Όταν κυκλοφόρησε στην Ελλάδα το 1989 το Mazda MX5 γνωστό σε όλους μας σαν «Miata» αρχικά εντυπωσιάστηκα, μετά όμως- επειδή αγοράστηκε και «φορέθηκε» αρκετά, ένοιωσα ότι το βαρέθηκα.
Πέρασαν τα χρόνια, ωρίμασα και ωρίμασε- και τελικά καταφέραμε να συναντηθούμε για να μοιραστούμε και για να ανταλλάξουμε τις μέχρι τώρα εμπειρίες μας. 
Στην αρχή γέλασα και χαμηλόφωνα μουρμούρισα επιτέλους «συναντιόμαστε και από κοντά».
Έτσι λοιπόν ενώ το κατακόκκινο Mazda MX5 2.0 με τους 160 ίππους με περίμενε καμαρωτό- καμαρωτό, σίγουρο για τις δυνατότητες του και γεμάτο αυτοπεποίθηση έξω από το αεροδρόμιο της Σαντορίνης, εγώ σκεφτόμουν πόσο αληθινά μπορεί να ήταν τα λόγια των ανθρώπων που έλεγαν ότι: «πρέπει να το οδηγήσεις για να πειστείς ότι πέρα από την εμφάνιση, το αυτοκίνητο προσφέρει και πολύ μεγάλη ποσότητα οδηγικής ευχαρίστησης.»
Με το που κάθισα μέσα στο τύπου bucket κάθισμα άλλαξα τις ρυθμίσεις του καθίσματος, του τιμονιού των πλαϊνών καθρεπτών, του κεντρικού καθρέπτη για να βολευτώ και στην συνέχεια έψαξα και βρήκα κουμπιά όπως AC, DSC και κυρίως τον τρόπο με τον οποίο ανοίγει η οροφή.
Μέσα στον δυνατό καλοκαιρινό ήλιο γεννιέται η απορία για το πως όλοι εσείς οι «φίλοι του είδους», τα καταφέρνετε και δεν καίγεται το κεφάλι σας, τα χέρια σας, ή δεν καίγεστε την ώρα που πάτε να μπείτε μέσα στο αυτοκίνητο την ώρα που είναι παρκαρισμένο..
Τα ανοιχτά αυτοκίνητα στην Ελλάδα θα πρέπει μάλλον να χρησιμοποιούνται στις αρχές της Άνοιξης και το φθινόπωρο, ή μόνο τις νύχτες- διαφορετικά είναι σίγουρο ότι χρειάζεται να φοράμε καπέλα, γυαλιά ηλίου και να παστωνόμαστε με αντηλιακές κρέμες αφήνοντας πίσω μας τα γνωστά συννεφάκια μυρωδιάς από παραλία και αντηλιακού…
Αλλά μπρος στα κάλλη τι το κάψιμο- γιατί η αλήθεια είναι ότι στο πέρασμα του Mazda MX5 όλα τα βλέμματα στρέφονται επάνω του- και επάνω σας..
Κρίμα που ο χώρος αποσκευών των 150 λίτρων δεν είναι και τόσο μεγάλος για να χωρέσουν οι αποσκευές του έτερου ήμισυ σας- που τόσο εύκολα κατακτήσατε.
Καλό είναι πάντως να ξέρετε ότι αν μια ξαφνική καλοκαιρινή μπόρα σας αιφνιδιάσει δεν χρειάζεται να πανικοβληθείτε, γιατί η οροφή -που είναι κατασκευασμένη από υλικά άριστης ποιότητας, μπορεί να κλείσει και ασφαλιστεί από μέσα σε έξι δευτερόλεπτα με τη βοήθεια του ενός μόνο χεριού- εν κινήσει – κάνοντας αυτούς που έχουν τα αντίστοιχα ηλεκτρικά συστήματα να σκάνε από το κακό τους.
