Honda Civic Type-S (MY08)-Test Drive

18 Ιουνίου, 2017

Όλοι θαυμάζουν το Type R, όμως λίγοι μπορούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τον εκρηκτικό κινητήρα του- και ακόμα πιο λίγοι μπορούν να το αγοράσουν καθώς η υψηλή τεχνολογία όπως είναι αναμενόμενο… πληρώνεται! Το απρόσιτοType R όμως δεν είναι μόνο ένα πολύ καλό αυτοκίνητο αλλά είναι και επίσης και πολύ όμορφο-κάτι που δικαιολογημένα έκανε πολλούς να το ερωτευθούν.

Η… πονόψυχη(!!) Honda βλέποντας πόσο όμορφο ήταν Type R μας λυπήθηκε και παρουσίασε το Honda Civic Type-S – το οποίο ευτυχώς δεν είναι απλά η τρίθυρη εκδοχή του πεντάθυρου μοντέλου, αλλά κατα κάποιο τρόπο αποτελεί μια replica του μυθικού πια μοντέλου με έναν μικρότερο κινητήρα. Είναι σημαντικά φτηνότερο από το Type R και μοιράζεται την ίδια εμφάνιση την ώρα που ο φιλικός κινητήρας των 1,8 λίτρων το κάνει οδηγικά πιο προσιτό στον μέσο οδηγό.

Η εμφάνιση του Honda Civic Type-Sείναι με μια λέξη “συγκλονιστική”- και χωρίς καμιά δόση μετριοπάθειας το τρίθυρο Civic γοητεύει τους πάντες στο πέρασμα του. Η ευρηματική ανάμιξη των καμπυλωτών χαρακτηριστικών του αμαξώματος με τις τριγωνικές ακμές των φωτιστικών και των απολήξεων των δύο εξατμίσεων συνδυάζεται προκλητικά με τα «Fast & Furious» αεροδυναμικά βοηθήματα και εντυπωσιάζουν με την πρωτοτυπία τους.

Μπορεί να το βρίσκετε υπερβολικό και θα συμφωνήσω- όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το Type S έχει ένα μοναδικό σχεδιασμό που τολμά να ξεχωρίζει μέσα στην θάλασσα των «ίδιων» αυτοκινήτων που κυκλοφορούν.

Λεπτομέρειες όπως η κυψελωτή εισαγωγή αέρα, οι «φούστες» στον μπροστινό προφυλακτήρα και η μεγάλη πίσω αεροτομή μπορεί να στερούνται διακριτικότητας, όμως δουλεύουν στο μάτι και στην πράξη! Για παράδειγμα η πίσω αεροτομή είναι μεγάλη και προκαλεί προβλήματα στη ορατότητα, όμως φροντίζει ώστε να διατηρείται το τζάμι της πίσω πόρτας καθαρό χωρίς την ανάγκη καθαριστήρα(που λόγω σχεδιασμού έτσι και αλλιώς δεν χώραγε!).

Οι όμορφες αλουμινένιες ζάντες 5 ακτινών με τα χαμηλού προφίλ ελαστικά διαστάσεων 225/45 R17 συνδυάζονται αρμονικά με τις μεγάλες πόρτες και τα μικρά τριγωνικά πίσω παράθυρα δίνοντας στο αυτοκίνητο ένα coupe προφίλ που το διαφοροποιεί εντελώς από την πεντάθυρη εκδοχή του. Παρόλα αυτά στο εσωτερικό οι χώροι είναι άνετοι για τους επιβάτες και μόνο οι πολύ ψηλοί ίσως να παραπονεθούν για το περιορισμένο ύψος του αμαξώματος.

Κάτω από την τρίτη πόρτα βρίσκεται ένας μεγάλος χώρος αποσκευών 485 λίτρων ο οποίος βοηθούμενος από το χαμηλό ύψος φόρτωσης και το φάρδος του αποδεικνύεται και πολύ πρακτικός.

Τα καθίσματα είναι τύπου μπάκετ και προσφέρουν καλή πλευρική στήριξη ενώ το ταμπλό και τα καθίσματα είναι φτιαγμένα από ποιοτικά υλικά που σου φτιάχνουν την διάθεση. Το φουτουριστικό ταμπλό είναι βασισμένο στην λογική της «διπλής σύνδεσης» όπως το λέει η Honda-η οποία διαχωρίζει τις πληροφορίες σε οπτικές και σχηματικές ανάλογα με την σημαντικότητα τους.

Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι παρότι στην αρχή η διάταξη φαντάζει περίπλοκη, μετά από λίγο ο οδηγός την συνηθίζει. “Μάλιστα… για να το λέτε εσείς”! Εγώ πάντως όσο και να προσπάθησα δεν μπόρεσα να κατανοήσω την λογική της σχεδίασης του.

Η θέση οδήγησης του Honda Civic Type-S είναι καλή με το τιμόνι και το κάθισμα να ρυθμίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε το πόσο όμορφος είναι ο σχεδιασμός του τριάκτινου δερμάτινου τιμονιού με τα χειριστήρια του ραδιοφώνου και του cruise control στις οριζόντιες ακτίνες και το διπλό φιλέτο αλουμινίου στην κάθετη.

Ο κινητήρας i-VTEC τραβάει από χαμηλά και φυσικά σεβόμενος το όνομα της Honda αποδίδει τον καλύτερο του εαυτό στις ψηλές στροφές χωρίς όμως να χάνει πουθενά την γραμμικότητα του. Εκεί γύρω στις 6,300 σαλ- με λίγο παραπάνω θόρυβο από όσο θα ήθελα- αποδίδει 140 ζωντανούς ίππους και λίγο πριν στις 4,300 σαλ προσφέρει 17,7 κιλά ροπής τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν τα 1,310 κιλά που ζυγίζει το νέο Civic Type S .

Η αποστολή του κίνητρα επιτυγχάνεται με άνεση και οικονομία, αφού καταναλώνοντας κατά μέσο όρο το πολύ μέχρι 10 λίτρα στα εκατό χιλιόμετρα το αυτοκίνητο είναι ταυτόχρονα και ιδιαίτερα οικονομικό. Οι επιδόσεις με 205 χλμ/ω τελική και 9.1’’ για την διαδικασία του 0-100 μπορεί να μην συνάδουν με την προκλητική εξωτερική εμφάνιση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα ότι είναι και «λίγες».

Η κλιμάκωση των 6 σχέσεων φροντίζει ώστε να αναδεικνύεται η ποιοτική λειτουργία του κινητήρα, ενώ η μακριά έκτη βοηθά στο να επιτυγχάνεται ησυχία στο ταξίδι. Η αίσθηση του κιβώτιου είναι πολύ καλή και παρά τις σχετικά μεγάλες διαδρομές του περίτεχνου μοχλού οι ταχύτητες κουμπώνουν θετικά.

Στον δρόμο η κοντή κλιμάκωση της ηλεκτρικής κρεμαγιέρας (2,2 στροφές) παρέχει μια εξαιρετική αίσθηση σε σχέση με την θέση των τροχών και βοηθά στην δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης του οδηγού με τους μπροστινούς τροχούς που μοιάζουν να κινούνται πάνω σε αόρατες ραγές. Το παράπονο που έχω σε σχέση με το τιμόνι προέρχεται από τα φαρδιά ελαστικά που δεν του επιτρέπουν να «κόβει» όσο χρειάζεται για να ελιχτεί μέσα στους στενούς δρόμους της πόλης-αλλά αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται εύκολα. Η ανάρτηση εμφανίζεται αρκετά πιο σκληρή από ότι εκείνη της πεντάπορτης έκδοσης κάτι που οφείλεται τόσο στα πιο σκληρά αμορτισέρ, όσο και στις πιο στιβαρές αντιστρεπτικές ράβδους που περιορίζουν τις κλίσεις του αμαξώματος.

Παράλληλα το αμάξωμα κάθεται χαμηλότερα κατά 15 χιλιοστά, ενώ ο πίσω ημιάκαμπτος άξονας έχει φαρδύνει κατά 20 χιλιοστά- κάτι που από ότι θα δούμε πιο κάτω είχε ιδιαίτερα ευεργετικά αποτελέσματα στην οδική συμπεριφορά του αυτοκίνητου. Τα φρένα που αποτελούνται από δίσκους γύρω γύρω επιτυγχάνουν καλές επιδόσεις στο φρενάρισμα (100-0 χλμ./ώρα σε 37,7 μ.) καθώς είναι αρχικά δυνατά-όχι όσο θα ήθελα όμως καθώς κουράζονται σχετικά εύκολα στην σκληρή χρήση, ενώ η αίσθηση τους είναι κάπως σπογγώδης. Κάθεσαι λοιπόν στο καλό κάθισμα και βρίσκεις εύκολα την θέση που σε βολεύει, αφού τόσο το τιμόνι όσο και τα καθίσματα παρέχουν όλες τις ρυθμίσεις.

