Όταν η Honda παρουσίασε το πρώτο Civic τον Ιούλιο του 1972 αποτελούσε απλά την πρόταση του Ιαπωνικού εργοστασίου στην ενεργειακή κρίση που τότε μάστιζε τον πλανήτη.

Οι μικρές διαστάσεις, η οικονομία στα καύσιμα και η μνημειώδης αξιοπιστία του έκανε τον κόσμο να το αγαπήσει και την Honda να μπει για τα καλά στην παγκόσμια αγορά.

Ποιος να το φανταζόταν ότι αυτό το μικρό αυτοκινητάκι θα γινόταν cult στις ΗΠΑ και ότι θα άλλαζε την εικόνα του εργοστασίου στην τεράστια αγορά των ΗΠΑ.

Το Honda Civic Type R έχει τόση σχέση με τον προγονό του όση έχει ένας Εσκιμώος με την ζούγκλα-όμως έχοντας το πιο βαρύ όνομα που διαθέτει ο Ιάπωνας κατασκευαστής οφείλει να είναι τέλειο καθώς και πάλι καλείται να προσγειωθεί στις ΗΠΑ.

Το προηγούμενο Honda Civic Type R ήταν ένα δύστροπο και πολύ σκληρό αυτοκίνητο που έκανε καλά την δουλειά του στην πίστα, όμως στην καθημερινότητα ήταν τόσο σκληρά ρυθμισμένο που ξεκολλούσαν τα σφραγίσματα από τα δόντια.

Οι στόχοι που έθεσαν οι μηχανικοί για το νέο Honda Civic Type R ήταν εξαρχής δύσκολοι καθώς θα έπρεπε να είναι τουλάχιστον όσο καλό ήταν το παλιό στην πίστα, αλλά να είναι και αποδεκτό στην καθημερινότητα.

Φυσικά εδώ μιλάμε για τους μηχανικούς της Honda, οπότε τίποτε δεν είναι αδύνατον!

Η γνωριμία μου με το Honda Civic Type R ξεκίνησε τον Φεβρουάριο από την πίστα των Μεγάρων, όπου εντυπωσιάστηκα από τον τρόπο που το αυτοκίνητο γυρνούσε με ευκολία περίπου στο 1,08!

Μου φάνηκε σαν πρωταπριλιάτικο αστείο όταν πριν από λίγες ημέρες ο υπεύθυνος  δημοσίων σχέσεων μετα από αρκετή πίεση είναι η αλήθεια μου είπε ότι μπορώ -ακόμη και εγώ-να έχω το Honda Civic Type R για μερικές ημέρες ώστε να το δοκιμάσω στον δρόμο.

Όταν πήγα να το παραλάβω με παρακάλεσαν να είμαι ιδιαίτερα προσεκτική με το αυτοκίνητο αφού το μεσημέρι της ημέρας που θα επέστρεφα το Honda Civic Type R θα φορτωνόταν σε μια νταλίκα και θα ταξίδευε για την μακρινή Γερμανία… για πάντα!

Αν και ποτέ δεν έχω προκαλέσει ζημία σε αυτοκίνητο σε δημόσιο δρόμο – αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει μια φήμη που με κυνηγά… Καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα… 😉

Εξωτερική Εμφάνιση

Πολλοί επικρίνουν την εμφάνιση αυτοκινήτων σαν το Honda Civic Type R ξεχνώντας ή μη μπορώντας να κατανοήσουν ίσως τι βλέπουν.

Τα EVO, Scooby και τα Honda Civic Type R δείχνουν-και είναι «Fast N’ Furious» αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι άσχημα ή «καγκουράδικα» όπως λένε πολλοί οπαδοί των “καθώς πρέπει” αυτοκινήτων.

Για εμένα και πολλούς άλλους, μόνο άσχημα δεν είναι-καθώς το σχήμα τους καθορίζεται από τα τεχνικά χαρακτηριστικά του αυτοκίνητου και όχι από το γούστο αυτών που το σχεδίασαν!

Πάμε λοιπόν σε μια τελευταία προσπάθεια μήπως καταλάβουμε.. και εδώ απευθύνομαι και στον πιο κοντινό μου άνθρωπο που δεν σταμάτησε ούτε λεπτό να κράζει το Honda Civic Type R, όποτε το έβλεπε… (Μέρος του κειμένου- που αφορά την εμφάνιση- είναι αφιερωμένο εξαιρετικά).

Ελπίζω ότι θα ξεπέρναγες την «αισθητική σου ανωτερότητα» αν σου εξηγούσα γιατί έχει σχεδιαστεί έτσι ότι βλέπεις και σε ενοχλεί.

Ξέρω ότι χάνω τον χρόνο μου, ωστόσο σε ένα αυτοκίνητο που γυρνά στο Nürburgring με ρεκόρ γύρου στα 7:43.8 (ο καλύτερος χρόνος που έχει πετύχει ποτέ προσθιοκίνητο παραγωγής) τίποτε από αυτά που βλέπεις δεν είναι τοποθετημένο πάνω του-έτσι απλά από γούστο…

Αναρωτήθηκες γιατί τα εμπρός φτερά πρέπει να εξέχουν έξω από το αυτοκίνητο και να χαλάνε την διακριτικότητα του αυτοκινήτου?

Η απάντηση είναι απλή.

Πρώτον, σε σχέση με το κοινό Civic πάνω στο οποίο στηρίζεται το Honda Civic Type R – και με το οποίο έχει το ίδιο μήκος και το ίδιο πλάτος στους καθρέπτες- είναι περίπου 10 εκατοστά φαρδύτερο στους τροχούς (1877mm αντί για 1799mm) έτσι ώστε να εξασφαλίζει φαρδύτερο μετατρόχιο κατά 6 εκατοστά στον εμπρός άξονα (1599mm αντί 1547mm) και κατά 2 εκατοστά στον πίσω άξονα (1593mm αντί 1575mm).

Με το φαρδύτερο μετατρόχιο το γεωμετρικό κέντρο βάρους του αυτοκινήτου μεταφέρεται χαμηλότερα και έτσι το αυτοκίνητο κράτα στις στροφές όπως κανένα άλλο προσθιοκίνητο. Αυτό πρέπει να το κατάλαβες καλύτερα από εμένα…

Δεύτερον στον χώρο που δημιουργείται στα «φουσκωμένα» φτερά  μπορούν τώρα να χωρέσουν οι 20αρες ζάντες με διαστάσεις ελαστικών 245/30 R20 (Continental SportContact6) που εκτός από βελτιωμένη αίσθηση στον δρόμο, μπορούν να φιλοξενήσουν πλέον τους τεράστιους αεριζόμενους δίσκους διαμέτρου 350 mm(305 mm πίσω) και τις τετραπίστονες, κατακόκκινες δαγκάνες της Brembo.

Δεν σου αρέσει το πώς δείχνουν οι 20 άρες ζάντες? Δεν πειράζει… γιατί έτσι το νέο Honda Civic Type R  μπορεί να φρενάρει αργότερα στην στροφή και να πετύχει καλύτερους χρόνους μέσα στην πίστα. Άσε που δεν έχεις γούστο!

Κοιτώντας το αυτοκίνητο από μπροστά- στις ακμές των φτερών, αυτά τα «κάθετα ημισέληνα» που ενοχλούν το εκλεπτυσμένο αισθητικό σου κριτήριο οδηγούν τεράστιες ποσότητες φρέσκου αέρα μέσα στους θόλους για να ψύχονται τα δισκόφρενα όταν ο οδηγός του Honda Civic Type R λυσσάει με τις ώρες μέσα στην πίστα.

