Το να βρίσκεσαι κάποια στιγμή μαζί με ένα παιδικό σου όνειρο μοιάζει σαν να μαθαίνεις ότι δεν υπάρχει Αγ. Βασίλης αλλά να παίρνεις μαζί ένα υπέροχο δώρο!
Έβλεπα τον Tom Sellek στην σειρά Magnum, P.I. να οδηγεί μια κατακόκκινη Ferrari 308 GTS και την ονειρευόμουνα γνωρίζοντας ότι ποτέ δεν θα την συναντήσω…
Και όσο την ονειρευόμουνα αυτή μεγάλωνε μέσα στο παιδικό μυαλό μου και φάνταζε σαν ένα τεράστιο απρόσιτο αυτοκίνητο που δεν υπάρχει στα αλήθεια –και ότι την οδηγούν μόνο οι πρωταγωνιστές στις ταινίες.
Και τώρα ξαφνικά για πρώτη φορά στην ζωή μου μπορώ να ακουμπήσω την Ferrari που ονειρευόμουν τόσα χρόνια-και καθώς τα μάγια λύνονται, ο μύθος διαλύεται και η πραγματικότητα απλά τον ξεπέρνα!
Είναι πολύ-μα πολύ μικρότερη από ότι την φανταζόμουν στα όνειρα μου, όμως οι καμπύλες της και οι πινελιές αγάπης του Leonardo Fioravanti που ανέλαβε τον σχεδιασμό των Ferrari 308 GTS/GTB για λογαριασμό του οίκου Pininfarina ξεπερνά με ευκολία την περιορισμένη-είναι η αλήθεια-φαντασία μου.
Με μήκος 4,230mm και πλάτος 1,720mm είναι ένα απρόσμενα μικρό αλλά φαρδύ αυτοκίνητο που η οροφή του στέκεται στα μόλις 1,120 mm από το έδαφος, θυμίζοντας σε εμας τους πιο νέους, σε όγκο μια λίγο πιο μακριά -και αδιαμφισβήτητα πολύ πιο όμορφη, Lotus Elise.
Ακόμη και στο βάρος της Ferrari 308 GTS που φτάνει τα 1,090 κιλά είναι κοντά με το βρετανικό υπεραυτοκίνητο τσέπης, αφου ζυγίζει μόλις 300 κιλά περισσότερα παρότι έχει τον διπλάσιο σε κυβισμό κινητήρα και δεν είναι κατασκευασμένη από εξωτικά υλικά!
Οι Ferraristi που έχουν ήδη αρχίσει να μπήγουν καρφίτσες κάνοντας βουντού με την Barbie της κορούλας τους, επειδή τόλμησα να συγκρίνω αυτά τα δύο αυτοκίνητα, θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους ότι εδώ απλώς προσπάθησα να μεταφέρω στους πιο νέους το πόσο μικρή σε όγκο είναι μια Ferrari 308 GTS… Συγνώμη παιδιά…
Αλήθεια τώρα, μέρες γιορτινές αφήστε τις καρφίτσες κάτω, έχω αρχίσει να πονάω… και θα χαλάσετε και την κούκλα!
Σε κάθε περίπτωση η 308 είναι μια από τις πιο καλοπουλημένες Ferrari όλων των εποχών έχοντας παραχθεί σε πάνω από 12,000 αντίτυπα και φυσικά σαν μια γνήσια Ferrari έχει μια 20ετή ιστορία που έχει αξία να την γνωρίσουμε-έστω και επιφανειακά.
Λίγη Ιστορία και Χαρακτηριστικά
Οι Ferrari 308 GTB/GTS παρουσιάστηκαν στην έκθεση αυτοκινήτου του Παρισιού το 1975 σαν αντικαταστάτες των Dino 206 GT and 246 GT με τις όποιες έμοιαζαν τόσο στην αρχιτεκτονική του πλαισίου όσο και στον τρόπο έδρασης του κινητήρα.
Το αμάξωμα κάθεται πάνω σε ένα σωληνωτό πλαίσιο, ενώ ο κινητήρας είναι τοποθετημένος εγκάρσια πίσω από την πλάτη των επιβατών με το κιβώτιο ταχυτήτων να βρίσκεται και αυτό πίσω του για να διατηρηθεί το πλάτος σε λογικά πλαίσια.
Στην αρχή (το 1975) το αμάξωμα ήταν φτιαγμένο από ποιοτικότατο Fiberglass, όμως το 1976 και αφου είχαν παραχθεί 712 αντίτυπα, το αμάξωμα έγινε χαλύβδινο για λόγους κόστους κατασκευής.