Πατώντας το κουμπί «start» ο κινητήρας έρχεται αμέσως στην ζωή… Η κίνηση μέσα στην πόλη δεν είναι το δυνατό σημείο του Honda Civic Type-S κάτι που δεν οφείλεται τόσο στις σκληρές αναρτήσεις, όσο σε κάποιες άλλες λεπτομέρειες που με ενόχλησαν. Καταρχήν η ορατότητα προς τα πίσω είναι σχεδόν ανύπαρκτη κάνοντας την χρήση του κεντρικού καθρέπτη μια δύσκολη υπόθεση. Επιπλέον η έλλειψη καθαριστήρα στο πίσω παράθυρο σε συνδυασμό με την έντονη κλίση του θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση σε μια βροχερή ημέρα.

Στο παρκάρισμα το μικρό πίσω πλαϊνό παράθυρο θα σας δυσκολέψει όπως και τα φουσκωμένα φτερά που περισσεύουν αρκετά από τις διαστάσεις του αμαξώματος. Συνεχίζοντας στα στοιχεία που με ενόχλησαν μέσα στην πόλη θα πρέπει να αναφέρω και το τιμόνι που δεν κόβει όσο χρειάζεται στα στενά δρομάκι-κάτι που τελικά δυσκολεύει και αυτό με την σειρά του την διαδικασία του παρκαρίσματος.

Ένα ακόμη σημείο που θέλει προσοχή είναι η πολύ χαμηλή ποδιά εμπρός κάτω από τον προφυλακτήρα που θα βρει εύκολα κάτω όταν περνάτε από σαμαράκια, ή όταν πάτε να μπείτε σε ένα γκαράζ. Από την άλλη πλευρά η οικονομία του κινητήρα (9,2 λ/100 χλμ.) και το γεγονός ότι οδηγάς ένα διαφορετικά όμορφο και ζωντανό αυτοκίνητο αντισταθμίζουν τα όποια μειονεκτήματα παρουσιάζονται μέσα στην πόλη και σου φτιάχνουν την διάθεση.

Η σκληρότητα της ανάρτησης δεν με ενόχλησε πουθενά και παρά τον ημιάκαμπτο άξονα πίσω, το Civic δεν κοπανούσε ακόμα και όταν περνούσε πάνω από σαμαράκια. Βγαίνοντας από την πόλη το Type S απελευθερώνεται και αρχίζει να αναπνέει καθώς βρίσκεται στο περιβάλλον για το οποίο σχεδιάστηκε. Στον αυτοκινητόδρομο είναι εντυπωσιακά σταθερό και ανεπηρέαστο από τους πλευρικούς ανέμους, ενώ παρά τα φαρδιά ελαστικά δεν παρουσιάζει νευρικότητα στο τιμόνι στις διαμήκεις ανωμαλίες ακόμα και όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος.

Ο κινητήρας είναι γενικά θορυβώδης και τραχύς, όμως σε ότι αφορά το ταξίδι την λύση την δίνει η μακριά 6^η που συνδυάζεται με τον ροπάτο κινητήρα χαρίζοντας άνετο και τελικά ήσυχο ταξίδι. Στην ησυχία στο εσωτερικό συμβάλλει και η απουσία αεροδυναμικών θορύβων αλλά και η καλά μονωμένη στήριξη της ανάρτησης στο αμάξωμα που δεν επιτρέπει τον θόρυβο από τα λάστιχα να φτάσει στο εσωτερικό.

Στις παρατεταμένες στροφές το αυτοκίνητο είναι υποδειγματικό με την καλορυθμισμένη ανάρτηση να ελέγχει τους τροχούς και να χαρίζει μεγάλα αποθέματα πλευρικής πρόσφυσης, ενώ η απουσία κλίσεων στις στροφές φροντίζει έτσι ώστε οι επιβάτες να φτάνουν ξεκούραστοι στον προορισμό τους. Στο επαρχιακό δίκτυο το αυτοκίνητο είναι ένα όνειρο! Ο ροπάτος κινητήρας βοηθά παντού χωρίς να χρειάζεται ο οδηγός να κάνει σκληρή δουλεία με το κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ όσο κινείται σε λογικούς ρυθμούς είναι απόλυτα ουδέτερο.