Και φυσικά ο αέρας που βρίσκεται μέσα στους θόλους αφού ψύξει τα φρένα διοχετεύεται από τις εξαγωγές (αυτές που σου μοιάζουν «σαν σχάρες αποχέτευσης»-ναι)  στο πίσω μέρος των θόλων στο ειδικά διαμορφωμένο πλαϊνό που με την βοήθεια της ποδιάς που βλέπεις στο πλάι καταλήγει στην πίσω αεροτομή.

Και μπορεί η μπούκα πάνω στο καπό να είναι «ψιλομούφα», καθώς καταλήγει σε μια σχάρα που στέλνει τον αέρα στους θόλους, όμως το τεράστιο άνοιγμα χαμηλά στον προφυλακτήρα είναι εκεί για να ψύχει το τεράστιο intercooler που χρειάζεται για να λειτούργει ο κινητήρας στα 1,5 Bar και να αποδίδει 320 άλογα.

Το κάτω μέρος του σπόιλερ που μοιάζει να είναι φτιαγμένο από ανθρακονήματα (αλλά δεν είναι) είναι φτιαγμένο από ελαστικό υλικό που στις μεγάλες ταχύτητες με την αεροδυναμική πίεση, κατεβαίνει ακόμη πιο κοντά στην άσφαλτο για να μην επιτρέπει στον αέρα να περάσει κάτω από το αυτοκίνητο και να διαταράξει την αρνητική άνωση.

Όμως και ο αέρας που θα περάσει από κάτω θα κυλίσει σε ένα επίπεδο πάτωμα που θα του επιτρέψει να επιταχυνθεί και να δημιουργήσει αρκετές ποσότητες ground effect-όπως συμβαίνει στις Formula 1.

Τα τετράγωνα «μαρκούτσια» στο πίσω μέρος της οροφής πίσω από την κεραία που σου μοιάζουν «σαν να έβαλε εκεί με logo κάποιο παιδάκι», λέγονται Vortex Generators και αυτό που κάνουν είναι να δημιουργούν δύνες αέρα και να τις οδηγούν πάνω από την τεράστια πίσω αεροτομή.

Η ιδία η αεροτομή μπορεί να σε ενοχλεί λίγο στην όπισθεν και να σου μοιάζει «σαν τον πισινό του Βatmobile», αλλά μετά από πολύ ψάξιμο βρήκα ότι στα 180 χλμ την ώρα πιέζει το πίσω μέρος του αυτοκινήτου με δύναμη ίση με 85 κιλά-δηλαδή σαν να κάθεσαι εσύ εκεί όταν χάσεις εκείνα τα δέκα κιλά που λέγαμε… (σ.σ. μετά την διαπόμπευση τά έχασε 12 κιλά ο άνθρωπος 😉 )

Τρεις λειτουργικές απολήξεις είναι τοποθετημένες στο κέντρο του πίσω διαχύτη.

Οι κεντρικές απολήξεις σε κάθε πλευρά απελευθερώνουν τα καυσαέρια, ενώ μία μοναδική κεντρική απόληξη ελέγχει τον ήχο του κινητήρα.

Από ότο κατάλαβα στις χαμηλές στροφές τα καυσαέρια  περνούν με λιγότερο φιλτράρισμα και μέσα από την μικρότερης διατομής αλλά πιο «ελεύθερη» μεσαία εξάτμιση παράγοντας πιο όμορφό ήχο- όμως όταν ανεβούν οι στροφές, η υποπίεση που δημιουργείται από τις μεγάλες εξατμίσεις  ουσιαστικά αλλάζει την κατεύθυνση ροής του μεσαίου τελικού διοχετεύοντας τα καυσαέρια μαζί με φρέσκο αέρα στις δύο μεγαλύτερες πλαϊνές που φροντίζουν το αυτοκίνητο να ταξιδεύει ήσυχα στον αυτοκινητόδρομο.

Ντρέπομαι που το λέω, …αλλά θα ήθελα  λίγο πιο δυνατό ήχο-και σκασίματα σαν του i30N, σε ένα τόσο σπορ αυτοκίνητο.. Πάντως η ροή των καυσαερίων έχει αυξηθεί μέσω αυτής της εξαγωγής κατά 10% συγκριτικά με του προηγούμενου Type R, πράγμα που μειώνει την πίεση επιστροφής μέσα στο σύστημα αυξάνωντας την απόδοση.

Τελειώνοντας θα πρέπει να παραδεχθώ ότι τα μαύρα καπάκια στο πίσω μέρος δεν κάνουν τίποτα- και ίσως να είναι εκεί για «βγάλουν τα πουριά των εξατμίσεων οι κάγκουρες του Fast N Furious»… όπως λες.

Θέλω όμως αλήθεια τώρα που ξέρεις να μου πείς: σου φαίνεται ακόμη άσχημο ή τώρα είναι απλά μεγαλοφυώς σχεδιασμένο? Γιατί αν κάτι δεν το καταλαβαίνεις είναι κακό να το χαρακτηρίζεις με τόση ευκολία..

Και εγώ μπορεί να μην καταλαβαίνω την ζωγραφική του Πικάσο, αλλά δεν την χαρακτηρίζω «μουτζούρες»… Απλά δεν την καταλαβαίνω!

Έχοντας απαντήσει οριστικά σε εσένα και σε όλους εκείνους που δεν καταλαβαίνουν τι βλέπουν προχωράμε στο εσωτερικό…

Εσωτερικό/ Χώροι

Το εσωτερικό δεν διαφοροποιείται σχεδιαστικά από τα υπόλοιπα μοντέλα της σειράς Civic- και αυτό είναι καλό γιατί οι πρακτικότητα και οι χώροι που συναντά κανείς σε ένα μεσαίο Hatchback σπάνια συνδυάζονται με ένα τόσο σπορ αυτοκίνητο.

Ωστόσο ανοίγοντας την πόρτα καταλαβαίνεις αμέσως πως βρίσκεσαι μέσα σε ένα Type R, καθώς υπάρχουν πολλές ουσιαστικές αλλά και οπτικές διαφοροποιήσεις που τιμούν την ετικέτα Type R που βρίσκεται στην βάση της κεντρικής κονσόλας (πίσω από το μοχλό ταχυτήτων) που  είχε τον αριθμό 00000, καθώς το αυτοκίνητο ήταν προπαραγωγής.

Η μεγαλύτερη διαφοροποίηση έρχεται από τα μπροστινά καθίσματα- με το κεντημένο σήμα Type R-που είναι ντυμένα με κόκκινο suede ύφασμα και τα οποία ενώ είναι πολύ φαρδιά στην βάση τους παρέχοντας άνεση καταφέρνουν να προσφέρουν απίστευτη πλευρική στήριξη ακόμη και σε μικρόσωμους οδηγούς όπως είμαι εγώ-που με το 1,70 ύψος μου, απλά χάνομαι μέσα τους!

Το υλικό με το οποίο είναι φτιαγμένα εξασφαλίζουν ότι οι επιβάτες δεν γλιστρούν πάνω τους μέσα στις στροφές, αλλά από ότι διαπίστωσα είναι πολύ ζεστά σαν υλικό για καλοκαιρινές χώρες όπως η Ελλάδα.

Το ίδιο μαλακό υλικό επεκτείνεται πάνω στο υποβραχιόνιο και ντύνει το πάνω μέρος στα εσωτερικά πάνελ των πορτών, ενώ από εκεί ξεκινά και μια λωρίδα από ανθρακονήματα που διατρέχει όλο το ταμπλό.

Ένα κόκκινο περίγραμμα πλαισιώνει την λωρίδα από τα ανθρακονήματα και τους αεραγωγούς στο επάνω μέρος του ταμπλό, ενώ όλες οι ραφές στο τιμόνι, τα καθίσματα και την κονσόλα γίνεται με κόκκινη χοντρή κλωστή που τονίζει τον σπορ χαρακτήρα αυτού το Civic.

