Το νέο Daihatsu Terios 1.5 είναι ένα αυτοκίνητο που δεν έχει καμία σχέση με το παρελθόν του και πολύ καλά κάνει. Στο πέρασμα του δεν προκαλεί συγκαταβατικά κουνήματα του κεφαλιού και πνιχτά χαμόγελα, όπως ο προκάτοχος του.
Το νέο Terios έχει τα γονίδια του προγόνου του και αν προσέξει κανείς θα διακρίνει την φιλοσοφία της Daihatsu η οποία εξειδικεύεται στην κατασκευή μικρών αυτοκινήτων.
Σαν μέλος του ομίλου της Toyota το αυτοκίνητο αυτό αποπνέει πια έντονα ποιότητα και χαρακτήρα. To Τerios όμως δεν είναι μικρό, είναι όσο πρέπει! Με μήκος λίγο μεγαλύτερο από τέσσερα μέτρα, το νέο Terios θυμίζει έντονα το παλιό RAV τόσο σε σχήμα όσο και σε διαστάσεις.
Κοιτώντας τα δυο «SUV» από το πλάι μπορείς να διακρίνεις την οικογενειακή ταυτότητα και αμέσως καταλαβαίνεις ότι το Terios θα μπορούσε κάλλιστα να έχει το σήμα της Toyota στο όμορφο μουτράκι του.
Κι όμως από κάτω, το Daihatsu είναι πιο σκληροτράχηλο από το παλιό RAV αφού εκτός από την σχεδόν ίδια τετρακίνηση, στον πίσω άξονα θα βρείτε τον εξελιγμένο άκαμπτο άξονα με τα πέντε σημεία στήριξης και το μπλοκέ διαφορικό.
Με το καινούριο RAV δεν υπάρχει καμία σύγκριση αφού το νέο τζιπ της Toyota έχει πιο ασφάλτινο προσανατολισμό τόσο στην εμφάνιση όσο και στην ουσία του-βλέπε τετρακίνηση. Το Terios λοιπόν είναι ένα πιο σκληροτράχηλο RAV της προηγούμενης γενιάς, το οποίο όμως πέρασε μερικές ώρες στο κρεβάτι του Προκρούστη που το στένεψε και που στην συνέχεια αφέθηκε στις περιποιήσεις του χειρουργού Φουστάνου για να γίνει πιο όμορφο και φρέσκο. Το όμορφο αυτό τζιπάκι διαθέτει τα πάντα λοιπόν: εμφάνιση, χώρους και χαρακτήρα.
Η ρεζέρβα που είναι τοποθετημένη στην πίσω πόρτα εκτός από χαρακτήρα βοηθάει και στην εξοικονόμηση χώρου στο πορτμπαγκάζ το οποίο είναι μεγάλο και βαθύ.
Εσωτερικό και Χώροι
Το εσωτερικό του αυτοκινήτου χαρίζει άπλετους χώρους για τέσσερις επιβάτες, αλλά ένας πέμπτος επιβάτης θα περάσει δύσκολες στιγμές κυρίως λόγω του μικρού πλάτους του αυτοκινήτου και του τούνελ της μετάδοσης.
Τα καθίσματα είναι λίγο σκληρά, αλλά παρέχουν καλή πλευρική στήριξη και τελικά δεν κουράζουν στις μεγάλες διαδρομές. O μόνος παραπονεμένος από την άνεση του αυτοκινήτου είναι ο οδηγός όπου μοιάζει να μην μπορεί να βολευτεί με τίποτα λόγω της περίεργης θέσης οδήγησης.
Για κάποιο περίεργο λόγο το τιμόνι- ενώ ρυθμίζεται σε ύψος, δεν ρυθμίζεται σε ότι αφορά την απόσταση από το ταμπλό, κάτι που έχει σαν αποτέλεσμα οδηγοί με ύψος πάνω από 1,80 να είναι αδύνατον να βολευτούν.
Αυτοί υποχρεώνονται να τραβήξουν το κάθισμα προς τα πίσω για να χωρέσουν τα πόδια τους με αποτέλεσμα να μην φτάνουν τα χέρια στο τιμόνι, ενώ ταυτόχρονα ο χαμηλός μοχλός του κιβώτιου ταχυτήτων κάνει τα πράγματα μάλλον χειρότερα.