Όσο για τις βόλτες σας με ανοιχτή την οροφή, οι κατασκευαστές της Mazda μπόρεσαν και μείωσαν σημαντικά τον στροβιλισμό που δημιουργούταν στο εσωτερικό του αυτοκινήτου από τις ριπές του αέρα που ενιχλόυσαν στο προηγούμενο μοντέλο.
Έτσι ο αέρας και η εξωτερική θερμοκρασία δεν θα επηρεάσουν την όμορφη κυρία, ή τον εξίσου όμορφο κύριο που κάθεται δίπλα σας γλιτώνοντας σας από την γνωστή γκρίνια στην πρώτη περίπτωση- και αφήνοντας τον κύριο να ασχολείται αποκλειστικά μαζί σας στην δεύτερη.
Εξωτερικός Σχεδιασμός
Σε ότι αφορά την εξωτερική εμφάνιση νομίζω ότι η εικόνα μιλάει από μόνη της.
Το Mazda MX5 2,0 είναι όμορφο και κυρίως προκλητικό.
Είναι μάλιστα εξίσου όμορφο είτε η κουκούλα είναι ανοικτή, είτε είναι κλειστή.
Θα ήθελα να πω όμως ότι για το δικό μου γούστο, η πρώτη γενιά του MX5 ήταν μάλλον πιο όμορφη- γιατί σχεδιαστικά ήταν πιο κοντά στην αρχική ιδέα της θρυλικής Lotus Elan που ήθελε λεπτές και κάπως πιο θηλυκές γραμμές.
Το σημερινό μοντέλο είναι πιο μυώδες και αρρενωπό ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να διατηρήσει την οικογενειακή εικόνα της εταιρείας με αποτέλεσμα να μου θυμίζει από μπροστά αρκετά το RX8.
To αυτοκίνητο ενώ είναι πανέμορφο- δεν χωρά αμφιβολία- δεν είναι τόσο ξεχωριστό όσο ήταν το προηγούμενο μοντέλο στην εποχή του…
Εσωτερικό Άνεση
Το Mazda MX5 ΜΥ 2006 όμως είναι πιο άνετο και εργονομικό αφού το μεταξόνιο του αυξήθηκε κατά 65χιλ. ενώ η ποιότητα του ταμπλό και ο σχεδιασμός του πίνακα οργάνων μελετήθηκαν έτσι ώστε είτε είναι ανοικτό, είτε είναι κλειστό να προκαλεί τα ίδια συναισθήματα άνεσης και υψηλής ποιότητας.
Αυτό όμως που με στεναχώρησε σε σχέση με την άνεση του εσωτερικού είναι ότι παρόλο που το τριάκτινο τιμόνι πλέον ρυθμίζεται στο ύψος ένας πιο εύσωμος και πιο ψιλός σε αναλογίες άνθρωπος θα δυσκολευτεί να χωρέσει.
Σχεδιαστικά το εσωτερικό θα έλεγα ότι είναι λιτό και λειτουργικό με το μεγάλο στροφόμετρο και ταχύμετρο να ξεχωρίζουν- και το κεντρικά τοποθετημένο δείκτη πίεσης λαδιού να προσδίδει μια σπορ πινελιά.
Η απομίμηση αλουμινίου στο ταμπλό δεν μου άρεσε, πρώτον γιατί γυαλίζει στον ήλιο και δεύτερον γιατί συνεχίζεται και επάνω στο πολύ όμορφο σε σχήμα τιμόνι καταστρέφοντας το design του.
Στην κεντρική κονσόλα θα βρείτε ένα εκπληκτικό ηχοσύστημα της BOSE με τα χειριστήρια πάνω στο τιμόνι και τους διακόπτες του πολύ καλόυ κλιματισμού. Πάντως όλα τα λεφτά είναι ο λεβιές των 6ταχυτήτων και κυρίως η πλακέτα που περίφανα γράφει «3RD Generation» και το serial number του αυτοκινήτου.