Το τιμόνι έχει σωστό μέγεθος και λαβή, όμως έχει πάνω του παραπάνω από πολλά κουμπάκια- που ούτε εργονομικά είναι ούτε και ταιριάζουν με τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου που απαιτεί λιτότητα και αποτελεσματικότητα.

Πιο ψηλά στην κεντρική κονσόλα υπάρχει μία οθόνη αφής 7ιντσών η οποία επιτρέπει τη πλοήγηση στα συστήματα του media center μέσω ενός φιλικού λειτουργικού android.

Το πρόβλημα που θα αντιμετωπίσετε στο Honda Civic Type R, – όπως και σε όλα τα σύγχρονα αυτοκίνητα- είναι ότι υποφέρει και αυτό από τη συγκέντρωση όλων των λειτουργιών μέσα από το σύστημα πολυμέσων.

Έτσι για να χειριστείτε το σύστημα κλιματισμού θα πρέπει να βγείτε από το ραδιόφωνο, ή το σύστημα πλοήγησης όπου ήσασταν και να βρείτε το κατάλληλο μενού, να επιλέξετε θερμοκρασία, λειτουργία ανεμιστήρα και κατεύθυνση αέρα πιέζοντας τα αντίστοιχα πλήκτρα στην οθόνη.

Σε ότι έχει να κάνει με την πολυπλοκότητα της ρύθμισης ας πούμε ότι στο απλό Civic ότι δεν πειράζει-όμως σε ένα αυτοκίνητο με 320 άλογα κάθε δευτερόλεπτο που παίρνεις τα μάτια σου από τον δρόμο μπορεί να κοστίσει πολύ ακριβά…

Αυτό πρέπει να το δουν οι κατασκευαστές και να κάνουν τα αυτοκίνητα μας και πάλι απλά στην χρήση.

Χαμηλότερα, εκεί στην κεντρική κονσόλα, υπάρχει και το πιο «Type R» στοιχείο του αυτοκινήτου που είναι το σύνολο που αποτελείται από το πανέμορφο αλουμινένιο μοχλό ταχυτήτων, της ετικέτας αρίθμησης/ μοναδικότητας του αυτοκινήτου και φυσικά του διακόπτη επιλογής των προγραμμάτων οδήγησης.

Ο μοχλός των ταχυτήτων είναι απόλαυση να τον κοιτάς, όμως να ξέρετε ότι αν αφήσετε το Honda Civic Type R στον ήλιο θα καίει τόσο πολύ που θα είναι δύσκολο να αλλάξετε ταχύτητες.

«Μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος»?

Τρελή παραφωνία σε ένα τόσο σπορ αυτοκίνητο σαν το Honda Civic Type R είναι η έλλειψη μηχανικού χειρόφρενου και η αντικατάστασή του από έναν διακόπτη.. Κάθε φορά που πας να ξεκινήσεις δεν λύνει αυτόματα, αλλά ενεργοποιεί μια υστερική ψηφιακή κυρία που με εκνευριστικά ατάραχη φωνή σου λέει ασταμάτητα: «λύστε το χειρόφρενο- πιέστε τον διακόπτη του χειρόφρενου πατώντας ταυτόχρονα το πεντάλ του φρένου».

Θες να την πιάσεις και να της αλλάξεις… τον προγραμματισμό!

Το ταμπλό έχει μια κεντρική οθόνη η οποία αλλάξει αρκετούς χρωματισμούς και ενδείξεις ανάλογα με το πρόγραμμα και την λειτουργιά που έχετε επιλέξει.

Έτσι μπορείτε να έχετε ενδείξεις για την χρονομέτρηση του γύρου στην πίστα, τα G που αναπτύσσει το αυτοκίνητο, την πίεση του υπερσυμπιεστή, την αλλαγή ταχύτητας και άλλες λιγότερο χρήσιμες πληροφορίες όπως είναι η οικονομία, η θερμοκρασία κ.α.

Η γενικότερη εικόνα του πίνακα οργάνων που συμπληρώνεται με δύο δυσανάγνωστα όργανα που βρίσκονται εκατέρωθεν της κεντρικής οθόνης- που μπορεί να χαρακτηριστεί ως πρωτότυπη, αλλά εμένα αισθητικά δεν μου αρέσει.

Η θέση οδήγησης τοποθετεί τον οδηγό χαμηλά μέσα στο αυτοκίνητο και πραγματικά δίνει την αίσθηση supercar αφού νοιώθεις ότι κάθεσαι σχεδόν πάνω στο δρόμο.

Είναι μια απολαυστική αίσθηση που έχει φυσικά και την ουσιαστική επίπτωση στην οδική συμπεριφορά του αυτοκινήτου, αφού με αυτό τον τρόπο το κέντρο βάρους μεταφέρεται ένα εκατοστό χαμηλότερα- που μπορεί να σας ακούγεται λίγο, αλλά πιστέψτε με είναι πολύ σημαντικό.

Παράλληλα παρά την χαμηλή θέση οδήγησης και την μεγάλη πίσω αεροτομή, η ορατότητα είναι ανέλπιστα καλή προς όλες τις κατευθύνσεις, ενώ υπάρχει και κάμερα οπισθοπορείας.

Το Type R στηρίζεται στο κοινό Civic και έτσι είναι προικισμένο με πολλούς αποθηκευτικούς χώρους και θήκες για ποτήρια, ενώ η διάταξη της κεντρικής κονσόλας κρύβει από κάτω έναν έξυπνο χώρο αποθήκευσης και φυσικά μια ολόκληρη σειρά με USB και HDMI υποδοχές.

Οι χώροι στο πίσω κάθισμα είναι άνετοι για δύο μόνο επιβάτες (καθώς υπάρχουν μόνο ζώνες), αλλά υπάρχουν υποδοχές isofix για παιδικά καθίσματα και οι πόρτες ανοίγουν διάπλατα για να επιτρέπει στους γρήγορους γονείς να δένουν εύκολα τα δύο παιδιά τους στα πίσω καθίσματα.  Άλλοι γονείς με περισσότερα παιδιά θα πρέπει να κοιτάξουμε άλλες (φτηνότερες λύσεις) που έχουν τρεις ζώνες πίσω.

Μυστήριο η έλλειψη πέμπτης ζώνης στο πίσω κεντρικό κάθισμα…

Ο χώρος αποσκευών είναι βαθύς και χωρά 420 λίτρα, ενώ η πίσω πόρτα ανοίγει μέχρι χαμηλά και έχει μεγάλο φάρδος-κάτι που κάνει τη φόρτωση αντικειμένων πιο εύκολη.

Κλείνοντας τον σχολιασμό του εσωτερικού θα ήθελα να τονίσω ότι το αυτοκίνητο που οδήγησα ήταν προπαραγώγής και είχε 23,000 πολύ σκληρά «δημοσιογραφικά χιλιόμετρα» στο κοντέρ του.

Πολλά από αυτά τα χιλιόμετρα έγιναν μέσα σε πίστα από τους επαΐοντες που το πιέσαν στα όρια του, αλλά και από «wannabe γκλήγκορους» που «οδήγησαν πρώτοι το Type R στην πίστα των Μεγάρων» και του συμπεριφέρθηκαν με τον πιο άκαρδο τρόπο.

Το είδα-το τρίσμοιρο- να γυρνά έτσι για μέρες ασταμάτητα στην πίστα των Μεγάρων.. και στα αλήθεια  δεν μπορώ να καταλάβω πως δεν έπαθε τίποτε!

