Στην κατηγορία των μεσαίων/προσιτών αυτοκίνητων σπάνια παρουσιάζεται ένα αυτοκίνητο που να είναι πραγματικά όμορφο και μοναδικό.
Αυτοκίνητα όπως το ΜΙΝΙ και το 500 για παράδειγμα είναι όμορφά και ιδιαίτερα, όμως για να πετύχουν αυτό που εμφανισιακά επιδιώκουν καταφεύγουν σε αναφορές στο πιο ρομαντικό παρελθόν της αυτοκίνησης.
Στην ουσία μπορεί να είναι όμορφα,αλλά πρωτότυπα σίγουρα δεν είναι!
Το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP είναι πρωτότυπο και εξακολουθεί να είναι κλασσικά φρέσκο κάνοντας το να αρέσει σε όλους: σε εμένα και σε εσένα, σε νέους και σε γέρους, σε γυναίκες και σε άντρες, σε παναθηναϊκούς και ολυμπιακούς!
Η πραγματική ομορφιά ενώνει τους ανθρώπους(αν και ιστορικά έχουν γίνει πόλεμοι με την ομορφιά ως αφορμή!) και έτσι το MiTo ενώνοντας το Milano με το Torino σχηματίζει μια κατακόκκινη λέξη που ταράζει τα νερά της σημερινής βαλτωμένης αυτοκίνησης.
Εμφάνιση
Το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ που οδήγησα βασίζεται στο «ταπεινό» πάτωμα του Grande Punto που παράγεται στο Τορίνο, όμως η εμφάνιση του θυμίζει τόσο πολύ την 8C Competizione -η οποία σχεδιάστικε με την Ιταλική φινέτσα του Μιλάνο, που το όνομα MiTo έχει απόλυτο νόημα.
Τους ξέρετε τώρα τους ιταλούς… Αν τους «κάτσει»… δεν πιάνονται!
Τα τριγωνικά φώτα με τα νίκελ πλαίσια και η μακριά μάσκα που νομίζεις ότι ακουμπά στην άσφαλτο, το ανάγλυφο μυώδες προφίλ που δημιουργείται από τους μεγάλους τροχούς και τα νικελωμένα ολοστρόγγυλα πίσω φωτιστικά σώματά συνδυάζονται με τόση αρμονία που αν το βλέμμα κάποιου ανθρώπου προσπεράσει αυτό το επίτευγμα σύγχρονου design,τότε ή έχει σοβαρό πρόβλημα γούστου, ή θα πρέπει να επισκεφτεί οφθαλμίατρο!
Εσωτερικό/Χώροι
Ανοίγοντας την πόρτα που δεν έχει πλαίσιο στο παράθυρό, και που χαρίζει ακόμα περισσότερο στυλ, αντίκρισα μια ποιότητα κατασκευής που εύκολα θα την χαρακτήριζα σαν την κορυφαία της κατηγορίας Β.
Δεν είναι μόνο το ταμπλό που είναι ντυμένο με ένα μαλακό υλικό που θυμίζει ανθρακονήμα, αλλά είναι και η εργονομία που συνδυάζεται με το καλόγουστο design το οποίο δεν έχει σαν στόχο να εντυπωσιάσει, αλλά να φτιάξει την διάθεση των επιβατών που φιλοξενεί.
Η θέση οδήγησης θα προσαρμοστεί εύκολα στις προτιμήσεις του οδηγού, ενώ οι εσωτερικοί χώροι για τους μπροστινούς επιβάτες δημιουργούν μια ευρύχωρη και φιλόξενη αίσθηση.
Πίσω ο χώρος για τους επιβάτες είναι περιορισμένος και σε συνδυασμό με τα μικρά πίσω παράθυρα δημιουργείται μια αίσθηση κλειστοφοβίας, αλλά ποιός να νοιάζεται για τους πίσω τώρα….