Ο οίκος Pininfarina έχοντας σχεδιάσει αρκετές Ferarri όπως την Daytona, την Dino και την Berlinetta Boxer συνδύασε τα χαρακτηριστικά όλων των δημιουργιών τους στην 308 φτιάχνοντας ένα αυτοκίνητο που αποτέλεσε την συνισταμένη των σχεδιαστικών χαρακτηριστικών όλων των κεντρομήχανων Ferrari.
Το νούμερο 308 σημαίνει ότι ο κινητήρας αυτής της Ferrari είναι τρεις χιλιάδες κυβικά (βλ.30) και «8-κύλινδρος» σε διάταξη «V» αποδίδοντας 255 ίππους με την βοήθεια τεσσάρων καρμπυρατέρ Weber 40DCNF, ενώ η ένδειξη GTB παραπέμπει στο κλειστό σπορ αμάξωμα Berlinetta και η ένδειξη GTS αναφέρεται στο ανοικτό τύπου Spider αμάξωμα με το αφαιρούμενο τμημα της οροφής που παρουσιάστηκε το 1977.
Ο κινητήρας αυτός απέκτησε το 1980 ψεκασμό Bosch K Jetronic και για να ικανοποιηθούν οι νόρμες των καυσαερίων και έτσι η απόδοση έπεσε στους 214 ίππους, ενώ σε μια προσπάθεια να αποκτήσει και πάλι αξιοπρεπείς επιδόσεις απέκτησε τέσσερις βαλβίδες ανά κύλινδρο στην 308 GTB/GTS Quattrovalvole και η απόδοση ανέβηκε πάλι στους 240 ίππους.
Παράλληλα, το 1980 ο V8 των 90 μοιρών της Ferrari έγινε δίλιτρος με μόλις 155 ίππους στις 208 GTB/GTS για να ικανοποιήσει το ιταλικό φορολογικό σύστημα, αλλά και πάλι το 1982 παρουσιαστήκαν οι 208 GTB/GTS Turbo οι οποίες με την βοήθεια ενός ψεκασμού Bosch K-Jetronic fuel injection και ενός υπερσυμπιεστή Κ26 της ΚΚΚ είχαν απόδοση κοντά στους 220 ίππους βγάζοντας γλώσσα στους εφοριάδες της Ιταλίας.
Εμφάνιση
Η Ferrari 308 GTS που βλέπουμε είναι μοντέλο του 1979 και έχει ενα βαθύ μπλε χρώμα που την κάνει δείχνει ακόμη μικρότερη από την κόκκινη Φεράρι που ονειρευόμουν ότι οδηγώ ήμουν παιδάκι… και έβλεπα τον Magnum να κάνει κόλπα κυνηγώντας τους κακούς!
Χαζεύοντας το χαμηλό μπροστινό μέρος δεν χρειάζεται να δεις το κίτρινο σήμα με το αλογάκι για να καταλάβεις ότι αυτό που βλέπεις είναι μια Ferrari, άλλωστε η απλή μάσκα με τις αραιές γρίλιες και τα φλάς στην ακμή του προφυλακτήρα χαρακτήρισαν από τότε τις περισσότερες κατασκευές του αγαπημένου εργοστασίου.
Κανονικά οι εργοστασιακές πεντάκτινες ζάντες ήταν 14’’και φορούσαν τα Michelin XWX 205/ 70-14, τα όποια μπορεί να παράγονται ακόμη απο τη Michelin αλλά πέρα της παλαιότητας στο σχεδιασμό τους είναι δυσεύρετα και πανάκριβα (… περίπου1800 ευρώ η τετράδα).
Έτσι οι περισσότερες 308 σήμερα φορούν 16αρες Cromodora 225/55-16, με ακριβώς τον ίδιο αστεροειδή σχεδιασμό, οι οποίες βελτιώνουν κατά πολύ την συμπεριφορά στις στροφές αφού τα λάστιχα δεν «μπαλωνίζουν», ενώ τα ελαστικά που φορούν είναι φτηνά και σύγχρονης σχεδίασης.
Όταν τα αναδιπλούμενα φώτα είναι κλειστά και σκύψεις μπροστά της στο επίπεδο του προφυλακτήρα βλέπεις το μισό παρμπρίζ να χάνεται στον ορίζοντα πίσω από την καμπυλότητα που προκαλούν τα φτερά για να χωρέσουν οι τροχοί..