Το εσωτερικό είναι μάλλον σχεδιασμένο για Ιάπωνες σε ότι αφορά τις διαστάσεις των επιβατών, αλλά σε ότι αφορά το Design απευθύνεται σίγουρα σε Ευρωπαίους.
Αν εξαιρέσει κανείς την κεντρική κονσόλα που φιλοξενεί το μέτριο ηχητικά ηχοσύστημα που θυμίζει στην όψη μονοφωνικό κασετόφωνο της δεκαετίας του 80, το υπόλοιπο εσωτερικό είναι φρέσκο πρωτότυπο και εργονομικό.
Αν ήθελα να γκρινιάξω λίγο ακόμα θα έλεγα ότι το τιμόνι κρύβει τα όργανα στο ταμπλό και ο οδηγός πολλές φορές χρειάζεται να σκύψει για να δει το στροφόμετρο. Όμως ο υπολογιστής ταξιδιού- με ένδειξη ακόμα και για το υψόμετρο, το αποδοτικό σύστημα εξαερισμου/κλιματισμού και η εξαιρετική ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις κάνουν τον οδηγό να ξεχνά τα πάντα μετά από λίγο.
Ο τετρακύλινδρος κινητήρας των 1.5 λίτρων με τον μεταβλητό χρονισμό ξεκινά αμέσως και ο ήχος του αν και είναι τραχύς θα τον χαρακτήριζα σπορτίφ.
Κινητήρας και επιδόσεις
Στις χαμηλές στροφές ακούγεται σαν να είναι τρικύλινδρος, ενώ στις υψηλές στροφές ο ήχος θυμίζει αγωνιστικό μοτέρ και δικαιολογεί τους 105 ίππους που παράγει.
Στην πόλη ο «αγωνιστικός ήχος» δεν ενοχλεί, αλλά στο ταξίδι μετά τα 140 ο θόρυβος που παράγει είναι μάλλον ενοχλητικός για τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου. Η ποιότητα κατασκευής και συναρμολόγησης βρίσκεται σε υψηλό επίπεδο και τίποτα δεν έτριζε παρόλο τα 18000 δημοσιογραφικά χιλιόμετρα που είχε το “δικό μας” Terios.
Το αυτοκίνητο χάρη στους όμορφους extra αλουμινένιους τροχούς καταφέρνει να περνά πάνω από της ανωμαλίες της πόλης και αυτό συμβαίνει παρά την σκληρή ρύθμιση της ανάρτησης με την πολύ γρήγορη απόσβεση επαναφοράς των αμορτισέρ και τον άκαμπτο άξονα πίσω.
Μια και αναφέρθηκα σε αυτόν τον άκαμπτο άξονα, θα ήθελα να πω ότι είναι τόσο καλός στην συμπεριφορά του που πραγματικά χρειάστηκε να πέσω κάτω από το αυτοκίνητο για να τον δω, ενώ χρειάστηκε να ρωτήσω τον πατέρα μου για να μου εξηγήσει γιατί αυτή η διάταξη με τους πέντε συνδέσμους- που λέγεται και «άξονας πανάρ» και που δοκιμάστηκε για χρόνια στις πισωκίνητες Alfa Romeo– λειτουργεί τόσο καλά ακόμα και στην άσφαλτο.
Το SUV της Daihatsu λοιπόν κινείται με εξαιρετική άνεση και σταθερότητα ακόμα και στην ξεχαρβαλωμένη και γεμάτη λακκούβες ελληνική άσφαλτο.
Στο Δρόμο
Στην πόλη το αυτοκίνητο είναι ευκίνητο και σε συνδυασμό με το μικρό φάρδος κινείται με ευκινησία μέσα στους στενούς δρόμους σαν να είναι το περιβάλλον για το οποίο σχεδιάστηκε.
Λίγη προσοχή χρειάζεται στο παρκάρισμα γιατί οι θόλοι των τροχών περισσεύουν από το αμάξωμα και η ρεζέρβα που είναι εξωτερικά τοποθετημένη μπορεί να βρει στο πίσω αυτοκίνητο.