Το ίδιο φαντάζομαι ότι έζησε αυτό το κόκκινο Honda Civic Type R και στα χίλια και ένα τεστ που πέρασε το αυτοκίνητο πριν φτάσει στα χέρια μου, για να προσθέσω και εγώ -έστω και τελευταία- το λιθαράκι μου στην ταλαιπωρία του…

Βρίσκω εντυπωσιακό ότι όλα τα συστήματα λειτουργούσαν στην εντέλεια και ότι τίποτε-μα τίποτε δεν έτριζε στο εσωτερικό  παρά την σκληρή ανάρτηση και την ταλαιπωρία που έχει υποστεί το συγκεκριμένο αυτοκίνητο τους τελευταίους μήνες από τους «βασανιστές» του.

Το Honda Civic Type R 5^ης γενιάς είναι ζωντανή διαφήμιση της κορυφαίας ποιότητας συναρμογής, της στιβαρότητας και του σωστού σχεδιασμού των αυτοκίνητων της Honda- και με αυτή την κορυφαία ποιότητα κατασκευής η προσγείωση του Type R για πρώτη φορά στην αγορά της Β. Αμερικής θα είναι προδιαγεγραμμένα επιτυχημένη.

Ασφάλεια

Το Honda Civic Type R επειδή είναι μέλος της οικογένειας Civic διαθέτει και μια σειρά τεχνολογιών ασφαλείας που περιλαμβάνονται στο Honda Sensing System και που είναι παντελώς αδιάφορες για τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου.

Τις αναφέρω επιγραμματικά: Collision Mitigation Braking System, Lane Keeping Assist System, Traffic Sign Recognition, Blind Spot Information με Cross Traffic Monitor, και αλλά πολλά!

Αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτά τα συστήματα είστε στο λάθος website καθώς δεν ξέρω καν- πως και αν λειτουργούν!  Χρησιμοποιήστε το google!

Κινητήρας

Ο Superstar κινητήρας είναι 2,000 κ.εκ, έχει άμεσο ψεκασμό και υπερτροφοδότηση με monoscroll turbo αποδίδοντας 320 ίππους στις 6,500 σαλ και 400 Nm μεταξύ 2.500 και 4.500 σ.α.λ  με την πίεση υπερπλήρωσης να φτάνει τα 1,5 bar(..στα χαλαρά 😉 ).

Για έναν τόσο εντυπωσιακό κινητήρα, νομίζω ότι χρειάζεται να θυμηθούμε από που κρατά η σκούφια του για να κατανοήσουμε ακριβώς γιατί λειτουργεί με αυτόν τον μαγικό τρόπο.

Το VTEC (Variable Valve Timing & Lift Electronic Control) εφευρέθηκε από τον ιάπωνα μηχανικό της Honda, Ikuo Kajitan και ουσιαστικά βελτιστοποιούσε την ογκομετρική λειτουργία του κινητήρα χρησιμοποιώντας δύο, ή τρία διαφορετικά προφίλ εκκεντροφόρων προκειμένου να επιτύχει υψηλή απόδοση στις ψηλές στροφές περιστροφής και γεμάτη/οικονομική λειτουργία στις χαμηλές.

Το σύστημα διαφέρει από τα συστήματα VVT (Variable Valve Timing) τα οποία απλά μεταβάλουν τον χρονισμό των βαλβίδων, επειδή το VTEC μπορεί να μεταβάλει το προφίλ του εκκεντροφόρου και την ανύψωση των βαλβίδων.

Το προείδαμε to 1983 σε μοτοσικλέτες (CBR 400) και το λατρέψαμε μετά το 1989 στα μυθικά CRX 1,6i VTEC που γυρνούσαν στις 8.200 σαλ αποδίδοντας 150 ίππους.

Όταν τα Civic έγιναν Type R, o VTec μεγάλωσε σε χωρητικότητα και έφτασε τα 1,800 και αργότερα τα 2,000 κ.εκ, ενώ με την ενσωμάτωση υπερσυμπιεστή τα είδαμε να έχουν αρχικά 300 ίππους και στο αυτοκίνητο που οδήγησα να φτάνει τους 320 ίππους.

Σεβόμενος την παράδοση και την τεχνολογία που κουβαλά αυτός ο κινητήρας αν και υπερτροφοδοτούμενος φτάνει χωρίς να λαχανιάζει τις 7,000 σαλ -την ώρα που διαθέτει γεμάτη και γραμμική λειτουργία σε όλο το φάσμα λειτουργίας.

Ο μεταβλητός χρονισμός ενεργεί στον εκκεντροφόρο εξαγωγής μειώνοντας το turbolag.  Τραβά από τις 1,500 σαλ χωρίς κομπιάσματα, ενώ αν το αυτοκίνητο δεν είχε τόσο εντυπωσιακό σχεδιασμό και σκληρή ανάρτηση, τίποτα στην λειτουργία του δεν θα προδίδε τι συμβαίνει όταν αρχίσει να γυρνά πάνω από τις 3,000σαλ.

Η ολοκλήρωση του σχεδιασμού του Ikuo Kajitan έρχεται σχεδόν τριάντα χρόνια μετά κάτω από το καπό του αυτοκινήτου που βλέπετε στις φωτογραφίες.

Αναρωτιέμαι αν εκείνος βρίσκεται κοντά μας για να καμαρώσει την εξέλιξη της ιδέας του κάτω από το καπό του νέου Honda Type R.

Το Honda Civic Type R επιταχύνει στα 100 χλμ/ώρα σε 5,7 δεύτ. (6,4 δική μου μέτρηση με το VBOX Performance Test στο κινητό μου) και φτάνει τα 272 χλμ/ώρα- που δεν βρήκα αεροδρόμιο για να την δοκιμάσω!

Honda Civic Type R 0-0200-0 Video

 *αν σας αρεσε το βίντεο μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή στο κανάλο μου του Youtube

Κιβώτιο-Μετάδοση

Η λειτουργία του εξαιρετικού 6-ταχυτου χειροκίνητου κιβώτιου έρχεται να διαχειριστεί και να αναδείξει την γραμμική λειτουργία του κινητήρα.

Έχει έναν κοντό σε μήκος επιλογέα που καταλήγει σε ένα πανέμορφο και απολαυστικό στο χέρι αλουμινένιο knob προσφέροντας μικρές διαδρομές και απόλυτο κούμπωμα σε όλες τις καταστάσεις.

Παρά την απίστευτή ροπή του κινητήρα όλες οι σχέσεις- έκτος από την 6^η που «στέκεται» πιο μακριά για άνεση στο ταξίδι- είναι πολύ κοντά η μια στην άλλη χαρίζοντας έναν διαρκή και καταιγιστικό ρυθμό επιτάχυνσης στο Type R.

Με την βοήθεια του συστήματος rev-matching  (συγχρονισμός στροφών κινητήρα στα ανεβάσματα και κατεβάσματα), οι σχέσεις διαδέχονται η μια την άλλη σε σχεδόν μηδενικό χρόνο χωρίς τινάγματα ή σκορτσαρίσματα στις επιβραδύνσεις χάρη στον συγχρονισμό των στροφών του κινητήρα μεταξύ των ταχυτήτων.

Η λειτουργία του  rev-matching  μπορεί να ενεργοποιείται ή να απενεργοποιείται μέσω των ρυθμίσεων στην κεντρική οθόνη του αυτοκίνητου και διατίθεται σε όλα τα modes χαρτογράφησης, ενώ η άμεση απόκριση του κινητήρα στις μεταβολές των στροφών οφείλεται στο ελαφρωμένο κατά 800 γραμμάρια βολάν του.

Για να διαχειριστεί την αυξημένη δύναμη το κιβώτιο διαθέτει δικό του αλουμινένιο υγρόψυκτο ψυγείο λαδιού, ενώ ευτυχώς δεν προβλέπεται να υπάρξει αυτόματη έκδοση που θα κατέστρεφε τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου.