Είτε δεις την Ferrari 308 GTS με την Targa οροφή της κουμπωμένη, είτε ανοιχτή η εμφάνιση και το προφίλ του αυτοκινήτου παραμένουν πάντα το ίδιο συγκλονιστικά.
Είναι φοβερά χαμηλή και αιχμηρή θυμίζοντας σφήνα, όμως και τόσο ανθρώπινη και φιλική όσο και οι άνθρωποι που την σχεδίασαν. Φέρνεις στο μυαλό φωτογραφίες από μοντέρνα Supercars γεμάτα με αεραγωγούς και φτερά που νοιώθεις να σε απειλούν σαν να είναι εξωγήινα κατασκευάσματα … και μετά ανοίγεις τα μάτια και βλέπεις τον πιο απλό και κλασσικό τρόπο που μπορεί ένα αυτοκίνητό να πει «είμαι γρήγορο».
Ακόμη και αν σήμερα υπάρχουν δίλιτρα Diesel sedan που την προσπερνούν σε όλες τις δοκιμασίες, οι επιδόσεις της την εποχή που παρουσιάστηκε ήταν αξιοσέβαστες. Η απλότητα των γραμμών της 308 για εμένα δείχνει την αυτοπεποίθηση των μηχανικών της Ferrari που γνώριζαν ότι έφτιαξαν κάτι που δεν χρειάζεται κράχτες για εντυπωσιάσει και έπλεξαν έτσι μια κλασσική διαχρονική εμφάνιση που δείχνει μοντέρνα ακόμη και σήμερα.
Απλή, όμορφη και γοητευτική ήταν –και είναι-πριν την οδηγήσεις, όμως μετατρέπεται σε Θεά όταν σταματήσεις καπου για να την θαυμάσεις μετά την βόλτα που σου έχει χαρίσει!
Πίσω από το παράθυρό του οδηγού υπάρχει ένα δεύτερο παράθυρο που καλύπτεται από γρίλιες που ανοίγουν για να καθαριστούν, ενώ στην δεξιά πλευρά κρύβουν από πίσω τους και την τάπα του δοχείου βενζίνης.
Ακριβώς από κάτω βρίσκεται ένας αεραγωγός που αρχίζει να σχηματίζεται από το μέσον της πόρτας και είναι αρκετά βαθύς για να επιτρέπει στον αέρα να ψύχει γενναιόδωρα τον χώρο του κινητήρα.
Σαν ανοίξουν τα αναδιπλούμενα φώτα το αυτοκίνητο σε μεταφέρει πίσω στα 80’s όπου τα πάντα επιτρέπονταν στον βωμό του εντυπωσιασμού. Χαλάνε σίγουρα και την γραμμή και την αεροδυναμική, όμως ταυτόχρονα κοιτώντας την θυμάσαι θερινό σινεμά και Flashdance!
Στο πίσω μέρος όλα είναι περίπλοκα απλά!
Με τον κινητήρα να βρίσκεται πίσω από τις πλάτες των επιβατών υπάρχουν ακριβώς από πάνω του αεραγωγοί για να αφήνουν τον V8 να αναπνέει, ενώ με αυτόν τον τρόπο το καπό γίνεται μοιραία πολύ μακρύ, αφού πίσω από τον κινητήρα υπάρχει και ο χώρος των αποσκευών.
Το μακρύ πίσω καπό κρύβεται αισθητικά πίσω από μια γραμμή που ξεκινά από την καμπίνα και «σβήνει» τον χώρο αποσκευών βοηθώντας και στο δέσιμο του αμαξώματος και στην προστασία των επιβατών.
Έχοντας περιγράψει τα περίπλοκα… βλέπουμε στο πίσω μέρος τα χαρακτηριστικά τέσσερα φωτιστικά σώματα, ενώ χαμηλότερα και κάτω από τον προφυλακτήρα αντί για την μονή εξάτμιση που έβγαινε αριστερά, εδώ βλέπουμε μια ANSA με διπλές απολήξεις που αποτελεί γνήσιο αξεσουάρ εποχής.
Εσωτερικό
Μόλις εντοπίσεις το πρωτότυπο πόμολό που βρίσκεται κάθετά τοποθετημένο στην πόρτα και παράλληλα με την μεσαία κολώνα, μπαίνεις σ’ ένα κόσμο που είναι γνώριμος σε όσους έχουν ασχοληθεί με μονοθέσια.
