Μια νέα μορφή έκφρασης της ελευθερίας ανακάλυψαν οι νέοι μας όπου μετά από οικογενειακή παρότρυνση έμαθαν ότι μπορούν να καταστρέφουν και να βανδαλίζουν ότι βρούν, αρκεί φυσικά να μην είναι δικό τους!
…έλα τώρα Παιδιά είναι!
Για να ξεδώσουν τα «καμάρια» τους εναντία στο κατεστημένο -και φυσικά για να εμπεδώσουν την αίσθηση της οικογενειακής ιδιοκτησίας-κάποιοι γονείς τους δίνουν πολλά χρήματα για να αγοράζουν καθημερινά πανάκριβες μπόγιες «graffiti» έτσι ώστε να εκφράσουν με εντεχνο τρόπο την οργή τους.
Μέσα στο σπίτι οι αντιστασιακοί καλλιτέχνες κάνουν πατινάζ πάνω σε παρκετόπανα για να μην χαλάσει το (δικό τους) παρκέ-, αλλά μόλις βγούν από την πόρτα ανακάλυψαν ότι μπορούν να καταστρέφουν ξένες περιούσιες, να βάφουν αγάλματα, γέφυρες, στάσεις, μνημεία ή ακόμη και κανένα ξεχασμένο άστεγο που κοιμάται στο παγκάκι
Η κοσμογονία στους κύκλους της επαναστατικής ζωγραφικής ήρθε όταν ένα «καλοζωισμένο καμάρι» ανακάλυψε ότι μπορεί να βάφει τις πινάκες σήμανσης -που είναι εκεί για να προστατεύουν την ζωή όλων μας.
Είχε πλάκα, ήταν όμορφο, ενοχλούσε το κατεστημένο- και το κυριότερο κανείς δεν τους έλεγε τίποτε!
Μια νέα μόδα γεννήθηκε!
Έτσι αργά τα βράδια, μόλις τα θρασύδειλα μπαγλαμαδάκια ξεκαβαλούσαν τα παρκετόπανα, φορούσαν μαύρα T-Shirts και τα Nike τους, έπαιρναν τις μπόγιες που πλήρωσε ο μπαμπάς και κραδαίνοντας τα i-phone7 στο χέρι- άρχισαν να βαφούν τις πινακίδες σήμανσης!
Πρόκειται για μια παγκόσμια πρωτοτυπία- καθώς αυτό δεν συμβαίνει ούτε στην Χαράρε (σ.σ. πρωτεύουσα της Ζιμπάμπουε)!
Υποθέτω ότι εδώ μιλάμε για μια νέα μορφή τέχνης και έκφρασης των νέων οπού προκειμένου να εκτονωθούν δεν πειράζει και κάποιοι άνθρωποι να κινδυνεύουν περνώντας βαμμένα σήματα STOP και να μπαίνουν χωρίς να το γνωρίζουν ανάποδα μονόδρομους..
“Έλα μωρέ καημένη”…
Χαζές ερωτήσεις Ανθρώπου που δεν Καταλαβαίνει
Και καλά τα Μπαγλαμαδάκια βρίσκουν και το κάνουν (μέσα στην γενικότερη ατιμωρησία), ωστόσο εγώ απορώ:
1.Οι άνθρωποι που εργάζονται στην υπηρεσία σήμανσης των δήμων ενοχλούνται από την εικόνα που αντικρίζουν καθημερινά?
2.Αντιλαμβάνονται όσοι δουλεύουν στα (αν)αρμόδια υπουργεία και στις περιφέρειες ότι πληρώνονται από εμάς για να κρατούν τις πινακίδες καθαρές… για να είμαστε ασφαλείς;
3.Οι δήμαρχοι και οι υπουργοί ενοχλούνται από το επικίνδυνο και παρακμιακό θέαμα των βαμμένων και σπασμένων φαναριών- ή επειδή τους οδηγούν σοφέρ δεν το έχουν προσέξει ακόμη;
4.Ο νόμος που μιλά για ένα έτος φυλάκισης βρίσκεται σε ισχύ?
5.Δεν θα έπρεπε κάποιος ευαίσθητος εισαγγελέας- καθώς το πρωί οδηγά προς την δουλειά του -να είχε προσέξει τα βανδαλισμένα σήματα κυκλοφορίας και να είχε κάνει αυτεπάγγελτη μήνυση κατά αγνώστων?
6.Τι θα γίνει αν κάποιος οδηγός δεν δει το βαμμένο στοπ και σκοτώσει έναν ποδηλάτη;
7.Αξίζει να χαθεί έστω και μια ζωή και να καταστραφεί μια δεύτερη?
Ρωτάω γιατί δεν ξέρω- και δεν καταλαβαίνω.. εγώ-τώρα…
Απαντά κανείς ή είστε όλοι απασχολημένοι με την διανομή υποσχέσεων?
Ευχαριστώ,
Ισμήνη Φαμπιάτου