Αυτόματα κιβώτια διαθέτουν πολλά SUV- οπότε αν θέλετε τέτοια πράγματα .. κοιτάξετε προς τα εκεί!

Η δύναμη φεύγει λοιπόν από την άλλη πλευρά του κιβωτίου και οδηγείται σε ένα ηλεκτρονικά ελεγχόμενο ελικοειδές διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης (LSD) που φροντίζει με τρόπο μοναδικό και αδιαμφισβήτητο την διαχείριση της υπερβολικής δύναμης που φτάνει στους μπροστινούς τροχούς, εξασφαλίζοντας ότι η ροπή πάει στον τροχό με την μεγαλύτερη πρόσφυση.

Ανάρτηση

Μπροστινή κίνηση και πολλά άλογα σημαίνει κλότσημα στο τιμόνι-σωστά?

Λάθος! Οι μηχανικοί της Honda σχεδίασαν τα μπροστινά McPherson με μια έξυπνη γεωμετρία που δημιουργεί αντίρροπες δυνάμεις κατά την διαδικασία της επιτάχυνσης, μειώνοντας το φαινόμενο που έχουν βιώσει σε όλο του το μεγαλείο οι κάτοχοι των παλαιότερων μπροστοκίνητων Focus RS, αλλά και των Opel OPC- τα οποία κατά την διαδικασία της επιτάχυνσης αδιαφορούσαν για την κατεύθυνση που έχεις επιλέξει με το τιμόνι.

Δεν κατάλαβα ακριβώς πως λειτούργει η γεωμετρία, αλλά στην πράξη ο συνδυασμός του εμπρός ηλεκτρονικά ελεγχόμενου διαφορικού με την ανάρτηση και το ακριβές σε αίσθηση τιμόνι σε κάνουν να αναρωτιέσαι αν χρειάζεται η τετρακίνηση.

Σε καλής πρόσφυσης οδόστρωμα αν επιταχύνετε με το πρόγραμμα Sport χωρίς να κρατάτε το τιμόνι με -δευτέρα (από τα 30 μέχρι τα 98 χλ/ω που επεμβαίνει κόφτης) το Type R επιταχύνει σαν πύραυλος χωρίς να επηρεάζεται καθόλου η κατεύθυνση του…

Η πίσω ανάρτηση διαθέτει πολλαπλούς συνδέσμους και είναι φτιαγμένη από ελαφριά κράματα αλουμινίου για χαμηλό μη αναρτώμενο βάρος και βελτιωμένη ευστάθεια στο φρενάρισμα..

Τα αμορτισέρ διαθέτουν ένα σύστημα ενεργής προσαρμογής της σκληρότητας απόσβεσης που συνεργάζεται με τα προγράμματα λειτουργιάς του αυτοκινήτου και η άνεση που προσφέρουν κυμαίνεται από οριακά ανεκτή μέχρι ακατάλληλη για εγκυμονούσες στο πρόγραμμα R+.

Συστήματα Δυναμικής Συμπεριφοράς

Από έναν διακόπτη στην βάση της κονσόλας μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ τριών προγραμμάτων λειτουργίας των δυναμικών χαρακτηριστικών του αυτοκινήτου: Comfort, Sport και +R.

Τα προγράμματα αυτά ρυθμίζουν την απόκριση του γκαζιού, την χαρτογράφηση της τροφοδοσίας, την δύναμη που απαιτείται στο τιμόνι για την κίνηση των τροχών, την σκληρότατα των αμορτισέρ και την αίσθηση των αλλαγών ταχυτήτων σε τρείς προκαθορισμένες θέσεις.

Απλά και λειτουργικά πράματα!

Τέλος με μια λειτουργία που φρενάρει τους εσωτερικους τροχούς μέσα στην στροφή το αυτοκίνητο γίνεται πιο σταθερό και ευέλικτο στις συνεχείς εναλλαγές στροφών.

Στην Πόλη

«Αγωνιστικό αυτοκίνητο δρόμου» λέει το σλόγκαν.

Το προεπιλεγμένο πρόγραμμα που επιλέγει το αυτοκίνητο όταν ξεκινάει από το μπουτόν εκκίνησης είναι το Sport-και έτσι η πρώτη κίνηση που πρέπει να κάνετε αν θέλετε να κινηθείτε σε αστικό περιβάλλον είναι να επιλέξετε το πρόγραμμα Comfort.

Ωστόσο, μην έχετε αυταπάτες… το Honda Type R είναι φτιαγμένο για να κινείται γρήγορα και έτσι ακόμη και στην πιο άνετη ρύθμιση είναι αρκετά σκληρό, απόλυτο και απότομο στην διαχείριση των «αστικών τάφρων», οπότε καλό θα ήταν να προετοιμασθείτε ψυχολογικά και σωματικά για δύσκολες στιγμές μέσα στην πόλη.

Οδηγώντας στα προάστια της Αθήνας αρκετές φορές ράγισε η καρδία μου όταν οι πανάκριβοι τροχοί κοπανούσαν σε ανωμαλίες που αρχικά δεν μου γέμιζαν το μάτι, αλλά που η ανάρτηση του Honda CivicType R τις ανακάλυπτε με ευκολία.

Κάθε ανωμαλία καταγράφεται από τα μαλακά μόρια-και παρόλο που το εσωτερικό του αυτοκινήτου μοιάζει σκαλισμένο από ένα κομμάτι και τίποτα δεν τρίζει- ο ήχος των πανάκριβων τροχών διαμέτρου 20’ που σκάνε πάνω στις τριτοκοσμικές λακκούβες ξεσκίζουν την ψυχή.

Έτσι η οδήγηση στην πόλη μετατρέπεται σε ένα ατελείωτο σιρκουί- καθώς ο ιδιοκτήτης κάνει συνεχόμενα ζικ-ζακ για να αποφύγει τις τρύπες των δρόμων μας- που με το Type R -γίνεται προφανές ότι είναι φτιαγμένοι με προδιαγραφές … Μπαγκλαντές.

Δεν φταίει η σκληρή ανάρτηση του για τα χάλια των δρόμων μας, αλλά σίγουρα τα αναδεικνύει..

Μόλις όμως συνηθίσετε την σκληρότητα θα διαπιστώσετε ότι το Type R είναι ένα πρακτικό αυτοκίνητο που έχει πολύ καλή ορατότητα και που ελίσσεται μέσα στην πόλη με απρόσμενη ευκολία.

Στην θέση Comfort το τιμόνι είναι ιδιαιτέρως μαλακό και διευκολύνει στην διαδικασία παρκαρίσματος. Ο οδηγός θα πρέπει όμως να επιδεικνύει ιδιαίτερη προσοχή για να μην τραυματίσει τις πανέμορφες (για το δικό μου γούστο) ζάντες.

Η κίνηση μέσα στην πόλη διαπίστωσα ότι διευκολύνεται και από ακόμη ένα παράγοντα: όλοι παραχωρούν προτεραιότητα για να το χαζέψουν.

Κάθε προσπάθεια να αλλάξω  λωρίδα συνοδευόταν από την αυτόματη παραχώρηση προτεραιότητας από εκείνους που το θαύμαζαν!

Στην περίπτωση μου φυσικά-μόλις οι οδηγοί με έκπληξη έβλεπαν ότι το αυτοκίνητο το οδηγούσε γυναίκα-εισέπραττα  το γνώριμο «αει πλύνε κανένα πιάτο» βλέμμα, αλλά κάπως πιο φιλτραρισμένο πρέπει παραδεχτώ…

Στις τρεις- τέσσερις μέρες που το είχα κυκλοφορούσα παντού μαζί του πηγαίνοντας τα παιδιά σχολείο, κάνοντας τα ψώνια στο σουπερμάρκετ και κόβοντας άσκοπες βόλτες απλά για να μην πάψω να το οδηγώ.

