Κυριακή, 4 Μαΐου, 2025
Αρχική Blog Σελίδα 376

FIAT Sendici ΜΥ 2006-Test Drive

Πολλές φορές αναρωτιέμαι πως προκύπτουν τα ονόματα των αυτοκινήτων. Έτσι όταν βρέθηκα στην Ιταλία στη παρουσίαση της FIAT ρώτησα γιατί αυτό το αυτοκίνητο τους ονομάστηκε FIAT Sendici.

Α.. είναι απλό μου είπαν. Όταν ένα στέλεχος γύρισε στο σπίτι του μετά από την δουλειά, είπε με ενθουσιασμό στην οικογένεια του ότι θα σχεδίαζε ένα καινούριο 4Χ4 για την FIAT.4×4=16! αναφώνησε ο επτάχρονος γιος του -και από έτσι προέκυψε το όνομα του νέο SUV της εταιρείας. FIAT Sedici λοιπόν- απλά πράγματα!

Εξωτερικά το αυτοκίνητο χαρακτηρίζεται από μοντέρνες και αρμονικές γραμμές που κερδίζουν το μάτι. Το αυτοκίνητο μοιάζει περισσότερο σαν ένα υπερυψωμένο Stationwagon , παρά σαν ένα SUV. Θυμίζοει κάτι από την πρώτη γενιά του Forester-στο παρά πολύ πιο όμορφό, η ένα συμπυκνωμένο ALLROAD. Το αυτοκίνητο δεν προκαλεί με την εμφάνιση του και στα μάτια μου μοιάζει σαν το πρώτο SUV που η εμφάνιση του εναρμονίζεται πλήρως με το αστικό περιβάλλον. Μόνο από πίσω έχει τοποθετηθεί μια αλουμινένια ποδιά προκείμενου να δείχνει αρκούντως άγριο στο κοινό που έχει σπορτίφ βλέψεις.

Το 16 μπορεί να μην έχει τον όγκο και το ύψος ενός παραδοσιακού τζιπ, αλλά το νέο Fiat υιοθετώντας ένα νέο σύστημα 4Χ4 με τρία ηλεκτρονικά προγράμματα λειτουργίας, καταφέρνει να αντεπεξέρχεται στις περισσότερες off road δυσκολίες που καλούνται να αντιμετωπίσουν τα σύγχρονα SUV. Ξέρετε τώρα… να ανέβουν τα πεζοδρόμια στην Τσακάλωφ, να φορτώνουν τα ψώνια-και τα «ψώνια» στο Βασιλόπουλο και να κινούνται στην πηγμένη Κηφισίας.

Σοβαρά όμως: Η κίνηση σε κανονικές συνθήκες μεταδίδεται στους εμπρός τροχούς για οικονομία και αθόρυβη λειτουργία, αλλά αν(ή όταν) χρειαστεί, γρήγορα και απλά η μπροστινή κίνηση μετατρέπεται σε μια πολύ ικανή τετρακίνηση- αρκεί να γυρίσουμε τον διακόπτη επιλογής στο LOCK. Τότε η κίνηση μοιράζεται με ποσοστό 50:50 στους δύο άξονες μεταμορφώνοντας κυριολεκτικά το 16. Το οδήγησα μέσα σε λασπόνερα, νεροφαγώματα, πέρασα σκαλιά και μια πλημμυρισμένη πίστα – το FIAT Sedici με έβγαλε παντού ασπροπρόσωπη και με εντυπωσίασε ταυτόχρονα..

Στο δρόμο το Sedici με τον επιλογέα αυτή τη φορά στην μπροστινή κίνηση, με ενθουσίασε με την σταθερότητά του- κάτι που οφείλετε στην σωστά ρυθμισμένη ανάρτησή του με γόνατα MacPherson εμπρός και τον ημιάκαμπτο άξονα πίσω. Αλλά και τα φρένα του ήταν δυνατά και απόλυτα παρά τα πίσω ταμπούρα.
Ο κινητήρας 1.6 βενζίνης που δοκίμασα, ήταν μάλλον θορυβώδης και ελλιπής στα αποθέματα ισχύος.

Εσωτερικά η απλότητα διακρίνει το ταμπλό, την κονσόλα και τον πίνακα οργάνων αφού φαίνεται στην συνεργασία Fiat και Suzuki, οι Ιάπωνες επέβαλαν την λειτουργική λιτότητα που τους χαρακτηρίζει . Όσο για τον χώρο επιβατών και αποσκευών θα σας ανταμείψει γενναιόδωρα με άνεση για πέντε επιβάτες και με μεγάλη χωρητικότητα αποσκευών.

Το νέο μοντέλο θα είναι διαθέσιμο σε δύο εκδόσεις (Dynamic & Emotion) με δύο κινητήρες τον 1.6 με τα 107άλογα και τον 1.9diesel με τα 120άλογα.

Το Fiat Sedici έκανε την πρώτη του παγκόσμια εμφάνιση τον Φεβρουάριο στους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες του Τορίνου. –σαν το επίσημο αυτοκίνητο των Αγώνων και προβλέπεται ότι θα βρίσκεται σύντομα κοντά μας μαζί με το «δίδυμο» αδελφάκι του από την SUZUKI, οπότε και περιμένω ότι λόγο του ανταγωνισμού θα προσφερθεί και σε πολύ δελεαστική τιμή.
Για να δούμε…

Ισμήνη Φαμπιάτου

SEAT LEON 1.6 MPI MY(2006)-Test Drive

Το SEAT Leon ήταν το αυτοκίνητο που έκανε την Ισπανική εταιρεία να μπει στην λίγκα των ποιοτικών αυτοκινήτων δίνοντας
ταυτόχρονα το απαραίτητο κύρος που αποχαρακτήρισε τα αυτοκίνητα της ως τους «φτωχούς συνεχιστές της ιταλικής αυτοκινητοβιομηχανίας». Μετά από αυτό το αυτοκίνητο τα Seat έπαψαν να αντιμετωπίζονται ως Ισπανικά Fiat και άρχισαν να προβάλλονται σαν Ισπανικά Audi- και αυτό δεν θα μπορούσε να το ξεχάσει κανείς στην Ισπανία.

Η αντικατάσταση του λοιπόν ήταν μια ιδιαίτερα δύσκολή υπόθεση, που όπως ήταν αναμενόμενο ανατέθηκε στους πιο ειδικούς του χώρου. To Design του αυτοκινήτου φέρει την υπογραφή του Ιταλού σχεδιαστή Ντα Σιλβα -και αν νομίζετε ότι το όνομα αυτό σας θυμίζει κάτι, δεν έχετε άδικο.Η σχεδιαστική ομοιότητα του νέου Seat με τις Alfa Romeo δεν είναι τυχαία, αφού ο Ιταλός σχεδιαστής ήταν υπεύθυνος του τμήματος σχεδιασμού της Ιταλικής φίρμας για παρά πολλά χρόνια και ήταν αυτός που ανακάλυψε τις «αόρατες πίσω πόρτες».

Την πατέντα του αυτή την μετέφερε αυτούσια στα Ισπανικά αυτοκίνητα- για τα οποία είναι τώρα υπεύθυνος, κάτι που εμένα προσωπικά δεν με ενοχλεί καθόλου, το αντίθετο μάλιστα. Το Leon II είναι αδιαμφισβήτητα ένα πολύ όμορφο αυτοκίνητο που σίγουρα δεν περνά απαρατήρητο. Όσο καιρό το οδηγούσα παρατήρησα ότι τραβούσε σαν μαγνήτης τα βλέμματα των περαστικών- ανδρών και γυναικών. Το αισθητικό αποτέλεσμα μιλάει από μόνο του, και αρέσει πολύ μάλιστα.. Πιστεύω ότι ιδιαίτερα στο φωτεινό κόκκινο χρώμα που είχε το αυτοκίνητο της δοκιμής μας η ιταλική ψευδαίσθηση μεπροκαταλάμβανε σε ότι αφορά τον τρόπο που θα ήθελα να το οδηγήσω. Η οφθαλμαπάτη-εύρημα με τις … «αόρατες» πίσω πόρτες προσδίδει ένα νεανικό χαρακτήρα, ενώ παράλληλα κάνει την δημιουργία μιας τρίπορτης έκδοσης.. απλά περιττή.Η ύπαρξη μόνο της πεντάπορτης έκδοσης σημαίνει οικονομία στην γραμμή παραγωγής- ή στην περίπτωση του LEON περισσότερο Budget προσανατολισμένο στην ποιότητα κατασκευής.

Το νέο Seat Leon 1.6 MPI , χάρη στα τεχνικά χαρακτηριστικά και την ελκυστική εμφάνιση του καταφέρνει με επιτυχία να παντρέψει την Ιταλική φινέτσα με την Γερμανική στιβαρότητα. Και ακριβώς αυτό είναι που αντιλαμβάνεσαι την στιγμή που κλείνεις την βαριά γερμανικού τύπου πόρτα και κάθεσαι στο σκληρό κάθισμα. Το υλικό του ταμπλό έχει άριστη ποιότητα και προσποιείται με επιτυχία ότι είναι κατασκευασμένο από ανθρακονήματα. Ο πίνακας των οργάνων θυμίζει και αυτός Μιλάνο με το στροφόμετρο να δεσπόζει στο κέντρο και είναι ταυτόχρονα όμορφος και εργονομικός. Τα χειριστήρια του ημιαυτόματου κλιματισμού είναι εύκολα στην χρήση και το σύστημα θέρμανσης και αερισμού είναι ιδιαίτερα αποδοτικό.

Ο χώρος των επιβατών παρέχει ικανοποιητικό χώρο για τα γόνατα και τα κεφάλια και παρά τα σκληρά καθίσματα- που όμως παρέχουν πολύ καλή πλευρική στήριξη, χαρακτηρίζεται ως απόλυτα επαρκείς. Ο χώρος πίσω μάλιστα είναι εντυπωσιακός και εκπλήσσει με την απόσταση που έχουν τα γόνατα από τα μπροστινά καθίσματα. Οι αποσκευές τεσσάρων ανθρώπων χωρούν με άνεση στο πορτμπαγκάζ το οποίο, χωρίς να εντυπωσιάζει με το μέγεθος του, έχει ένα απόλυτα κανονικό και εκμεταλλεύσιμο σχήμα.

Η ποιότητα συναρμολόγησης είναι απλά εκπληκτική και τίποτα – μα τίποτα δεν τρίζει ακόμα και σε χωματόδρομους ή δρόμους με λακκούβες και σαμαράκια. Δεν υπάρχει κανένα σχόλιο που θα μπορούσε να περιγράψει το πόσο καλοφτιαγμένο είναι το εσωτερικό του αυτοκινήτου και έτσι κατά την διάρκεια της δοκιμής δεν κατάφερα με κανένα τρόπο να βρω κάτι που θα μου επέτρεπε να γκρινιάξω-. Η SEAT θα μπορούσε σε ότι αφορά την ποιότητα συναρμολόγησης να χρησιμοποιήσει το παλαιό τηλεοπτικό σλόγκαν που έλεγε: «νικήσαμε τον Θόρυβο»! Το θυμάστε? Βέβαια δεν μου ξέφυγαν και εγώ βρήκα κάτι για να γκρινιάξω! Βλέπετε η ηχομόνωση τόσο από τον χώρο του κινητήρα όσο και από τα λάστιχα στον δρόμο δεν αποτελεί το ισχυρό σημείο του αυτοκινήτου. Το αντίθετο αφού σε συνδυασμό με την κοντή κλιμάκωση του κιβωτίου ταχυτήτων, στο ταξίδι με ταχύτητες πάνω από τα 150 χλμ/ω ο θόρυβος γίνεται ενοχλητικός, ιδιαίτερα στα πίσω καθίσματα. Μια λύση θα ήταν η τοποθέτηση του εξατάχυτου κιβωτίου ταχυτήτων καθώς ο 1,6 δείχνει να έχει τα απαραίτητα αποθέματα ροπής και δύναμης για να αντεπεξέλθει σε μια έκτη ταχύτητα.

Οι Ισπανοί βέβαια βρήκαν ένα πιο φτηνό τρόπο να διασκεδάσουν τα αυτιά μας τοποθετώντας ένα εξαιρετικό ηχοσύστημα επτά ηχείων που διαθέτει μάλιστα και χειριστήρια στο τιμόνι. Το ηχοσύστημα διαθέτει δυνατό και καθαρό ήχο που καταφέρνει με άνεση να καλύψει με άνεση τον ήχο του κινητήρα στο ταξίδι.Η μαμά Φολκςβαγκεν –η οποία από παλιά ήθελε να δει την SEAT ανταγωνίζεται στα ίσα την Μιλανέζικη φίρμα, έδωσε φυσικά στον Ιταλό καλλιτέχνη -μαζί την ευχή της και το πάτωμα του νέου Golf.

Έτσι θα περιμένατε ότι η οδική συμπεριφορά είναι η αναμενόμενη, σωστά? ΛΑΘΟΣ καμία σχέση!!!
Η ανάρτηση με τα γόνατα McPherson εμπρός και τους πολλαπλούς συνδέσμους στον πίσω άξονα είναι ρυθμισμένη με έναν μοναδικό τρόπο. Το αυτοκίνητο μένει ακλόνητο στους πλευρικούς ανέμους, και στις γρήγορες καμπές της ΕΟ είναι σταθερό και ουδέτερο. Παρά τα σκληρά αμορτισέρ που δεν επιτρέπουν στο αυτοκίνητο να γέρνει στις στροφές, η άνεση είναι πολύ καλή και καταφέρνει να περνά πάνω από τις λακκούβες με έναν μαγικό τρόπο- χωρίς κτυπήματα και αναπηδήσεις.
Όπως πάντα, έκλεισα τα ηλεκτρονικά βοηθήματα. Επιτέλους το ηλεκτρονικό σύστημα ευστάθειας απενεργοποιείται πλήρως στέλνοντας τον Big Brother για ύπνο. Έτσι είναι τα πράγματα κ. Όργουελ.. Ευχαριστούμε SEAT! Θυμηθείτε όμως, ότι όταν ο δρόμος γλιστρά το TCS βοηθά ιδιαίτερα καθώς το αυτοκίνητο παρουσιάζει κάποιες υποστροφικές τάσεις που θα μπορούσαν να σας τρομάξουν. Μετά έψαξα να βρω μια διαδρομή που να προσφέρεται για οδήγηση. Και βρήκα τογνωστό κατηφορικό κομμάτι στον Αχλαδόκαμπο πριν τους Μύλους.

Κλειστές στροφές, ανοιχτές στροφές, φουρκέτες, κατηφόρες, από όλα έχει ο μπαξές. ΚΟΛΑΣΗ. Πατάς φρένο πριν την στροφή και το πίσω μέρος φεύγει λίγο για να σε βοηθήσει να τοποθετήσεις το αυτοκίνητο μέσα στην στροφή -και εκεί απλά πατάς όλο το γκάζι. Τα πάντα γίνονται σχεδόν μόνα τους με ένα μαγικό και ταυτόχρονα απόλυτα κατανοητό τρόπο. Αν έχετε μαζί σας «κόσμο» μην προσπαθήσετε να ανακαλύψετε τα όρια του αυτοκινήτου, γιατί τα όρια των επιβατών θα έρθουν πολύ νωρίτερα από αυτά της πρόσφυσης . Η απόκριση του τιμονιού είναι άμεση και οι πληροφορίες που φτάνουν στο δερμάτινο τιμόνι είναι ακριβείς.. Τα φρένα είναι ανθεκτικά και δυνατά, αλλά το ABS μου φάνηκε λίγο ευαίσθητο για τον κατά τα άλλα σπορ χαρακτήρα του αυτοκινήτου.

Φυσικά ,καλούδια όπως το ABS, το TCS και οι 6 αερόσακοι περιλαμβάνονται στον βασικό εξοπλισμό μαζί με τους προβλεπόμενους προβολείς ομίχλης και τις αλουμινένιες ζάντες. Ο οκταβάλβιδος κινητήρας του Leon 1,6 με τα 102 άλογα χάρη στην κοντή κλιμάκωση του κιβωτίου ταχυτήτων δεν απογοητεύει και μόνο αν θυμηθώ τον δίλιτρο ΤFSI με τα 185 άλογα που οδήγησα στην Ισπανία μπορεί να νοιώσω ότι δεν επαρκεί για το αυτοκίνητο. Ο ήχος του είναι σπορτίφ αλλά και κάπως τραχύς τκαθώς μετά τις 5500 στροφές ο ήχος γίνεται έντονος στο εσωτερικό. Εμένα, πάντως, μου προκαλεί εντύπωση ότι παρόλο το γεγονός ότι η VW θεωρεί την SEAT σαν την σπορ εταιρεία του ομίλου, δεν προίκισε το LEON με τον συγχρονο δεκαεξαβάλβιδο FSI. Τελικά η Seat με το νέο Leon έκανε διάνα. Πρόκειται απλά για ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα που έχω οδηγήσει τον τελευταίο καιρό ανεξαρτήτως κατηγορίας και αν είχε λίγο πιο καλή ηχομόνωση θα μπορούσα να πω ότι είναι σίγουρα το καλύτερο αυτοκίνητο της κατηγορίας του.

Ismini Fabiatou

Nissan X-Trail 1,6 Diesel-Test Drive

Αυτό δεν είναι ένα απλό αυτοκίνητο. Το X-trail ήταν το τελευταίο κάστρο των σκληροτράχηλων SUV έναντι μιας νέας γενιάς υπερυψωμένων τετρακίνητων station wagons που σήμερα αποκαλούμε Crossovers. Οι καιροί άλλαξαν και πάλι-καθώς τα SUV (Sport Utility Vehicles) που αντικατέστησαν το σκληροπυρηνικά 4Χ4 (βλέπε Vitara και πρώτη γενιά RAV)Nissan X-Trail 1.6 D autoholix pic 1, αντικαταστάθηκαν τώρα από τα αυτοκίνητα τύπου SAV (Sport Activity Vehicles) τα οποία ενώ δείχνουν off  road (Βλ. BMW X3) ουσιαστικά είναι υπερυψωμένα SW. Η μάχη για τα SUV χάθηκε, αλλά εμείς οι καταναλωτές νομίζω ότι κερδίσαμε!  Άλλωστε όσοι θέλουν Hardcore Off-roading δόξα τον θεό υπάρχουν προτάσεις. Έτσι και οι επιλογές της Nissan σχετικά με το νέο  Xtrail δεν θα πρέπει να εκπλήσσουν κανέναν.

Το Xtrail έκανε ένα βήμα πίσω σε ότι αφορά τις εκτός δρόμου δυνατότητες, αλλά έκανε πολλά βήματα εμπρός σε ότι αφορά την πρακτικότητα και την άνετη και ασφαλή οδική συμπεριφορά. Συμφωνώ με κάποιους που λένε ότι μοιάζει πολύ με το Qashqai… Είναι δύσκολο να τα ξεχωρίσεις εμφανισιακά καθώς από μπροστά μοιάζουν ίδια. Χρειάζεται να ζήσεις μαζί του για να αναγνωρίσεις τον ιδιαίτερο χαρακτήρα του και να καταλάβεις πόσο καλά καλύπτει τις ανάγκες μιας πολυμελούς οικογένειας.  Στο νέο Xtrail έχει δοθεί έμφαση στην πρακτικότητα, την πολυτέλεια και την άνεση στον δρόμο.

Πρακτικότητα/Άνεση

Μπορεί να φαίνεται μικρότερο από το παλιό μοντέλο, αλλά δεν είναι. Είναι σχεδόν ίδιο όσο ο προκάτοχός του, αλλά με περισσότερο χώρο παντού και κυρίως για τα πόδια των πίσω επιβατών. Χάρη στο μεγαλύτερο μεταξόνιο υπάρχει περισσότερος χώρος για ενήλικες στο πίσω κάθισμα ενώ για επιπλέον με 700€  μπορείτε να αγοράσετε την έκδοση με μια τρίτη σειρά καθισμάτων-όπως είχει το αυτοκίνητο της δοκιμής. Η τρίτη σειρά θα βολέψει δύο ακόμη επιβάτες αρκεί η χρήση να είναι περιστασιακή και οι επιβάτες… παιδία. Το πρόβλημα δεν είμαι Nissan X-Trail 1.6 D autoholix pic 2μόνο ο μικρός χώρος για τα γόνατα και η κλειστοφοβική αίσθηση λόγο των μικρών παραθύρων της τρίτης σειράς, αλλά και το ότι για να χωρέσουν οι πίσω επιβάτες επηρεάζεται σημαντικά η άνεση των επιβατών της μεσαίας σειράς.

Προσωπικά (σαν μητέρα τριών παιδιών) πιστεύω πάντως ότι η επταθέσια έκδοση δίνει στο X-Trail πρόσθετη πρακτικότητα που ελάχιστοι αντίπαλοι αυτού του μεγέθους και τιμής μπορούν να προσφέρουν. Με τα καθίσματα της μεσαίας σειράς να ολισθαίνουν και να διπλώνουν 60/40 η  πρόσβαση στα πίσω καθίσματα είναι σχετικά εύκολη, ενώ ο χώρος αποσκευών  500 λίτρων  είναι μεγάλος επίπεδος και πρακτικός.