Όχι δεν είχα παλαιότερα Ferrari και την έχω συνηθίσει , απλά το χαμηλό αμάξωμα που απαιτεί να σκύψεις πολύ-μα πάρα πολύ για να μπεις μέσα και αίσθηση ότι ο κινητήρας βρίσκεται στην πλάτη και ο επιλογέας με την χτένα μου ξυπνούν αμέσως μνήμες από την Formula3 που οδηγούσα κάποτε.
Ακόμη και το αλλόκοτα τοποθετημένο τιμόνι που φέρνει τα χέρια ψηλά σε σχέση με το κάθισμα, εμένα μου θυμίζουν καρτ- και έτσι δεν άργησα να καταλάβω που έχω μπει!
Από το 1979 μέχρι σήμερα η υπεροχή αυτή κυρία αυτή έχει κάνει 37,000 μόλις και έxει περάσει την ζωή της φυλαγμένη σε ιδανικές συνθήκες, ενώ δεν έχει χάσει ποτέ της ετήσιο service και check ups.
Το δερμάτινο σαλόνι δείχνει σχεδόν καινούριο, ενώ το ίδιο συμβαίνει με τα πλαστικά και νίκελ στην καμπίνα και καθώς τα χέρια πέφτουν πάνω στο τιμόνι το γνώριμο σήμα με το κίτρινο αλογάκι να είναι ακριβώς το ίδιο με εκείνο που είχα βάλει και στην κόκκινη Dallara F3 …για να παραμυθιάζομαι!
Ο πίνακας οργάνων είναι τόσο απλός, σαφής και όμορφός που σε κάνει να συνειδητοποιείς ότι όλες ανεξαιρέτως οι ψηφιακές οθόνες που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε στα σύγχρονα αυτοκίνητα είναι απλά… αηδίες!
Σε ένα ταμπλό με ραμμένο δέρμα υπάρχει ένα αλουμινένιο πάνελ που περικλείει 5 όργανα και τέσσερα λαμπάκια.
Ταχύμετρο να δείχνει 280 για να γουστάρουν τα παιδάκια, στροφόμετρο με εντυπωσιακό για διβαλβιδο κινητήρα κόκκινο στις 7,800 σαλ και στην μέση η πίεση λαδιού, η στάθμη των καυσίμων και η θερμοκρασία του νερού.
Αν είσαι ο οδηγός και θέλεις να ξέρεις την θερμοκρασία των λαδιών ή την ώρα, θα πρέπει να κοιτάξεις αριστερά και χαμηλότερα από το τιμόνι, ενώ ο συνεπιβάτης καλά θα κάνει να φορά ρολόι ή να εμπιστεύεται τον οδηγό, γιατί το ρολόι είναι αδύνατον να το δει εκεί που βρίσκεται.
Στην μέση της κονσόλας υπάρχουν δύο αεραγωγοί, ένα «υποχρεωτικό» κασετόφωνο, ενώ χαμηλά υπάρχει ο επιλογέας των ταχυτήτων με την πρώτη αριστερά και κάτω (Dog Leg) και το χτένι να σε προστατεύει από τα λάθη.
Διπλά από τον επιλογέα υπάρχει το απαραίτητο για τα 80’s τασάκι, ενώ πιο πίσω υπάρχει μια σειρά από παλαιομοδίτικους διακόπτες που ρυθμίζουν τον ανεμιστήρα του κλιματισμού- που δουλεύει άψογα, τα τέσσερα φλας, τους καθαριστήρες και την κεραία του ραδιοφώνου!
Μια σειρά από συρταρωτά χειριστήρια ρυθμίζουν την θέση εξαγωγής του αέρα, την θερμοκρασία και την ανακύκλωση του αέρα..
Επειδή κανένας από αυτούς τους διακόπτες δεν φωτίζεται το βράδυ, ο τιτανοτεράστιος Ιταλός έβαλε μια πλαφονιέρα που εκπέμπει πράσινο φως κάτω από το χειρόφρενο-που έτυχε να βρίσκεται εκεί-και έτσι απλά το πρόβλημα λύθηκε!
Η εργονομία είναι κάτι που δεν είναι αρκετά δουλεμένο… και το καταλαβαίνεις όταν θελήσεις να βγεις από το αυτοκίνητο, όπου αν δεν γνωρίζεις πως είναι αδύνατον να βρεις το κορδόνι που κρύβεται κάτω από την χειρολαβή της πόρτας για να την ανοίξεις.
Ο χώρος στο εσωτερικό είναι μικρός θυμίζοντας και πάλι την Lotus Elise σε διαστάσεις, παρότι η είσοδος στο εσωτερικό είναι πολύ πιο εύκολη γιατί η Ferrari δεν έχει τον τεράστιο μασπίε.