Το εντυπωσιακό είναι ότι ο πανίσχυρος κινητήρας αν δεν πιεστεί ούτε θορυβώδης είναι ούτε ενεργοβόρος- αφού αν είστε προσεκτικός μπορεί να κάψει εύκολα κάτω από 9 λίτρα 100 χλμ μέσα στην πόλη.

Παράλληλα, το Honda Civic Type R δεν παύει να είναι Civic και έτσι χάρη στην πρακτικότητα του αμαξώματος του  όχι απλά συνηθίζεται, αλλά μετα από λίγο εθίζεσαι και παύεις να ενοχλείσαι από την σκληρότητα των αναρτήσεων και αρχίζεις να ζεις στον φανταστικό κόσμο του “Fast N’ Furious and the City”..

Δεν χρειάζεται να οδηγείς σαν τρελός γιατί γνωρίζεις ότι δεν έχεις τίποτε να αποδείξεις, αλλά ακόμη και μέσα στην πόλη ονειροπολείς περιμένοντας την στιγμή που θα το στρίψεις.

Πολλοί διαφωνείτε μαζί μου, το ξέρω..

Στον Αυτοκινητόδρομο

Στον αυτοκινητόδρομο το Honda CivicType R μεταμορφώνεται σε έναν χιλιομετροφάγο- και το μόνο που σκέφτεσαι οδηγώντας το είναι οι λέξεις: «απολαυστικό», «ταχύτατο» και «ασφαλές».

Αν κινείσαι με ταχύτητες πάνω από 100 χιλιόμετρα, φτάνει να κουμπώσεις μια 6^η και όλα τα άλλα τα αναλαμβάνει η ροπή του κινητήρα.

Η ανάρτηση στον αυτοκινητόδρομο δεν ενοχλεί τόσο πολύ και η έλλειψη κραδασμών και φασαρίας από τον κινητήρα, τα λάστιχα και τον αέρα σε παρασέρνουν σε νόμιμους ρυθμούς που συνοδεύονται από απρόσμενα χαμηλή κατανάλωση.

Το να κινείσαι με 130 χιλιόμετρα την ώρα καταναλώνοντας περίπου 8 λίτρα ανά 100χλμ με ένα αυτοκίνητο που αν κατεβάσεις δύο σχέσεις διακοσαρίζει μέχρι να πεις «Honda CivicType R» είναι νομίζω μοναδικό!

Ακόμη και με ταχύτητες κοντά στα 200-που κάποιοι ατρόμητοι μου είπαν ότι μπορεί ακόμη και να ξεπεράσει 😉 – η ησυχία και η οικονομία που χαρίζει το Type R είναι απλά απίστευτη!

Το αυτοκίνητο αυτό όμως έχει φτιαχτεί για άλλη χρήση …

Στις Στροφές

Το Honda CivicType R έχει φτιαχτεί για να στρίβει!  Είναι φάρμακο κατά της στεναχώριας και της κατάθλιψης- αλλά είναι ταυτόχρονα και πολύ εθιστικό.

Πάρτε ένα Honda CivicType R και πεταχτείτε μέχρι την Ριτσώνα, ή εάν δεν έχετε τον χρόνο κάντε έναν Δίονυσο μαζί του μια έως δύο φορές την εβδομάδα (πριν το φαγητό) και η αγχολυτική του δράση θα σας κάνει να χαζογελάτε για την υπόλοιπη εβδομάδα!

Πρωταγωνιστής θα είναι σίγουρα ο κινητήρας. Έχει πάντα περισσότερη δύναμη από όση χρειάζεται, αλλά ο συνδυασμός ανάρτησης και ηλεκτρονικά ελεγχόμενου διαφορικού κάνουν θαύματα.

Οδηγώντας στην αγαπημένη μου διαδρομή επέλεξα αρχικά το πρόγραμμα +R με απενεργοποιημένο το ESP- το οποίο όμως όπως διαπίστωσα, ενώ αρχικά επιτρέπει ένα ελαφρύ σπινάρισμα των τροχών μετά από λίγο και με απόλυτα διακριτικό τρόπο επεμβαίνει ισορροπώντας την υποστροφή.

Αν το οδόστρωμα είναι καλό σχεδόν αδύνατον να νοιώσεις ότι κόβει τον κινητήρα, καθώς το διαφορικό και η ανάρτηση μεταφέρουν μεγάλες ποσότητες ροπής στον δρόμο και το Type R πετιέται μπροστά-και μέσα στην στροφή.

Αντίθετα θα διαπιστώσετε ότι τα ηλεκτρονικά είναι εξαιρετικά παρεμβατικά σε ότι αφορά την ουρά του αυτοκινήτου καθώς ότι και να κάνεις είναι σχεδόν αδύνατον να ανοίξεις την τροχιά του πίσω μέρους με μεταφορά του βάρους στην στροφή.

Αυτό συμβαίνει κυρίως -γιατί όταν για παράδειγμα το Honda Civic Type R στρίβει δεξιά, οι εσωτερικοί (δεξιοί) τροχοί έχουν αρχίσει από νωρίς να φρενάρουν όσο χρειάζεται για να κάνουν το αυτοκίνητο πιο ευκίνητο και σταθερό μέσα στην στροφή.

Έτσι καθώς το βάρος μεταφέρεται στα αμορτισέρ με προοδευτικό τρόπο εκείνα έχουν τον χρόνο να απορροφήσουν την μεταφορά βάρους  την ώρα που οι τροχοί δημιουργούν ακριβώς τις δυνάμεις που χρειάζονται για να στρίψει το αυτοκίνητο μέσα στην στροφή.

Το πρόβλημα είναι ότι συνηθίζεις να στηρίζεσαι στον τρόπο που στρίβει το Type R ( με την βοήθεια των φρένων) και όπως θα δούμε υπάρχουν στιγμές που μέσα στην πίστα θα σε παραξενέψει για λίγο … Θα δείτε λίγο πιο κάτω το γιατί..

Τα ηλεκτρονικά κάνουν το Type R αποτελεσματικό-αλλά δυστυχώς όχι όσο διασκεδαστικό θα ήθελα..

Είναι απόλαυση να πλασάρεις λίγο πριν την στροφή το αυτοκίνητο είτε με τα φρένα, είτε αν είναι φουρκέτα με λίγο χειροφρενάκι… Αλλά ποιο χειρόφρενο?

Το μεγαλύτερό- και πιο εκνευριστικό πρόβλημα του Honda Civic Type R είναι το ηλεκτρικό χειρόφρενο… Ηλεκτρικό χειρόφρενο στο Honda Civic Type R.. Αλήθεια, τι σκεφτόντουσαν?

Το πρόγραμμα +R κάνει αυτοκίνητο «τραπέζι» καθώς η ανάρτηση επιτρέπει στο αυτοκίνητο να χοροπηδά στις στροφές αδυνατώντας να απορροφήσει ανωμαλίες του δημόσιου δρόμου- ενώ και το τιμόνι μου φάνηκε ότι γίνεται αχρείαστα σκληρό για μυική μου δύναμη. Μάλλον κάποιος πιο δυνατός δεν θα είχε πρόβλημα..

Το πρόγραμμα Sport είναι σίγουρα η σωστή επιλογή για διασκεδαστική οδήγηση καθώς η ανάρτηση ακολουθεί το ανάγλυφο του δρόμου χωρίς να του επιτρέπει να γέρνει , ενώ και το τιμόνι γίνεται ανθρώπινο.

Τα φρένα είναι πανίσχυρα, όμως το αυτοκίνητο της δοκιμής είχε πολύ κουρασμένα λάστιχα και έχανε αρκετά μέτρα σε σχέση με την εντύπωση που είχα αποκομίσει στην πίστα δυο μήνες πριν.