Το μέγεθός του μπορεί να μεγαλώσει  καθώς η μεσαία σειρά καθισμάτων είναι τοποθετημένη σε δρομείς, ώστε να μπορείτε να επιλέξετε μεταξύ περισσότερων χώρων για τα πόδια ή του χώρου φορτίου. Εναλλακτικά, μπορείτε να διπλώσετε πλήρως τα καθίσματα για να μεγιστοποιήσετε το χώρο μεταφοράς. Όπως καταλαβαίνεται όταν η πίσω σειρά χρησιμοποιείται ο χώρος που αφήνει για τις αποσκευές είναι περιορισμένος. Για να μπορέσετε όμως να χρησιμοποιήσετε με ευκολία  όλους αυτούς τους χώρους χωρίς να στριμωχτείτε και να ιδρώσετε, η Nissan μερίμνησε και σχεδίασε τις πίNissan X-Trail 1.6 D autoholix pic 3σω πλαϊνές  πόρτες να ανοίγουν σε σχεδόν 90 μοίρες – ώστε να επιτρέπεται εύκολη επιβίβαση αλλά και πρόσβαση στα παιδικά καθισματάκια.

Στο εσωτερικό τα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί είναι ποιοτικά , μαλακά και κομψά. Το ταμπλό είναι καλυμμένο από μαλακό πλαστικό, ενώ σκληρότερα πλαστικά χρησιμοποιούνται σε σημαία που δεν φαίνονται όπως πχ  χαμηλά στις πόρτες- αλλά γενικά μοιάζουν ανθεκτικά και σωστά τοποθετημένα. Οι ενδείξεις στον πίνακα οργάνων είναι ξεκάθαρες  και τα χειριστήρια είναι εύκολα στην λειτουργία τους,  ενώ η εργονομία είναι τέτοια που δεν χρειαστεί να συμβουλευτείτε το εγχειρίδιο χρήσης πριν το οδηγήσετε.Πάντως κάποιοι διακόπτες έχουν  φθηνή αίσθηση σε σύγκριση με το υπόλοιπο εσωτερικό, ενώ προβληματικός είναι εκείνος που βρίσκεται αριστερά από το τιμόνι και ελέγχει τα φώτα. Επειδή το ελατήριο που οριοθετεί τις θέσεις λειτουργίας είναι κάπως μαλακό, πολλές φορές καθώς γυρνούσα το τιμόνι το χέρι άναβε και έσβηνε τα φώτα χωρίς να το θέλω. Αυτό στη νυχτερινή οδήγηση μπορεί να αιφνιδιάσει τον οδηγό.

Κινητήρας/Μετάδοση

Η επιλογή της κίνησης δύο ή τεσσάρων τροχών μπορεί να επιλεγεί μέσω ενός περιστροφικού επιλογέα στην κεντρική κονσόλα. Ο υπερτροφοδοτούμενος πετρελαιοκινητήρας των 1.6 λίτρων αποδίδει 130 ίππους στις 3.750 και 320 Nm ροπής στις 1.750 σαλ. Επειδή είναι δεκαεξαβάλβιδος δεν έχει πρόβλημα να γυρνά στις 4.600 σαλ χωρίς να λαχανιάζει- που για πετρελαιοκινητήρα αυτή είναι μια καλή επίδοση. Το τούρμπο ζωντανεύει από τις 1.300 σαλ κάνοντας το αυτοκίνητο ευχάριστο μέσα και έξω από την πόλη.

Η επιτάχυνση 0-100 είναι 11 δευτερόλεπτα όμως το αυτοκίνητο δίνει την εντύπωση ότι είναι πολύ πιο γρήγορο χάρη στην ροπή του κινητήρα.  Το εξατάχυτο κιβώτιο που ακολουθεί έχει μέτρια λειτουργία καθώς οι διαδρομές του ψηλού λεβιέ (σχεδόν φορτηγού!) είναι μεγάλες και σκαλώνει στην απαιτητική οδήγηση. Στην ουσία όμως συνεργάζεται άψογα με τον «μικρό» για το μέγεθος του αυτοκινήτου κινητήρα  έχοντος πυκνή κλιμάκωση, ενώ η 6η  ταχύτητα βοηθά το αυτοκίνητο να ταξιδεύει άνετα και αθόρυβα.

Από εκεί η δύναμη μεταφέρεται στο κατά επιλογή σύστημα τετρακίνησης ενώ η επιλογή της κίνησης δύο ή τεσσάρων τροχών μπορεί να επιλεγεί ηλεκτρονικά μέσω περιστροφικού διακόπτη στην κεντρική κονσόλα . Το σύστημα αυτό-ανάλογα με τις συνθήκες -παρέχει την επιλογή 2WD, που μεταφέρει την κίνηση μόνο στους εμπρός τροχούς για οικονομία, την επιλογή 4WD που μεταφέρει την κίνηση και στους πίσω τροχούς όταν γλιστρήσουν οι εμπρός τροχοί -και τέλος τη θέση Lock που εξασφαλίζει ισόποση κατανομή ανάμεσα στους δύο άξονες (“κλείδωμα”).

Η επιλογή αυτού του συστήματος δείχνει και τον ασφάλτινο χαρακτήρα του X-trail κάτι που κατά την γνώμη μου μπορεί να είναι λογικό, αλλά σε συνδυασμό με την έλλειψη κάποιας μορφής μπλοκέ στον πίσω άξονα αφαιρεί πολλούς πόντους από τις εκτός δρόμου δυνατότητες του αυτοκινήτου-ειδικά σε σύγκριση με το προηγούμενο μοντέλο. Από ότι μπόρεσNissan X-Trail 1.6 D autoholix pic 6α να καταλάβω σε μια λασπωμένη διαδρομή στην θέση 4WD Auto ο ηλεκτρομαγνητικός συμπλέκτης εμπλέκει άμεσα τους πίσω τροχούς και δεν μοιάζει να κουράζεται όταν προσπαθήσεις να παίξεις με το αυτοκίνητο. Στην θέση αυτή το αυτοκίνητο αποκλείεται να υπερστρέψει κάτι που σε συνδυασμό με το ESP το κάνει ιδιαίτερα ασφαλές για μετακινήσεις προς τα χιονοδρομικά κέντρα, όπου θα συναντήσουμε ομαλούς αλλά παγωμένους δρόμους. Στην θέση Lock οι δυνατότητες του αυτοκινήτου εμφανίζονται πιο ικανοποιητικές αλλά και πάλι το αυτοκίνητο δεν «γυρνά» με το γκάζι ότι και να κάνεις ακόμα και σε ολισθηρό οδόστρωμα. Είναι και αυτό το καταραμένο ηλεκτρικό χειρόφρένο που μας σκοτώνει… Το κεντρικό διαφορικό παραμένει μπλοκαρισμένο μέχρι τα 50χλμ/ω και μετά επιστρέφει στην λειτουργία Auto ώστε να μην «κουρδίζεται» η μετάδοση όταν το αυτοκίνητο κινείται με μεγάλες ταχύτητες.

Ανάρτηση

Η ανάρτηση με τους πολλαπλούς συνδέσμους πίσω επιτρέπει σχετικά εύκολα στους τροχούς να «κρεμάσουν» στα εκτός δρόμου εμπόδια- και εάν τύχει να σηκωθεί ένας τροχός στον αέρα και επικρατούν συνθήκες αυξημένης ολισθηρότητας τότε-δυστυχώς-το αυτοκίνητο θα ακινητοποιηθεί εύκολα. Για αυτό σίγουρα ευθύνονται και τα εντελώς ασφάλτινα ελαστικά με τα οποία εφοδιάζεται, καθώς οι σχεδιαστές έχουν κάνει ξεκάθαρες επιλογές και το X-trail εστιάζει στην κίνηση στον δρόμο.

Εκεί πραγματικά εντυπωσιάζει με την ολοκληρωμένη και ασφαλή συμπεριφορά του- αλλά κυρίως με την ποιότητα κύλισης του σε όλες τις συνθήκες. Η ανάρτηση για την άσφαλτο είναι σοφά ρυθμισμένη με γνώμονα την άνεση και μπορεί να αφήνει το αυτοκίνητο να παίρνει σχετικά μεγάλες κλίσεις, αλλά προσωπικά αυτό δεν με ενοχλεί γιατί ούτε η πορεία του επηρεάζεται, αλλά και ταιριάζει με τον SUV χαρακτήρα του αυτοκινήτου.

Οδική Συμπεριφορά

Μέσα στην πόλη το κοφτερό τιμόνι και οι άνετες αναρτήσεις που πραγματικά καταπίνουν τις κακοτεχνίες καταφέρνουν να κρύψουν το γεγονός ότι το αυτοκίνητο είναι μεγάλο και δυσανασχετεί μέσα στους στενούς δρόμους. Η  ορατότητα είναι καλή μπροστά ενώ προς τα πίσω δεν με ευχαρίστησε τόσο πολύ. Nissan X-Trail 1.6 D autoholix pic 7Φυσικά, χάρη στην κάμερα οπισθοπορείας αυτό δεν έχει και μεγάλη σημασία. Το X-trail παρκάρει άνετα, αφού το τιμόνι κόβει πολύ και είναι μαλακό, αλλά η θέση που θα βρείτε θα πρέπει να προορίζεται… για δύο αυτοκίνητα προκειμένου να χωρέσει τα 4,7 μέτρα του μήκους του! Το X-trail είναι φτιαγμένο για μεγάλη ζωή και του αρέσουν τα ταξίδια.

Στον αυτοκινητόδρομο ταξιδεύει ήσυχα και οικονομικά(6,5-7 λίτρα/100χλμ) καταπίνοντας τις αποστάσεις με χαρακτηριστική ευκολία. Στο εσωτερικό οι επιβάτες θα εκτιμήσουν σίγουρα την ησυχία τόσο από αεροδυναμικούς όσο και από μηχανικούς θορύβους- την ώρα που το αυτοκίνητο ταξιδεύει με άνεση με 160 χλμ/ω. Στον αυτοκινητόδρομο θα δείτε εύκολα 170χλμ/ω και με αρκετή υπομονή θα φτάσετε και τα 190χλμ/ω. Στις στροφές του αυτοκινητοδρόμου και όσο κινείται σε λογικές ταχύτητες είναι ασφαλές και σταθερό, ενώ παρά την μεγάλη επιφάνεια του μένει ανεπηρέαστο από τους πλευρικούς ανέμους.

Σε επαρχιακούς δρόμους με την μαλακά ρυθμισμένη του ανάρτηση το αυτοκίνητο απορροφά όλες τις ανωμαλίες του οδοστρώματος και σε παρασύρει σε ήρεμους ρυθμούNissan X-Trail 1.6 D autoholix pic 8ς που σου επιτρέπουν να απολαύσεις την διαδρομή και να φτάσεις ξεκούραστή στον προορισμό. Το X-Trail δεν είναι ένα αυτοκίνητο που απολαμβάνει να οδηγείται γρήγορα σε σφικτές στροφές. Εάν ζοριστεί μέσα στην στροφή γίνεται υποστροφικό, αλλά σε κάθε περίπτωση μπορεί να κρατήσει γοργούς ρυθμούς καθώς και τα φρένα αποδεικνύονται δυνατά και ανθεκτικά στην χρήση. Είναι γεγονός ότι τα περισσότερα χιλιόμετρα που διανύουν τα σημερινά SUV γίνονται σε ασφαλτοστρωμένους δρόμους την ώρα που τα οχήματα αυτά μετακινούν μια οικογένεια προς κάποιο προορισμό μεγάλων ή μικρών διακοπών.

Τα SUV στις περισσότερες περιπτώσεις ζούνε μια ζωή στην οποία θα μπορούσε με άνεση να ανταπεξέλθει και ένα πολύ πιο φτηνό MPV με την διαφορά ότι διαθέτουν πολύ περισσότερο στυλ, ενώ επιπλέον προσφέρουν και έναν περιπετειώδη προσδιορισμό στον ιδιοκτήτη τους. Το αυτοκίνητο της δοκιμής ήταν η πιο πλούσια επταθέσια έκδοση του X-Trail και διέθετε ότι μπορείτε να φανταστείτε εκτός από δερμάτινα καθίσματα- τα οποία έτσι και αλλιώς δεν είναι καλοδεχούμενα στις μεγάλες οικογένειες στις οποίες απευθύνεται. Με τιμή που δεν ξεπερνά τα €28,500, τετρακίνηση, άνεση «κούρσας», χώρους πολυμορφικού και οικονομία σε καύσιμα  που πριν από μερικά χρόνια δεν την φαντάζονταν ούτε αυτοκίνητα πόλης το X-Trail είναι αυτή την στιγμή ότι καλύτερο μπορεί να επιλέξει μια πολυμελής οικογένεια.

Δεν με ευχαρίστησαν

  • Τις περιορισμένες εκτός δρόμου δυνατότητες( σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο).
  • Η οδήγηση σε γρήγορους ρυθμούς δεν συνίσταται .

Θα θυμάμαι

  • Τους άπλετους χώρους και την ποιότητα κύλισης.
  • Την οικονομία και την απίστευτα συμφέρουσα τιμή κτήσης.

Ισμήνη Φαμπιάτου

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

HONDA CR-V 2.0 iVTEC MY 07 (Video)-Test Drive

Το Honda CRV ήταν πάντα ο «σιωπηλός» συνοδοιπόρος του RAV στην πορεία μορφοποίησης των σύγχρονων SUVs. Με μια πρώτη ματιά η εμπορική επιτυχία του RAV σκιάσε την προσωπικότητα του CRV, όμως η ιστορία έδειξε ότι τελικά οι αρχικές επιλογές της Honda ήταν σωστές- και ότι απλά το κοινό δεν ήταν τότε έτοιμο να τις αγκαλιάσει.

Όπως αποδείχθηκε αργότερα λύσεις όπως ήταν η light τετρακίνηση, ο πιο «εντός δρόμου» προσανατολισμός και πολυχρηστικός χαρακτήρας του αμαξώματος του πρώτου CRV, σήμερα όχι μόνο αποτελούν τον κανόνα στην κατηγορία, αλλά έπεισαν ακόμα και την Toyota να τις υιοθετήσει στον πατριάρχη των SUV-το γνωστό μας RAV. Το νέο CRV παραμένει πιστό στις αρχές του προγόνου του έχοντας όμως εξαλείψει -με μια εξελικτική διαδικασία που η Honda γνωρίζει καλά από τις μοτοσικλέτες – σχεδόν όλα τα μειονεκτήματα που χαρακτήριζαν την αρχική έκδοση, τονίζοντας ταυτόχρονα τα πλεονεκτήματα του. Το νέο CR-V είναι κατά 10,5 εκατοστά κοντύτερο και κατά 3,5 εκατοστά χαμηλότερο από το παλιό και όμως παρά την στιλάτη στρογγυλεμένη οροφή πίσω, οι χώροι για επιβάτες και αποσκευές παραμένουν τεράστιοι.

Η εμφάνιση με το πέρασμα του χρόνου δεν έχει αλλάξει δραματικά και παραμένει εξαρτημένη από την ανάγκη της κατηγορίας για μεγάλους χώρους. Η ρεζέρβα έχει μεταφερθεί τώρα πια κάτω από το πάτωμα του χώρου αποσκευών, επιτρέποντας έτσι την τοποθέτηση μιας πρακτικής πόρτας που ανοίγει προς τα επάνω. Το πίσω πλαινό παράθυρο μίκρυνε σε μέγεθος κάτι που έκανε το αμάξωμα να δείχνει πιο όμορφο αλλά ταυτόχρονα βοήθησε στην αύξηση του ύψους του χώρου των αποσκευών. Μπροστά η μάσκα ενώνεται με τους προφυλακτήρες τονίζοντας τους μεγάλους προβόλους του αυτοκίνητου- που μπορεί να μην είναι ότι καλύτερο για τις εκτός δρόμου στιγμές του αυτοκινήτου, αλλά δημιουργούν ένα εντυπωσιακό σύνολο. Το φουσκωμένο καπό ενώνεται αρμονικά με το αεροδυναμικό παρμπρίζ καθιστώντας ξεκάθαρες τις πιο «στριτάδηκες» προδιαγραφές του αυτοκίνητου.

Πριν προχωρήσουμε στο εσωτερικό θα ήθελα να κάνω δυο παρατηρήσεις που με ενόχλησαν στο μπροστινό μέρος του αυτοκίνητου. Πρώτα είναι το ότι στον χώρο του κινητήρα υπάρχει σπατάλη χώρου -καθώς μοιάζει να χωράει άλλος ένας κινητήρας πίσω από αυτόν που ήδη υπάρχει. Από ότι γνωρίζω το CRV εξοπλίζεται μόνο με τετρακύλινδρους κινητήρες οπότε κάπου πιστεύω ότι η εκμετάλλευση των χώρων δεν είναι η καλύτερη δυνατή. Συνεχίζοντας στο δεύτερο σημείο που με ενόχλησε, θα σταθώ στους καθαριστήρες που αδυνατούν να λειτουργήσουν αποτελεσματικά σε συνθήκες έντονης χιονόπτωσης. Τις ημέρες που δοκίμαζα το CRV χρειάστηκε πολλές φορές να σταματήσω και να καθαρίσω τον χώρο κάτω από τους καθαριστήρες ο οποίος σταδιακά συσσώρευε χιόνι με αποτέλεσμα μετά από λίγο οι καθαριστήρες να ακινητοποιούνται-κάτι που εκτός από εκνευριστικό είναι και επικίνδυνο. Το «γκρίνια mode» όμως έσβησε με το που μπήκα στο άνετο και φιλόξενο εσωτερικό. Μπορεί τα πλαστικά στο ταμπλό να είναι σκληρά και το design κάπως συντηρητικό, όμως η διαρρύθμιση και οι πρακτικές λύσεις με κέρδισαν από την πρώτη στιγμή.

Καταρχήν ο λιτός και εργονομικός πίνακας οργάνων παρέχει χωρίς φλυαρίες όλες τις απαραίτητες πληροφορίες, ενώ το βράδυ ο μπλε φωτισμός τον κάνει ξεκούραστο και όμορφο. Η τοποθέτηση του λεβιέ του κιβωτίου ταχυτήτων πάνω στην κονσόλα απελευθερώνει τον χώρο μεταξύ των καθισμάτων κάτι που μπορεί να αποδειχθεί πολύ χρήσιμο για τους επιβάτες. Τα καθίσματα είναι κάπως σκληρά και κουράζουν στις μεγάλες διαδρομές, ενώ και η πλευρική στήριξη των καθισμάτων βρίσκεται στον μέσο όρο. Πάντως το γεγονός ότι τα πίσω καθίσματα κινούνται εμπρός- πίσω και ότι ρυθμίζεται η κλίση της πλάτης τους αντισταθμίζει κατά κάποιο τρόπο το μειονέκτημα της σκληρότητας τους.

Από την άλλη πλευρά οι χώροι για τα γόνατα και τα κεφάλια είναι επαρκέστατοι και το αυτοκίνητο χάρη στον μεγάλο χώρο αποσκευών(524 λίτρα) θα ταξιδέψει άνετα πέντε επιβάτες. Αν προσέξετε λίγο θα δείτε και αλλές σημαντικές λεπτομέρειες όπως είναι οι πίσω πόρτες ανοίγουν διάπλατα στις 85ο -κάτι που σίγουρα θα εκτιμήσουν όσοι ζούνε με παιδικά καθίσματα στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου τους. Η ανάρτηση αποτελείται από γόνατα Mc Pherson εμπρός και μια διάταξη πολλαπλών συνδέσμων πίσω που στηρίζονται πάνω στο αμάξωμα μέσω ενός υποπλαισίου που φροντίζει για την στιβαρότητα και για το φιλτράρισμα των ανωμαλιών του δρόμου.

Στην πράξη η ανάρτηση έχει πολύ γρήγορη επαναφορά και αρκετά σκληρά ελατήρια με αποτέλεσμα να κουράζει ειδικά τους πίσω επιβάτες σε μεγάλες διαδρομές. Τα φρένα αποτελούνται από δίσκους γύρω γύρω και έχουν καλή αίσθηση και δύναμη. Στο αυτοκίνητο της δοκιμής που είχε πάνω από 28,000 χλμ, κάποιοι καλοί συνάδελφοι είχανε φροντίσει να πιούνε το αίμα των δίσκων, οι οποίοι είχανε λεπτύνει τόσο πού έμοιαζαν με CD- οπότε δεν μπορώ να σας πω εάν τα φρένα είναι ανθεκτικά ή όχι. Το τιμόνι έχει πολύ καλή αίσθηση και παρόλο που έχει κάπως μακριά κλιμάκωση μου άρεσε ιδιαίτερα γιατί συνεργάζεται απόλυτα με την ανάρτηση. Στο CRV γενικά η ρύθμιση της μπροστινής ανάρτησης με εντυπωσίασε με την ασφάλεια που παρέχει στον μέσο οδηγό.

Η μαγική συνταγή των μηχανικών της Honda πρέπει να οφείλεται στην ρύθμιση της εμπρός ανάρτησης-που κάνει το εμπρός μέρος να είναι ακλόνητο- σε συνδυασμό με το σύστημα της τετρακίνησης με τις δύο αντλίες. Συνήθως οι κατασκευαστές κάνουν τα αυτοκίνητα ελαφρά υποστροφικά προκειμένου να προστατεύσουν τους άσχετους οδηγούς από την ¨δύσκολια” της υπερστροφής, όμως η λειτουργία της τετρακίνησης της Honda επέτρεψε στους σχεδιαστές να παρουσιάσουν ένα αυτοκίνητο με πολύ θετικό τιμόνι.