Είναι εντυπωσιακό ότι τόσο η πολύ καλή πλευρική, όσο και η ελκτική πρόσφυση που χαρίζουν τα φαρδιά ελαστικά θα ανησυχήσουν ελάχιστες φορές το σύστημα ηλεκτρονικού ελέγχου VDA που λειτουργεί σωστά χωρίς να καπελώνει την οδήγηση. Όταν επιτέλους τα ηλεκτρονικά κλείσουν τότε το αυτοκίνητο δίνει αρκετά περιθώρια για διασκεδαστική οδήγηση. Το πιο φαρδύ μετατρόχιο έχει περιορίσει τις έντονες τάσεις υπερστροφής πριν την στροφή(ή στα φρένα) του πεντάθυρου μοντέλου, χωρίς όμως ευτυχώς να την έχει εξαλείψει!

Το μπροστινό μέρος είναι καρφωμένο-ξεχάστε το- και το πίσω προοδευτικά θα ανοίξει για να σας βοηθήσει στη τοποθέτηση του αυτοκινήτου με έναν τρόπο που τολμώ να πω ότι θυμίζει Clio Sport (άντε τώρα… πάλι θα μου την πέσουν οι φίλοι της γαλλικής εταιρείας και ποιος μας σώζει)! Το τιμόνι έχει καταπληκτική αίσθηση ενώ καθώς το πλαίσιο και η ανάρτηση είναι φτιαγμένα για το Type R καταλαβαίνεις αμέσως ότι ξεπερνούν με ευκολία τον κινητήρα -που τα δίνει όλα χωρίς όμως να καταφέρνει να ταλαιπωρήσει το καλοστημένο αυτοκίνητο.

Η απουσία της απόλυτης δύναμης δεν με ενοχλεί καθώς για να ευχαριστηθείς οδήγηση μπορείς να διαλέξεις μια κατηφορική διαδρομή όπου είναι τα φρένα- και όχι η δύναμη – που παίζουν τον πρώτο ρόλο. Και εκεί είναι που μου χάλασε το γλυκό… Τα φρένα στην αρχή είναι δυνατά και παρά το σπογγώδες πετάλι δίνουν μια καλή αίσθηση για το τι συμβαίνει εκεί κάτω, όμως μετά από λίγο θα ζεσταθούν και θα προσγειώσουν τον οδηγό στην σκληρή πραγματικότητα.

Βλέποντας τις προδιαγραφές των φρένων η έλλειψη αντοχής των φρένων μου προκαλεί εντύπωση και θα μπορούσε κάλλιστα να οφείλεται στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο της δοκιμής. Για αυτό εάν κάποιος κάτοχος έχει αντίθετη εμπειρία καλό θα ήταν να την μοιραστεί μαζί μας! Ο πίσω άξονας είναι τόσο καλά στηριγμένος που δεν θα επηρεάσει την τροχιά του αυτοκίνητου ακόμα και εάν συναντήσει σαμαράκι μέσα στην στροφή.

Χαίρομαι όταν βρίσκω αυτοκίνητα στα οποία η ανάρτηση τους είναι τόσο καλορυθμισμένη ώστε να ξεπερνά στην πράξη τις προδιαγραφές της. Σε γενικές γραμμές το Honda Civic Type-S θα χαρίσει χαμόγελα στον οδηγό, αλλά όταν τα κόκκινα σηματάκια κεντρίσουν το ενδιαφέρον του GTI που σας ακολουθούσε στην κατηφόρα, η απουσία δύναμης του κινητήρα-ειδικά σε ανηφορικά κομμάτια- θα αφήσει τα σήματα του VW να γίνουν γρήγορα ευδιάκριτα στον καθρέπτη σας!

To Type S δεν έχει τον κινητήρα ενός καθαρόαιμου σπορ αυτοκινήτου, όμως έχει την εμφάνιση και το στήσιμο που απαιτείται για να δικαιολογεί την ύπαρξη του. Δεν είναι διακριτικό, αλλά είναι ξεχωριστό, όμορφο και έχει τους χώρους που χρειάζεται μια οικογένεια για να μετακινηθεί.

Έχει κάποια διακριτά μειονεκτήματα(ορατότητα προς τα πίσω ) που απορρέουν από την όμορφη εμφάνιση του, όμως τα πλεονεκτήματα του είναι πολύ περισσότερα και έτσι -σε συνδυασμό με την λογική τιμή του- θα κάνουν τον υποψήφιο αγοραστή να του τα συγχωρήσει και να το προτιμήσει! Άλλωστε μεταξύ μας-και μην ακούτε τι λένε- όλοι γνωρίζουμε ότι η εμφάνιση ήταν πάντα πιο σημαντική από τον χαρακτήρα!