Το μεσαίο πεντάλ χρειάζεται να το πιέσεις με αρκετή δύναμη για να σταματήσει το αυτοκίνητο και είμαι σίγουρη ότι με λίγο περισσότερη υποβοήθηση -μπορεί να έχανε την αγωνιστική του αίσθηση, θα κέρδιζε όμως πολύ στην καθημερινότητα.

Η αίσθηση στο τιμόνι είναι μοναδική προσφέροντας ακρίβεια και αίσθηση που δεν υπάρχει σε κανένα άλλο αυτοκίνητο με μπροστινή κίνηση που να κινείται σε αυτόν τον πλανήτη.

Εκείνο όμως που εντυπωσιάζει είναι το πόσο αποτελεσματικός είναι ο συνδυασμός του LSD και της ειδικής γεωμετρίας της ανάρτησης.

Σε ρυθμούς πίεσης το όργανο μέτρησης της κατανάλωσης έδειξε περίπου 16-17λίτρα/ 100, αλλά χαλάλι του γιατί το αυτοκίνητο αυτό αξίζει κάθε σταγόνα 100 οκτανίων που καίει!

Στην Πίστα

Το Honda Civic Type R το οδήγησα πρώτα στην πίστα των Μεγάρων στην επίσημη παρουσίαση του στην Ελλάδα.

Ήταν τόσο μεγάλη ανυπομονησία που δεν μπορούσα να περιμένω να μου εξηγήσουν τι κάνουν οι διακόπτες και τα συστήματα του αυτοκίνητου.  Όπως θα δείτε στο βίντεο που ακολουθεί στο ξεκίνημα ψάχναμε να δούμε τι κάνουν οι διακόπτες, αλλά δεν αγχωθήκαμε κιόλας!

Και εκεί είναι η μαγεία του Honda Civic Type R. Διαθέτει έναν διακόπτη που χωρίς πολλά πολλά σου επιτρέπει όταν βρεθείς στην πίστα να επιλέξεις το +R και ξαφνικά το αυτοκίνητο που μέχρι χθες το χρησιμοποιούσες για να πηγαίνεις τα παιδιά στο σχολείο μεταμορφώνεται σε απόλυτο όπλο!

Ξεκινήσαμε λοιπόν βιαστικά σε μια πίστα που ήταν αρκετά υγρή, αλλά που ευτυχώς χάρη στον δυνατό αέρα που είχε, στέγνωνε γρήγορα.

Φτάνοντας κάπως γρήγορα στη Κ1 για πρώτη φορά με κρύα λάστιχα το Honda Civic Type R με έκανε να νοιώσω σαν αρχάρια καθώς δεν ακολούθησα τον πρώτο κανόνα οδήγησης στην πίστα που λέει: «μην οδηγείς γρήγορα με κρύα λάστιχα»! Ειδικά όταν η πίστα είναι βρεγμένη και δεν έχεις ξαναστρίψει με το αυτοκίνητο- να συμπληρώσω εγώ..

Υποστροφή λοιπόν-όχι επειδή έφταιγε το αυτοκίνητο, αλλά επειδή εγώ ήμουν ανυπόμονη!

Δεν σοβαρεύτηκα όμως και αφού βρέθηκα ανοιχτά στην Κ2 μάζεψα φόρα με τρίτη και σημάδεψα το κέρμπ στην βρεγμένη Κ3 –με αποτέλεσμα τα κρύα λάστιχα του πίσω μέρους να χάσουν στιγμιαία την πρόσφυση.

Με μια μικρή διόρθωση και με την βοήθεια των ηλεκτρονικών το αυτοκίνητο βρέθηκε ξανά στην πορεία του.

Είχα 4 γύρους για να ευχαριστηθώ-δηλαδή 40 στροφές- και εγώ είχα ήδη χαραμίσει τις 3 κάνοντας χαζομάρες με κρύα λάστιχα!

Αποφάσισα στον πρώτο γύρο να ακολουθήσω αυτό που ξέρουν και τα πεντάχρονα που κάνουν κάρτ-και να επιτρέψω στα λάστιχα να ζεσταθούν.

Ωστόσο, επειδή με το τέλος αυτού του γύρου θα είχα μόνο 30 στροφές ακόμη προσπάθησα να μάθω τουλάχιστον με τι σχέση περνούν οι στροφές και πόσο δυνατά είναι τα φρένα.

Έχοντας μπει με προσοχή στην Κ5 πάτησα όλο το γκάζι στο πάτωμα νοιώθοντας το LSD να κατευθύνει το αυτοκίνητο εκεί ακριβώς που θέλεις την ώρα που το κιβώτιο πέρναγε στην επόμενη σχέση με τόσο απολαυστικό τρόπο που ήταν σαν να βρίσκεσαι σε όνειρο.

Γεμίζοντας τις ταχύτητες μετά τις φιστικιές-στο δικό μου όνειρο- θα ήθελα να άκουγα σκασίματα και σαματά από την εξάτμιση αλλά αυτό δεν συνέβη.

Η εξάτμιση είναι υπερβολικά πολιτισμένη και ο θόρυβος που εκπέμπει δεν έχει καμία σχέση με αυτό που περιμένεις βλέποντας τις τρεις μπούκες…

Ο κινητήρας από την άλλη ήταν ένα ποίημα δίνοντας ροπή και δύναμη με καταιγιστικό τρόπο. Έχοντας οδηγήσει κάποια ανταγωνιστικά μοντέλα βρήκα ότι το Type R χωρίς να υστερεί σε ροπή εντυπωσιάζει με την διάρκεια του στις ψηλές στροφές.

Ο κινητήρας αυτός έχει την ροπή ενός υπερτροφοδοτούμενου και την διάρκεια ενός καλοφτιαγμένου ατμοσφαιρικού! Όπως λέει και ο Βασίλης στο βίντεο που ακολουθεί  “ξέρεις και με κλειστά μάτια ότι βρίσκεσαι σε Honda»!

Έχω ακούσει ότι κάπως έτσι είναι και τα υπερτροφοδοτούμενα «M» μοτέρ της BMW, αλλά αυτά για να τα οδηγήσεις θα πρέπει σαν αγοραστής να διαθέσεις τα διπλά χρήματα, ή σαν δοκιμαστής να είσαι εγκεκριμένος ειδικός- και μέλος/φίλος της παρέας.

Δεν σταματάω να δουλεύω με συνέπεια-τόσο στον τομέα της οδήγησης-όσο και στον τρόπο γραφής μου-έτσι ώστε κάποια μέρα να αξιολογηθώ και εγώ ως ειδική-και να μπορέσω να κατανοήσω και να παρουσιάσω τα μοντέλα της εταιρίας με τεκμηριωμένο τρόπο. Έχω υψηλούς στόχους! 😎

Στο τέλος της ευθείας από τον πρώτο κιόλας γύρο έφτασα περίπου με 170μ χλμ-και πατώντας τα σκληρά αλλά πανίσχυρα φρένα άρχισα να κατεβάζω ταχύτητες.

Το σύστημα συγχρονισμού στροφών του κινητήρα είναι απόλαυση καθώς η άνεση με την οποία γίνονται τα κατεβάσματα σε κάνουν εμπιστευτείς απόλυτα το κιβώτιο και να ασχοληθείς με τις γραμμές.

Η αίσθηση του φρεναρίσματος είναι τουλάχιστον εντυπωσιακή και όποιος ασχοληθεί με το να κατεβάσει χρόνους στην πίστα θα βρει στα φρένα τουλάχιστον ένα δευτερόλεπτο που δεν το είχε φανταστεί πριν.

