Στα πλαίσια του 3ου Classic Mini Club Track Day βρέθηκα στην πίστα των Αφιδνών στο Kαρτοδρόμιο, καλεσμένη του εξαιρετικά ευγενικού και πρόσχαρου κ. Χάρη Λάμαρη για να συμμετέχω σε ένα φιλικό event χρονομετρημένων γύρων συνέπειας.
Ιδανικά και οι τρείς γύροι θα έπρεπε να είναι ακριβώς ίδιοι όμως αυτό δεν είναι εύκολο και έτσι η απολυτή τιμή της διαφοράς του χρόνου του πρώτου από τον δεύτερο γύρο προτίθεται στην διαφορά του δεύτερου από τον τρίτο- και όποιος πλησιάσει στο μαγικό νούμερο 0,00 δευτερόλεπτα κερδίζει!
Δεν έχω ξαναβρεθεί σε πιο χαλαρό και φιλικό κλίμα σε συγκέντρωση λέσχης αυτοκινήτου και θεωρώ μεγάλη τύχη το ότι σκέφτηκα την τελευταία στιγμή να πάρω μαζί μου την κόρη μου και τον μικρότερο μου γιό.
Σε αυτή την εκδήλωση είχαν την ευκαιρία να πάρουν και το βάπτισμα του «αγωνιστικού» πύρος τα δύο από τα τρια παιδάκια μου σε ένα περιβάλλον που όλοι ήταν πρόσχαροι, φιλικοί και έτοιμοι να βοηθήσουν ο ένας τον άλλο.
Ένα κλίμα δηλαδή που δεν μοιάζει με εκείνο που βιώνεις στους αγώνες ταχύτητας…
Όλοι με καλωσόρισαν και θέλησαν να με μυήσουν στον κόσμο του θρυλικού MINI και κατάφεραν γρήγορα να μου μεταδώσουν την αγάπη που ένιωθαν όλοι για το θρυλικό δημιούργημα του Ελληνικής καταγωγής Alec Issigonis.
Λίγα λόγια για το αυθεντικό ΜΙΝΙ
Το Morris Mini-Minor και το Austin Seven γεννήθηκαν και αυτή η διπλή πρεμιέρα των σχεδόν ίδιων αυτοκινήτων οφειλόταν βεβαίως στην ευρεία γκάμα εμπορικών σημάτων της BMC.
Άφθονοι χώροι στο εσωτερικό με ελάχιστο εξωτερικό αποτύπωμα, καθίσματα για τέσσερις επιβάτες, άψογα οδηγικά χαρακτηριστικά, οικονομία καυσίμου, και μία πολύ προσιτή τιμή – ακριβώς αυτές ήταν οι οδηγίες που έλαβε ο δημιουργός του Mini, o σερ. Άλεκ Ισηγόνης.
Το 1967 ήρθε η ώρα για μία προσεκτική ανανέωση το κλασικού Mini, το οποίο απέκτησε ισχυρότερο κινητήρα με 38 hp από 998 κυβ. εκ.
Mini Clubman
Δύο χρόνια αργότερα, το Mini Clubman πλαισίωσε τη γκάμα, ως ένα ελαφρώς μεγαλύτερο μοντέλο με κάπως διαφορετικό εμπρός τμήμα συγκριτικά με το κλασικό Mini. Ήταν περίπου 11 cm μακρύτερο από το αρχικό, με την έκδοση Station να αντικαθιστά το Morris Mini-Traveller και το Austin Seven Countryman με μήκος ακριβώς 3,4 m, ενώ το πλάτος, το ύψος και το μεταξόνιο παρέμειναν ίδια.
Μέσα από τις οδηγικές αρετές και τις γοητευτικές αναλογίες του και μόνο, το Mini προσέλκυσε την προσοχή οδηγών που εκτός από συμπαγείς διαστάσεις και την οικονομική κατανάλωση, αναζητούσαν σπορ επιδόσεις, κυρίως στις στροφές -και ένα ξεχωριστό στυλ στο δρόμο.
ΜΙΝΙ Cooper
Η απόκριση σε αυτό το αυτοκίνητο που κυκλοφόρησε στην αγορά το Σεπτέμβριο του 1961 ήταν απλά καταιγιστική, με τους ενθουσιώδεις φίλους σε όλο τον κόσμο να έχουν μόνο ένα αίτημα: ακόμα περισσότερη ισχύ!
ΜΙΝΙ Cooper S
Αυτό έκανε το Mini Cooper S έναν πραγματικά εξαιρετικό ‘παίκτη’ στο δρόμο και στους αγώνες με τη νίκη κατηγορίας του Φιλανδού οδηγού Rauno Aaltonen στο 1963 Monte Carlo Rally να σηματοδοτεί την έναρξη ενός πρωτοφανούς σερί επιτυχιών στο μηχανοκίνητο αθλητισμό.
Εκείνη που ξεχώρισε, ασφαλώς, ήταν οι τρεις νίκες γενικής κατάταξης στο Monte Carlo Rally το 1964, 1965, και 1967.
Mini 1275 GΤ
Αρκετές λεπτομέρειες άλλαξαν το 1969, με τα εμπρός συρόμενα παράθυρα που ήταν τυπικό χαρακτηριστικό του κλασικού Mini, αρχικά, να αντικαθίστανται σε όλα τα μοντέλα από ανοιγόμενα προς τα κάτω παράθυρα, τους μεντεσέδες θυρών στην εξωτερική πλευρά να μεταφέρονται στο εσωτερικό, και ένα ειδικό λογότυπο “Mini” να φιγουράρει περήφανα στο καπό του κινητήρα.
