Απόσπασματα από το ημερολόγιο ενός Σημαντικού Ασήμαντου!
06:45
Το πρωινό ξύπνημα στα Βόρεια Προάστια Σε κάνει να νοιώθεις τόσο ανώτερος! Φυσικά Εγώ είμαι Ανώτερος, αφού έχω και τα Λεφτά του μακαρίτη του πατέρα μου και την Προίκα της Μαρίας…
Πάχυνε η Μαρία μετά την γέννα των παιδιών Μου και δεν μπορώ να την βλέπω-όμως το Σπίτι είναι Προίκα στο όνομα της… και έχει και Πισίνα!
Τέλος πάντων-καλά είμαστε!
Έξω έχει κρύο και βρέχει, όμως μέσα στην Μεζονέτα έχει πάντα ζέστη, αφού ο Μπάμπης ο βενζινάς κάθε χρόνο μου καβατζάρει 2-3 τόνους ναυτιλιακό πετρέλαιο στην μισή τιμή.
Ακόμη και αυτά τα χρήματα όμως Εγώ του τα δίνω με δόσεις, αφού Εγώ ξέρω ότι έχει ανάγκη από μετρητά για να μπορέσει να λειτουργήσει την επιχείρηση του μετά το μπλοκάρισμα των λογαριασμών του για χρέη στο δημόσιο.
Όχι, Εγώ δεν νοιώθω άσχημα για αυτό… Κάτι ο Μπάμπης, κάτι οι προμηθευτές, κάτι η τράπεζα.. και η Cayenne βγαίνει τσάμπα!
7:00
Η Μαρία με κυνηγά μέρες τώρα να της πω γιατί αργώ τα βράδια, όμως Εγώ σκέφτηκα να της πάρω το καινούριο Evoque για να κάνει φιγούρα στις φίλες της και να με αφήσει ήσυχο! Να κοιτά την δουλειά και τα παιδιά της…
Άντε τώρα, γιατί αν δεν ήταν η Προίκα… υπομονή κάνω!
Μου άφησε και ένα σημείωμα ότι ο μικρός Αλέξανδρος λέει, έδειρε έναν συμμαθητή του χθες και του άνοιξε το κεφάλι-και ότι ο Διευθυντής του Γυμνασίου μας έχει ζαλίσει γιατί κάνει «μπούλινγκ» στα άλλα παιδιά…
Λες και είχε «μπόουλινγκ» και στο χωριό του ο πεινάλας…
Εγώ πληρώνω για το σχολείο του- και θα μου πει Εμένα ο υπάλληλος μου πως θα μεγαλώνω το Παιδί μου… Καλύτερα, να κοιτάξει να του βάλει καλύτερους βαθμούς όπως βάζει και στα παιδιά των άλλων.. των άχρηστων. Πιο έξυπνα είναι εκείνα?
Εγώ πληρώνω τον μισθό του και αντί αυτός να του βάζει άριστα.. με πρήζει και για το μπόουλινγκ.
Μωρέ καλά κάνει ο μικρός και τους σπάει στο ξύλο!
Φυσικά Εμένα με ενδιαφέρει μόνο ο Γιός Μου. Θέλω να είναι δυνατός και ξεχωριστός- και Εγώ, φυσικά, δεν θα παίξω το παιχνίδι των αδυνάτων. Ας γίνουν οι άλλοι πιο δυνατοί!!
Είναι γνωστό άλλωστε ότι όλοι στο σόι των Μπαγλαμάδων είμαστε εύσωμοι και δυνατοί-κι Εγώ στο σχολείο τους είχα σπάσει τα μούτρα ολωνόνανε! Με έτρεμαν και οι βρύσες!
8:00
Ο γείτονας, ο δικηγόρος, πήρε προχθές αυτή την καινούρια Mercedes τζιπ που είναι βέβαια πιο ακριβή από την Cayenne Μου, αλλά που δεν πιάνει ούτε την μισή «μούρη» στην πιάτσα. Εγώ την πήρα σχεδόν καινούρια πριν 10 χρόνια με 100.000χλμ από τον ΤΣΕΟ μιας Ανώνυμης Εταιρείας δύο μέρες πριν την φαλιρίσει!
Ακόμη την κλαίει η τράπεζα! Καλά Εγώ σε κάτι τέτοιες ευκαιρίες είμαι φοβερός!
8:30
Η κίνηση κατεβαίνοντας το “ποτάμι” είναι απίστευτη. Φταίει ο Κούλης και ο Αλέξης που τόσα χρόνια δεν έβαλαν τρεις λωρίδες ανά κατεύθυνση για να μπορώ Εγώ να πάω στην δουλειά μου σαν Ευρωπαίος πολίτης…
Δες στο Λος Άντζελες και το Λονδίνο… και εκεί κίνηση δεν έχουν? Αλλά εκεί είναι Ευρώπη και έχουν δρόμους…, εδώ ο καθένας πρέπει απλά να κοιτάει και να καθαρίζει για την πάρτη του!