Ο χώρος αποσκευών είναι βαθύς, αλλά ιδιαίτερα στενός, κάνοντας το αυτοκίνητο ακατάλληλο για οικογένειες αφού δεν υπάρχει τρόπος να χωρέσει εκεί πίσω παιδικό καροτσάκι. Αλλά ποιος να νοιάζεται για καροτσάκια τώρα…
Η ποιότητα συναρμολόγησης κινείται και αυτή σε σπουδαία επίπεδα και σε συνδυασμό με το στιβαρό και άκαμπτο 
αμάξωμα δίνουν μια αίσθηση ποιότητας που δεν υπάρχει σε αυτή την κατηγορία.
Ο πίνακας οργάνων δεν ξεχωρίζει για την πρωτοτυπία του-αντίθετα είναι μάλλον συνηθισμένος και «παραδοσιακός» και χωρίς οθόνη, όμως η σχεδίαση του βοηθά στην ενδυνάμωση της εταιρικής ταυτότητας και συνδυάζεται άψογα με το τριάκτινό δερμάτινο τιμόνι επιτρέποντας εκεί να ταιριάζει μόνο ένα σήμα: εκείνο της θρυλικής Alfa Romeo!
Το το όμορφο design επισκιάζεται μόνο από την ακόμη καλύτερη οδική συμπεριφορά. Το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP είναι fun να το οδηγάς την ώρα που είναι απόλυτα ζυγισμένο και ασφαλές.
Δεν υπάρχουν δράματα, μόνο αποτέλεσμα!
Αξίζει να αναφερθώ λίγο στην τεχνολογία πίσω από την συνταγή που μετέτρεψε το γνωστό μας Grande Punto σε ένα μαγικό εργαλείο απόλαυσης.
Κινητήρας/Μετάδοση
Ο κινητήρας που χρησιμοποιείται ο γνωστός τετρακύλινδρος, υπερτροφοδοτούμενος, 1400κ.εκ, με τους 155 ίππους στις 5,500 σαλ και 23,5 κιλά ροπής στις 3,000 σαλ που χρησιμοποιείται και στο Grande Punto Abarth με την διαφορά ότι εδώ συνδυάζεται με το σύστημα DNA.
Το σύστημα αυτό ουσιαστικά λειτουργεί σε τρία προγράμματα, Dynamic, Normal, All Weather επιδρόντας αρχικά στην χαρτογράφηση του κινητήρα και στην συνέχεια στο σύστημά antispin(VDC), στην σκληρότητα του τιμονιού και στην απόκριση των φρένων.
Οι διαφορές μεταξύ των τριών προγραμμάτων που επιλέγονται από έναν διακόπτη αριστερά από τον επιλογέα είναι εύκολο να τις αντιλήφθεί κάνεις καθώς κυρίως ο κινητήρας πραγματικά μεταμορφώνεται στις διαφορετικές θέσεις.
Έτσι στην θέση «All Weather», το τιμόνι είναι αρκετά μαλακό και ευαίσθητο, τα φρένα δεν δαγκώνουν τόσο απότομα, ενώ η ροπή του κινητήρα μειώνεται για να βοηθήσει το αυτοκίνητο να ξεκινά πιο εύκολα σε ολισθηρά οδοστρώματα.
Παράλληλα το ηλεκτρονικό σύστημα ευστάθειας γίνεται που ευαίσθητο και παρεμβατικό κρατώντας με αυτόν τον τρόπο το αυτοκίνητο σε ισορροπία.
Στην θέση «Normal» όλα βρίσκονται στον μέσο όρο μεταξύ της θέσης «All Weather» και της θέσης στην οποία πρέπει πάντα να έχετε τον διακόπτη όταν οδηγείτε το αυτοκίνητο.
Στην θέση Dynamic ο κινητήρας ζωντανεύει αισθητά τραβώντας καλύτερα σε όλη την κλίμακα των στροφών από χαμηλά έως τον κόφτη στις 6,600 σαλ χωρίς να παρουσιάζει την μείωση της δύναμης στις ψηλές σαλ που κόβει τον ενθουσιασμό του οδηγού.
Ο ήχος γίνεται κάπως πιο τραχύς, η κατανάλωση αυξάνεται ακόμα περισσότερο (χαλάλι της!) και ο κινητήρας τινάζει το αυτοκίνητο προς τα εμπρός σε κάθε άγγιγμα του γκαζιού.