Η πορεία προς το τέλος
Η παραγωγή του χιλιάρη κινητήρα του Mini διακόπηκε το 1992 λόγω των αυξανόμενων απαιτήσεων για τη διαχείριση καυσαερίων. Από τότε και μετά, όλα τα μοντέλα, χρησιμοποιούσαν τον κινητήρα 1.275 κυβ. εκ. της Rover με ψεκασμό καυσίμου.
Η παραγωγή του κλασικού Mini τελικά σταμάτησε οριστικά το 2000. Αθροιστικά, η παραγωγή του ξεπέρασε τα 5,3 εκατομμύρια μονάδες σε πολλές διαφορετικές εκδόσεις, μεταξύ των οποίων περίπου 600.000 αυτοκίνητα που κατασκευάστηκαν στο εργοστάσιο της Οξφόρδης μεταξύ 1959 και 1968.
Επιστροφή στο Σήμερα
Hello Mr. Bean!
Τώρα… να σου δανείζουν ένα αυτοκίνητο και να τους το γυρνάς με εμετό δεν το θέλει κανείς- και έτσι αποφάσισα από τις πρώτες στροφές να
Το ΜΙΝΙ είναι το αυτοκίνητο του αγαπημένου του ήρωα που τον έχει κάνει να γελάσει ατέλειωτες ώρες- και έτσι φωνάζοντας “Hello Mr. Bean” κάθε φορά που περνούσαμε την αφετηρία ξεχάστηκε και νομίζω ότι τελικά το διασκέδασε!
Ο πρώτος γύρος μου ήταν 1:13:32, ο δεύτερος 1:09:25 και ο τρίτος 1:09:59 επιτυγχάνοντας
Ωστόσο, σαν βγήκα έξω και περιέγραψα την περιπέτεια μου με το κράνος του γιού μου, όλοι συμφώνησαν να με αφήσουν να έχω μια ακόμη προσπάθεια με συνοδηγό την κόρη μου την Λυδία στο τέλος!
Put the pedal to the Metal
Είχα οδηγήσει ένα ΜΙΝΙ μιας φίλης μου πριν από 20 χρόνια σε ένα νησί και θυμάμαι ακόμη πόσο διασκεδαστικό ήταν στις στροφές. Όμως τα χρόνια πέρασαν και όλοι εμείς θεωρούμε τόσα πράγματα δεδομένα-παρότι πριν μερικά χρόνια δεν τα πολυσκεφτόμαστε ουτε καν σαν αναγκαία.
Παρόλα αυτά δεν παραπονέθηκα… βολεύτηκα και ξεκίνησα για να βιώσω το δεύτερο σοκ που δεν ήταν άλλο από τα φρένα….
Φυσικά και αυτά τα συνήθισα όταν κατάλαβα μετά από μερικές πεταλιές ότι απλά χρειάζεται πολύ-μα παρα πολύ -δύναμη για να φρενάρεις!
Το 4αρι μακρύ κιβώτιο χρειάζεται μια μικρή συνήθεια γιατι είναι ασαφές- και κυρίως δεν βολεύεται στην πίστα των καρτ καθώς με το που έβαζες 3η ο κινητήρας κρέμαγε και ήθελε χρόνο μέχρι να γεμίσει.
Εννοείται ότι τους αντέγραψα!
Μπήκαμε με την Λυδία μου και από την πρώτη στροφή άρχισε να μου φωνάζει «μαμά γρήγορα-πιο γρήγορα», νομίζοντας ότι ο στόχος ήταν να πάμε όσο πιο γρήγορα γίνεται! Γονίδιο «άστα να πάνε» και από τις δύο πλευρές !
Δεν της χάλασα το χατίρι όμως…
Ο πρώτος γύρος ήταν 1:04:07, ο δεύτερος 1:03:59 και ο τρίτος 1:03:44 που ήταν ο ταχύτερος γύρος της ημέρας, ενώ επιτυγχάνοντας χρόνο “ΜΑΧ-ΜΙΝ” 0,63 δευτερόλεπτα βρεθήκαμε τελικά να έχουμε τον δεύτερο καλύτερο χρόνο.
Ο πρώτος καλύτερος χρόνος “ΜΑΧ-ΜΙΝ”με 0,50 δευτερόλεπτα έγινε από τον κ. Κώστα Μητρόπουλο, επίσης με ένα 1275 του 1977.
Βίντεο
Προσοχή: Όποιος αντέξει να το δει θα ζαλίζεται για μερικά λεπτά!
Cool Down
Γράφοντας αυτές τις γραμμές η ώρα έχει πάει σχεδόν 3 τα ξημερώματα, όμως οι εικόνες σχηματίζονται τόσο έντονα μέσα στο μυαλό μου που έτσι και αλλιώς δεν θα κοιμόμουν!
Θα ήθελα να ξαναζήσω αυτή την εμπειρία με αυτούς τους ζεστούς και φιλόξενους ανθρώπους του Club και θα ήθελα αν γινόταν να τους αναφέρω όλους έναν προς έναν..
Σε ότι αφορά τον Mr. Bean… εκείνος σχηματίστηκε με έναν πιο σαφή τρόπο στο μυαλουδάκι του Παναγιώτη μου, αφού τώρα πια όχι μόνο εκπλήρωσε το όνειρο του να μπει μέσα στο πραγματικό ΜΙΝΙ, αλλά έλαβε μέρος και στους αγώνες με αυτό!
Ε ρε ιστορίες που έχει να πει στο σχολείο!
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Ισμήνη Φαμπιάτου,
Υ.γ. Ευχαριστώ τον κ. Χάρη Λάμαρη για την πρόσκληση και τους ανθρώπους του MINI Club για τις όμορφες συζητήσεις που κάναμε!
Πινάκας αποτελεσμάτων