Το αυτοκίνητο συνήθως είναι εμπροσθοκίνητο όσο οι δύο αντλίες που κινούνται από το εμπρός και το πίσω τμήμα του κεντρικού άξονα παράγουν την ίδια πίεση. Εάν παρουσιαστεί διαφορά περιστροφής μεταξύ των δύο αξόνων, τότε αμέσως παρουσιάζεται διάφορα και στην περιστροφή των αντλιών, οπότε αλλάζει η πίεση σε ένα συμπλέκτη και έχουμε μεταφορά της κίνησης πίσω. Μέχρι εδώ όλα είναι όμορφα, όμως όπως βρήκα τις μέρες που οδηγούσα το CRV στην παγωμένη Αττική το σύστημα λόγο των δύο αντλιών- σε αντίθεση με το Hadlex που έχει μια αντλία- δουλεύει και ανάποδα! Και εξηγούμαι: με κλειστά τα ηλεκτρονικά βοηθήματα στον πάγο εύκολα βρήκα ότι η ανάρτηση είναι ρυθμισμένη υπερστροφικά -έχοντας το μπροστινό μέρος καρφωμένο στον δρόμο και το πίσω να έχει μια τάση να χάνει πιο εύκολα την πρόσφυση του. Όταν λοιπόν γλιστρήσει πρώτο το πίσω μέρος -επειδή οι πίσω τροχοί γυρνούν στιγμιαία πιο γρήγορα προκαλώντας την υπερστορφή, οι δύο αντλίες λειτουργούν και ανάποδα και εξισορροπούν τους ρυθμούς περιστροφής τους- περνώντας την ροπή από τους πίσω τροχούς- που περιστρέφονται γρηγορότερα- στους εμπρός!

‘Έτσι ενώ το αυτοκίνητο είναι στιγμιαία υπερστροφικό, πριν το καταλάβεις ανοίγει την πορεία του και γίνεται ουδέτερο μέχρι να επανέλθει σε ισορροπία. Η διαφορά με ότι άλλο υπάρχει είναι ότι οι περισσότερες αναρτήσεις για να πετύχουν την ουδέτερη συμπεριφορά είναι ρυθμισμένες με τέτοιο τρόπο ώστε να «πουλάνε» λίγη πρόσφυση από τον εμπρός άξονα προκαλώντας την υποστροφή που δεν τρομάζει τον μέσο οδηγό.

Στους παγωμένους δρόμους το σύστημα της Honda στην πιο εξελιγμένη του μορφή δουλεύει μαγικά –και επειδή… δεν υπάρχει μαγεία, νομίζω ότι αξίζουν συγχαρητήρια σε αυτούς που το σχεδιάσανε. Το αυτοκίνητο βοηθούμενο και από το σχετικά μικρό βάρος των 1320 κιλών, ξεκινούσε σε δύσκολα παγωμένα σημεία και με τους τέσσερις τροχούς να σπινάρουν ταυτόχρονα- κάτι που δείχνει ότι το πράγμα λειτουργεί!( για του λόγου το αληθές δείτε και το video που ακλουθεί). Δεν σας κρύβω ότι έπαιξα και λίγο realtimeCollin McRae”, όπου δεν με χάλασε τόσο το ανεκδιήγητης αισθητικής χειρόφρενο , όσο το γεγονός ότι λόγω της υδραυλικής λειτουργίας- και της φιλοσοφίας του συστήματος τετρακίνησης, το αυτοκίνητο αδυνατεί να κάνει «χειρόφρενα» .

Φτάνεις στην παγωμένη φουρκέτα, τραβάς το χειρόφρενο και -αντί να γυρίσει το πίσω μέρος, μετά από λίγο φρενάρουν και οι εμπρός τροχοί χαλώντας την διασκέδαση σου! Δεν οδήγησα το αυτοκίνητο σε δύσκολες εκτός δρόμου διαδρομές (λάσπη, πέτρες), όμως το οδήγησα σε κάθε είδους παγωμένη επιφάνεια και το CRV παρά τα ταλαιπωρημένα του λάστιχα με πήγε παντού «παλικάρι» σε αντίθεση με το Mitsubishi Outlander– που είχα δοκιμάσει την προηγούμενη εβδομάδα και το οποίο με εξέθεσε ανεπανόρθωτα όταν κόλλησα σε μια μέτριας δυσκολίας παγωμένη διαδρομή στον Διόνυσο. Η φήμη ότι το CRV έχει αργή απόκριση στην εμπλοκή του πίσω άξονα είχε φτάσει και στα δικά μου αυτιά, αλλά κατέρρευσε όταν είδα την λειτουργία της τετρακίνησης στον πάγο.

Πίστεψα λοιπόν ότι πρόκειται για μια ακόμη ανυπόστατη φήμη μέχρι που οδήγησα το αυτοκίνητο σε πιο εύκολες συνθήκες! Στους βρεγμένους-αλλά και στους στεγνούς-δρόμους φάνηκε τελικά ότι ο απαιτούμενος χρόνος εμπλοκής του συστήματος τετρακίνησης είναι αισθητά πιο μεγάλος, αφού χρειάζεται πρώτα να σπινάρουν λίγο οι εμπρός τροχοί και μετά από μισό περίπου δευτερόλεπτο νοιώθεις το σύστημα να μεταφέρει την επιπλέον ροπή στους πίσω τροχούς. Αυτό σίγουρα αποθαρρύνει την επιθετική οδήγηση, αλλά μην ξεχνάτε ότι σε καμία περίπτωση το CRV δεν έχει φτιαχτεί για να κάνει χρόνους σε ειδικές διαδρομές. Παρόλα αυτά στους επαρχιακούς δρόμους- όπου οι κλειστές στροφές έχουν τον πρώτο λόγο-η γεωμετρία της ανάρτησης εξακολουθεί να συνεργάζεται με τις δύο αντλίες της τετρακίνησης προσφέροντας στον μέσο οδηγό μια ασφαλέστατη συμπεριφορά.

Η τετρακίνηση αποτρέπει την τοποθέτηση υπερστροφής πριν από μια στροφή-όσο φρένο και να πατήσεις πριν ή μέσα στην στροφή – παρόλο που η ρύθμιση της ανάρτησης είναι τέτοια που θα επέτρεπε αρκετό παιχνίδι. Το σύστημα μπορεί να μην ικανοποιεί τις πιο extreme off road φαντασιώσεις των ειδικών, ή να αδυνατεί να λειτουργήσει με τον ιδανικό τρόπο ώστε να κερδίσεις δευτερόλεπτα στην γρήγορη οδήγηση σε στροφές, όμως είναι ο καλύτερος σύμμαχος του μέσου οδηγού στην ασφαλή και προβλέψιμη οδήγηση σε ολισθηρές συνθήκες.

Συγκρίνοντας το σύστημα 4Χ4 του CRV με τον ανταγωνισμό μπορεί να είναι αρκετά πίσω από εκείνα ενός Forester ή ενός X3, όμως στέκεται άνετα διπλά στα Outlander/Patriot/ 4007 και RaV με αξιώσεις. Οι περιορισμοί στις εκτός δρόμου δυνατότητες του αυτοκίνητου δεν θα έρθουν άλλωστε από την τετρακίνηση, αλλά από τα μόλις 18 εκατοστά του ύψους του αμαξώματος από το έδαφος και κυρίως από τις πολύ μικρές διαδρομές των αναρτήσεων που στις ανωμαλίες «κρεμάνε» τους τροχούς πολύ εύκολα.

Το Honda CRV– είναι ένα οικογενειακό αυτοκίνητο που προφέρεται για χαλαρά και ασφαλή οικογενειακά ταξίδια-και πράγματι στον αυτοκινητόδρομο χάρη στον δίλιτρο ροπάτο iVtec των 150 ίππων και το «σφικτό» εξάρι κιβώτιο το SUV της Honda ξεδιπλώνει όλα του τα χαρίσματα και εντυπωσιάζει. Το κιβώτιο αναδεικνύει τις δυνατότητες του κινητήρα, έχει καλή αίσθηση, όμως μερικές φορές «σκαλώνει» στις πολύ γρήγορες αλλαγές 2ης -3ης. Ο κινητήρας τραβά θετικά από τις 1,200 σαλ φτάνοντας γρήγορα και χωρίς ξεσπάσματα τον κόφτη στις 7,100σαλ. Όλο αυτό το φάσμα στροφών είναι εκμεταλλεύσιμο χαρίζοντας απολαυστικές δυνατότητες τόσο στην πόλη όσο και στον αυτοκινητόδρομο. Χάρη στο αεροδυναμικό αμάξωμα, τον ροπάτο κινητήρα και την 6η ταχύτητα το CRV ταξιδεύει με 150χλμ/ω στον αυτοκινητόδρομο ήσυχα και οικονομικά.

Η κατανάλωση των 11,2 λίτρων στο ταξίδι (12,5 στην πόλη) είναι απόλυτα λογική εάν σκεφτούμε το μέγεθος και τις επιδόσεις του αυτοκίνητου. Η τελική των 190 χιλιομέτρων και η επιτάχυνση των 10,2 στα 100χλμ/ω είναι αξιοπρεπή νούμερα για την κατηγορία, όμως ο άχαρος ηλεκτρονικός κόφτης που σταματά με τ ” έτσι θέλω” το γλέντι στα 195 χλμ/ω με ενόχλησε… Ακόμα και σε αυτές τις ταχύτητες το αυτοκίνητο παραμένει ήσυχο και σταθερό διατηρώντας την πορεία που χαράζει το ακριβές τιμόνι αδιαφορώντας για τους πλευρικούς ανέμους. Δεν καταλαβαίνω λοιπόν γιατί δεν μας εμπιστεύονται και μας βάζουν εκεί τον ηλεκτρονικό αστυφύλακα να μας την σπάει! Προφανώς, δεν είχαν εμένα στο μυαλό τους όταν έφτιαχναν το CRV!

Συνοψίζοντας πιστεύω ότι το CRV είναι σήμερα ένα από τα καλύτερα SUV της κατηγορίας, όμως έχει πρόβλημα.. τιμής! Βλέπετε η τιμή του βρίσκεται κοντά στην X3 που γενικά είναι παντου καλύτερη, ενώ είναι μακριά από RAV και Outlander που προσφέρουν τις ίδιες –αν όχι καλύτερες λύσεις- σε πολύ πιο προσιτές τιμές. Τα Honda ήταν πάντα ακριβά αυτοκίνητα με ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Όμως ο ανταγωνισμός είναι πολύ σκληρός και δεν χαρίζει τίποτα σε κανέναν. Είναι γεγονός ότι τελικά με τα ορθολογικά κριτήρια ενός οικογενειάρχη ένα Outlander– για παράδειγμα- προσφέρει περισσότερα σε αρκετά χαμηλότερη τιμή, όμως ευτυχώς για την Honda τα κριτήρια δεν είναι πάντα αντικειμενικά. Όσο εμείς οι άνθρωποι θα λέμε: «ξέρω ότι ακούγεται παράλογο αλλά το βρίσκω όμορφο» θα υπάρχουν λύσεις για να καλύπτουν τα γούστα μας- που θα είναι διαφορετικά- όσο όλοι εμείς θα είμαστε διαφορετικοί μεταξύ μας! Για αυτό σας λέω- χωρίς να μπορώ ακριβώς να δικαιολογήσω το γιατί, ότι το CRV μου άρεσε πάρα πολύ- και ότι εάν ήθελα να αγοράσω ένα αυτοκίνητο σε αυτή την κατηγορία θα το σκεφτόμουν πολύ σοβαρά!

Δεν με ευχαρίστησε

  • Οι μικρές διαδρομές των αναρτήσεων και το μικρό ύψος από το έδαφος.
  • Η υψηλή τιμή.

Θα θυμάμαι

  • Το όμορφο design που προσφέρει χώρους και λύσεις στην σύγχρονη οικογένεια.
  • Την ασφαλή συμπεριφορά ιδιαίτερα σε ολισθηρούς δρόμους.

Ισμήνη Φαμπιάτου

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Serres με SUBARU IMPREZA WRX STI-Test Drive

Στην καλύτερη πίστα στην Ελλάδα, με ένα SUBARU IMPREZA WRX STI, ένα από τα καλύτερα αυτοκίνητα που έχουν κατασκευαστεί, με μια φίλη-για διασκέδαση..

 

Αν θέλετε να διαβάσετε το  Τέστ του WRX STI ΕΔΩ!

Mitsubishi Space Star με νέο κινητήρα 1.0lt.

0

H οικογένεια του Mitsubishi Space Star συμπληρώνεται με τη χρήση ενός 3κύλινρου κινητήρα 1.0lt. με σύστημα Auto Stop & Go (AS&G) . To Space Star είναι ένα από τα μοντέλα που ανήκουν στο φιλόδοξο πρόγραμμα “Global Small” που ξεκίνησε από την MMC το 2009.

Tο τρικύλινδρο σύνολο του Space Star προσφέρει οικονομία καυσίμου (4,0λίτρα/100χλμ.) χάρη στον μικρών διαστάσεων αποδοτικό κινητήρα, το πλέον αεροδυναμικό αμάξωμα στην κατηγορία του με συντελεστή αεροδυναμικής Cd 0,27, την τέλεια ισορροπία βάρους κινητήρα και αμαξώματος καθώς και την υψηλή ποιότητα και αξιοπιστία που χαρακτηρίζει όλα τα  μοντέλα της Mitsubishi Motors.

Tο Space Star είναι ένα μοναδικό προϊόν με την έννοια ότι εξελίχθηκε για να πληροί τις απαιτήσεις ενός συγκεκριμένου γκρουπ παγκόσμιων πελατών οι οποίοι όπου κι αν βρίσκονται, σε ώριμες ή αναδυόμενες αγορές, αναζητούν τον ίδιο συνδυασμό ευρυχωρίας, απόδοσης καυσίμου/εκπομπών ρύπων και λειτουργικού κόστους, ενώ παράλληλα απορρίπτουν τους μηχανολογικούς περιορισμούς των λεγόμενων προϊόντων ‘χαμηλού κόστους’.

Το Mitsubishi Space Star έχει συμπαγείς εξωτερικές διαστάσεις με μήκος 3,795mm η οποία συνδυάζεται με την ευρυχωρία του εσωτερικού και χαμηλή κατανάλωση καυσίμου και εκπομπών CO2. Εντυπωσιακό είναι το εμπρός μέρος του αυτοκινήτου συμπεριλαμβανομένου του καπό (με εντυπωσιακή ανάγλυφη σχεδίαση), της μάσκας (εφοδιασμένη με πλέγμα και αναβαθμισμένο χρωμιωμένο πλαίσιο), των προβολέων (μονάδες Bi-Xenon HiD με φώτα στάθμευσης με LED) και προφυλακτήρες (με ένα φαρδύ κάτω αεραγωγό, διακοσμημένο με ένα χρωμιωμένο ένθετο πλήρους πλάτους με ‘δίκρανα’ στα άκρα του).  Αυτή η εντύπωση επιτείνεται και με μία μακρύτερη αεροτομή οροφής με ενσωματωμένο φως στοπ (ψηλά τοποθετημένο), που επίσης συμβάλλει στην άριστη αεροδυναμική (Cd: 0.27). Το Space Star είναι εφοδιασμένο από μία σειρά χαρακτηριστικών που προσφέρουν υψηλά επίπεδα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας στον οδηγό αλλά και στους επιβάτες του, όπως:Active Stability Control (ASC) + TCL (Traction Control), 4ABS + EBD, Hill Start Assist (HSA) και Σύστημα ελέγχου πίεσης ελαστικών Tyre Pressure Monitoring System (TPMS). To Space Star είναι διαθέσιμο στις παρακάτω εκδόσεις:Space Star 1.0 Inform με 9.990€, Space Star 1.2 Intense MT 12,740 € και Space Star Intense CVT  με  12.740 €.

 

Πηγή: Mitsubishi Hellas

 

BMW i3 94Ah (Τέστ και Video)-Test Drive

BMW i3 94Ah

Μέχρι πριν μερικά εικοσιτετράωρα πίστευα ότι τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα  είναι τηλεκατευθυνόμενα παιχνίδια. Άλλωστε πριν από μερικούς μήνες ο μικρός μου γιος είχε διαλέξει για δώρο ένα τηλεκατευθυνόμενο i8 (το οποίο περιέργως λειτουργεί ακόμη) οπότε ένοιωθα ότι είχα μια εξοικείωση με την σειρά “i” της BMW.

Με αυτή την σκέψη/προκατάληψη στο μυαλό άκουγα τον ευγενικότατο συνεργάτη της BMW να μου εξηγεί το πως λειτουργούν τα συστήματα του i3 94Ah στην αντιπροσωπεία της Ν. Κηφισίας.  Με διαβεβαίωσε ότι  η αυτονομία του i3 94Ah ξεπερνά τα 200 χλμ, με μια φόρτιση-οπότε ήταν προφανές ότι αυτό το BMW με την αμφιλεγόμενη εμφάνιση θα είχε πολύ ενδιαφέρον. Βέβαια όπως κατάλαβα αργότερα σημαντικό ρόλο στην επίτευξη υψηλής αυτονομίας παίζει ο τρόπος οδήγησης και η κατανόηση της λειτουργίας το συστήματος ανάκτησης ενέργειας.

Έτσι η μέση κατανάλωση του i3 94Ah κυμαίνεται στα 13,5 kWh/100 km, ενώ με προσεκτική οδήγηση μπορεί να πέσει στα 12,3 kWh/100 km και η αυτονομία να φτάσει τα 250 km. Στον αντίποδά αν θέλετε να ταξιδέψετε στον αυτοκινητόδρομο γυρίζοντας τον ηλεκτροκινητήρα στον κόφτη των 4,800 σ.α.λ.- που αντιστοιχούν στα 152 χλμ/ω της τελικής-τότε θα δείτε την κατανάλωση να εκτοξεύεται στα 18,5 kWh/100 km και η αυτονομία θα επαρκεί για μόλις 150χλμ. Όμως όπως ξεκάθαρα δηλώνει το design του i3, το αυτοκίνητο έχει φτιαχτεί  κυρίως για χρήση μέσα στην πόλη και όχι για ταξίδια στον αυτοκινητόδρομο.

Αμάξωμα

Η αλήθεια είναι ότι η εξωτερική εμφάνιση του i3 δεν κατάφερε να με κερδίσει αμέσως καθώς το ψιλόλιγνο σουλούπι με τους σχεδόν ανύπαρκτους προβόλους ,στους εμπρός και πίσω τροχούς, μου θύμιζαν ένα επιμηκυμένο Smart-φτιαγμένο όμως με πολύ περισσότερο γούστο. Το αμάξωμα του i3 94Ah δεν θυμίζει κανένα άλλο μοντέλο της BMW καθώς έχει φτιαχτεί από την αρχή- και μόνο για το i3.Είναι διαφορετικό, μοντέρνο και μινιμαλιστικό, αλλά όμορφο δεν το λες-τουλάχιστον πριν το οδηγήσεις…

Μέσα στο διπλό αλουμινένιο πάτωμα- διασφαλίζοντας ταυτόχρονα χαμηλό κέντρο βάρους και σωστή κατανομή του βάρους μεταξύ των δύο αξόνων- βρίσκονται οι μπαταριές που ούτε λίγο ούτε πολύ ζυγίζουν 400 κιλά!

Ξεκινώντας με αυτό το βάρος οι σχεδιαστές θα ήταν αδύνατον να τοποθετήσουν τις μπαταρίες σε ένα υπάρχον αμάξωμα της εταιρείας χωρίς να επιδεινωθεί η ομοιογένεια και οδηγική ισορροπία του αυτοκινήτου. Και αυτό δεν θα το συγχωρούσε κανείς σε μια BMW- σίγουρα όχι εγώ.

Κινητήρας

Πάνω στο αλουμινένιο πάτωμα κάθεται ένα πλαίσιο φτιαγμένο από ανθρακονήματα, ενώ πίσω και χαμηλά βιδώνεται ο ηλεκτροκινητήρας που αποδίδει 170  ίππους  και 250 Νm ροπής διαθέσιμα από τις ..1 έως τις 4.800σ.α.λ! Η συγκεκριμένη αρχιτεκτονική –κινητήρας και κίνηση  πίσω-εξασφαλίζει χαμηλό κέντρο βάρους, καλύτερη πρόσφυση στους κινητήριους τροχούς και φυσικά περισσότερα αστέρια στα crash tests.

Παράλληλα η αρχιτεκτονική αυτή εξασφαλίζει και ακόμη περισσότερη ησυχία στο εσωτερικό, αφού ο όποιος θόρυβος παράγεται μένει πίσω και μακριά από την καμπίνα. Πάνω στο αλουμινένιο πάτωμα τοποθετείται και το σύστημα με τις αναρτήσεις και τους τροχούς. Το τελικό αποτέλεσμα στην ζυγαριά είναι 1250 κιλά και αυτό είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακό αν αναλογιστείτε ότι το i3 καταφέρνει να ζυγίζει όσο ένα Seat Ibiza.

Όταν χρησιμοποιείς τεχνολογίες αιχμής είναι φυσικό η τιμή να γίνεται αλμυρή-και έτσι τα περισσότερα από € 38,000 που κοστίζει το μικρό διαμάντι της BMW είναι ταυτόχρονα πολλά αλλά και απόλυτα δικαιολογημένα.