Καλά είναι όλα αυτά- αλλά να μην ξεχνάμε και την παθητική ασφάλεια…
‘Έτσι σε σχέση με τον προκάτοχό του το πλαίσιο έχει ενισχυθεί ακόμα περισσότερο εξασφαλίζοντας μεγαλύτερη ακαμψία κάτι που έχει ευεργετικά αποτελέσματα τόσο στην ασφάλεια όσο και στην οδήγηση και στην γενικότερη αίσθηση ποιότητας του αυτοκινήτου αφού τίποτα δεν τρίζει.
Οι πλευρικοί αερόσακοι οδηγού/συνοδηγού βρίσκονται μέσα στα καθίσματα και προστατεύουν το θώρακα και το κεφάλι των επιβατών αφού σε συνδυασμό με τους εμπρός αερόσακους δημιουργούν μια «φυσαλίδα» ασφάλειας που προστατεύει τους επιβάτες.
Στον Δρόμο
Η διαδρομή από το αεροδρόμιο ήταν στενή και με πολύ κίνηση, αλλά αρκετή για να καταλάβω τα χαρίσματα του γοητευτικότατου roadster.
Αρχικά με ενεργοποιημένο το αντισπίν και με γρήγορο ρυθμό ένοιωσα την εξαιρετική πρόσφυση που διέθετε χάρη στην διάταξη της ανάρτησης με τα διπλά ψαλίδια εμπρός και το σύστημα πολλαπλών συνδέσμων πίσω.
Στην συνέχεια όμως όταν απενεργοποίησα το DSC χάρη στις σωστές ρυθμίσεις των αναρτήσεων και την 50:50 κατανομή βάρους χάρη στην τοποθέτηση του κινητήρα πίσω από τον εμπρός άξονα, άρχισε η «χαρά του παιδιού».
Κυριολεκτικά το Mazda MX5 2,0 διώχνει το πίσω μέρος του αυτοκινήτου τόσο γλυκά που παρακαλούσα όλη η υπόλοιπη διαδρομή να ήταν όλο στροφές-και η ευχή πραγματοποιήθηκε!
Ακόμα και όταν δεν είχε στροφές εγώ τις έφτιαχνα με την βοήθεια του “υπάκουου” κινητήρα και του άμεσου τιμονιού!! 
Αυτό που θα προτιμούσα όμως θα ήταν ένα υδραυλικό τιμόνι με πιο δυνατή υποβοήθηση- όπως αυτό του Mazda RX 8- για ακόμα πιο άνετες κινήσεις χεριών.
Βλέπετε όταν κινείσαι με το πλάι θέλει πολύ δουλειά με τα χέρια και η ηλεκτρουδραυλική κρεμαγιέρα έπεσε λίγο βαριά στα γυναικεία μου χέρια..
Όσο για τα φρένα δεν υπάρχουν παράπονα , αφού τα 4 δισκόφρενα (αεριζόμενα εμπρός) είναι και αυτά βελτιωμένα χαρίζοντας μεγάλη σιγουριά και ασφάλεια ακόμα και σε έναν οδηγό «Ταρζάν»- ή με ιδιαίτερες απαιτήσεις για να το πω πιο σωστά….
Κινητήρες
Στο μοντέλο 3ης γενιάς του Mazda MX5 χρησιμοποιούνται δύο νέοι βενζινοκινητήρες. Πρόκειται για τους 1,8 με τους 126 ίππους που διατίθεται αποκλειστικά με το 5-ταχύτο κιβώτιο και για τον δίλιτρο των 160 ίππων που μας δίνει την επιλογή του 5-τάχυτου, η 6- τάχυτου κιβωτίου.
Η καλή απόδοση του δίλιτρου αυτοκινήτου με τ
ους 160 ίππους που είχαμε στην διάθεση μας οφείλεται στην γραμμική απόδοση του κινητήρα -που είναι ιδιαίτερα ζωντανός από τις 2.500 μέχρι και τις 6.700σαλ, αλλά κυρίως στο νέο εξατάχυτο κιβώτιο ταχυτήτων με την πυκνή διάταξη σχέσεων και τις απίστευτα μικρές διαδρομές.