Ο χώρος για τα πόδια είναι ικανοποιητικός, όμως αν είστε πάνω από 185 εκ. θα πρέπει να πάρετε απόφαση ότι το κεφάλι σας θα ακουμπά διαρκώς στην οροφή-που όμως στην συγκεκριμένη Ferrari 308 GTS αφαιρείται!
Τα πετάλια είναι μετατοπισμένα προς το κέντρο και εκεί που περιμένεις να βρεις το φρένο το πόδι θα πατήσει το αμπραγιάζ, ενώ το πετάλι του γκαζιού έχει απίστευτα μεγάλη διαδρομή, κάτι που σε υποχρεώνει να μετακινήσεις το κάθισμα όσο πιο μπροστά γίνεται για να μπορείς να το φτάσεις μέχρι το τέρμα του.
Τα πετάλια είναι όλα σκληρά, όπως και το υπέροχο σε αίσθηση και όψη τιμόνι που φυσικά δεν έχει υποβοήθηση.
Η ορατότητα προς τα εμπρός είναι απίστευτα και το αιχμηρό καπό κατηφορίζει προς τον δρόμο και μοιάζει να τον ακουμπά. Μόνο οι θόλοι των φτερών που δημιουργούν μια καμπύλη σε βοηθούν να καταλάβεις ότι τελικά το αυτοκίνητο δεν σέρνεται πάνω στην άσφαλτο.
Η ορατότητα προς τα πίσω –περιέργως –είναι εξίσου καλή όταν κοιτάς από του καθρέπτες, όμως θέλει προσοχή στο παρκάρισμα γιατί το μήκος του πίσω μέρους είναι μεγάλο.
Ο λόγος είναι ότι πίσω από τον κινητήρα -και πάνω από την εξάτμιση- υπάρχει ένας θερμοθάλαμος που η Ferrari τον ονομάζει χώρο αποσκευών. Είναι μια εξαιρετική ιδέα να τον χρησιμοποιείτε αν η δουλεία σας έχει να κάνει με κατ’ οίκον διανομή πίτσας, αλλά δυστυχώς είναι ακατάλληλος για να βάλετε οτιδήποτε λειώνει μετά τους 60 βαθμούς… Πάντως η χωρητικότητα του είναι απρόσμενα μεγάλη και κλείνει με ένα φερμουάρ για να μην σκονίζονται οι πυρίμαχες αποσκευές σας.
Κινητήρας
Πίσω από την πλάτη του οδηγού είναι εγκάρσια τοποθετημένος ένας κινητήρας 2,93 λίτρων σε διάταξη V 90 μοιρών που με την βοήθεια τεσσάρων Weber 40DCNF και τεσσάρων εκκεντροφόρων (δύο σε κάθε πλευρά) που ελέγχουν από δυο βαλβίδες σε κάθε κύλινδρο, αποδίδει 255 ίππους στις 6,600 σαλ.
Το γνωστό κιβώτιο της Getrag βρίσκεται ακριβώς από πίσω από τον κινητήρα, έχει πέντε συγχρονισμένος σχέσεις, ενώ η πρώτη βρίσκεται πίσω και αριστερά.
Ο κινητήρας της Ferrari 308 GTS λειτούργει χωρίς σκιτσαρίσματα και κραδασμούς, ενώ είναι πολύ γραμμικός στην απόδοση. Προτιμά να γυρνά μετά τις 4,500 σαλ, όμως το αυτοκίνητο είναι τόσο ελαφρύ που δεν ζορίζεται ακόμη και αν λειτούργει κάτω από τις 2,000 σαλ.
Ο υψίσυχνος ήχος που βγαίνει από την τετραπλή ANSA- και κυρίως από την εισαγωγή των τεσσάρων καρμπυρατέρ, δεν θυμίζει σε τίποτα τους ράθυμους αμερικανικούς V8 κινητήρες, αλλά έχει την δική του μοναδική χροιά που μοιάζει να έρχεται απευθείας από τον παράδεισο της αυτοκίνησης.
Το κιβώτιο ταχυτήτων όταν το μάθεις έχει μια ικανοποιητική αίσθηση, όμως εάν πέσουν οι στροφές κατά την διάρκεια της αλλαγής ταχύτητας, ο συγχρονισμός των γραναζιών δεν λειτούργει σωστά και θέλει διπλοαμπραγίαρισμα για να κουμπώσει η ταχύτητα.
Ωστόσο, όσο οδηγάς μαθαίνεις να χειρίζεσαι την Ferrari όπως εκείνη απαιτεί και όχι όπως εσύ θέλεις και απολαμβάνεις την πανέμορφη μεταλλική χτένα του επιλογέα.