Η χρήση ανθρακονημάτων για το αμάξωμα αλλά και η μάλλον επιτηδευμένη προσπάθεια να διαφοροποιηθεί το i3 94Ah από οτιδήποτε άλλο κυκλοφορεί στον πλανήτη, οδήγησε τους σχεδιαστές από το Μονάχο στο πρώτο σοβαρό φάουλ: τις πόρτες!

Ανέση-Πρακτικότητα

Ποιος σκέφτηκε ότι όταν μια μητέρα πηγαίνει τα παιδία στο σχολείο πρέπει να βγει από το αυτοκίνητο, να ανοίξει πλήρως την εμπρός δεξιά πόρτα, στην συνέχεια να ανοίξει την πίσω δεξιά πόρτα που ανοίγει ανάποδα και μόνον όταν έχει ανοίξει η μπροστινή? Αν σας ακούγεται πολύπλοκό, στην πραγματικότητα τα πράγματα είναι ακόμη πιο δύσκολα!

Καθώς ανοίγουν ταυτόχρονα η εμπρός και η πίσω πόρτα για να βγουν τα παιδιά, όλοι- μάνα και παιδία- βρίσκονται εγκλωβισμένοι μέσα στον χώρο που δημιουργείται από τις πόρτες, το αμάξωμα και το στενό ελληνικό πεζοδρόμιο!

Και ενώ αρχικά αυτό φέρνει την οικογένεια πιο κοντά, μετά από λίγο όλοι ψάχνουν να βρουν ποιά πόρτα πρέπει να κλείσουν πρώτα για να διαφύγουν! Παράλληλα, οι πίσω επιβάτες είναι αδύνατον να ανοίξουν μόνοι τους τις πόρτες οπότε σκεφτείτε το σενάριο στο πίσω κάθισμα να έχετε εφήβους που θα πρέπει στο σχολείο να περιμένουν την μαμά να τους ανοίξει τις πόρτες και να τους επιτρέψει να φύγουν..

Άσε που δεν ανοίγουν και τα πίσω παράθυρα. Συμπερασματικά σε ότι αφορά τις πόρτες θέλω να πω: τις είδαμε… εντάξει, φάση έχουν- τώρα αν γίνεται κάντε τις πάλι κανονικές και πρακτικές!

Μπαίνοντας στο εσωτερικό το ταμπλό είναι μοντέρνο, πρωτότυπο και εργονομικό, όμως δεν θυμίζει BMW αφού λείπουν τα οδηγοκεντρικά όργανα με τον υπέροχο πορτοκαλί νυκτερινό φωτισμό. Νομίζω ότι το όμορφο και πολυχρηστικό τιμόνι τουi3 94Ah αντί να έχει για  σήμα τον μπλε-άσπρο έλικα της βαυαρικής φίρμας, θα μπορούσε άνετα να έχει εκείνο το άσπρο δαγκωμένο μήλο της γνωστής εταιρείας. Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό, καθώς με αυτό το πρωτότυπο τρόπο το i3 94Ah δείχνει τον δρόμο του θα ακολουθήσει η εταιρεία στο μέλλον.

Εσωτερικό

Το εσωτερικό είναι φτιαγμένο εξολοκλήρου  από ανακυκλώσιμα και ανακυκλωμένα υλικά τα οποία έχουν τέλεια ποιότητα συναρμογής και δεν θα τρίξουν πότε και πουθενά. Βέβαια στο αυτοκίνητο της δοκιμής το ανοιχτόχρωμο υλικό που έχει χρησιμοποιηθεί για το επάνω μέρος της ταπετσαρίας του ταμπλό και των πορτών, δεν δείχνει ποιοτικό την αφή και το μάτι , ενώ σε συνδυασμό με το έντονα κεκλιμένο παρμπρίζ  δημιουργεί αντανακλάσεις που ενοχλούν ειδικά όταν πλησιάζετε σε κάποιο τούνελ, ή έχετε τον ήλιο ανάποδα.

Οι χώροι για τις αποσκευές στα 280 λίτρα πίσω και τα 70 λίτρα εμπρός είναι υπεραρκετοί για αστική χρήση, όμως η υποχρεωτικά τετραθέσια διαμόρφωση του εσωτερικού κάνει ανθρώπους που έχουν τρία παιδία-όπως εγώ-να ξύνουν το κεφάλι τους με απορία.. Πως γίνεται να υπάρχει χώρος για δύο αναψυκτικά, ενώ δεν υπάρχει χώρος για το τρίτο μου παιδί?

Αλήθεια, μπορώ να δεχθώ όλες τις hipster σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες  που αφορούν τις πόρτες και το «i-phone εσωτερικό», αλλά η έλλειψη πέμπτης θέσης για το παιδί μου-ακόμα και με έξτρα χρέωση-καθιστά το i3 απολύτως ακατάλληλο για εμένα, αλλά και για τις περισσότερες οικογένειες  που θα θελήσουν κάποια στιγμή να μεταφέρουν κάποιο φίλο των παιδιών.

Και αυτό είναι κρίμα, γιατί πίσω και κάτω από την μεταμοντέρνα εμφάνιση και τις σχεδιαστικές ιδιαιτερότητες  της i3, υπάρχει το ΚΑΛΥΤΕΡΟ οικογενειακό αυτοκίνητο πόλης που έχω οδηγήσει μέχρι σήμερα.

Δεν καταλαβαίνω πραγματικά γιατί δεν υπάρχει πενταθέσια επιλογή. Η απουσία του τούνελ μετάδοσης, το φαρδύ αμάξωμα και η μεταφορά του επιλογέα πάνω στην κολώνα του τιμονιού κάνουν το πάτωμα επίπεδό προσφέροντας πρωτόγνωρη αίσθηση άνεσης ακόμη και σε έξι επιβάτες(τρείς εμπρος και τρεις πίσω)! Το i3, πάρα τον διαφορετικής αρχιτεκτονικής σχεδιασμό των μηχανικών του μερών (κινητήρας πίσω), στην οδήγηση παραμένει BMW.

Στο Δρόμο

Η θέση οδήγησης τοποθετεί τον οδηγό ψηλά, σε μια θέση που θυμίζει Χ3 και που εξασφαλίζει άριστη ορατότητα μέσα στην κίνηση. Μάλιστα σε αυτό το σημείο οφείλω να παραδεχτώ ότι το τζάμι στις πίσω πόρτες  που αισθητικά δείχνει παράξενο, κατεβαίνει μέχρι χαμηλά προσφέρει επιπλέον πόντους στην ορατότητα του αυτοκινήτου.

Πιέζεις λοιπόν το κουμπί “Start-Stop” και ενώ δεν ακούγεται τίποτα που να σε προϊδεάζει ότι λειτουργεί κάποιος κινητήρας, η ένδειξη «ready» στην οθόνη μπροστά από το τιμόνι σε ενημερώνει ότι το αυτοκίνητο είναι έτοιμο να ξεκινήσει. Τα πάντα βρίσκονται εκεί που πρέπει και για έναν κάτοχο BMW όλα είναι γνώριμα! Τίποτε δεν σε ξενίζει..

Πατάς το γκάζι και το αυτοκίνητο αρχίζει να κυλά πάνω στα στενά ελαστικά του (εμπρός: 155/70 R19, πίσω: 175/65 R19, τύπου run-flat)  χωρίς να ακούγεται απολύτως τίποτε. Δεν υπάρχει κραδασμός ή θόρυβος από τον χώρο του κινητήρα! Υπάρχουν τρία προγράμματα οδήγησης:  το Comfort, το EcoPro, που κάνει την απόκριση του γκαζιού λίγο πιο αργή , και το EcoPro +, που σταματά την λειτουργία του air condition, ενώ ταυτόχρονα περιορίζει την τελική ταχύτητα στα 90χλμ/ω.Το πεντάλ του «γκαζιού» μεταφέρει με απόλυτα αναλογικό τρόπο τις επιθυμίες του οδηγού στον ηλεκτροκινητήρα, ο οποίος αντιδρά άμεσα και με ακρίβεια.

Χάρη στην ροπή των 250 Νm που παραμένει σταθερή από την πρώτη ως τις υψηλότερες στροφές περιστροφής  του κινητήρα, δεν υπάρχει κιβώτιο ταχυτήτων και η αντίδραση του αυτοκινήτου είναι άμεση, χωρίς απώλειες και καθυστερήσεις.

Λίγη συνήθεια χρειάζεται το σύστημα ανάκτησης ενέργειας όπου λειτουργεί με προοδευτικό και αναλογικό τρόπο όταν αφήνουμε το γκάζι φρενάροντας το αυτοκίνητο με τον κινητήρα, μετατρέποντας την κινητική ενέργεια σε ηλεκτρική ενέργεια για να φορτίζουν οι μπαταρίες και όχι σε άχρηστη ζέστη. Το σύστημα απαιτεί μόλις μερικά λεπτά για να το συνηθίσεις.

Η αλήθεια είναι ότι τα πρώτα λεπτά επαφής το πετάλι επιτάχυνσης  με το ενσωματωμένο σύστημα ανάκτησης ενέργειας ξενίζει, όμως  μετά από 5-10 χιλιόμετρα όχι μόνο το συνηθίζεις, αλλά διαπιστώνεις ότι η οδήγηση γίνεται πιο ξεκούραστη καθώς το αυτοκίνητο οδηγείται χωρίς να χρειάζεται να μετακινήσεις το πόδι στο πετάλι του φρένου. Όταν μάθεις να υπολογίζεις την λειτουργία του συστήματος και να κρατάς τις αποστάσεις που χρειάζεται από το προπορευόμενο αυτοκίνητο, το i3 σε ανταμείβει με δωρεάν ενέργεια και μερικά αστεράκια στο ειδικό πρόγραμμα οικονομίας του i-drive.

Σε ένα ειδικό πρόγραμμα που απεικονίζεται στην κεντρική οθόνη του αυτοκίνητου, ο οδηγός προσπαθεί να κερδίσει τα πέντε αστέρια της οικονομικής οδήγησης σε ότι αφορά τον τρόπο που επιταχύνει και προβλέπει την κίνηση του αυτοκίνητου πατώντας όσο λιγότερο φρένο γίνεται.. Τελικά το πετάλι του φρένου θα το πατήσεις το πολύ 10  φορές μέσα σε μια ημέρα για κάτι απρόοπτο! Το τιμόνι έχει λεπτή στεφάνη και ενσωματώνει τα χειριστήρια για το ηχοσύστημα και το cruise control.

Το τελευταίο διαθέτει αισθητήρα διατήρησης της απόστασης από το προπορευόμενο αυτοκίνητο το οποίο σε συνδυασμό με τα χαρακτηριστικά λειτουργίας του συστήματος ηλεκτροκίνησης του i3 94Ahεπιτρέπουν στο αυτοκίνητο κινείται πραγματικά μόνο του μέσα στην κίνηση της πόλης. Θέλει επίβλεψη, όμως λειτουργεί σχεδόν άψογα και προσφέρει επιπλέον άνεση και ασφάλεια όταν κινούμαστε  σημειωτόν μέσα στις πηγμένες λεωφόρους. Βλέποντας τον σχεδόν αλάθητο τρόπο που λειτουργεί το σύστημα γίνεται προφανές ότι η ημέρα που τα αυτοκίνητα δεν θα χρειάζονται οδηγό είναι -ευτυχώς και δυστυχώς- πολύ κοντά..

Η κρεμαγιέρα-η οποία προέρχεται από το mini- είναι άμεση  και ακριβής δίνοντας αίσθηση BMW, ενώ χάρη στην πίσω κίνηση οι εμπρός τροχοί «κόβουν» τόσο πολύ που το αυτοκίνητο θα ντροπιάσει λονδρέζικο ταξί.. Ο κύκλος στροφής είναι λιγότερο από 9 μέτρα! Μέσα στην πόλη αυτό μεταφράζεται σε απόλυτη ευελιξία και ευκολία στο παρκάρισμα. Το αυτοκίνητο είναι μικρό σε διαστάσεις και με τους τροχούς στις άκρες του αμαξώματος οι ελιγμοί σε στενούς δρόμους  γίνονται παιχνίδι.

Η ορατότητα είναι εξαιρετική χάρη στην ψηλή θέση οδήγησης, αλλά και τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες των παραθύρων. Το γεγονός ότι το i3 94Ah είναι ένα διαφορετικό αυτοκίνητο το αντιλαμβάνεσαι όταν βλέπεις τους περισσότερους οδηγούς να σου δίνουν προτεραιότητα προκειμένου να το παρατηρήσουν και ίσως να αφουγκραστούν… την ησυχία του όταν κινείται.

Η ειδικά στις χαμηλές ταχύτητες, η ησυχία είναι απόκοσμη! Προσοχή όμως: η αθόρυβη κύλιση του i3 σε  ταχύτητες μέχρι 30χλμ/ω κάνει τους πεζούς και τους ποδηλάτες που κινούνται μέσα στην πόλη να δυσκολεύονται να ακούσουν ότι τους πλησιάζει το i3, και αυτό είναι κάτι που ο οδηγός του αυτοκινήτου οφείλει να γνωρίζει και να τους προστατεύει.

Ευτυχώς ακόμη και στην γρήγορη οδήγηση το i3 είναι αρκετά BMW. Μπορεί να κάθεσαι ψηλά, αλλά το κέντρο βάρους βρίσκεται χαμηλά και έτσι σιγά σιγά το αυτοκίνητο κερδίζει την εμπιστοσύνη σου. Τα πάντα είναι όπως πρέπει: η κίνηση μεταδίδεται εκεί που πρέπει -στους πίσω τροχούς, ενώ οι μπροστινοί έχουν να ανησυχούν μόνο για το στρίψιμο του αυτοκίνητου προσφέροντας άψογη αίσθηση στο τιμόνι.

Αναρτήσεις

Οι αναρτήσεις είναι κάπως ξερές στις αντιδράσεις, έχουν μικρές διαδρομές και σε συνδυασμό με τα χαμηλού προφίλ στενά λάστιχα θα αντιδράσουν απότομα σε απότομες τιμονιές, αλλά και στις ανωμαλίες που θα συναντήσει το αυτοκίνητο  μέσα στη στροφή. Οδηγήστε με σωστές γραμμές και με απαλές κινήσεις και η ισορροπημένη σχεδίαση των αναρτήσεων θα λάμψει- μαζί με το πρόσωπο του οδηγού που θα αρχίσει να χαμογελά μέσα στην απόκοσμη ησυχία που προσφέρει η ηλεκτροκίνηση.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε βέβαια ότι το i3 94Ah είναι ένα αυτοκίνητο πόλης και αν του ζητήσετε να κάνει «ταρζανιές» θα αρχίσει να δυσανασχετεί.

Πέρα από τα όρια (της λογικής) αρχίζει να γίνεται προοδευτικά υποστροφικό, ενώ τα ηλεκτρονικά συστήματα ευστάθειας που δεν αποσυνδέονται ποτέ πλήρως, επεμβαίνουν περισσότερο από όσο πρέπει. Σε βρεγμένους δρόμους και σε ταχύτητες κοντά στα 50 χλμ/ω, αν αφήσετε απότομα το γκάζι, στρίψετε απότομα το τιμόνι και μετά το ξαναπατήσετε απότομα μπορεί και να ξεγελάσετε τα ηλεκτρονικά και να πάτε για 5-10 μέτρα με το πλάι πριν επέμβει η.. ηλεκτροσφαλιάρα! Αλλά αυτό ούτε διασκεδαστικό είναι, ούτε αποτελεσματικό.. Απλά γίνεται.

Στον αυτοκινητόδρομο το i3 είναι τόσο αθόρυβο που μετά από τα 100 χλμ/ω αυτό που ενοχλεί είναι ο μόνο θόρυβος από τον αέρα. Σε ότι αφορά την δυναμική του συμπεριφορά, το i3 εμφανίζεται κάπως νευρικό στους πλάγιους άνεμους, μετά τα 120 χλμ/ω, χωρίς όμως ποτέ να τρομάζει.

Οικονομία

Το βασικό θέμα αυτής της δοκιμής είναι να γνωρίσουμε τις δυνατότητες του αυτοκινήτου. Επαρκεί η αυτονομία του? Πόσο «καίει»? Γιατί αφού είναι τόσο ακριβό να μην πάρω μια 216 Αctive Tourer που είναι και πιο πρακτική?  Καταρχήν λοιπόν σε ότι αφορά την δική μας οικογένεια, καθημερινά κάνουμε το πολύ 100 χλμ μέσα στην πόλη και έτσι το i3 94Ah χρειάζεται μια φόρτιση ανά 2 ημέρες.

Μέτρησα στο ρολόι της ΔΕΗ πόσο ρεύμα χρειάστηκε για να φορτιστεί πλήρως (αφού πρώτα βρήκα ποια είναι η  οικιακή μας κατανάλωση και την αφαίρεσα) και βρήκα ότι στις 10 ώρες που χρειάζεται για να φορτίσει κατανάλωσε 31,8 KWh. Με κόστος νυχτερινού ρεύματος  €0,11 το κόστος φόρτισης είναι περίπου €3.50. Με αυτό το ρεύμα μπορείς να καλύψεις από 200 μέχρι 250χλμ, οπότε το κόστος ανά 100χλμ κυμαίνεται στα € 1.30 -€1,75 ανά 100χλμ.

Η 216d καταναλώνει  6,5-7 λίτρα πετρελαίου, όποτε με τιμή λίτρου στα €1,20 το λίτρο η 216 καταναλώνει περίπου €8,00 ανά 100χλμ. Αν υποθέσουμε ότι ένα αυτοκίνητο πόλης κάνει περίπου 25,000χλμ το χρόνο, τότε  το ετήσιο κόστος τγια καυσιμα ης i3 βρίσκεται στα €375(!) τον χρόνο, την ώρα που η 216d χρειάζεται €2.000!

Προσθέστε τα τέλη κυκλοφορίας, λάδια, ξύδια και service της 216 και θα δείτε ότι η διάφορα των €10,000 στην τιμή αγοράς της i3 94Ah ισοσκελίζεται σε ένα διάστημα 4- 5 χρόνων. Όλα καλά λοιπόν? Όχι βέβαια! Το τι θα γίνει μετά τα 100.000 χλμ ή τα 8 χρόνια εγγύησης των μπαταριών είναι κάτι που θα με προβλημάτιζει γιατί η τιμή αντικατάστασης  τους ξεπερνά τα €8,000!! Επίσης αυτά τα περίεργα,  στενά και ψηλά ελαστικά με τα οποία εξοπλίζεται η i3 έμαθα ότι κοστίζουν €200 το ένα! Τέλος για να έχεις ένα i3 είναι απαραίτητο να έχεις γκαράζ, ενώ κανείς δεν εγγυάται ότι τα «τζιμάνια» που μας κυβερνούν  δεν θα διπλασιάσουν την τιμή του ρεύματος αύριο το πρωί…

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι ότι τελικά εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια λογική απόφαση, αλλά ,με το αν κάποιος γουστάρει να υιοθετήσει την υψηλή τεχνολογία τηςi3 94Ah πριν από τους άλλους. Σε ότι με αφορά, αν είχα διαθέσω τόσα πολλά χρήματα για ένα αυτοκίνητο πόλης και κυρίως αν δεν μου χρειαζόταν χώρος για πέντε επιβάτες θα προτιμούσα το i3 από ένα 216d χωρίς δεύτερη σκέψη..

Έχει τεχνολογικό ενδιαφέρον, ενώ η εμπειρία της επιτάχυνσης του 0-100 χλμ σε 7’’ χωρίς να ακούγεται τίποτα είναι τουλάχιστον εθιστική! Δυστυχώς όλοι οι λεγόμενοι «early adopters» πληρώνουν για να ανοίξουν τον δρόμο στην τεχνολογία που θα είναι σύντομα διαθέσιμη σε πολύ πιο προσιτές τιμές.

Το i3 απευθύνεται στους ευκατάστατους συμπολίτες οι οποίοι αντιλαμβάνονται ότι σήμερα αυτό είναι το μοναδικό ηλεκτρικό αυτοκίνητο που έχει νόημα να αγοράσεις. Σε πέντε χρόνια από σήμερα η τεχνολογία του μάλλον δεν θα εντυπωσιάζει,όμως σήμερα η ΒΜW με το i3 έκανε κάτι που κάνεις άλλος δεν τόλμησε αντιμετωπίζοντας  όλα τα προβλήματα που είχαν μέχρι σήμερα τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα: το βάρος, η αυτονομία, η πρακτικότητα, και το κόστος των μπαταριών, δεν αποτελούν πια πρόβλημα.

Δεν ξέρω αν το  i3 σηματοδοτεί μια αλλαγή στην ιστορία  της αυτοκίνησης, αλλά μετά από την συμβίωση που είχα μαζί του, ότι και αν οδηγώ μου μοιάζει πολύ θορυβώδες και «πρωτόγονο».

Αν δεν σου χρειάζονται 5 θέσεις, αν έχεις τα χρήματα, αν δεν σε ενοχλούν οι πόρτες εύρημα και αν δεν θέλεις να περιμένεις πέντε χρόνια για να αγοράσεις σε προσιτή τιμή ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο «επόμενης γενεάς», τότε-σήμερα- το i3 94Ah είναι μονόδρομος. Αν το οδηγήσεις, για λίγο, όταν βγεις έξω θα διαπιστώσεις ότι είναι και όμορφο-τελικά! Αρχίζεις να βλέπεις λεπτομέριες που δεν έιχες δει..