Τα φρένα με τις κόκκινες τετραπίστονες Brembo δαγκώνουν τους δίσκους ακόμη πιο άμεσα, ενώ το τιμόνι σκληραίνει βοηθώντας στον καλύτερο έλεγχο του αυτοκινήτου.
Παράλληλα το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο διαφορικό (EQ) που εξοπλίζει το αυτοκίνητο της δοκιμής, στην στροφή φρενάρει ελαφρά τον 
εσωτερικό τροχό- που συνήθως έχει την τάση στα δυνατά μπροστοκίνητα να χαζοσπινάρει- μεταφέροντας την ροπή στον εξωτερικό που έχει καλύτερη πρόσφυση.
Ταυτόχρονα η ανάφλεξη καθυστερεί σημαντικά να κόψει την δύναμη του κινητήρα, επιτρέποντας με αυτόν τον τρόπο στο αυτοκίνητο ακομά και να σπινάρει και τους δυο τροχούς μαζί για ένα με δύο δευτερόλεπτα.
Το μόνο κακό είναι ότι ακόμα και στην θέση Dynamic το αντισπίν δεν απομονώνεται εντελώς κοβοντας μετά από λίγο την ισχύ του κινητηρα..
Ίσως θα μπορούσε να υπάρχει μια θέση «Die Hard» όπου δεν θα κοβόταν η καθόλου ισχύς του κινητήρα, όμως αφού τα φρένα και το ESP αποτελούν το «βασικό εργαλείο» για την λειτουργία του ηλεκτρονικά ελεγχόμενου διαφορικού εάν συνέβαινε αυτό τα φρένα και τα μηχανικά μέρη θα ταλαιπωρούνταν στην σκληρή χρήση-και ιδιαίτερα με έναν άτσαλο οδηγό.
Το κιβώτιο ταχυτήτων έχει έξι πυκνά κλιμακωμένες σχέσεις και μένει πιστό στην παράδοση της Alfa Romeo… Η αίσθηση του είναι ασαφής και χαλαρή, ενώ και οι διαδρομές του μοχλού είναι περίεργα μεγάλες- μάλλον για να νοιώθουμε οι Αlfisti «σαν το σπίτι τους»!
Ανάρτηση
Η ανάρτηση σαν σχεδίαση δεν διαφοροποιείται από το Grande Punto διατηρώντας τα γόνατα McPherson εμπρός και τον ημιάκαμπτο άξονα πίσω, όμως με την χρήση δύο ομόκεντρων ελατηρίων στα αμορτισέρ το αυτοκίνητο καταφέρνει να είναι απόλυτο στην συμπεριφορά του χωρίς να γίνεται κουραστικό στην συμπεριφορά του.
Το κυρίως ελατήριο είναι σχετικά μαλακό και όταν χρησιμοποιήσει το αρχικό μέρος της διαδρομής του τότε το εσωτερικό αναλαμβάνει προοδευτικά να σκληρύνει την ανάρτηση και να περιορίσει τις κλίσεις στις στροφές ελέγχοντας καλύτερα του τροχούς.
Το σύστημα είναι απλό σαν ιδέα, αλλά λειτουργεί υποδειγματικά σε ότι αφορά την γρήγορη οδήγηση και μόνο οι εγκάρσιες λακκούβες μέσα στην πόλη θα ταλαιπωρήσουν τις πανέμορφές 18αρες ζάντες και τους πισινούς των επιβατών(…κάτι που δεν μας ενδιαφέρει)! Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις όπως θα δούμε παρακάτω η ανάρτηση αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά σημεία του αυτοκινήτου.
Στην Πόλη
Οδηγώντας το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP μέσα στην πόλη δεν μπορεί κανείς να φανταστεί ότι οδηγά ένα αυτοκίνητο που όταν βρεθεί σε δρόμους με στροφές «καρφώνει» χαμόγελα στον πρόσωπο του οδηγού.