Οι σχέσεις είναι πολύ κόντες και έτσι στην αρχή σε ξενίζει ότι με 5ή έχεις περίπου 2,500σαλ στα 100 χλμ/ω, όμως αφού κινητήρας γυρνά μέχρι τις 7,500 σαλ, αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο από ένα σπορ αυτοκίνητο που θέλει να εκμεταλλεύεται όλη του την δύναμη του κινητήρα χωρίς συμβιβασμούς στην άνεση.
Σε ότι αφορά τις επιδόσεις η Ferrari λέει ότι φτάνει τα 252 χλμ/ω τελικής και περίπου 6,5 ‘’ για την διαδικασία του 0-100χλμ/ω. Προσωπικά δεν πρόκειται να μάθω πότε αν ισχύουν αυτά τα νούμερα γιατί όταν οδηγάς ένα όνειρο σου –που τυγχάνει να είναι έργο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομίας- οφείλεις να το σέβεσαι!
Τέλος, η κατανάλωση πρέπει να είναι υψηλή, αλλά ποιος νοιάζεται, αφού το δοχείο καυσίμων χωρά 80 λίτρα βενζίνης που αρκούν για τις βόλτες της ημέρας!
Αναρτήσεις
Οι αναρτήσεις αποτελούνται και στα δύο άκρα από ανισομεγέθη ψαλίδια και αντιστρεπτική ράβδο, ενώ τα αμορτισέρ έχουν ομόκεντρα ελατήρια.
Είναι σχετικά σκληρές και δεν επιτρέπουν έντονες κλίσεις στις στροφές-χωρίς όμως να τις εκμηδενίζουν, αλλά επειδή τα λάστιχα έχουν αρκετά ψήλο προφίλ απορροφούν αρκετό μέρος από τις λακκούβες που μοιραία θα συναντήσει η ντίβα στο προάστιο που προωθεί τα συμφέροντα του Autoholix, τοποθετώντας έξυπνες λακκούβες στα πιο απίθανα σημεία.
Όλοι ξέρουμε το προάστιο αυτό και δεν χρειάζεται να λέμε συνέχεια ότι μιλάμε για τον Δήμο Διονύσου… Ούπς, μου ξέφυγε!
Το τιμόνι είναι φυσικά χωρίς υποβοήθηση και συνεπώς είναι αρκετά διαφορετικό από ότι έχουμε συνηθίσει στις ημέρες μας. Είναι βαρύ όταν η Ferrari 308 GTS είναι σταματημένη και στο παρκάρισμα, αλλά ελαφρώνει κατά την κίνηση.
Είναι ακριβέστατο και μεταφέρει στα χέρια ακριβώς αυτό που συμβαίνει στον δρόμο, όμως οδηγώντας γρήγορα κουράζει-εμένα που δεν έχω δύναμη- καθώς σε κάθε στροφή νοιώθεις ότι η αδράνεια ζητά από το αυτοκίνητο να πάει ευθεία και ότι χρειάζεται η δική σου δύναμη για να του αλλάξεις γνώμη!
Έχουμε ξεχάσει όλοι πως είναι να οδηγάς στα αλήθεια και θεωρούμε αυτονόητο ότι το τιμόνι παραμένει γραμμικό μέσα στην στροφή ότι και αν συμβεί… Έχουμε μάθει δηλαδή να οδηγούμε με μειωμένη αίσθηση του δρόμου-κάτι που αυτή η Ferrari δεν το επιτρέπει στον οδηγό της.
Τα φρένα θα ήθελα να είναι και πιο δυνατά και πιο ανθεκτικά, αν και ποτέ δεν με πρόδωσαν αφου ποτέ δεν πίεσα το αυτοκίνητο πάνω από το 60% ούτε στον δρόμο ούτε στην πίστα.
Στην Πόλη
Κάθεσαι πραγματικά πολύ χαμηλά και το να οδηγείς από αυτή την θέση μέσα στην κίνηση είναι προβληματικό καθώς σταματάς δίπλα από ένα απλό SUV και μοιάζει σαν να είσαι δίπλα από Monster Truck!
Η ορατότητα δεν είναι καθόλου κακή, ενώ επειδή ο κινητήρας βρίσκεται στο πίσω μέρος οι ελιγμοί δεν απαιτούν παράλογες ποσότητες δύναμης στο τιμόνι.