8:35
Μερικές φορές μου αρέσει να κολλάω μέσα στην κίνηση για να χαζεύω στο facebook και να βλέπω κοριτσάκια να βγάζουν τις φωτογραφίες και να τους στέλνω μηνύματα! Εγώ έχω βάλει την Cayenne στο Profile Pic Μου και όλα τα μωρά τρελαίνονται για Eμένα!
Έτσι γνώρισα και το Σουλάκι που σήμερα με έχει πρήξει να πάμε για φαγητό το βράδυ…
Να δω τι θα πω στην Μαρία!
08:45
Ευτυχώς υπάρχει και η ΛΕΑ-αλλιώς δεν θα έφτανα ποτέ! Μπαίνω Εγώ και περνάω όλους τους χαζούς που κάθονται πηγμένοι στον δρόμο. Αργόσχολοι όλοι τους!
Πάνε στα γραφεία τους και πίνουν καφέδες, ενώ Εγώ έχω σημαντική δουλειά στην μάντρα με τα υλικά οικοδομών που μου άφησε ο γέρος Μου-ο Θεός να τον συγχωρέσει!
Πολλά λεφτά σου λέω! Αν προσθέσεις και την προίκα της Μαρίας…. Είμαι σίγουρα πιο σημαντικός από όλους αυτούς του βλάκες που περιμένουν στις κανονικές λωρίδες. Είναι και η τροχαία που δεν της καίγεται καρφί και έτσι Εγώ κάνω ότι θέλω γιατί μπορώ!
Άκουσα στην τηλεόραση ότι η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς.
Τέλος πάντων, όταν φτάνω εκεί που τελειώνει η ΛΕΑ κοντά στην Αττική οδό, υπάρχουν κάτι κομπλεξικοί που δεν αφήνουν Εμένα με την Porsche να μπω στην κανονική δεξιά λωρίδα για να μπω ξανά στην ΛΕΑ 300 μέτρα πιο κάτω.
Όμως Εγώ έχω την Cayenne με τα φυμέ τζάμια και τους πάω «σουβλάκι» μέχρι να φρενάρουν. Σιγά μην κάνω πίσω Εγώ!
Ο παππούς μου ο Μπαγλαμάς- ο Λάκης με το όνομα- πήρε τα μισά Μεσόγεια σε οικόπεδα με την μαγκιά και τα κουμπούρια του. Πολλά Λεφτά σου λέω!
Εγώ, αντί για κουμπούρια έχω την Cayenne και καθαρίζω! Άντε να Μου ρίξουν και κανένα καντήλι, άλλα δεν Εγώ να κάνω την δουλειά μου και άστους αυτούς να κουρεύονται.
Εγώ έχω πολλά λεφτά!
9:00
Ακούω από το ραδιόφωνο ότι στο ποτάμι έχει 13 χιλιόμετρα μποτιλιάρισμα, άλλα αυτό δεν αφορά εμένα γιατί πάντα όταν δω κίνηση χρησιμοποιώ την ΛΕΑ.
Τι να σημαίνει ΛΕΑ? Μάλλον σημαίνει «Λάκη Είσαι Αστέρι»!
09:45
Εκεί, λίγο πριν φτάσω στην δουλειά μου, έχει πάει ο Δήμαρχος και έχει βάλει κάτι διαβάσεις πεζών με φανάρια και πάνε κάτι ανεπάγγελτες που ντύνονται τροχονόμισσες και κλείνουν τον δρόμο για να περάσουν-λέει- τα παιδιά που πάνε στο Δημόσιο Σχολείο απέναντι…
Βρίσκουν και αυτοί που δεν έχουν λεφτά να πάνε τα παΐδια τους σε ιδιωτικό να πάνε τα μούλικα στο σχολείο τους όταν περνάω Εγώ?
Εννοείται ότι Εγώ δεν σταματάω, παίρνω φόρα και περνάω! Με έχουν μάθει άλλωστε και όταν με βλέπουν να έρχομαι με την Cayenne να μουγκρίζει, κρατάνε τα παιδάκια στην άκρη για να περάσω Εγώ!
Δεν σταματάω στις διαβάσεις…. Ας σταματούν οι άλλοι, Εγώ βιάζομαι, δεν πάω για καφέδες. Εγώ είμαι σημαντικός!
10:00
Το τηλέφωνο χτύπησε και ήταν από το σχολείο του Αλέξανδρου…
Πάγωσα…. Εγώ.