Η καλή θέση οδήγησης, οι μαζεμένες διαστάσεις και η σχετικά άνετη ανάρτηση συνδυάζεται με τα μαλακά πετάλια και κοφτερό τιμόνι κάνοντας τον ανυποψίαστο οδηγό να νομίζει ότι οδηγεί ένα αυτοκίνητο πόλης.
Όμως οι αυταπάτες διαλύονται γρήγορα καθώς στο πάτημα του γκαζιού το αυτοκίνητο πετάγεται προς τα εμπρός στέλνοντας το δείκτη του ταχύμετρου στα ύψη και εκείνον του βενζινόμετρου στα τάρταρα.
Ναι καλά καταλάβατε: αυτό το MiTo καίει «την μάνα του»!
Βεβαία εκτός της έτσι κι αλλιώς αυξημένης κατανάλωσης -που μέσα στην πόλη αγγίζει τα 11(+) λίτρα, θα πρέπει να προσθέσετε τον αντιοικονομικό τρόπο που εγώ οδηγούσα- που κόστιζε άλλα δύο λίτρα κάνοντας το αυτοκίνητο να καταβροχθίζει σχεδόν 14 λίτρα.
Και ξέρετε κάτι …χαλάλι του!
Εγώ στην πόλη χρησιμοποιούσα μόνο πρόγραμμά Dynamic πατώντας βαθιά το γκάζι και λειτουργώντας τον κινητήρα μεταξύ 2,200 και 3,200 σαλ.
Με αυτή την οδήγηση η μουσική που παράγεται από τον χώρο του κινητήρα αξίζει πολλά λίτρα. Το γνωστό κροτάλισμα που ακούγεται στις 2,500σαλ, το σφύριγμα του turbo και το waste gate που «σκάει» όταν άφηνα απότομα το γκάζι στις 3,500 δεν μου επέτρεψαν να αγιάσω.
Ταυτόχρονα με αυτόν τον τρόπο το αυτοκίνητο τραβάει χορταστικά -και το μόνο που χαλούσε το παιχνίδι μου ήταν η ασάφεια του επιλογέα. Οι λακκούβες δεν ενοχλούν ιδιαίτερα παρά τα σκληρά καθίσματα(με την καλή πλευρική στήριξη) κάτι που δείχνει ότι το σύστημα των διπλών ελατηρίων πραγματικά λειτουργεί.
Η ορατότητα είναι αποδεκτή πάρα τα μικρά πίσω παράθυρα, ενώ το ηχοσύστημα και ο αυτόματος διζωνικός κλιματισμός κάνουν την ζωή μέσα στην πόλη ευχάριστη.
Στην θέση “Ν” το τιμόνι είναι αρκετά μαλακό διευκολύνοντας τους ελιγμούς και το παρκάρισμα μέσα στους στενούς δρόμους της πόλης και το μόνο που θα ανησυχήσει τον οδηγό είναι η απουσία ουσιαστικής προστασίας των πανέμορφων προφυλακτήρων από μικρογρατζουνιές στο παρκάρισμα.
Στον Αυτοκινητόδρομο
Όταν επιτέλους βρέθηκα στον αυτοκινητόδρομο εκτίμησα την λειτουργία του κινητήρα που έχει επάρκεια δύναμης και ροπής, αλλά κυρίως εντυπωσιάστηκα από την σταθερότητα και την ακρίβεια στο στήσιμο του Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP .
Ο κινητήρας μπορεί να κρεμάει κάπως μετά τις 6.000σαλ με τις τρεις τελευταίες σχέσεις, όμως τα αποθέματα ροπής μπορούν στην πράξη να επιτρέψουν στο αυτοκίνητο να κινείται στο αυτοκινητόδρομο μονίμως με 6η. Αυτό δεν σημαίνει ότι το ταξίδι είναι ήσυχο και οικονομικό…κάθε άλλο.
Το ευχάριστό μούγκρισμα του κινητήρα μπορεί στο ταξίδι να ενοχλήσει όσους δεν φτιάνονται από το παραδοσιακό τραγούδι του μοτέρ, ενώ σίγουρα όλοι οι επιβάτες θα ενοχληθούν από τους αεροδυναμικούς θορύβους μετά τα 160χλμ που οφείλονται στα χωρίς πλαίσια παράθυρα.