Μαθαίνεις κάποια στιγμή ότι η Ferrari 308 GTS δεν είναι μεγάλη σε διαστάσεις και την παρκάρεις πολύ πιο εύκολα από όσο νομίζεις. Η άνεση στις λακκούβες παρά την σκληρή ανάρτηση είναι ικανοποιητικότατη για το είδος του αυτοκινήτου-και αυτό είναι το μόνο θετικό που έχει να σου δώσει η 308 μέσα στην πόλη!
Τα πετάλια είναι σκληρά και θα κουράσουν τον αφελή που θα θελήσει να κινηθεί με αυτό το υπέροχο δημιούργημα μέσα στην κίνηση της πόλης.
Εκείνο όμως που κουράζει ακόμη περισσότερο είναι το πόσο πολύ –και το πώς (..όχι με ωραίο τρόπο) σε κοιτάζουν οι άλλοι οδηγοί όταν την οδηγάς…
Καλά… δεν σας λέω τι βλέμματα εισπράττει μια γυναικα να οδηγά μια Ferarri-και ούτε θέλω να φανταστώ τι θα λένε οι φίλοι οδηγοί και περαστικοί για τον «δεν φταις εσύ… αλλά ο μ@λ@κ@ς που σου την έδωσε»…
Είναι ο μαγευτικά δυνατός ήχος από την ελεύθερη Ansa, είναι και οι κοντές σχέσεις που υποχρεώνουν τον V8 της Ferrari να γύρνα σε αφύσικα υψηλές στροφές…
Ε και να θες να περάσεις απαρατήρητη είναι αδύνατον. Σε ακούν να έρχεσαι από 500 μέτρα μακριά και περιμένουν να δουν τι έρχεται, ποια είσαι- και που είναι ο «ο μ@λ@κ@ς που σου την έδωσε»…
Η Ferrari 308 GTS βιάζεται να φύγει από την πόλη…
Στον Αυτοκινητόδρομο
Η Ferrari 308 GTS όπως είπαμε έχει πολύ κοντές σχέσεις και μια πολύ δυνατή εξάτμιση που σίγουρα θα κουράσουν στον αυτοκινητόδρομο. Δεν θες να πας μακριά με ένα τέτοιο αυτοκίνητο αν δεν το φιλοσοφήσεις …
Όμως ανοίγοντας την οροφή και οδηγώντας μέχρι τα 130 χλμ/ω το ταξίδι αποκτά ένα μοναδικό χαρακτήρα που προσφέρει ένα είδος αντικομφορμιστικής ευχαρίστησης-που συγκρίνεται μόνο με μοτοσικλέτα!
Και όλοι ξέρουμε (_Not!) τι έχει γράψει ο Καβάφης μας… για τις Ferrari!
Σὰ βγεῖς στὸν πηγαιμὸ με την Ferrari
νὰ εὔχεσαι νἆναι μακρὺς ὁ δρόμος,
γεμάτος στροφές , γεμάτος ήχους την ANSA
Ἡ Φερράρι σ᾿ ἔδωσε τ᾿ ὡραῖο ταξίδι.
Χωρὶς αὐτὴν δὲν θἄβγαινες στὸν δρόμο.
… και η κασέτα να παίζει Led Zeppelin “Stairway To Heaven”.
Στις Στροφές…
Ναι λοιπόν, κάθεσαι πολυ χαμηλά, η εξάτμιση εξακολουθεί να κάνει δυνατό θόρυβο, το τιμόνι σε κλωτσά ενημερώνοντας σε ακριβώς για το τι νοιώθουν οι τροχοί σου και ο Καβάφης πια δεν ψιθυρίζει στην συνείδηση σου..
Όλα βρίσκουν έναν ρυθμό που προκαλεί.
Το κασετόφωνο παίζει τώρα Pink Floyd – Shine On You Crazy Diamond όμως ούτε αυτό, ούτε και ο ήχος της Ferrari 308 GTS δεν μπορεί να φέρει τον Γέρο Enzo πίσω να σου πει, στα αλήθεια, τι επιτρέπεται να κάνεις…
Ανεβάζεις ελαφρά τον ρυθμό μέσα στην γνωστή διαδρομή και νοιώθεις αμέσως από το τιμόνι ότι οι μπροστινοί τροχοί δεν πρόκειται ποτέ να υποστρέψουν ποτέ-ακόμη και όταν αφήνεις το γκάζι στην είσοδο της στροφής.
