δείχνει πολύ ζωντανός και πρόθυμός. Δυστυχώς όμως όταν χρειάζονται κάτι λιγότερο από 3500 στροφές για να δούμε τα 100 χιλιόμετρα στο κοντέρ, τότε είναι αναμενόμενο ότι ο θόρυβος του κινητήρα μάλλον θα γίνεται ιδιαίτερα ενοχλητικός στο εσωτερικό τουRenault Laguna 1.6.
Το τιμόνι παρέχει καλή αίσθηση στις χαμηλές ταχύτητες, ενώ γίνεται λίγο φλύαρο στις υψηλές ταχύτητες κυρίως λόγω της αργής κλιμάκωσης με τρεις στροφές από άκρη σε άκρη, αλλά και της έντονης υπο
βοήθησης.. Η ανάρτηση αποτελείται εμπρός από γόνατα Mc Pherson, και από ημιάκαμπτο άξονα πίσω και κρίνεται μάλλον ανεπαρκής για ένα αυτοκίνητο αυτής της κατηγορίας. Τα μαλακά αμορτισέρ σε συνδυασμό με τον πίσω άξονα κάνουν το αυτοκίνητο κυριολεκτικά να χοροπηδά στις ανωμαλίες του οδοστρώματος επηρεάζοντας ταυτόχρονα την πορεία του και το τιμόνι. Το φαινόμενο είναι αισθητό και στην «Εθνική οδό» με το αυτοκίνητο να αλλάζει μόνο του λωρίδες όταν συναντήσει τα παραδοσιακά μπαλώματα στο οδόστρωμα.
Η κατάσταση μπορεί να γίνει και επικίνδυνη εάν συναντήσετε ανωμαλίες μέσα στην στροφή, αφού το αυτοκίνητο αποσταθεροποιείται από όλες τις πλευρές και κατευθύνσεις τρομάζοντας ακόμα και έμπειρους οδηγούς. Στην έξοδο η υποστροφή είναι έντονη και καλά θα κάνετε να μην πατάτε και πολύ το γκάζι εάν ο δρόμος γλιστρά, γιατί θα «αγοράσετε σίγουρα εκείνο το οικόπεδο» δεξιά από τον δρόμο… Είναι βέβαιο ότι το αυτοκίνητο δεν είναι ρυθμισμένο για γρήγορη οδήγηση, αλλά νομίζω ότι εάν κάτι πάνω στο Laguna δείχνει τα δώδεκα χρόνια που πέρασαν από τότε που σχεδιάστηκε το αυτοκίνητο, τότε αυτό είναι η ανάρτηση η οποία δείχνει –και είναι, από κάποια άλλη μακρινή εποχή.
Ευτυχώς που όταν τρομάξετε και καταφύγετε στα φρένα, τότε θα διαπιστώσετε ότι οι τέσσερις δίσκοι που αποτελούν τα φρένα είναι δυνατοί και ακούραστοι κάτω από όλες τις συνθήκες. Δυστυχώς μερικές αισθητικές παρεμβάσεις όπως μια καινούRenault σχεδίασε την Laguna.
Μπορεί το 1994 η Renault Laguna 1.6 να ήταν ένα καλό αυτοκίνητο, αλλά με τα σημερινά δεδομένα πιστεύω ότι η κορυφαία παθητική ασφάλεια που παρέχει δεν αρκεί για να δικαιολογήσει τα €19,000 της βασικής έκδοσης που οδήγησα.
Iσμήνη Φαμπιάτου