Εκέινα τα φώτα κάτω χαμηλά στον πίσω προφυλακτήρα, για παράδειγμα, είναι μια ρετρό πινελία σε ένα μοντέρνο αυτοκίνητο. Πως να εκτιμήσεις την ομορφία αν δεν την ζήσεις πρώτα?

Δεν με ευχαρίστησε

  • Ευκολάκι! Οι πόρτες και η τετραθέσια διαρρύθμιση.
  • Η τιμή και η διαδικασία φόρτισης που απαιτεί 10 ώρες.

Θα θυμάμαι

  • Το πρώτο πραγματικά χρηστικό, προσιτό και εύχρηστο ηλεκτρικό αυτοκίνητο.

Ισμήνη Φαμπίατου

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

Save

BMW i3 94 Ah (Video)-Test Drive

0

Όσοι βαριόυνται να διαβάσουν ολόκληρο το τέστ της BMW i3 94 Ah που με τόσο κόπο έγραψα μπορουν να παρακολουθήσουν τα βασικά σημεία της δοκιμής σε ένα video..

Citroen C4 Picasso 1.6Hdi (115PS)-Test Drive

Οι Γάλλοι που ανακάλυψαν την κατηγορία των πολυμορφικών οικογενειακών αυτοκινήτων δεν έχουν σταματήσει ούτε στιγμή να την εξελίσσουν.

Η… σκούφια του C4 Picasso 1.6 Hdi της δοκιμής μας κρατά από το από την γνωστή σειρά Best Seller της Citroen, ή οποία  στην αρχή με το Xsara Picasso και στην συνέχεια με το C4 Picasso- που είχα δοκιμάσει το 2006, είχε μια εξαιρετική πορεία στην αγορά. Και όχι άδικα!

Τα αυτοκίνητα της σειράς Picasso ανέκαθεν αποτελούσαν ορόσημο στην κατηγορία παρουσιάζοντας καινοτόμες λύσεις αναφορικά με την εκμετάλλευση των χώρων και την πρακτικότητα. Τι αλλάζει λοιπόν με το μοντέλο που παρουσιάστηκε το 2013 και το οποίο οδηγώ αυτή την στιγμή?

Δεν κρατιέμαι θα το πω: αυτό εδώ βλέπεται!

Έχοντας σχεδόν εξαντλήσει  τις δυνατότητες τους σε ότι αφορά την διαχείριση των χώρων του αμαξώματος, οι άνθρωποι της Citroen στραφήκαν στην αναβάθμιση της ποιότητας και την ικανοποίηση του αισθητικού μας κριτηρίου.. Και «μα τον Τουτατή» τα κατάφεραν! To C4 Picasso είναι τόσο στιλάτο και ταυτόχρονα κομψό- που σε κάνει να το θέλεις ακόμη και αν δεν το χρειάζεσαι.

Ας δούμε λοιπόν με όσο πιο αντικειμενικό τρόπο γίνεται τα προτερήματα αυτού του υπέροχου αυτοκινήτου, αλλά και να προσπαθήσουμε να εντοπίσουμε τα σημεία που μπορεί να προβληματίσουν τον υποψήφιο αγοραστή.

Εμφάνιση

Το αυτοκίνητο μπορεί να είναι ψηλό και κάπως τετραγωνισμένο- όπως όλα τα αυτοκίνητα της κατηγορίας- αλλά οι Γαλάτες σχεδιαστές φρόντισαν να προσθέσουν κάποιες  λεπτομέρειες που κάνουν όλη την διαφορά.

Καταρχήν η πενταθέσια έκδοση του Picasso διατήρησε την “sports back” εμφάνιση του προηγούμενου μοντέλου, με το αεροδυναμικό σχήμα της πίσω κολώνας φροντίζοντας να στρογγυλέψουν όλες τις ακμές του αμαξώματος. Στην συνέχεια σχεδίασαν τα πίσω φωτιστικά σώματα έτσι ώστε να θυμίζουν Golf-διαφημίζοντας με αυτόν τον τρόπο την αναβαθμισμένη ποιότητα.

Με τα ξεχωριστά φώτα με τεχνολογία led στο μπροστινό μέρος διατηρείται στο ακέραιο η εταιρική ταυτότητα και αναδεικνύεται η Γαλλική καταγωγή του αυτοκινήτου. Επειδή στην εξωτερική εμφάνιση ισχύει το: «περί ορέξεως κολοκυθόπιτα» θα πω ότι για τα δικά μου γούστα το C4 Picasso είναι Το ομορφότερο πολυμορφικό της αγοράς και θα σταματήσω εδώ!

Εσωτερικό

Ανοίγοντας την πόρτα η εικόνα είναι ακόμα καλύτερη καθώς το ταμπλό- που είναι όλο επενδυμένο με μαλακό και ποιοτικό πλαστικό, κερδίζει αμέσως τις εντυπώσεις με το μινιμαλιστικό και απέριττο σχεδιασμό του. Βλέπετε, όλα τα συστήματα του αυτοκινήτου ελέγχονται από μια μεγάλη οθόνη αφής (12” νομίζω) στην κεντρική κονσόλα και έτσι όλα τα κουμπάκια για τον χειρισμό του ηχοσυστήματος και του κλιματισμού απουσιάζουν.

Όλες αυτές οι λειτουργίες μαζί με το on board computer, την ανοιχτή ακρόαση και το navigation system συγκεντρώνονται εκεί σε μια οθόνη με όμορφα γραφικά και φωτισμό.

Όμως η πρακτικότητα και η εργονομία του συστήματος αμφισβητείται –ιδίως από εκείνους που δεν είναι εξοικειωμένοι με την τεχνολογία, καθώς για παράδειγμα για να ρυθμίσεις το ραδιόφωνο πρέπει πρώτα να βγεις από το μενού του συστήματος αερισμού και να ακουμπήσεις την οθόνη στο κατάλληλο σημείο  που θα σε οδηγήσει στο μενού με τους σταθμούς, όπου θα αρχίσεις να ψάχνεις.

Επιπλέον η απόκριση της οθόνης αφής δεν είναι άμεση, κόβοντας πόντους από την εμπειρία χειρισμού του συστήματος. Για να απλοποιήσει κάπως τα πράγματα η Citroen έχει τοποθετήσει ένα πλήκτρο στο τιμόνι που επιτρέπει την μετάβαση από το ένα μενού στο άλλο χωρίς να χρειάζεται να πάρει ο οδηγός το βλέμμα του από τον δρόμο.

Και μιλώντας για τιμόνια.. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ(!!) το “τιμόνι UFOτου προηγούμενου μοντέλου με το σταθερό κέντρο βρέθηκε εκεί που του αξίζει: έξω από το C4! Αυτό από μόνο του κάνει τον πολύπλοκο χειρισμό της κεντρικής μονάδας διαχείρισης να φαίνεται σαν μια μικρή λεπτομέρεια που στο τέλος την συνηθίζεις!

Πράγματι μετά από μια εβδομάδα οδήγησης του Picasso οφείλω να ομολογήσω ότι συνήθισα και χειριζόμουν το σύστημα χωρίς να χρειάζεται να αποσπώ πολύ την προσοχή μου από τον δρόμο.

Μια σημαντική έλλειψη σε σχέση με το προηγούμενο μοντέλο είναι η κατάργηση των μεγάλων και πολύ πρακτικών ντουλαπιών δεξιά και αριστερά από τον ψηφιακό πίνακα οργάνων, που αφαιρέθηκαν μάλλον για λόγους ποιότητας.

Στο νέο ταμπλό όλα δείχνουν να είναι φτιαγμένα για να μην τρίξουν ποτέ και το φινίρισμα είναι υπεράνω κάθε κριτικής. Το πανοραμικό παρμπρίζ δίνει την αίσθηση ότι κάθεσαι σε πιλοτήριο ελικοπτέρου και η ορατότητα προς τα εμπρός γίνεται ακόμη καλύτερη χάρη στα παράθυρα που βρίσκονται μπροστά από τις εμπρός κοίλωνες.

Το κάθισμα προσφέρει επαρκή στήριξη στο σώμα του οδηγού- που κάθεται ψηλά και μπροστά- προσφέροντας καλή ορατότητα κατά την οδήγηση μέσα στην πόλη.

Λίγη προσοχή χρειάζεται στο παρκάρισμα καθώς το αυτοκίνητο είναι αρκετά φαρδύ και από την θέση του οδηγού είναι αδύνατον να υπολογίσεις το μήκος προς τα εμπρός καθώς το τέλος του καπό δεν φαίνεται.

Τέλος τα ηλιοσκίαστρα εξαιτίας του πανοραμικού παρμπρίζ βρίσκουν στο κεφάλι ψηλών οδηγών, κάτι που σε σχέση με την αίσθηση ελευθερίας που προσφέρει είναι μάλλον αμελητέο θέμα. Όπως και στο προηγούμενο μοντέλο, οι πίσω επιβάτες έχουν στην διάθεση τους τρία ξεχωριστά καθίσματα με ISOFIX τα οποία σε συνδυασμό με το επίπεδο πάτωμα κάνουν το C4 Picasso ιδανικό για την μεταφορά 5 ενηλίκων.

Εναλλακτικά εάν θέλετε (εγώ θέλω!) μπορείτε να τοποθετήσετε τρία παιδικά καθίσματα Isofix. Αυτό το τελευταίο το ζήλεψα καθώς στο δικό μας αυτοκίνητο που θεωρητικά είναι εξίσου μεγάλο κάτι τέτοιο είναι απλά αδύνατον.

Ο χώρος αποσκευών με 537-630  λίτρα είναι ο μεγαλύτερος της κατηγορίας και έχει κανονικό σχήμα, ενώ αν χρειαστεί να μεταφέρετε μακριά αντικείμενα αυτό γίνεται με μεγάλη ευκολία ρίχνοντας το μεσαίο κάθισμα.

Υπάρχουν πολλοί αποθηκευτικοί χώροι στις πόρτες, κάτω από τα καθίσματα, και πίσω από τον μοχλό των ταχυτήτων, ενώ τα τραπεζάκια πίσω από τα καθίσματα είναι πολύ γερά και πρακτικά.

Το αυτοκίνητο διαθέτει και δύο θύρες USB για να φορτίζετε το κινητό, ή για να τοποθετήσετε το ipοd σας. (αν)Άξιο αναφοράς είναι το ηλεκτρικό χειρόφρενο που ασφαλίζει από ένα διακόπτη στο μέσον της κονσόλας και που αν μη τι άλλο θέλει αρκετή συνήθεια για να το εμπιστευτείς.

Κινητήρας

To C4 Picasso συνδυάζεται με τέσσερις κινητήρες 1.6 λίτρων, δυο βενζίνης και δύο πετρελαίου. Ο γνωστός βενζινοκινητήρας 1,6 VTi  με τους 120 ίππους αποτελεί την βασική έκδοση, ενώ ο 1,6 ΤΗP με τους 155 ίππους εξοπλίζει την πιο γρήγορη έκδοση του αυτοκίνητου.

Όσοι επιλέξουν την πετρελαιοκίνητη έκδοση (..σχεδόν όλοι δηλαδή!) θα βρουν διαθέσιμο τον 1,6 HDi με 90 ή 115 ίππους. Εμείς εδώ έχουμε να κάνουμε με την δυνατή πετρελαιοκίνητη έκδοση των 115 ίππων και 270Νm ροπής που συνδυάζεται με ένα σχετικά πυκνό εξατάχυτο χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων.

Ο επιλογέας θα μπορούσε να είναι πιο σαφής, όμως για τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου είναι αποδεκτός, ενώ το πετάλι του συμπλέκτη είναι μαλακό και ακριβές. Ο κινητήρας εκκινεί από ένα κουμπί στο ταμπλό και ο θόρυβος του δυσκολεύεται να φτάσει στους επιβάτες λόγω της πολύ καλής μόνωσης.

Τραβά θετικά μετά τις 1300 σαλ ως τις περίπου 4000 στροφές όπου πάνω από εκεί δεν υπάρχει κανένας λόγος να λειτούργει. Αν δεν πιεστεί μπορεί να κινεί το αυτοκίνητο σε ημιαστικές περιοχές καταναλώνοντας μόλις 5,5 λίτρα/ 100 χλμ. , ενώ αν θέλετε να το πιέσετε πηγαίνοντας με 180 στην εθνική μην εκπλαγείτε εάν δείτε και 11λίτρα/ 100 χλμ.

Στην Πόλη

Απολαυστικά εύστοχο για τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου μου φάνηκε το ηλεκτρουδραυλικό τιμόνι που στο παρκάρισμα είναι μαλακό και εύχρηστο, ενώ «σφίγγει» ευχαρίστα όσο ανεβαίνουν τα χιλιόμετρα.

Επιπλέον το τιμόνι εκτός του ότι είναι εμφανισιακά όμορφο και φιλοξένει τα χειριστήρια του ηχοσυστήματος και του cruise control, καταφέρνει να «κόβει» πολύ κάνοντας το αυτοκίνητο να χωρά σχεδόν παντού μέσα στην πόλη.

Στην πόλη η μαλακά ρυθμισμένη ανάρτηση αναδεικνύει τον άνετο χαρακτήρα του αυτοκινήτου καθώς περνά πάνω από τις λακκούβες με άνεση χωρίς να κουράζει τους επιβάτες.

Σε κάποιες περιπτώσεις θα παρουσιάσει κάποιες αναπηδήσεις στους πίσω τροχός οι οποίες όμως δεν τρομάζουν τον οδηγό και ελέγχονται από το ακριβές τιμόνι. Το σύστημα Hill Assist που κρατά τα φρένα πατημένα για μερικά δευτερόλεπτα στις ανηφόρες βοηθά στο να χαλαρώσει λίγο ο οδηγός, ενώ το σύστημα Start/Stop φροντίζει για περαιτέρω ησυχία και φυσικά οικονομία όταν ακινητοποιείται σε κάποιο φανάρι το C4 Picasso.

Οι μεγάλοι καθρέπτες και η καλή ορατότητα προς τα πίσω βοηθά στους ελιγμούς, ενώ όπως είπαμε χρειάζεσαι λίγη προσοχή στο παρκάρισμα γιατί κοιτώντας μπροστά τα όρια του αμαξώματος δεν είναι ευδιάκριτα.

Στον Αυτοκινητόδρομο

Αρχικά αν εξαιρεθούν κάποιοι κραδασμοί του κινητήρα στα 130-135 χλμ την ώρα, το Picasso γίνεται απολαυστικό μέτα τα 140χλμ/ω. Σε αυτή την ταχύτητα δεν παρουσιάζεται κανένας αεροδυναμικός θόρυβος, ο κινητήρας γουργουρίζει στις 2.200 σαλ καταναλώνοντας μόλις 6.5 λίτρα πετρελαίου για κάθε 100 χλμ.

Φήμες λένε ότι, με λίγη υπομονή, μπορεί να δείτε στο ταχύμετρο την ένδειξη των 200 χλμ/ω με το αυτοκίνητο να παραμένει σταθερό και ανεπηρέαστο από τους πλευρικούς ανέμους.

Η μαλακή ανάρτηση δίνει στους επιβάτες την αίσθηση ότι κινούνται πάνω σε ένα μαγικό χαλί την ώρα που ο οδηγός με την βοήθεια του ακριβέστατου τιμονιού χαλαρώνει απολαμβάνοντας την διαδρομή.

Στις Στροφές

Η ανάρτηση αποτελείται από γόνατα McPherson εμπρός και ένα ημιάκμπτο άξονα πίσω- και είναι σαφώς ρυθμισμένη με γνώμονα την άνεση.

Η μαλακή ρύθμιση των ελατηρίων, οι μεγάλες διαδρομές της ανάρτησης- και κυρίως η χαλαρή απόσβεση επαναφοράς στα πίσω αμορτισέρ θα κάνουν αμέσως εμφανή την παρουσία τους σε περίπτωση που αποφασίσετε να κινηθείτε γρήγορα στο επαρχιακό δίκτυο.

Το ότι το Picasso απλά δε «γουστάρει» να κινείται γρήγορα δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί κιόλας. Όμως οι κλίσεις του αμαξώματος, οι αναπηδήσεις του πίσω μέρους στις ανωμαλίες του δρόμου και η δυσαρέσκεια των πίσω επιβατών τελικά σε αναγκάζουν να συμμορφωθείς.

Το αυτοκίνητο δυσανασχετεί όταν πιέζεται- και ενώ τα φρένα είναι δυνατά και ακούραστα, τελικά λυπάσαι να ακούς τα λάστιχα να τσιρίζουν περισσότερο από τα παιδιά σου στο πίσω κάθισμα και σταματάς.

Αν αυτό που ζητάτε είναι να τρέχετε στο επαρχιακό δίκτυο ρίξτε μια ματιά στο  Impreza Sti, ή έστω στο Ford SΜax αν έχετε τάσεις σαδισμού και επιμένετε να κουβαλάτε την οικογένεια μαζί σας την ώρα που θέλετε να διασκεδάσετε..

Τελειώνοντας την δοκιμή, ο αρχικός έρωτας που προκλήθηκε από την εμφάνιση άρχισε να σβήνει.

Τα πραγματικά μειονεκτήματα του αυτοκινήτου εστιάζονται στην συνήθεια που χρειάζεται για να συζήσεις με το κεντρικό ηλεκτρονικό σύστημα διαχείρισης και την δυσαρέσκεια που δείχνει το αυτοκίνητο όταν κινείται σε ρυθμούς για τους οποίους δεν σχεδιάστηκε.

Τώρα που γνώρισα τα μειονεκτήματα του C4 Picasso, μπορώ με βεβαιότητα να πω ότι τα πλεονεκτήματα του είναι περισσότερα. Λαμβάνονταςτέλος υπόψη την σχέση τιμής και προσφερομένων χαρακτηριστικών μιλάμε για ένα αυτοκίνητο που στην 7θέσια μορφή του –προσωπικά- με βάζει σε σοβαρές σκέψεις!

Δεν με ευχαρίστησε

  • Η εργονομία που λόγω της ευρείας χρήσης ηλεκτρονικών θέλει συνήθεια.
  • Οι έντονες κλίσεις και οι αναπηδήσεις του πίσω άξονα όταν το αυτοκίνητο πιεστεί.

Θα θυμάμαι

  • Τον απέριττο και μοντέρνο σχεδιασμό του ταμπλό
  • Τους άπλετους χώρους, την οικονομία και την άνετη ανάρτηση.

Ισμήνη Φαμπίατου

Save

Save

Save

Save

Save

BMW 320d MPack-Test Drive

Η ΒΜW Σειρά 3 είναι κοντά μας από το 1975. Φτάνοντας στην έκτη γενιά καταφέρνει ακόμη και σήμερα να είναι ένα από τα πιο δημοφιλή οικογενειακά αυτοκίνητα. Με μικρές ανανεώσεις καταφέρνει να διατηρεί το μοντέλο της ψηλά απέναντι στον ανταγωνισμό.

Αμάξωμα Εμφάνιση

Εξωτερικά ενώ θα λέγαμε ότι το αυτοκίνητο μοιάζει πολύ με τον προκάτοχό του, η BMW με επιτυχία έχει επανασχεδιάσει τους προφυλακτήρεBMW 320d MPack Autoholix pic1ς και τους προβολείς.  Παρόλο που το επιβλητικό μπροστινό μέρος έχει τραβήξει το βλέμμα μας, το πίσω καταφέρνει και αυτό με την σειρά του να μας εντυπωσιάσει θετικά με τα φωτιστικά σώματα τεχνολογίας LED.  Το μοντέλο της δοκιμής είναι εξοπλισμένο με το αθλητικό στιλ « Μ Sport» (ποδιές, νίκελ, σήματα κ.α.) γι αυτούς που επιθυμούν ή απλά «γουστάρουν» να έχουν ένα αυτοκίνητο πιο προκλητικό και όμορφό.

Εσωτερικό-Χώροι

Εσωτερικά όλα είναι ταξινομημένα με ιδιαίτερη εξυπνάδα και λειτουργικότητα για αυτό αισθάνεσαι την άνεση του χώρου τόσο στις μπροστινές θέσεις όσο και στις πίσω θέσεις αφού χωράνε εύκολα τρεις ενήλικες. Ο χώρος αποσκευών των 480l χωράει άνετα τα πράγματα μιας πενταμελούς οικογένειας σαν την δική μου. Τα υλικά και η ποιότητα κατασκευής που περικλείουν το εσωτερικό του αυτοκινήτου είναι από ποιοτικές πρώτες ύλες που δεν θα τρίξουν, δεν θα ξεθωριάσουν και δεν θα χάσουν την απαλότητά τους. Τα σπορ καθίσματα σε στιλ bucket είναι επενδεδυμένα με ύφασμα που δεν γλιστράει αγκαλιάζουν τέλεια το σώμα με ένα ηλεκτρικό μηχανισμό που εφαρμόζει το κάθισμα γύρω από την μέση, ενώ  διαθέτουν και ρύθμιση τριών διαφορετικών επιλογών.

Το σπορ δερμάτινο τιμόνι με τις μαύρες ραφές δεν σε αφήνει να βγάλεις τα χέρια σου από πάνω του αφού σου δίνει την ευκαιρία να ανεβοκατεβάσεις ταχύτητες χρησιμοποιώντας τους μοχλοδιακόπτες με τις άκρες των δακτύλων σου. Ευτυχώς ο πίνακας οργάνων δεν έχει αντικατασταθεί ακόμα από την νέα τάση i-phone look που έχει λανσάρει η i3, οπότε παραμένει κλασικός (στροφόμετρο-ταχύμετρο) πλαισιωμένος με χρώμιο, ενώ  η κεντρική Οθόνη Ελέγχου 8.8” μας αρέσει γιατί μας παρέχει πληροφόρηση για όλα τα συστήματα του αυτοκινήτου.