Η κατανάλωση των 10,5 λίτρων στο ταξίδι είναι υψηλή και σίγουρα οφείλεται εν μέρη και στην δική μου αδυναμία να οδηγήσω αυτό το αυτοκίνητο συνετά.
Στρίβωντας…’κει απέναντι από τον Ευρίπο
Βιαζόμουν βλέπετε να φτάσω σε μια αγαπημένη ειδική διαδρομή με στροφές και φουρκέτες πριν ξυπνήσει ο κόσμος.
Το φως που έπεφτε πάνω στην κόκκινη Alfa καθώς ο ήλιος ξεπρόβαλε πίσω από την Δίρφυ με έκανε να την αράξω για λίγο και να χαζέψω. Πολλή ομορφιά πράγματι, όμως η ανυπομονησία μου να την οδηγήσω με έκανε να ξεχάσω να την φωτογραφήσω με αυτό το φως.
Η διαδρομή για όσους γνωρίζουν έχει ότι χρειάζεται για να καταλάβεις κάθε πτυχή ενός αυτοκινήτου –και ίσως για αυτό είναι η πιο δημοφιλής ανάβαση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα. Ευθείες, δυνατά φρένα, παρατεταμένες και φουρκέτες-απ’ όλα έχει ο μπαξές!
Η επιλογή της θέσης D εδώ είναι υποχρεωτική. Ξεκινώντας την διαδρομή- που το 2005 με ένα άθλιο MG μου χάρισε την δευτερη θέση της ημέρας και την τρίτη θέση στο πανελληνιο πρωτάθλημα ενιαίου, είδα ότι το Traction Control αφήνει τους τροχούς να σπινάρουν για λίγο πριν επέμβει στην ανάφλεξη.
Όμως εάν ο δρόμος έχει σχετικά καλή πρόσφυση αυτό μάλλον δεν θα συμβεί καθώς με την βοήθεια του ΕQ όλη η δύναμη του κινητήρα περνά στον δρόμο χωρίς δράματα.
Το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP πετιέται μπροστά και νοιώθεις ότι άνετα θα μπορούσαν οι πανέμορφοι τροχοί(215/18/45) να διαχειριστούν 50 ακόμη άλογα χωρίς κανένα πρόβλημα, αφού δεν υπάρχει η γνωστή κλωτσιά στο τιμόνι κατά την επιτάχυνση, ούτε καπνοί από τα λάστιχα. Στις φουρκέτες το MiTo με ενθουσίασε!
Συνήθως διαλέγω την γραμμή που ουσιαστικά κρεμάει τον εμπρός εσωτερικό τροχό έξω από τον δρόμο στο APEX . Συνήθως εκεί στην κορυφή είναι που νοιώθω το τιμόνι να κλωτσάει και αφήνω ασυναίσθητα λίγο το γκάζι μέχρι ο τροχός να ξαναβρεί πρόσφυση.
Στην κόκκινη βολίδα που οδηγούσα όμως αυτό δεν συνέβαινε καθώς το EQ φρενάρει το κρεμασμένο τροχό στέλνοντας την περισσότερη δύναμη σε εκείνον που έχει πρόσφυση κάνοντας το αυτοκίνητο να πετιέται μπροστά.
Το σύστημα δουλεύει τόσο σωστά που κάνοντας δύο διαδρομές πάνω κάτω πραγματικά δεν ένοιωσα πουθενά να επεμβαίνουν τα ηλεκτρονικά στην οδήγηση μου παρά τον γρήγορο ρυθμό. Όπως μας έχει δείξει η BMW τα καλά ηλεκτρονικά συστήματα είναι διακριτικά-και όταν οδηγάς καθαρά είναι σχεδόν αδύνατον να τα καταλάβεις.
Χρειάζεται να αρχίσουν τα πλασαρίσματα και οι λοιπές-χωρίς ουσία- μαγκιές για να νοιώσεις ότι επεμβαίνουν στην σχέση σου με το τιμόνι και να σε εκνευρίσουν.