Η Κ8 είναι η αγαπημένη μου στροφή καθώς βουτάς βαθειά μέσα στο κέρμπ με τους δύο εσωτερικούς τροχούς να βρίσκονται στον αέρα! Είναι ωραία αίσθηση, ωστόσο ξέρω ότι για να δουλέψει σωστά αυτό πρέπει να μπεις με πολλά και να διατηρήσεις το γκάζι σταθερό αφού η δύναμη του κινητήρα θα πάει χαμένη στον τροχό που βρίσκεται στον αέρα.

Όχι όμως με το Honda Civic Type R! Εδώ το διαφορικό βάζει την δύναμη στον τροχό που πατάει στον δρόμο επιταχύνοντας το αυτοκίνητο μέσα στην στροφή με απρόσμενο τρόπο..

Όμως μια ασάφεια στο πίσω μέρος σε συνδυασμό με την υγρασία και τα κρύα λάστιχα δημιούργησαν μια αστάθεια στο πίσω μέρος που με ανάγκασε να ανοίξω λίγο την τροχιά μου.

Τότε δεν κατάλαβα τι συνέβη, όμως σήμερα έχοντας οδηγήσει το αυτοκίνητο στον δρόμο κατάλαβα ότι αυτό είχε συμβεί επειδή και οι δύο εσωτερικοί τροχοί ήταν στιγμιαία στον αέρα.

Έτσι τα ηλεκτρονικά δεν μπόρεσαν να διορθώσουν την πορεία του αυτοκινήτου με τον τρόπο που είχα καταγράψει στο μυαλό μου ότι στρίβει στις προηγούμενες στροφές. Είναι τόσο διακριτικός ο τρόπος που επεμβαίνουν τα ηλεκτρονικά που νομίζεις ότι αυτή είναι η δυναμική συμπεριφορά του αυτοκινήτου.

Στις επόμενες στροφές κατάλαβα ότι αφού το LSD σε τραβάει μέσα στην στροφή για να αντισταθμίσεις την αστάθεια του πίσω μέρους όταν οι τροχοί βρίσκονται στον αέρα πρέπει να πατάς περισσότερο γκάζι και να μετατρέπεις την αστάθεια σε μια ελεγχόμενη ελαφριά υποστροφή.

Αυτό φυσικά δεν το έκανα επειδή κατάλαβα τι συνέβαινε( έλεος!!) αλλά επειδή η αίσθηση που μου μετέφερε το τιμόνι με προέτρεψε να το κάνω.

Οι επόμενοι δυο γύροι με βοήθησαν να εμπιστευθώ ακόμη περισσότερο τα φρένα και την πρόσφυση του Honda Civic Type R και καθώς όσο ζεσταινόντουσαν τα λάστιχα τόσο πιο γρήγορα έστριβε το αυτοκίνητο αδιαφορώντας για την υγρασία μέσα στην πίστα..

Στον προτελευταίο γύρο-πάνω στην ευθεία ο διακόπτης πήγε στην θέση +R και ταυτόχρονα το ESP για ύπνο με αποτέλεσμα στην έξοδο της K6 να «κάνω λίγο το γκαζόν».

‘Όμως το αυτοκίνητο με το +R είχε γίνει ακόμη πιο άμεσο και πληροφοριακό και έτσι ξεκινώντας από το  αγαπημένο μου κέρμπ στην K8 ξεκίνησα τον τελευταίο μου γύρο εφαρμόζοντας όλα όσα είχα καταλάβει για το αυτοκίνητο.

Τα πάντα λειτούργησαν όπως έπρεπε χωρίς υποστροφή, χωρίς κουνήματα και με την χρήση των σωστών σχέσεων στο τέλος της ευθείας πριν την Κ6 το ταχύμετρο έδειχνε 180+.

Το χαζοχαρούμενο βλέμμα και η δήλωση ευτυχίας στην ευθεία δείχνουν το πως με έκανε να νοιώθω το Honda Civic Type R- όμως ο χρόνος που πέτυχε το αυτοκίνητο στην υγρή πίστα δείχνει ότι αν έχεις τον χρόνο να μάθεις τα φρένα και ένα ζευγάρι σλίκ το 1:06 ψηλά νομίζω ότι είναι εφικτό..

Και αυτός είναι ένας χρόνος που κάνει το Honda Civic Type R να δικαιολογεί απόλυτα τον τίτλο του «Αγωνιστικού Αυτοκινήτου Δρόμου».

Μπορεί να κρατά την φόρα του επιταχύνοντας μέσα στις στροφές με τέτοιο τρόπο που κάνει την τετρακίνηση να είναι εντελώς αχρείαστη- και στα αλήθεια δεν μπορώ να φανταστώ το πόσο πιο απολαυστικό θα ήταν το Honda Civic Type R σε μια ανοικτή πίστα σαν εκείνη των Σερρών.

Μην έχοντας τετρακίνηση το Honda Civic Type R γλιτώνει περίπου 150 κιλά και έτσι με βάρος 1320 κιλά έχει καλύτερη δυναμική συμπεριφορά τόσο μέσα στην στροφή όσο και στο φρενάρισμα.

Αντιστρέφοντας το αμερικάνικό ρητό που λέει «δεν υπάρχει υποκατάστατο των κυβικών εκατοστών», μέσα στην πίστα ισχύει το παγκόσμιο «δεν υπάρχει υποκατάστατο του χαμηλού βάρους»!

Honda Civic Type R Video στην πίστα των Μεγάρων

 *αν σας αρεσε το βίντεο μην ξεχάσετε να κάνετε εγγραφή στο κανάλο μου του Youtube

Συμπέρασμα

Η στοίβα των ρούχων που είχε μαζευτεί μπροστά από το πλυντήριο, τα αδιάβαστα παιδιά και τα κουτιά των delivery που είχαν μαζευτεί στο σπίτι δείχνουν ακριβώς τι είχε συμβεί.

Το Honda Civic Type R φορτώθηκε στην νταλίκα και σήμερα που διαβάζετε αυτές τις γραμμές βρίσκεται στην βροχερή Γερμάνια.

Για δύο μέρες μετά-από την στεναχώρια- δεν μιλούσα σε κανέναν και πιστέψτε με αυτή είναι πρώτη φορά που παθαίνω κατάθλιψη επιστρέφοντας ένα αυτοκίνητο.

Εδώ στην Αθήνα ξέρω να έχουν πουληθεί πολύ λίγα αυτοκίνητα- και ένα από αυτά το έχει πάρει ένας φίλος μου-που φυσικά φρόντισε αμέσως να του αλλάξει την εξάτμιση με κάτι πιο «ελεύθερο»!

Ελπίζω/νομίζω στην απόφαση του να έπαιξα και εγώ τον ρόλο μου!

Το Honda Civic Type R είναι τέλειο σε ότι κάνει και απευθύνεται σε ένα πολύ εξειδικευμένο ειδικό κοινό που οφείλει-και  ξέρει- ακριβώς τι ζητά από το αυτοκίνητο του, όμως η γνωριμία μαζί του αποδείχθηκε ένας ύμνος στην τεχνολογία και στις ικανότητες των μηχανικών της Honda να παράγουν αυτοκίνητα-διαμάντια!

Άψυχο πράγμα- με “ψυχή” όμως!

Δεν με ευχαρίστησε

• Ο ήχος από την εξάτμιση και Το ηλεκτρικό χειρόφρενο.
• Ότι τελικά δεν κατάλαβες πόσο όμορφο ήταν!

Θα θυμάμαι…

…για πάντα ότι το οδήγησα!

Όσοι αντέξατε την πολυλογία μου-και φτάσατε μέχρι εδώ… σας ευχαριστώ για την ανάγνωση!

Ισμήνη Φαμπιάτου

Φωτογραφίες