Στον τομέα του εξοπλισμού, η σειρά 3 παρέχει σημαντικά πακέτα σε στον στάνταρ εξοπλισμό. Το σύστημα  πλοήγησης είναι στάνταρ μαζί με μια έγχρωμη οθόνη 8,8ιντσων όπως και ο κλιματισμός  διπλής ζώνης. Στάνταρ είναι  και το σύστημα υποβοήθησης παρκαρίσματος( PDC), η αυτόματη ενεργοποίηση προβολέων και καθαριστήρων. Το Cruise Control έχει λειτουργία φρεναρίσματος ενώ μέτρησα 8 αεροσάκους.

Αναρτήσεις -ΦρέναBMW 320d MPack Autoholix pic2

Σημαντικές αλλαγές υπάρχουν στο πάτωμα του αυτοκινήτου με  νέες αναρτήσεις, ενώ το σύστημα διεύθυνσης και ο αναβαθμισμένη γκάμα κινητήρων σε κάνουν να θέλεις να βρίσκεσαι στην θέση του οδηγού. Οι αναρτήσεις όπως και αρκετά μέρη του αμαξώματος είναι φτιαγμένες από αλουμίνιο και είναι φυσικά ανεξάρτητες- με τις πίσω να έχουν συνδεσμολογία πολλαπλών συνδέσμων. Τα φρένα αποτελούνται από τέσσερις σεβαστών διαστάσεων αεριζόμενους δίσκους, ενώ υπάρχουν ψήκτρες στις εμπρός δαγκάνες για να διασφαλίσουν την αντοχή και την διάρκειά στο φρενάρισμα.

Κινητήρας-Μετάδοση

Ο κινητήρας της δοκιμής μας είναι o τετρακύλινδρος turbo diesel, οκτώ ταχυτήτων αυτόματος. Πιο ισχυρός κατά 6 ίππους σε σχέση με τον προηγούμενο δηλ. 190PS με 0-100 σε 7.2sec και 400Nm εμφανίζεται ο κινητηρας. Επίσης χάρη στο σύστημα άμεσου ψεκασμού Common-Rail νέας γενιάς, βελτιώθηκαν οι εκπομπές CO2 116g/km 67,3mpg καθώς και η κατανάλωση καυσίμου στην πόλη βρίσκεται στα 5,6λίτρα/100χλμ- και αυτό είναι ένα νούμερο πραγματικό!

Είναι σημαντικό να ξέρετε ότι στην λειτουργία ECO PRO μπορείτε να μειώσετε την κατανάλωση καυσίμου έως και 18% για μετακινήσεις μέσα στην πόλη. Επιπλέον 5% οικονομία μπορεί να γίνει χάρη στο σύστημα προνοητικής οδήγησης δηλ. σταθερή ταχύτητα κίνησης χωρίς το πάτημα του γκαζιού, λειτουργεί μόνο σε ευθείες.   Το κιβώτιο ταχυτήτων με τις οκτώ σχέσεις του και την έξυπνη λειτουργία του φροντίζει έτσι ώστε ο κινητήρας να γυρνά μέσα στην ροπή του βοηθώντας τον να δείχνει πάτα πρόθυμος. Ειδικά στην θέση Sport οι σχέσεις ανεβαίνουν και κατεβαίνουν ακριβώς την στιγμή που χρειάζεται κάνοντας την χρήση του χειροκίνητου προγράμματος αλλαγών να φαίνεται περιττό ακόμα και στην γρήγορη οδήγηση.

Το μόνο παράπονο που θα μπορούσε να πει κάνεις για την λειτουργία στην θέση sport είναι οι κάπως απότομες αλλαγές των σχέσεων-που γίνονται όμως γλυκύτατες όταν το joystick επιλέξει το νορμάλ πρόγραμμά. Σε γενικές γραμμές όταν οδηγώ οικογενειακά αυτοκίνητα με τόσο καλά αυτόματα κιβώτια απορώ γιατί ακόμα προσφέρονται οι χειροκίνητες εκδόσεις…

Ο κινητήρας είναι  (λειτουργία COMFORT) θα έλεγα ότι είναι άμεσος και ζωντανός  αφού διατηρεί σταθερές στροφές με μέγιστη ισχύ χωρίς να αγκομαχά για το βάρος του που φτάνει περίπου τα 1500kg φορτωμένο. Σε ώρα όμως «έκτακτης ψυχικής εκτόνωσης» (λειτουργία SPORT+) τα πράγματα σοβαρεύουν αφού κινητήρας , αναρτήσεις, ηλεκτρονικά, σύστημα μετάδοσης  και φρένα μεταμορφώνονται και σε προκαλούν να πατήσεις ακόμα πιο πολύ το γκάζι  για να νοιώσεις πόσο καλοστημένο και ασφαλές είναι η μέσα στην στροφή. Την ώρα που το μπροστινό μέρος είναι καρφωμένο στον δρόμο αν απενεργοποιήσετε πλήρως τα ηλεκτρονικά το πίσω μέρος αναλόγως τα προσόντα σας θα ακολουθήσει  χορεύοντας ότι χορό του ζητήσετε.

Στον δρόμο

Στις χαμηλές ταχύτητες της πόλης το τιμόνι είναι μαλακό (στην θέση comfort), ενώ είναι εντυπωσιακό το πόσο πολύ κόβουν οι τροχοί με μια μικρή κίνηση του τιμονιού. Χάρη σε αυτό το τιμόνι και το σύστημα έλεγχου του παρκαρίσματος το να παρκάρεις την 320 μέσα στους στενούς δρόμους της πόλης δεν είναι ο εφιάλτης που φαντάζεστε. Οι αναρτήσεις καταπίνουν κάθε… ανώμαλή ανωμαλία που θα βρεθεί στον δρόμο σας στην πόλη, ενώ η ηχομόνωση εξαφανίζει τον θόρυβό τόσο από τον πετρελαιοκινητήρα, όσο και την ηχορύπανση των πηγμένων λεωφόρων. Απόλυτη εμπειρία χαλάρωσης!  Μερικές φορές η πολυτέλεια χρειάζεται – και μας κάνει να νοιώθουμε καλύτερα.

Βγαίνοντας στον αυτοκινητόδρομο το 320d βρίσκεται στο περιβάλλον που του ταιριάζει. Η ησυχία στο εσωτερικό είναι εντυπωσιακή- καθώς απουσιάζουν ο θόρυβος του κινητήρα, του αέρα και του δρόμου ακόμα και όταν κινείται με ταχύτητες πάνω από τα 220 χλμ. Ο οδηγός κρατά στα χέρια του ένα σφικτό τιμόνι μοναδικό σε αίσθηση και νοιώθει τις αναρτήσεις να ελέγχουν με ευκολία το αμάξωμα σε κάθε μορφή στροφής που θα συναντήσει. Το αυτοκίνητο χωρίς να είναι σκληρό καταφέρνει να στρίβει με υπερπαράνομες ταχύτητες κάνοντας τις  παρατεταμένες στροφές  να μοιάζουν με ευθείες και τις ανωμαλίες του οδοστρώματος να χάνονται μέσα στα εκπληκτικά αμορτισέρ.

Η κατανάλωση στον αυτοκινητόδρομο μπορεί να πέσει ακόμα και στα 6,2 λίτρα εάν αποφασίσετε να κινηθείτε απολύτως νόμιμα, ενώ δεν πρόκειται να ξεπεράσει τα 9 ακόμη και εάν εξαντλήσετε τις δυνατότητες του μοτέρ. Στο επαρχιακό δίκτυο η 320d μικραίνει και μοιάζει σαν τις παλιές μικρές 3αρες την ώρα που δεν διστάζει να  βολεύεται σε φουρκέτες  και σε αλλεπάλληλες στροφές πηγαίνοντας διαρκώς με το πλάι.

Στην σβέλτη αλλά με γραμμές οδήγηση το 320 είναι ουδέτερο, γέρνει ελάχιστα, φρενάρει άμεσα και αποτελεσματικά και συνεργάζεται άψογα με τον κινητήρα για να  προσφέρει διασκέδαση στον πραγματικό οδηγό. Το τιμόνι στην θέση sport + δίνει φανταστική πληροφόρηση στις υψηλές ταχύτητες, όμως για την δική μου μυϊκή δύναμη παραγίνεται βαρύ- σε έναν άντρα αυτό δεν πρέπει να αποτελεί πρόβλημα. Το κιβώτιο ταχυτήτων στην θέση sport  δίνει  ρεσιτάλ τεχνολογικής υπεροχής, και  οι 190 ίπποι με την βοήθεια του απίστευτου κιβωτίου αρκούν για να σε προκαλέσουν να «περάσεις απέναντί»!

O ανταγωνισμός σε αυτή την κατηγορία είναι έντονός και με αυτοκίνητα σαν τα Α4 και τα νέα Mercedes C, η ζωή της τριάρας δεν είναι όσο εύκολη όσο ήταν παλαιότερα που έπαιζε σε άδειο τέρμα.  Σε ότι αφορά το Audi και άλλους μπροστοκούνητους  ανταγωνιστές το μόνο που μπορεί να τρομάξει την BMW είναι ίσως η πιο φρέσκια τους εμφάνιση. Ο ανταγωνισμός με τα ηλεκτρονικά στην θέση «on» είναι τόσο κοντά που αρχίζεις να προσέχεις το πιο φρέσκο σχεδιασμό και τις πιο ανταγωνιστικές τιμές του.  Όμως το πνεύμα και  οι αξίες που πρεσβεύει η 320 δεν βρίσκονται μόνο στην ομορφιά του αμαξώματος της. Όταν κλείσουν τα ηλεκτρονικά και ο οδηγός μείνει μόνος του με τις αναρτήσεις, τα φρένα και το ακριβές τιμόνι θα διαπιστώσει ότι ακόμη και με ένα πετρελαιοκινητήρα μπορεί να διασκεδάσει. Αυτό φίλοι μου μόνο οι Βαυαροί ξέρουν να το κάνουν!

Δεν με ευχαρίστησε

  • Το «σοβαρό» και ίσως κουρασμένο design(ειδικά εξωτερικά)
  • Η υπερ-τσιμπημένη τιμή.

Θα θυμάμαι

  • Την συναρπαστική οδική συμπεριφορά..
  • Την απόδοση και την οικονομία του κινητήρα και του οκτατάχυτου κιβωτίου .

Ισμήνη Φαμπίατου

 

Save

Save

Save

Save

Save

Νέο Ford Tourneo Custom

0

Tο νέο Ford Tourneo Custom μπορεί να μεταφέρει με ανέσεις “1ης θέσης” μέχρι εννέα επιβάτες σε μία νέα, πολυτελή καμπίνα. Κατάλληλο για μεταφορά προσώπων, προσωπική χρήση ή δραστηριότητες ελεύθερου χρόνου, το νέο Tourneo Custom θα διατίθεται για παραγγελία αργότερα μέσα στη χρονιά, ενώ οι παραδόσεις του θα ξεκινήσουν στις αρχές του 2018. Ξεχωρίζοντας, με ένα τολμηρό εμπρός τμήμα και χρωμιωμένη μάσκα και πέντε οριζόντιες μπάρες, το νέο Tourneo Custom διαθέτει μία πολυτελή καμπίνα με σύστημα πίσω καθισμάτων μοναδικό στην κατηγορία. Αυτό αποτελείται από έξι ατομικά καθίσματα, με δυνατότητα συνεδριακής διάταξης της 2ης και 3ης σειράς. Το μεγαλύτερο σε μέγεθος Tourneo, είναι και αυτό ανανεωμένο.

Εντυπωσιάζει με τον πολιτισμένο και προηγμένο χαρακτήρα του, το εσωτερικό υψηλής ποιότητας, τα βελτιωμένα επίπεδα άνεσης και θορύβου και τις τεχνολογίες όπως το Intelligent Speed Limiter και το SYNC3. Οι καινοτομίες βασίζονται στις σημαντικές προϊοντικές βελτιώσεις που έγιναν στο Tourneo Custom το 2016, ανάμεσά τους και ο επαναστατικός κινητήρας Ford EcoBlue 2.0L diesel, το νέο, εξατάχυτο αυτόματο κιβώτιο SelectShift, και η πίσω αερανάρτηση. Το Tourneo Custom, που λανσαρίστηκε για πρώτη φορά το 2013, είναι η ναυαρχίδα της οικογένειας Ford Tourneo, που περιλαμβάνει επίσης το πενταθέσιο Tourneo Courier και το Tourneo Connect σε πενταθέσιες και επταθέσιες εκδόσεις. Tο νέο Tourneo Custom διατίθεται με τον προηγμένο κινητήρα Ford EcoBlue diesel σε εκδόσεις 105, 130 170 ίππων, με σημαντικά πλεονεκτήματα στο κόστος χρήσης και τις επιδόσεις, κατανάλωση καυσίμου βελτιωμένη κατά 13%, εκπομπές CO2 από 162 g/km,* και ροπή στις χαμηλές στροφές αυξημένη κατά 20%. Η τελευταία έκδοση περιλαμβάνει επίσης ένα στρωτό και άμεσης απόκρισης εξατάχυτο αυτόματο κιβώτιο SelectShift, ένα μοναδικό στην κατηγορία σύστημα πίσω αερανάρτησης για μία ευέλικτη και άριστα ελεγχόμενη συμπεριφορά σε όλο το εύρος συνθηκών φορτίου, και προαιρετικές 17-άρες ζάντες αλουμινίου για βελτιωμένη οδική συμπεριφορά και αποτελεσματικότερο φρενάρισμα. Για εκείνους που επιθυμούν μία πιο δυναμική εξωτερική εμφάνιση και ένα στιλάτο σπορ εσωτερικό, προτείνεται επίσης η νέα έκδοση Sport. Αυτό το πακέτο συνδυάζει τον κινητήρα 170 PS, ένα πλήρες εξωτερικό κιτ αμαξώματος με δύο λωρίδες καπό και μοναδικές ζάντες αλουμινίου 17-ιντσών μαζί με μερικώς δερμάτινο σαλόνι.Η γκάμα του Tourneo Custom συνεχίζει να προσφέρει εκδόσεις οκτώ ή εννέα θέσεων, με δυνατότητα επιλογής ανάμεσα σε κοντό και μακρύ μεταξόνιο. Το μακρύτερο μοντέλο προσφέρει πρόσθετο χώρο αποσκευών πίσω από την τρίτη σειρά καθισμάτων.

Πηγή: Ford Hellas

 

Το Fiat 124 Spider γιορτάζει την 50ή επέτειο

Στις 3 Νοεμβρίου του 1966 η έκθεση αυτοκινήτου στο Τορίνο καλωσόριζε τους επισκέπτες της με αισιοδοξία μέσα από μια επίδειξη εντυπωσιακού φωτισμού και χρωμάτων. Το περίπτερο της Fiat ξεχώριζε για το μέγεθός του, ανάμεσα στους 515 εκθέτες από 13 διαφορετικές χώρες, μέσα από μια πλήρη γκάμα μοντέλων και τρία ολοκαίνουργια μοντέλα. Οι επισκέπτες μπορούσαν να θαυμάσουν το Fiat Dino, καθώς και το Fiat 124 Familiare, την estate έκδοση του 124. Η 3η Νοεμβρίου, όμως, θα παραμείνει στις μνήμες όλων ως η ημερομηνία αποκάλυψης του Fiat 124 Sport Spider. Αυτό το αυτοκίνητο ήταν το αποκορύφωμα της εξέλιξης στην εντυπωσιακή, και πλέον προσιτή κατηγορία convertible, στην οποία η Fiat ήταν ηγέτης μετά το τέλος τουFiat 124 Spider 1 2ου παγκοσμίου πολέμου με μοντέλα όπως το 1100 Spider του 1954, το 1200 και το διπλού εκκεντροφόρου (twin-shaft) 1500 Bialbero του 1958, το 1500 S και το 1600 S του 1961.

Το 124 Sport Spider σχεδιάστηκε για τους λάτρεις της οδήγησης που αναζητούσαν εξαιρετικές επιδόσεις σε προσιτή τιμή: ήταν ένα σπορ αυτοκίνητο ευρείας κυκλοφορίας. Ο τύπος τότε το αποκάλεσε “το σύγχρονο γεγονός”, και όχι ένα απλό αυτοκίνητο. Ήταν ένα σύγχρονο μέσο μετακίνησης, καθώς ικανοποιούσε το αίτημα για συναρπαστική οδική συμπεριφορά σε λογική τιμή, συνδυαστικά με ένα προσωπικό στυλ, εξαιρετικές επιδόσεις και καινοτόμες τεχνικές και κυρίως μηχανικές λύσεις.

Το 124 Sport Spider ήταν η εξέλιξη του 124 saloon, αλλά και ένα αυθεντικό σπορ αυτοκίνητο, το οποίο το αγάπησαν όλοι. Η Fiat κάλεσε τον Πινινφαρίνα – τον γνωστό σχεδιαστή αυτοκινήτων παγκοσμίως και επί μακρόν συνεργάτη της εταιρείας – για να σχεδιάσει το αυτοκίνητο.

124 Sport Spider 1966: ένας παγκόσμιος θρύλος της αυτοκίνησης γεννιέται

Το νέο μοντέλο ενσωμάτωσε την πλειονότητα των μηχανικών στοιχείων του Fiat 124 saloon, αλλά σχεδιάστηκε από το μηδέν με μερικά απόλυτα σπορ χαρακτηριστικά. Το όνομα του Πινινφαρίνα αποτελούσε εγγύηση για την εξωτερική και εσωτερική κομψότητα του μοντέλου. Συνολικά, το 124 Sport Spider ξεχώριζε για την υψηλή ποιότητα, το φινίρισμα, τα αξεσουάρ και τα χρώματά του. Το αυτοκίνητο είχε μήκος 3,97 μέτρα και το εξωτερικό του στυλ ήταν μοντέρνο, συγκροτημένο και με καλές αναλογίες. Με λίγα λόγια, το Spider αποτελούσε ο,’τι πιο ελκυστικό σε στυλ και αναλογίες για την εποχή του. Το αυτοκίνητο διέθετε ένα παρμπρίζ (Vinilite) πίσω και δυο πλαϊνά παράθυρα που χαμήλωναν όταν άνοιγε η οροφή. Οι μεγάλες γυάλινες επιφάνειες εξασφάλιζαν την ορατότητα προς όλες τις κατευθύνσεις. Η αεροδυναμική είχε σχεδιαστεί με γνώμονα την ταχύτητα, αλλά και την ευελιξία στους δρόμους της πόλης. Ο σχεδιασμός των παραθύρων και του παρμπρίζ, καθώς και οι λεπτομέρειες στις λαβές των θυρών, οι προβολείς, τα καθίσματα και τα χρώματα, όλα στόχευαν στη χρηστικότητα και στην κομψότητα. Το εσωτερικό διέθετε ανατομικά καθίσματα, δερμάτινη ταπετσαρία και ένα ολοκληρωμένο ταμπλό που περιλάμβανε ταχύμετρο, ηλεκτρική ένδειξη πίεσης λαδιού, ένα ψυκτικό θερμόμετρο και ένα ηλεκτρονικό ταχύμετρο.

Διαθέτοντας πίσω κίνηση, η έκδοση Spider εξοπλιζόταν με έναν κινητήρα 124AC.000 (4 κυλίνδρους σε σειρά, διάμετρο 80 mm και διαδρομή 71,5 mm, χωρητικότητας 1438 κ.εκ.). Ήταν ένας εξαιρετικός κινητήρας, Fiat 124 Spider 2καθώς διέθετε διπλό εκκεντροφόρο επικεφαλής. Απέδιδε την ισχύ των 90 ίππων στις 6500 στροφές και άγγιζε τα 170 χλμ/ώρα σε τελική ταχύτητα. Είχε ένα κατακόρυφο καρμπυρατέρ διπλού σώματος, ενώ ένα σύστημα διπλού φιλτραρίσματος του λαδιού εξασφάλιζε καλύτερη λίπανση και μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τοποθετούσαν το μοντέλο στην κατηγορία των σπορ premium: στάνταρ κιβώτιο ταχυτήτων 6 σχέσεων, ακτινικά (radial) ελαστικά και σπορ διάκτινο (two-stroke) τιμόνι. Το κομψό στυλ, οι καλές επιδόσεις, η σταθερότητα και η ασφάλεια του αυτοκινήτου – που προερχόταν από τέσσερα δισκόφρενα με σερβοφρέν και την παρουσία μίας μπάρας θόλων. Η πρώτη σειρά μέχρι το 1969 έφτασε τις σχεδόν 25.000 πωλήσεις.