Είχε κάνει λέει κοπάνα μαζί με κάτι φιλαράκια του και τον είχε χτυπήσει ένα φορτηγό το οποίο δεν σταμάτησε στην διάβαση πεζών που είχε έξω από το σχολείο του….
Μου είπαν ότι είχε τις αισθήσεις του και ότι περίμεναν το ασθενοφόρο που είχε όμως αργήσει λόγω της πρωινής κίνησης-και ότι θα τον πήγαιναν λέει αμέσως στο «Παίδων»…
10:02
Μπήκα, Εγώ, τρέμοντας στην Cayenne και άρχισα να τρέχω όσο μπορούσα για να φτάσω στο Νοσοκομείο…
Έφτασα στην διάβαση έξω από το σχολείο μου και έκαναν νόημα να σταματήσω γιατί περνούσαν παιδιά… Παιδιά σαν τον Αλέξανδρο μου, παιδιά που είναι το νόημα της ζωής κάποιων ανθρώπων, σαν και εμένα…
Σταμάτησα με το βλέμμα θολωμένο από τα δάκρυα και την αγωνία περιμένοντας υπομονετικά να περάσουν όλα τα παιδάκια που χαμογελούσαν ανέμελα.
Η σχολική τροχονόμος – που με γνώριζε- με κοίταξε με απορία που δεν συμπεριφέρθηκα σαν Μπαγλαμάς…
10:15
Έφτασα στο ποτάμι με τα φώτα αναμμένα και κορνάροντας, όμως όλες οι λωρίδες ήταν ακινητοποιημένες καθώς όσοι κινούνται στην ΛΕΑ μπαίνουν με «τσαμπουκά» μπροστά από εκείνους που κινούνται στην δεξιά λωρίδα.
Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα οι νόμιμοι οδηγοί είτε να ακινητοποιούνται, είτε να εκτοπίζονται στην μεσαία λωρίδα-ενώ όσοι κινούνται στην μεσαία αναγκάζονται να εκτοπιστούν στην αριστερή και έτσι σιγά-σιγά όλος δρόμος ακινητοποιείται.
Πρώτη φορά κατάλαβα τι συμβαίνει όταν εγώ, ο Μπαγλαμάς, οδηγάω στην ΛΕΑ…
11:00
Το τηλέφωνο χτύπησε για να με ενημερώσουν ότι το ασθενοφόρο δεν είχε φτάσε ακόμη και εγώ ήμουν ακινητοποιημένος στην κίνηση πριν την Πέτρου Ράλλη…
Ρώτησα πως είναι ο Αλέξανδρος… όμως εκείνη την στιγμή μου είπαν ότι το ασθενοφόρο μόλις έφτασε και μου έκλεισαν βιαστικά το τηλέφωνο…
11:01
Έπρεπε να υπομείνω όλη την κίνηση για να βρεθώ δίπλα στον Αλέξανδρο στο νοσοκομείο, ενώ το ασθενοφόρο θα έπρεπε να διασχίσει και πάλι τους δρόμους με τις μπλοκαρισμένες από ασυνειδήτους οδηγούς Λωρίδες Έκτακτης Ανάγκης για να φτάσει μαζί με το παιδί μου πίσω στο Νοσοκομείο… Για να το φροντίσουν οι γιατροί!
12:00
Ήμουν ακόμη μπλοκαρισμένος στο «ποτάμι» όταν χτύπησε το τηλέφωνο. Ήταν από το Νοσοκομείο όπου με ενημέρωσαν ότι ο Αλέξανδρος…
Η ημέρα της Μαρμότας
Η ιστορία αυτή είναι φανταστική και την γράφω εγώ, όμως κάπου έχει συμβεί, ή συμβαίνει, ή θα συμβεί-καθώς ο «Λάκης Μπαγλαμάς» βρίσκεται δίπλα μας και μέσα μας…
Το πως θα τελειώσει αυτή η ιστορία είναι επιλογή και ευθύνη του καθενός μας.
Μακάρι η ζωή να ήταν κάπως σαν την γνωστή κωμωδία «Η Μέρα της Μαρμότας» και ο χρόνος να «κολλούσε» μέχρι να διορθώσουμε τις πράξεις μας έτσι ώστε στο τέλος να ζήσουμε την ζωή μας απαλλαγμένοι από τα λάθη μας- όπως συνέβη και στον δύστροπο Φιλ Κόνορς που υποδυόταν στην ταινία ο Μπιλ Μάρεϊ.
Όμως η Ζώη δεν έχει χιούμορ και συχνά τιμωρεί με απάνθρωπη σκληρότητα!
Λάκη Μπαγλαμά, σύνελθε!
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Ισμήνη Φαμπιάτου
*Εάν αυτό το άρθρο σας άρεσε σας παρακαλώ κοινοποιήστε το στον σύνδεσμο του Facebook.———————–>>>