Το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP σημαδεύει στην κορυφή της στροφής και την παίρνει με τέρμα γκάζι αφού το διαφορικό φροντίζει να εξοντώνει την υποστορφή μετατρέποντας την σε καθαρή επιτάχυνση.
Τα όρια όταν το αυτοκίνητο πιεστεί ακόμη περισσότερο έρχονται από τον πίσω άξονα ο οποίος θα σπάσει πρώτος τα όρια της πρόσφυσης. Αυτό φυσικά στα κατάλληλα χέρια αποδεικνύεται όπλο καθώς η πορεία του αυτοκινήτου χαράζεται από το γκάζι κάνοντας το αποτελεσματικό-και κυρίως διασκεδαστικό.
Το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP θα επιτρέψει ακόμα και σε νέους οδηγούς να κινηθούν πραγματικά γρήγορά αφού το VDC θα τους προστατέψει από τις υπερβολές.
Οι πιο έμπειροι όταν γνωριστούν με τις δυνατότητες του EQ θα περνάνε αέρα από τις στροφές χωρίς να ενοχλούνται από τα ηλεκτρονικά αφού το μόνο που χρειάζεται είναι οι απλωτές γραμμές και να μην είσαι άτσαλός με το τιμόνι.
Τα φρένα με τις τετραπίστονες δαγκάνες εμπρός είναι πανίσχυρά και ανθεκτικά, ενώ το ABS επεμβαίνει σπάνια.
Για χρήση δρόμου τα όρια της δυναμικής συμπεριφοράς του αυτοκινήτου συναντούν τα όρια της λογικής και όποιος ήρωας αποφασίσει να εξερευνήσει τι γίνεται μετά από εκεί θα πρέπει να πάρει ρίσκα που εγώ σαν μητέρα με τρία παιδία δεν μπορώ-και δεν θέλω!
Συμπέρασμα
Θα ήθελα όμως να το οδηγήσω και στα Μέγαρα για να ολοκληρώσω την άποψη μου σχετικά με τα χαρίσματά του, καθώς πιστεύω πως το MiTo πέρα από ένα καθημερινό αυτοκίνητο, είναι και ένας πιστός σύντροφος για TrackDays.
Το Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP παρά την υψηλή κατανάλωση και το “γραφικό” κιβώτιο ταχυτήτων βαθμολογείται από εμένα-ακόμη και σήμερα- με άριστα.
Ο ανταγωνισμός στην κατηγορία είναι εντονότατος, με αυτοκίνητα όπως το Opel Corsa OPC, και το Grande Punto Abarth να προσπαθούν το καθένα με τα όπλα του να το ξεπεράσει, αλλά κανένα δεν σε κάνει να νοιώθεις τόσο ιδιαιτερα.
Με το χέρι στην καρδία η υπογράφουσα-εάν δεν έπρεπε να χωρέσει τρία παιδια και τα πραγματά τους στο πορτπαγκαζ ενός… καραξενέρωτου(!) αλλά πρακτικού BMW Χ3 που είναι υποχρεωμένη να οδηγεί, θα είχε ήδη καταθέσει τα περίπου €7-8,000 που κοστίζει σήμερα σαν μεταχειρισμένο ένα καλοπροσεγμένο κατακόκκινο Alfa Romeo MiΤο 1.4 ΤΒ 155HP.
Τόσο απλά!
Δεν με ευχαρίστησε
- Το κιβώτιο ταχυτήτων και την χωρίς φαντασία εμφάνιση του ταμπλό.
- Η υψηλή κατανάλωση και οι αεροδυναμικοί θόρυβοι στις υψηλές ταχύτητες .
Θα θυμάμαι
- Το κράτημα, την άψογη λειτουργία του ηλεκτρονικού διαφορικού και τα πανίσχυρα φρένα.
- Την κλασσική ομορφία που συναρπάζει και την εξαιρετική ποιότητα κατασκευής που αντέχει στον χρόνο.
Ισμήνη Φαμπιάτου