Η εξέλιξη του μοντέλου για να αγγίξει το αμερικάνικο όνειρο και το ντεμπούτο της δεύτερης σειράς

‘Έχοντας ως βάση την καλή ανταπόκριση της αγοράς, η Fiat εργαζόταν για την εξέλιξη του μοντέλου που θα έκανε την εμφάνισή του στις Ηνωμένες Πολιτείες το 1968. Οι Αμερικανοί λάτρευαν τις αναλογίες και το απόλυτο ιταλικό στυλ του Spider, όπως και την οροφή του που αναδιπλωνόταν εύκολα και κατευθείαν από τη θέση του οδηγού. Η δεύτερη έκδοση παρουσιάστηκε τον Οκτώβριο του 1969, και πάλι στην έκθεση του Τορίνο, στο πλαίσιο της αναβάθμισης ολόκληρης της σειράς. Διατηρούσε την πίσω κίνηση και την κλασική σπορ οδηγική αίσθηση, σε αντίθεση με τα διάφορα μοντέλα με κίνηση εμπρός που παρουσιάστηκαν στη ίδια έκθεση.

Εφοδιαζόταν με τον ινητήρα των 1,4 λίτρων και έναν νέο 1,6 λίτρων. Ο τελευταίος είχε αυξημένη χωρητικότητα στα 1608 κ.εκ. και οι επιδόσεις του ήταν ακόμα πιο εντυπωσιακές. Απέδιδε 110 ίππους και η τελικήFiat 124 Spider 3 του ταχύτητα άγγιζε τα 180 χλμ/ώρα. Το σύστημα φρεναρίσματός του ήταν επίσης τύπου ανεξάρτητο μεταξύ των τροχών. Στην εξωτερική του εμφάνιση ξεχώριζε μια νέα κυψελοειδής γρίλια ψυγείου. Η πιο εμφανής διαφοροποίηση ήταν οι δύο σημαντικοί θόλοι σε οβάλ σχήμα στο καπό με σκοπό την φιλοξενία του μεγαλύτερου κινητήρα. Το σύστημα των πίσω φώτων ήταν βελτιωμένο. Τα ακτινικά (radial) ελαστικά και η αδιάβροχη οροφή συμπλήρωναν τον βασικό εξοπλισμό. Η σκληρή οροφή και οι ζάντες ελαφρού κράματος ήταν μέρος του προαιρετικού εξοπλισμού. Έτσι, το roadster είχε εξελιχθεί, παραμένοντας όμως πιστό στο εαυτό του με την κομψή σχεδίαση του Πινινφαρίνα. Η επιτυχία του ήταν μεγαλύτερη από ποτέ, με περίπου 27.000 πωλήσεις από το 1969 μέχρι το 1972.

Η λαμπερή δεκαετία των 70 υποδέχεται την τρίτη γενιά

Η δεκαετία του ’70 ήταν γεμάτη με πολιτιστικές και κοινωνικές αλλαγές. Οι εξελίξεις στην αυτοκινητοβιομηχανία επηρεάστηκαν αρχικά από την κρίση πετρελαίου και την πολιτική αναταραχή, και αργότερα από την οικονομική ανάκαμψη και την αύξηση της παραγωγής. Η σειρά Fiat 124 ανανεώθηκε πλήρως, ενώ ενσωματώθηκαν μια σειρά από μηχανικές και στιλιστικές επεμβάσεις Fiat 124 Spider 4με σκοπό τη βελτίωση των επιδόσεων, της άνεσης και της κομψότητας. Σχεδιασμένο εξ ‘αρχής με διεθνή προσανατολισμό, το 124 ήταν το σημείο καμπής στην εξέλιξη των κινητήρων μεσαίου μεγέθους της Fiat και οι αρχές του 1970 ήταν το αποκορύφωμα  της επιτυχίας της. Η Fiat παρουσίασε μια νέα γενιά του Spider το 1972 χωρίς ιδιαίτερες αλλαγές στο στυλ, με μερικές παρεμβάσεις στο ταμπλό όπως η ενσωμάτωση πίνακα οργάνων μαύρης απόχρωσης και ενός ρολογιού. Η ουσιαστικότερη είδηση αφορούσε τον κινητήρα καθώς και οι δυο κινητήρες του Fiat 132, 1600 και 1800, πλέον εφοδίαζαν και το Fiat 124 Sport Spider. Η χωρητικότητά τους άγγιζε τα 1592 κ.εκ. για τον “1600” και τα 1756 κ.εκ. για τον “1800”. Η ισχύς άγγιζε τους 108 και 118 ίππους, και οι τελικές ταχύτητες τα 180 και 185 χλμ/ώρα, αντίστοιχα. Το 124 Sport Spider ήταν πετυχημένο λόγω της διαχρονικής του εμφάνισης και της απαράλλαχτης οδηγικής ευχαρίστησης παρά τις κοινωνικές αναταραχές εκείνα τα χρόνια.

Μετά το 1972 όλοι θυμούνται το αυτοκίνητο και για τους αγωνιστικούς θριάμβους του, με τους Eddy Merckx και Mark Spitz να ξεχωρίζουν για τις νίκες τους. Πρόκειται για την αγωνιστική έκδοση, Fiat 124 Abarth Rally Gr.4, η οποία συγκριτικά με το βασικό μοντέλο παραγωγής, επωφελείται από έναν δυνατότερο κινητήρα, οροφή και καπό από υαλονήματα, πόρτες αλουμινίου και σημαντική μείωση βάρους. Βελτιωμένο από την Abarth Racing Team, το Fiat 124 Spider 5αυτοκίνητο κάνει την πρώτη του εμφάνιση τη σαιζόν 1972 και συνεχίζει να συμμετέχει σε αγώνες μέχρι το 1975.

Η παραγωγή του 124 Sport Spider συνεχίστηκε από τον Ιούνιο του 1974 μέχρι το 1982 για την αγορά των Η.Π.Α., όπου το μοντέλο διατηρούσε την επιτυχία του. Το στυλ παρέμενε απαράλλαχτο. Η μόνη αλλαγή ήταν η ενσωμάτωση προφυλακτήρων απορρόφησης ενέργειας (energy-absorbing bumpers), όπως απαιτούσαν τα αμερικάνικα κριτήρια ασφαλείας, καθώς και η εισαγωγή ενός 2-λίτρου κινητήρα 87 ίππων, ξεκινώντας από το 1978. Το 1981, ο Πινινφαρίνα παρουσίασε στην έκθεση της Γενεύης ένα νέο μοντέλο που ονόμασε “Spider Europa”.

Η εμφάνισή του ήταν ουσιαστικά η ίδια με τις προηγούμενες σειρές, με κάποιες βελτιώσεις, κυρίως επικεντρωμένες στην ασφάλεια και στην άνεση. Κάτω από το καπό βρισκόταν ένας διπλού εκκεντροφόρου (twin-shaft) τετρακύλινδρος κινητήρας 1995 κ.εκ. που απέδιδε 105 ίππους. Η οδική συμπεριφορά ήταν το ίδιο εξαιρετική, ενώ βελτιωμένη ήταν και η κατανάλωση. Η τελευταία εξέλιξη ήρθε το 1983 με τον κινητήρα “Volumex” των 136 ίππων με ογκομετρικό υπερσυμπιεστή. Σχεδιάστηκε κυρίως για την αγορά των Ηνωμένων Πολιτειών και διατήρησε την επιτυχία του μοντέλου με πάνω από 200,000 πωλήσεις παγκοσμίως, το 75% εκ των οποίων αφορούσαν την αγορά των Η.Π.Α.

Το νέο Fiat 124 Spider επιστρέφει στους δρόμους του κόσμου

Οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής αποτελούσαν πάντα την αγορά-στόχος του Fiat 124 Sport Spider. Δεν είναι τυχαίο ότι η παρουσίαση του νέου Fiat 124 Spider έγινε στην έκθεση του αυτοκινήτου στο Λος Άντζελες πέρυσι. Στον απόηχο της παράδοσης του θρυλικού συνονόματός του, έχει στόχο να συναρπάσει μια νέα γενιά οδηγών με το αυθεντικό ιταλικό στυλ και τις επιδόσεις του. Το 124 Spider είναι η αυθεντική roadster εμπειρία. Εξοπλισμένο με συγκινήσεις, τεχνολογία, ασφάλεια και ιταλικό αέρα, σήμερα κλείνει τα 50 του χρόνια.

Οι σχεδιαστές του Fiat Style Centre δημιούργησαν ένα αυτοκίνητο που περικλείει σε μια νέα προοπτική την κλασική ομορφιά του προκατόχου του χωρίς να προδώσει την πραγματική του ουσία. Το εμπρός μέρος είναι τολμηρό χωρίς να είναι επιθετικό και οι δύο μικροί θόλοι στο καπό υποδηλώνουν τη δύναμη του κινητήρα. Οι διαστάσεις του είναι εκείνες ενός πραγματικά σπορ αυτοκινήτου με πίσω κίνηση και ανασυρόμενη καμπίνα επιβατών: σχεδίαση η οποία αποτίει φόρο τιμής στο παρελθόν αντανακλώντας το μέλλον.

Το νέο Fiat 124 Spider έχει εμπνευστεί από μερικές λεπτομέρειες του προκατόχου του 1966 που παρουσιάζονται ξανά με μια πιο μοντέρνα ματιά. Διαθέτει αεροδυναμική, διαχρονική σιλουέτα, καθώς και ένα κλασικό προφίλ, το χαμηλό κέντρο βάρους, ανασυρόμενη καμπίνα επιβατών και το μακρύ καπό ενός πραγματικά σπορ αυτοκινήτου. Αναφορές στο vintage μοντέλο υπάρχουν και στην πάνω γρίλια, στους κλασικούς “θόλους” στο μπροστινό καπό και στα τολμηρά πίσω οριζόντια φώτα. Παρομοίως, η επάνω εξαγωνική γρίλια εμπνεύστηκε από το αποκλειστικό σχήμα του εισαγωγέα αέρα στο vintage μοντέλο και ανακαλεί το κυψελοειδές σχήμα της σπορ γρίλιας στο θρυλικό 124 Spider.

Η καμπίνα έχει σχεδιαστεί με γνώμονα τη μέγιστη άνεση των επιβατών μέσα από τη χρήση μαλακών και υψηλής ποιότητας υλικών. Ιδιαίτερη προσοχή έχει δοθεί στην εργονομία του μοντέλου με σκοπό την ενίσχυση της οδηγικής εμπειρίας, χάρη επίσης και στην τέλεια διάταξη των πεντάλ, του τιμονιού και του κιβωτίου ταχύτητας.

Το Fiat 124 Spider εφοδιάζεται με έναν 4-κύλινδρο turbo MultiAir κινητήρα 1.4 λτ. που αποδίδει 140 ίππους σε ισχύ και 240 Nm ροπής στις 2250 στροφές. Ο κινητήρας διατηρεί τα ίδια διακριτικά χαρακτηριστικά: 4 κυλίνδρους στη σειρά με αλουμινένια κυλινδροκεφαλή, με διάμετρο 72 mm και διαδρομή 84 mm, και συνολική χωρητικότητα 1368 κ. εκ. Η τελική ταχύτητα του αγγίζει τα 215 χλμ/ώρα και επιταχύνει από το 0 στα 100 χλμ./ώρα σε 7,5 δευτερόλεπτα. Ο εξαιρετικός δυναμισμός του μοντέλου είναι γεγονός χάρη και στην πίσω κίνηση, στην σωστά ισορροπημένη κατανομή βάρους και στο χαμηλό κέντρο βάρους. Το Fiat 124 Spider διατίθεται με χειροκίνητο κιβώτιο ταχυτήτων 6 σχέσεων, με τις αλλαγές των ταχυτήτων να γίνονται ακόμη πιο άμεσα και ομαλά, ή με αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων.

Τα συστήματα ανάρτησης και διεύθυνσης είναι επίσης σχεδιασμένα για να προσφέρουν εξαιρετικά δυναμική οδήγηση. Το νέο 124 Spider χρησιμοποιεί ένα ειδικά σχεδιασμένο σύστημα αναρτήσεων με διάταξη διπλών ψαλιδιών εμπρός και πολλαπλών συνδέσμων πίσω για απόλυτο έλεγχο του πίσω μέρους στις στροφές. Σε αυτή την κατεύθυνση, βοηθά και το σύστημα διεύθυνσης, το οποίο είναι ελαφρύ και με άμεση απόκριση, λόγω της ηλεκτρικής του υποβοήθησης.

Στη διεθνή έκθεση αυτοκινήτου στο Παρίσι, παρουσιάστηκε μια ειδική σειρά του νέου 124 Spider, το 124 Spider America που θα παραχθεί σε μόλις 124 μονάδες. Το μοντέλο αυτό είναι ειδικά εξοπλισμένο για να τιμήσει το συνονόματό του, που λανσαρίστηκε το 1980 για την 50η επέτειο του Πινινφαρίνα. Δεν είναι τυχαίο πως η συγκεκριμένη σειρά αναπαράγει το ίδιο χάλκινο χρώμα με το διάσημο μοντέλο που μαγνητίζει τα βλέμματα. Τα καλύμματα των καθρεπτών έχουν ασημί χρώμα, ενώ υπάρχει σκούρα δερμάτινη ταπετσαρία στο εσωτερικό. Κατόπιν παραγγελίας, είναι διαθέσιμες και οι ζάντες αλουμινίου 17 ιντσών όπως και η πίσω σχάρα αποσκευών, αξεσουάρ ειδικά κατασκευασμένα από τη Mopar που ενισχύσουν τη vintage προσωπικότητα του μοντέλου. Τέλος, το 124 Spider America περιλαμβάνει μια εορταστική πινακίδα με τον αριθμό έκδοσης και το λογότυπο στην μπροστινή γρίλια.

Από το 1966 μέχρι το 2016: πενήντα χρόνια για το θρυλικό μοντέλο που εξακολουθεί να γοητεύει με τις στιλιστικές του εξελίξεις και την ποιότητα σε μηχανικό επίπεδο ρίχνοντας μια ματιά και στο πετυχημένο παρελθόν.

Μεγαλώνει για να βελτιωθεί και να πετύχει νέους στόχους: χρόνια πολλά, 124 Spider.

 

Πηγή: Fiat

Save

Save

Save

Save

Save

Η Alfa Romeo έγινε 107 ετών!

H Alfa Romeo γιόρτασε φέτος τα 107 χρόνια λειτουργίας της. Το επίκεντρο των εκδηλώσεων ήταν το Ιστορικό Μουσείο της μάρκας “La macchina del tempo” στο Μιλάνο, το οποίο άνοιξε τις πύλες του για πρώτη φορά το 1976 και επαναλειτουργεί πλέον ανακαινισμένο από το 2015. Παράλληλα, με αφορμή την 170ή επέτειο η Alfa Romeo ετοίμασε ένα ξεχωριστό – ένα ταξίδι στον χρόνο – με μερικά από τα θρυλικά αυτοκίνητα της ιστορίας της, από την ιστορική 24-HP μέχρι τη Stelvio.

 

 

Opel GT Concept

Το GT Concept με τον κινητήρα μπροστά, κοντά στο κέντρο βάρους του οχήματος, και πίσω κίνηση είναι άμεσος απόγονος του Opel GT από την εποχή της δεκαετίας του ’60 και του ’70. Το GT Concept δεν έχει λαβές στις πόρτες, ούτε εξωτερικούς καθρέπτες ή οτιδήποτε περιττό διακοσμητικό στοιχείο. Πρόκειται για ένα δυναμικό εργαλείο οδήγησης, κάτι που συμβολίζουν οι κλασικές του αναλογίες σπορ αυτοκινήτου με ένα μακρύ καπό και πολύ κοντούς προβόλους.  Το Opel GT Concept έχει έναν 1.0L, τρικύλινδρο, υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα τοποθετημένο μπροστά. Ο αποδοτικός βενζινοκινητήρας άμεσου ψεκασμού είναι εξελιγμένη έκδοση του κινητήρα που γνωρίζουμε από τα ADAM, Corsa και το νέο Astra. Αποδίδει 107 kW/145 hp και μέγιστη ροπή 205 Nm στη σπορ εκδοχή του (δεν υπάρχουν ακόμα τιμές κατανάλωσης για το Opel GT Concept). Η ισχύς με υπερσυμπίεση μεταφέρεται στον πίσω άξονα με μηχανικό μπλοκέ διαφορικό, μέσω σειριακού κιβωτίου έξι σχέσεων που ελέγχεται από χειριστήρια στο τιμόνι (paddles). Το διθέσιο έχει συνολικό βάρος πάνω από 1.000 kg και επιταχύνει από 0 στα 100 km/h σε λιγότερο από οκτώ δεύτερα ενώ η τελική του ταχύτητα αγγίζει τα 215 km/h.

 

Πηγή: Opel

Mazda RX 8 Challenge 192hp(MY 2006)-Test Drive

Οι ενθουσιώδεις οπαδοί της Mazda εντοπίζουν το Mazda RX 8  και το ξεχωρίζουν άμεσα μέσα στο πλήθος των μονότονων αυτοκινήτων της αγοράς.

Αυτό δείχνει αν μη τι άλλό την σχεδιαστική του μοναδικότητα και την ξεχωριστή προσωπικότητα που διαθέτει.

Mazda RX 8 autoholix pic 17Με την πρώτη ματιά εύκολα καταλαβαίνεις ότι ο ιδιαίτερος εξωτερικός σχεδιασμός του αυτοκινήτου απευθύνεται σε οδηγούς με σπορ φιλοδοξίες.

Εμφάνιση

Στη μάσκα του αυτοκινήτου σχηματίζονται τρεις αεραγωγοί ένας κεντρικός και δύο μικρότεροι πλαϊνοί ενώ ο προφυλακτήρας αγκαλιάζει οπτικά τους θόλους των τροχών.

Από το πλάι διακρίνεται ο έντονα σπορ χαρακτήρας του Mazda RX 8 που τονίζεται από το χαμηλό προφίλ του αμαξώματος, τους μεγάλους τροχούς με τους φουσκωμένους θόλους να εντυπωσιάζουν με τις καμπύλες τους.

Εσωτερικό

Έχοντας σαν στόχο την δημιουργία ενός τετραθέσιου, τετράθυρου αλλά και σπορ αυτοκινήτου, η Mazda εφάρμοσε το νέο της σύστημα –Freestyle– όπου οι πίσω πόρτες ανοίγουν από το κέντρο μπρος τα έξω.

Οι μηχανικόι ενσωματώνοντας στις πίσω πόρτες τις μεσαίες κολώνες του αυτοκινήτου, εξοικονομήσανε χώρο για δύο επιβάτες στο πίσω κάθισμα και για αποσκευές 290lit τηρώντας ταυτόχρονα όλες τις προδιαγραφές ασφαλείας.

Οι υπεύθυνοι για την σχεδίαση του RX8, δεν θα μπορούσαν να μην ασχοληθούν με την εργονομία και την καλαισθησία του εσωτερικού.Mazda RX 8 autoholix pic 16 Στον βασικό πίνακα οργάνων διακρίνονται τρία μεγάλα όργανα με μοντέρνα γραφικά και αλουμινένια πλαίσια.

Εκεί ξεχωρίζει το κεντρικό «δακτυλίδι» με το αναλογικό στροφόμετρο με το κόκκινο να ξεκινά στις ~8.800σαλ και την ψηφιακή ένδειξη ταχύτητας να θυμίζει κάτι από WRC.

Το υλικό που χρησιμοποιείται στο ταμπλό διακρίνεται την ποιότητα του, ενώ όλα τα τμηματά του έχουν άψογη εφαρμογή.

Η αγωνιστική νότα έρχεται από το δερμάτινο τιμόνι, τον επιλογέα ταχυτήτων και φυσικά από την αλουμινένια οι πεταλιέρα.

Τα καθίσματα μπορεί να μην είναι δερμάτινα αλλά διακρίνονται για την πολύ καλή ποιότητα των υφασμάτων και την εξαιρετική πλευρική στήριξη.

Το Mazda RX 8 είναι ιδιαίτερα άνετο για τους μπροστινούς επιβάτες ενώ οι πίσω θα νοιώσουν ελαφρά καταπιεσμένοι εξαιτίας της περιορισμένης ορατότητας που οφείλεται στα μικρά πλαϊνά παράθυρα, την χαμηλή οροφή καιστον Mazda RX 8 autoholix pic 15στενό χώρο για τα πόδια -ιδίως αν τα μπροστινά καθίσματα είναι τέρμα πίσω.

Στον Δρόμο

Από την πρώτη κιόλας στιγμή κατάλαβα ότι πρόκειται για ένα στιβαρό αυτοκίνητο, αφού ακόμα και ο ήχος που παράγει η πόρτα όταν κλείνει θυμίζει ακριβό γερμανικό αυτοκίνητο.

Το RX 8 είναι ένα αυτοκίνητο με πολύ καλή παθητική ασφάλεια- όπως όλα τα αυτοκίνητα της Ιαπωνικής εταιρείας, ενσωματώνοντας όλα τα απαραίτητα πια συστήματα αερόσακων και ζωνών σταδιακής παραμόρφωσης για την απορρόφηση της ενέργειας των συγκρούσεων. Έτσι οι κορυφαίες επιδόσεις στα τεστ πρόσκρουσης δεν θα πρέπει να μας εντυπωσιάζουν- αφου αυτό είναι κάτι το αναμενόμενο από την Mazda.

Όμως τελικά αυτό που μετράει σε ένα αυτοκίνητο είναι η ενεργητική ασφάλεια-γιατί το θέμα δεν είναι να χάσεις τον έλεγχο και να σωθείς από τους 1001 αερόσακους, αλλά να μην χάσεις τον έλεγχο και να συνεχίσεις την διαδρομή σου!