Η τέλεια ζυγισμένη, ελαφριά και με χαμηλό κέντρο βάρους Ferrari 308 GTS ανταποκρίνεται στην παραμικρή εντολή που διατάσει το τιμόνι, όμως θέλει αποφασιστικότητα και συνδυασμό με την χρήση της σωστής ποσότητας γκαζιού.
Ο V8 λειτούργει απολαυστικά μεταξύ 5-6,000 σαλ όμως όσο μαθαίνεις, βρίσκεσαι να παλεύεις με το συγχρόνιζε του κιβωτίου χάνοντας στην αρχή μερικές δευτέρες.
Το πετάλι του φρένου είναι πολύ ψηλά, ενώ το πετάλι του γκαζιού έχει τόσο μεγάλη διαδρομή που το πέρασμα από την επιτάχυνση στο φρενάρισμα κάνει τα πόδια σου να χορεύουν πάνω κάτω με μανία!
Όλα τα χειριστήρια παλεύουν μαζί σου προσπαθώντας να κάνουν το αυτοκίνητο να δείξει δύσκολο και «μυθικό» στον χειρισμό του… ενώ δεν είναι.
Μόλις αρχίσεις να συνηθίζεις, διαπιστώνεις ότι το αυτοκίνητο κάθεται μέσα στην στροφή με ένα απίστευτο τρόπο για την ηλικία του! Η πισωκεντρομήχανη αρχιτεκτονική επιτρέπει στις αναρτήσεις να ελέγξουν το χαμηλό αμάξωμα με σοφία- και καθώς οι ταχύτητες αλλάζουν η μια μετά την άλλη αρχίζεις να κινείσαι αρκετά γρήγορα αλλά με σεβασμό.
Ο ήχος από τον κινητήρα καθώς αντανακλά στα πλαϊνά του δρόμου και το πώς σε παρασύρει να θέλεις να οδηγάς όλο και πιο γρήγορα, χρειάζεται έναν άλλο ποιητή που καταλαβαίνει από ιταλικά αυτοκίνητα…
«Γεια σας θάλασσες και όρη
γεια σας κι έχω βάλει πλώρη
για της Αστραπής την Κόρη».
Αναρωτιέμαι τι θα είχε γράψει αν είχε τότε οδηγήσει αυτή. εδώ την «κόρη».
Δεν υπάρχει κάτι που μπορείς να κανείς και να φέρεις σε αυτούς τους ρυθμούς το πλαίσιο σε δύσκολη θέση, καθώς η δύναμη του κινητήρα και η γραμμική του απόδοση βρίσκονται σε πλήρη αρμονία με τις ποσότητες πρόσφυσης που χαρίζουν τα στενά για τις ημέρες μας ελαστικά και τις δυνατότητες της ανάρτησης.
Όχι δεν πήγαινα γρήγορα με απόλυτα νούμερα… όμως η συνδυασμένη ικανοποίηση όλων των αισθήσεων και η προσπάθεια σε μυϊκή δύναμη που χρειάζεται για να την οδηγώ μου χάρισαν μεγαλύτερη ευχαρίστηση από εκείνη που ένοιωσα οδηγώντας την Α45s στα όρια.
Και ήταν αυτό αναμενόμενο.
Οδήγησα την 308 και στην πίστα των Μεγάρων –και πάλι με πολύ σεβασμό-και εκεί διαπίστωσα το πόσο σωστά λειτουργεί η ανάρτηση και το πόσο στιβαρό είναι το πλαίσιο σε ακόμη μεγαλύτερη πίεση.
Δεν περίμενα ποτέ να στέκεται με αυτόν τον τρόπο ένα αυτοκίνητο 42 χρόνων στον δρόμο και μέσα στην πίστα.
Όμως θα ξανασυναντήσουμε Ferrari 308 GTS και ίσως μάλιστα να προσπαθήσω να κάνω και κάποιο βίντεο μέσα στην πίστα όπου θα μπορέσω να σας μεταφέρω και την βαθειά ικανοποίηση που προσφέρει η οδήγηση ενός τόσο ιστορικού αυτοκινήτου.
Ίσως αν δείτε με τα μάτια σας πως κινείται και κυρίως αν ακούσετε με τα αυτιά σας τον ήχο της να μπορέσετε να καταλάβετε αυτό που προσπαθώ να πω με λέξεις.
Στο κασετόφωνο τώρα παίζει U2 – With Or Without You γιατί είναι από τα τελευταία τραγούδια που έχω σώσει σε αναλογικά μέσα-και κυρίως γιατί μου λείπει ο ήχος της 308!
Χρόνια Πολλά συνοδηπόροι Autoholix!
Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση,
Ισμήνη Φαμπιάτου.