Ο ήχος του κινητήρα/πώρωση σε συνδυασμό με το αγωνιστικό κιβώτιο ταχυτήτων με το απιστευτο κούμπωμα των σχέσεων, με οδήγησαν σε μια αντικοινωνική συμπεριφορά που ήταν όμως αναμενόμενη από την αρχή.
Ήταν ο κινητήρας που με προκαλούσε να ανεβάζω στροφές, το κιβώτιο που με ωθούσε να αλλάζω συνεχεία ταχύτητες, το πίσω μέρος που ήθελε να προσπεράσει το εμπρός και η μυρωδιά από το καμένο λάστιχο που έβρισκε-λόγω κάμπριο πιο εύκολα τον δρόμο προς την μύτη μου- μερικοί από τους λόγους που μάζεψα τόσα πολλά φάσκελα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα στην πανέμορφη Σαντορίνη…
Πάνω από 220 φάσκελα μέτρησα όσα δηλαδή και τα χιλιόμετρα τη
ς τελικής του αυτοκινήτου..
Άσχετο: μου φαίνεται ότι χάρη στην οδήγηση μου,έγινα πρέσβυρα του πολιτισμού μας καθώς έμαθαν και οι τουρίστες να μουντζώνουν- κάτι που-αφού δεν με μπουζούριασε η αστυνομία- αποτελεί κατόρθωμα!
Είμαι πολύ περήφανη…
Επιδόσεις
Χάρη στο χαμηλό βάρος των 1.100κιλών το ΜΧ5 ΙΙΙ καταφέρνει να φτάνει στα 100χλμ από στάση σε 7,9 δευτ. με ιδιαίτερη ευκολία. Σε ότι αφορά την τελική δεν είχα φυσικά την δυνατότητα να την επιβεβαιώσω, αλλά το αυτοκίνητο δίνει την αίσθηση ότι επιταχύνει ακόμα πιο γρήγορα από τα 7,9 δευτερόλεπτα που ανακοινώνει η Mazda χάρη στο κοντό κιβώτιο.
Συμπέρασμα
Και αυτή η αίσθηση είναι το βασικό πλεονέκτημα αυτού του αυτοκινήτου, αφού σίγουρα υπάρχουν άλλα αυτοκίνητα με τα οποία μπορείς να κινηθείς πιο γρήγορα και με μεγαλύτερη ασφάλεια, αλλά εδώ το παιχνίδι που με επιτυχία παίζει η Mazda τόσα χρόνια έχει να κάνει με την αίσθηση…
Την αίσθηση της ταχύτητας, της επιτάχυνσης, του κρατήματος, των φρένων και φυσικά του αέρα που σου ανακατεύει τα μαλλιά.
Την αίσθηση ότι είσαι ζωντανός δηλαδή…
Αυτό το αυτοκίνητο έχει την δυνατότητα να σας μάθει τι σημαίνει οδήγηση με «το πλάι όσο πάει» για αυτό εσείς που δεν κατέχετε το άθλημα, ευκαιρία είναι να βρεθείτε σε ένα μεγάλο χώρο στάθμευσης χωρίς να ενοχλείτε και με ασφάλεια να εξοικειωθείτε με το αυτοκίνητο και την διασκεδαστική του συμπεριφορά.
Σαν μεταχειρισμένο τρίτης γενιάς έχει κρατήσει αρκετά καλά την αξία του και έτσι οι τιμές κυμαίνονται από τα €7,000 μέχρι και τα 11,000.
Αλλά πιστέψτε με δεδομένης και της αξιοπιστίας του, αν η ζωή σας το επιτρέπει, ένα τέτοιο αυτοκίνητο σας φτιάχνει την μέρα-κάθε μέρα!
Καλές βόλτες λοιπόν παρέα με τον μοναδικό ήχο που το MX5 που αφήνει στο πέρασμα του.
Σας ευυχαριστώ για την ανάγνωση,
Ισμήνη Φαμπιάτου