Τα άψογα για τον τύπο του αυτοκινήτου χαρακτηριστικά της ανάρτησης σε συνδυασμό με την τετρακίνηση προσδίδουν μια οδική συμπεριφορά που θα την χαρακτήριζα σαν απόλυτα ασφαλή και προβλέψιμη.
Μέσα στην στροφή το Terios είναι ουδέτερο, ενώ αν πιεστεί περισσότερο θα υποστρέψει και θα ανοίξει την πορεία του με προοδευτικό τρόπο. Το μόνο που χρειάζεται είναι να αφήσετε το γκάζι και όλα θα «ηρεμήσουν» πάλι.
Άλλο ένα σημείο που με εντυπωσίασε είναι τα φρένα, τα οποία παρόλο τα ταμπουρά στους πίσω τροχούς είναι αποτελεσματικά, δυνατά και με πολύ καλή αίσθηση. Το αυτοκίνητο έχει εξαιρετικά φρένα ακόμα και αν το συγκρίνεις με κανονικά ΙΧ,
Στον αυτοκινητόδρομο το αυτοκίνητο είναι ευαίσθητο στους πλευρικούς ανέμους- κάτι που είναι απόλυτα φυσικό αν σκεφτείτε ότι είναι ψηλό, στενό και ελαφρύ- αλλά μετά από λίγο μαθαίνεις να εμπιστεύεσαι το ακριβές αλλά πολύστροφο τιμόνι και κινείσαι με απόλυτη ασφάλεια.
Σε ψηλές ταχύτητες το μόνο που ενοχλεί είναι ο θόρυβος από τον κινητήρα, ενώ εντυπωσιάζει η έλλειψη αεροδυναμικών θορύβων. Και ξαφνικά… αποφασίζεις να βγεις εκτός δρόμου!
Στο χώμα
Το μικρό βάρος, ο άκαμπτος άξονας και η τετρακίνηση με τα τρία διαφορικά κάνουν πάρτι με την άμμο και την λάσπη κερνώντας τσάι τον ανταγωνισμό.
Το αυτοκίνητο έχει εξαιρετική ελευθερία άρθρωσης στην ανάρτηση με αποτέλεσμα οι τροχοί να μην «κρεμάνε» σχεδόν με τίποτα.
Αν κλειδώσεις δε και το κεντρικό διαφορικό τότε οι επιδόσεις του πλησιάζουν αλλά πιο καθαρόαιμα οχήματα.
Ο κινητήρας με την χαμηλή ροπή κάνει την έλλειψη κοντών σχέσεων να περνά απαρατήρητη, ενώ τα φαρδιά λάστιχα δεν επιτρέπουν στο αυτοκίνητο να βουλιάζει στο σαθρό έδαφος. Στο χώμα λοιπόν γράφεται και το τελευταίο κεφάλαιο για αυτό χαρισματικό αυτοκίνητο αφού για αυτό σχεδιάστηκε- είναι προφανές!
Παρόλα αυτά το Daihatsu Terios παρά την τετρακίνηση και τα φαρδιά λάστιχα κινείται με ευκολία μέσα στην πόλή και μάλιστα με πολύ χαμηλή κατανάλωση.
Μέσα στην πόλη η κατανάλωση δεν ξεπερνά τα 9 λίτρα / 100 χλμ, ενώ αν αποφασίσετε να κινηθείτε με ταχύτητες κοντά στα 150 χλμ/ω στον ανοικτό δρόμο η μεγάλη μετωπική επιφάνεια και τα φαρδιά λάστιχα θα σας αναγκάσουν να κάνετε πιο συχνές επισκέψεις στα πρατήρια βενζίνης, καθώς η κατανάλωση σκαρφαλώνει στα 13-14 λίτρα.
Το Terios έχει έναν πολυτάλαντο χαρακτήρα που προσφέρει σχεδόν τα πάντα σε μια νέα οικογένεια: είναι όμορφο, καλοφτιαγμένο, οικονομικό και αξιόπιστο.
Τι άλλο να ζητήσεις από ένα SUV?
Ισμήνη Φαμπιάτου (Οκτώβριος 2006)