Εδώ είναι που το Mazda RX 8  έρχεται Mazda RX 8 autoholix pic 14σε ρήξη με το παρελθόν(βλέπε … RX7) και καταφέρνει να είναι ευθύβολο και προβλέψιμο ακόμα και στους ολισθηρούς δρόμους. Τέλος ο τρόμος που απλόχερα χάριζε το RX7 όταν έβρεχε- και που οδηγούσε τους ιδιοκτήτες του να καλούν ταξί για να συνεχίσουν προς την δουλεία τους…

Το στιβαρό αμάξωμα διαθέτει καλά φρένα με αεριζόμενους δίσκους, ενώ οι αναρτήσεις με τα διπλά ψαλίδια εμπρός και τους πολλαπλούς συνδέσμους πίσω “καθαρίζουν” σε όλες τις περιπτώσεις.

Το ακριβές ηλεκτρικά υποβοηθούμενο τιμόνι σε συνδυασμό με την πίσω κίνηση, τα ηλεκτρονικά βοηθήματα, το μπλοκέ διαφορικό και τη κατανομή βάρους μεταξύ των δύο αξόνων που βρίσκεται στο 50:50, εγγυάται για κάτι παραπάνω από ασφαλή οδήγηση- εγγυάται για διασκεδαστική οδήγηση και αυτό είναιMazda RX 8 autoholix pic 13… το θέμα μας!

Με επιτάχυνση 0-100km στα 7,6 δευτ. το RX8 Challenge όπως είναι αναμενόμενο είναι ενα πολύ γρήγορο αυτοκίνητο!

Έκλεισα το VDC(Περιοριστής Διασκέδασης) και το τζίνι της υπερστροφής βγήκε από το λυχνάρι του, χαρίζοντας στιγμές ευτυχίας σε εμένα- και τρόμου στους τουρίστες της γραφικής Σαντορίνης.

Σε κάθε του στροφή προκαλούσα επίτηδες το λάθος, αλλά εκείνο απλά κάρφωνε το βλέμμα του στην κρυφή της στροφής διώχνοντας διακριτικά το πίσω μέρος του με την ακρίβεια που θα περίμενα από έναν επαγγελMazda RX 8 autoholix pic 2ματία χορευτή.

Συχνά με απείλησαν διάφοροι- κυρίως γερμανόφωνοι τουρίστες ότι θα φωνάξουν την αστυνομία, ενώ οι ντόπιοι αναβοσβήνανε τα φώτα τους και με στόλιζαν με το παράσημο της ανοικτής παλάμης.

Ποιος νοιάζεται!!

Τόσο μεγάλη ασφάλεια εμπνέει το αυτοκίνητο όταν κινείται με το πλάι που πολλές φορές θα ήθελα να σταματήσω και να τους πω ότι δεν θα έπρεπε να ανησυχούν και ότι όλα βρίσκονται υπό πλήρη έλεγχο, αλλά δεν με ενδιέφερε γιατί εκείνη η στιγμή ήταν δική μου!

Το RX8 με παρέσυρε στο κόσμο του, με έκανε αντικοινωνική- και όσο αυτά όλα συνέβαιναν εγώ το απολάμβανα και από πάνω.

Κινητήρας

Ο πολύστροφος περιστροφικός κινητήρας έρχεται αρωγός στην διαδικασία λιωσίματος των πίσω ελαστικών παρόλο που είναι η έκδοση με τα «μόνο» 192 άλογα. Πολλοί μου είπαν ότι ο κινητήρας αυτός ταιριάζει με το RX8 περισσότερο από ότι ο πιο δυνατός της έκδοσης Cosmo με τους 231 ίππους- που δεν έχω οδηγήσει- και που λένε ότι είναι πιο απότομος, αλλά εγώ διαφωνώ.Mazda RX 8 autoholix pic 1

Δεν μπορώ να διανοηθώ πόσο πιο διασκεδαστική θα ήταν η διαδρομή που έκανα με μερικούς ίππους παραπάνω. Οι σωστά κλιμακωμένες σχέσεις του κιβωτίου ταχυτήτων έκαναν το αυτοκίνητο φιλικό και προβλέψιμο επιτρέποντας μου ταυτόχρονα να πατάω με ασφάλεια το γκάζι βαθία μέσα στην στροφή μαζεύοντας ταχύτητα για την έξοδο της στροφής.


T
ο RX8 διατίθεται σε δύο εκδόσεις: την Cosmo με τους 231 ίππους και την Challenge με τους 192 ίππους και η συντήρηση του είναι μια διαδικασία που απαιτεί συνεπείς ιδιοκτήτες και μηχανικού με εξιδίκευση.

Για αυτό τον λόγο οι τιμές του σαν μεταχειρισμένο είναι χαμηλές σε σχέση με την απόλαυση που προσφέρει στον οδηγό του όταν βέβαια ο Wankel βρίσκεται σε καλή υγεία.

Το RX8 είναι ένα ειδικό αυτοκινητο για γνώστες και κάθε προσέγγιση με οικονομοτεχνικά και λογικά κριτήρια …είναι απλά παράλογή!

Σας ευχαριστώ για την αναγνωση,

Ισμήνη Φαμπιάτου

Save

Honda Civic Type-S (MY08)-Test Drive

Όλοι θαυμάζουν το Type R, όμως λίγοι μπορούν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τον εκρηκτικό κινητήρα του- και ακόμα πιο λίγοι μπορούν να το αγοράσουν καθώς η υψηλή τεχνολογία όπως είναι αναμενόμενο… πληρώνεται! Το απρόσιτοType R όμως δεν είναι μόνο ένα πολύ καλό αυτοκίνητο αλλά είναι και επίσης και πολύ όμορφο-κάτι που δικαιολογημένα έκανε πολλούς να το ερωτευθούν.

Η… πονόψυχη(!!) Honda βλέποντας πόσο όμορφο ήταν Type R μας λυπήθηκε και παρουσίασε το Honda Civic Type-S – το οποίο ευτυχώς δεν είναι απλά η τρίθυρη εκδοχή του πεντάθυρου μοντέλου, αλλά κατα κάποιο τρόπο αποτελεί μια replica του μυθικού πια μοντέλου με έναν μικρότερο κινητήρα. Είναι σημαντικά φτηνότερο από το Type R και μοιράζεται την ίδια εμφάνιση την ώρα που ο φιλικός κινητήρας των 1,8 λίτρων το κάνει οδηγικά πιο προσιτό στον μέσο οδηγό.

Η εμφάνιση του Honda Civic Type-Sείναι με μια λέξη “συγκλονιστική”- και χωρίς καμιά δόση μετριοπάθειας το τρίθυρο Civic γοητεύει τους πάντες στο πέρασμα του. Honda Civic Type-S autoholix pic13Η ευρηματική ανάμιξη των καμπυλωτών χαρακτηριστικών του αμαξώματος με τις τριγωνικές ακμές των φωτιστικών και των απολήξεων των δύο εξατμίσεων συνδυάζεται προκλητικά με τα «Fast & Furious» αεροδυναμικά βοηθήματα και εντυπωσιάζουν με την πρωτοτυπία τους.

Μπορεί να το βρίσκετε υπερβολικό και θα συμφωνήσω- όμως πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι το Type S έχει ένα μοναδικό σχεδιασμό που τολμά να ξεχωρίζει μέσα στην θάλασσα των «ίδιων» αυτοκινήτων που κυκλοφορούν.

Λεπτομέρειες όπως η κυψελωτή εισαγωγή αέρα, οι «φούστες» στον μπροστινό προφυλακτήρα και η μεγάλη πίσω αεροτομή μπορεί να στερούνται διακριτικότητας, όμως δουλεύουν στο μάτι και στην πράξη! Για παράδειγμα η πίσω αεροτομή είναι μεγάλη και προκαλεί προβλήματα στη ορατότητα, όμως φροντίζει ώστε να διατηρείται το τζάμι της πίσω πόρτας καθαρό χωρίς την ανάγκη καθαριστήρα(που λόγω σχεδιασμού έτσι και αλλιώς δεν χώραγε!).

Οι όμορφες αλουμινένιες ζάντες 5 ακτινών με τα χαμηλού προφίλ ελαστικά διαστάσεων 225/45 R17 συνδυάζονται αρμονικά με τις μεγάλες πόρτες και τα μικρά τριγωνικά πίσω παράθυρα δίνοντας στο αυτοκίνητο ένα coupe προφίλ που το διαφοροποιεί εντελώς από την πεντάθυρη εκδοχή του. Παρόλα αυτά στο εσωτερικό οι χώροι είναι άνετοι για τους επιβάτες και μόνο οι πολύ ψηλοί ίσως να παραπονεθούν για το περιορισμένο ύψος του αμαξώματος.

Κάτω από την τρίτη πόρτα βρίσκεται ένας μεγάλος χώρος αποσκευών 485 λίτρων ο οποίος βοηθούμενος από το χαμηλό ύψος φόρτωσης και το φάρδος του αποδεικνύεται και πολύ πρακτικός.

Τα καθίσματα είναι τύπου μπάκετ και προσφέρουν καλή πλευρική στήριξη ενώ το ταμπλό και τα καθίσματα είναι φτιαγμένα από ποιοτικά υλικά που σου φτιάχνουν την διάθεση. Το φουτουριστικό ταμπλό είναι βασισμένο στην λογική της «διπλής σύνδεσης» όπως το λέει η Honda-η οποία διαχωρίζει τις πληροφορίες σε οπτικές και σχηματικές ανάλογα με την σημαντικότητα τους.

Η εταιρεία ισχυρίζεται ότι παρότι στην αρχή η διάταξη φαντάζει περίπλοκη, μετά από λίγο ο οδηγός την συνηθίζει. “Μάλιστα… για να το λέτε εσείς”! Εγώ πάντως όσο και να προσπάθησα δεν μπόρεσα να κατανοήσω την λογική της σχεδίασης του.

Η θέση οδήγησης του Honda Civic Type-S είναι καλή με το τιμόνι και το κάθισμα να ρυθμίζονται προς όλες τις κατευθύνσεις. Ιδιαίτερη εντύπωση μου προκάλεσε το πόσο όμορφος είναι ο σχεδιασμός του τριάκτινου δερμάτινου τιμονιού με τα χειριστήρια του ραδιοφώνου και του cruise control στις οριζόντιες ακτίνες και το διπλό φιλέτο αλουμινίου στην κάθετη.

Ο κινητήρας i-VTEC τραβάει από χαμηλά και φυσικά σεβόμενος το όνομα της Honda αποδίδει τον καλύτερο του εαυτό στις ψηλές στροφές χωρίς όμως να χάνει πουθενά την γραμμικότητα του. Εκεί γύρω στις 6,300 σαλ- με λίγο παραπάνω θόρυβο από όσο θα ήθελα- αποδίδει 140 ζωντανούς ίππους και λίγο πριν στις 4,300 σαλ προσφέρει 17,7 κιλά ροπής τα οποία καλούνται να αντιμετωπίσουν τα 1,310 κιλά που ζυγίζει το νέο Civic Type S .

Η αποστολή του κίνητρα επιτυγχάνεται με άνεση και οικονομία, αφού καταναλώνοντας κατά μέσο όρο το πολύ μέχρι 10 λίτρα στα εκατό χιλιόμετρα το αυτοκίνητο είναι ταυτόχρονα και ιδιαίτερα οικονομικό. Οι επιδόσεις με 205 χλμ/ω τελική και 9.1’’ για την διαδικασία του 0-100 μπορεί να μην συνάδουν με την προκλητική εξωτερική εμφάνιση, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα ότι είναι και «λίγες». Honda Civic Type-S autoholix pic12

Η κλιμάκωση των 6 σχέσεων φροντίζει ώστε να αναδεικνύεται η ποιοτική λειτουργία του κινητήρα, ενώ η μακριά έκτη βοηθά στο να επιτυγχάνεται ησυχία στο ταξίδι. Η αίσθηση του κιβώτιου είναι πολύ καλή και παρά τις σχετικά μεγάλες διαδρομές του περίτεχνου μοχλού οι ταχύτητες κουμπώνουν θετικά.

Στον δρόμο η κοντή κλιμάκωση της ηλεκτρικής κρεμαγιέρας (2,2 στροφές) παρέχει μια εξαιρετική αίσθηση σε σχέση με την θέση των τροχών και βοηθά στην δημιουργία μιας σχέσης εμπιστοσύνης του οδηγού με τους μπροστινούς τροχούς που μοιάζουν να κινούνται πάνω σε αόρατες ραγές. Το παράπονο που έχω σε σχέση με το τιμόνι προέρχεται από τα φαρδιά ελαστικά που δεν του επιτρέπουν να «κόβει» όσο χρειάζεται για να ελιχτεί μέσα στους στενούς δρόμους της πόλης-αλλά αυτό είναι κάτι που συνηθίζεται εύκολα. Η ανάρτηση εμφανίζεται αρκετά πιο σκληρή από ότι εκείνη της πεντάπορτης έκδοσης κάτι που οφείλεται τόσο στα πιο σκληρά αμορτισέρ, όσο και στις πιο στιβαρές αντιστρεπτικές ράβδους που περιορίζουν τις κλίσεις του αμαξώματος.

Παράλληλα το αμάξωμα κάθεται χαμηλότερα κατά 15 χιλιοστά, ενώ ο πίσω ημιάκαμπτος άξονας έχει φαρδύνει κατά 20 χιλιοστά- κάτι που από ότι θα δούμε πιο κάτω είχε ιδιαίτερα ευεργετικά αποτελέσματα στην οδική συμπεριφορά του αυτοκίνητου. Τα φρένα που αποτελούνται από δίσκους γύρω γύρω επιτυγχάνουν καλές επιδόσεις στο φρενάρισμα (100-0 χλμ./ώρα σε 37,7 μ.) καθώς είναι αρχικά δυνατά-όχι όσο θα ήθελα όμως καθώς κουράζονται σχετικά εύκολα στην σκληρή χρήση, ενώ η αίσθηση τους είναι κάπως σπογγώδης. Κάθεσαι λοιπόν στο καλό κάθισμα και βρίσκεις εύκολα την θέση που σε βολεύει, αφού τόσο το τιμόνι όσο και τα καθίσματα παρέχουν όλες τις ρυθμίσεις.

Πατώντας το κουμπί «start» ο κινητήρας έρχεται αμέσως στην ζωή… Η κίνηση μέσα στην πόλη δεν είναι το δυνατό σημείο του Honda Civic Type-S κάτι που δεν οφείλεται τόσο στις σκληρές αναρτήσεις, όσο σε κάποιες άλλες λεπτομέρειες που με ενόχλησαν. Καταρχήν η ορατότητα προς τα πίσω είναι σχεδόν ανύπαρκτη κάνοντας την χρήση του κεντρικού καθρέπτη μια δύσκολη υπόθεση. Επιπλέον η έλλειψη καθαριστήρα στο πίσω παράθυρο σε συνδυασμό με την έντονη κλίση του θα δυσκολέψουν ακόμα περισσότερο την κατάσταση σε μια βροχερή ημέρα.

Στο παρκάρισμα το μικρό πίσω πλαϊνό παράθυρο θα σας δυσκολέψει όπως και τα φουσκωμένα φτερά που περισσεύουν αρκετά από τις διαστάσεις του αμαξώματος. ΣυνεχίHonda Civic Type-S autoholix pic11ζοντας στα στοιχεία που με ενόχλησαν μέσα στην πόλη θα πρέπει να αναφέρω και το τιμόνι που δεν κόβει όσο χρειάζεται στα στενά δρομάκι-κάτι που τελικά δυσκολεύει και αυτό με την σειρά του την διαδικασία του παρκαρίσματος.

Ένα ακόμη σημείο που θέλει προσοχή είναι η πολύ χαμηλή ποδιά εμπρός κάτω από τον προφυλακτήρα που θα βρει εύκολα κάτω όταν περνάτε από σαμαράκια, ή όταν πάτε να μπείτε σε ένα γκαράζ. Από την άλλη πλευρά η οικονομία του κινητήρα (9,2 λ/100 χλμ.) και το γεγονός ότι οδηγάς ένα διαφορετικά όμορφο και ζωντανό αυτοκίνητο αντισταθμίζουν τα όποια μειονεκτήματα παρουσιάζονται μέσα στην πόλη και σου φτιάχνουν την διάθεση.

Η σκληρότητα της ανάρτησης δεν με ενόχλησε πουθενά και παρά τον ημιάκαμπτο άξονα πίσω, το Civic δεν κοπανούσε ακόμα και όταν περνούσε πάνω από σαμαράκια. Βγαίνοντας από την πόλη το Type S απελευθερώνεται και αρχίζει να αναπνέει καθώς βρίσκεται στο περιβάλλον για το οποίο σχεδιάστηκε. Στον αυτοκινητόδρομο είναι εντυπωσιακά σταθερό και ανεπηρέαστο από τους πλευρικούς ανέμους, ενώ παρά τα φαρδιά ελαστικά δεν παρουσιάζει νευρικότητα στο τιμόνι στις διαμήκεις ανωμαλίες ακόμα και όταν ο δρόμος είναι βρεγμένος.

Ο κινητήρας είναι γενικά θορυβώδης και τραχύς, όμως σε ότι αφορά το ταξίδι την λύση την δίνει η μακριά 6η που συνδυάζεται με τον ροπάτο κινητήρα χαρίζοντας άνετο και τελικά ήσυχο ταξίδι. Στην ησυχία στο εσωτερικό συμβάλλει και η απουσία αεροδυναμικών θορύβων αλλά και η καλά μονωμένη στήριξη της ανάρτησης στο αμάξωμα που δεν επιτρέπει τον θόρυβο από τα λάστιχα να φτάσει στο εσωτερικό.

Στις παρατεταμένες στροφές το αυτοκίνητο είναι υποδειγματικό με την καλορυθμισμένη ανάρτηση να ελέγχει τους τροχούς και να χαρίζει μεγάλα αποθέματα πλευρικής πρόσφυσης, ενώ η απουσία κλίσεων στις στροφές φροντίζει έτσι ώστε οι επιβάτες να φτάνουν ξεκούραστοι στον προορισμό τους. Στο επαρχιακό δίκτυο το αυτοκίνητο είναι ένα όνειρο! Ο ροπάτος κινητήρας βοηθά παντού χωρίς να χρειάζεται ο οδηγός να κάνει σκληρή δουλεία με το κιβώτιο ταχυτήτων, ενώ όσο κινείται σε λογικούς ρυθμούς είναι απόλυτα ουδέτερο.

Είναι εντυπωσιακό ότι τόσο η πολύ καλή πλευρική, όσο και η ελκτική πρόσφυση που χαρίζουν τα φαρδιά ελαστικά θα ανησυχήσουν ελάχιστες φορές το σύστημα ηλεκτρονικού ελέγχου VDA που λειτουργεί σωστά χωρίς να καπελώνει την οδήγηση. Όταν επιτέλους τα ηλεκτρονικά κλείσουν τότε το αυτοκίνητο δίνει αρκετά περιθώρια για διασκεδαστική οδήγηση. Το πιο φαρδύ μετατρόχιο έχει περιορίσει τις έντονες τάσεις υπερστροφής πριν την στροφή(ή στα φρένα) του πεντάθυρου μοντέλου, χωρίς όμως ευτυχώς να την έχει εξαλείψει!

Το μπροστινό μέρος είναι καρφωμένο-ξεχάστε το- και το πίσω προοδευτικά θα ανοίξει για να σας βοηθήσει στη τοποθέτηση του αυτοκινήτου με έναν τρόπο που τολμώ να πω ότι θυμίζει Clio Sport (άντε τώρα… πάλι θα μου την πέσουν οι φίλοι της γαλλικής εταιρείας και ποιος μας σώζει)! Το τιμόνι έχει καταπληκτική αίσθηση ενώ καθώς το πλαίσιο και η ανάρτηση είναι φτιαγμένα για το Type R καταλαβαίνεις αμέσως ότι ξεπερνούν με ευκολία τον κινητήρα -που τα δίνει όλα χωρίς όμως να καταφέρνει να ταλαιπωρήσει το καλοστημένο αυτοκίνητο.

Η απουσία της απόλυτης δύναμης δεν με ενοχλεί καθώς για να ευχαριστηθείς οδήγηση μπορείς να διαλέξεις μια κατηφορική διαδρομή όπου είναι τα φρένα- και όχι η δύναμη – που παίζουν τον πρώτο ρόλο. Honda Civic Type-S autoholix pic1Και εκεί είναι που μου χάλασε το γλυκό… Τα φρένα στην αρχή είναι δυνατά και παρά το σπογγώδες πετάλι δίνουν μια καλή αίσθηση για το τι συμβαίνει εκεί κάτω, όμως μετά από λίγο θα ζεσταθούν και θα προσγειώσουν τον οδηγό στην σκληρή πραγματικότητα.

Βλέποντας τις προδιαγραφές των φρένων η έλλειψη αντοχής των φρένων μου προκαλεί εντύπωση και θα μπορούσε κάλλιστα να οφείλεται στο συγκεκριμένο αυτοκίνητο της δοκιμής. Για αυτό εάν κάποιος κάτοχος έχει αντίθετη εμπειρία καλό θα ήταν να την μοιραστεί μαζί μας! Ο πίσω άξονας είναι τόσο καλά στηριγμένος που δεν θα επηρεάσει την τροχιά του αυτοκίνητου ακόμα και εάν συναντήσει σαμαράκι μέσα στην στροφή.

Χαίρομαι όταν βρίσκω αυτοκίνητα στα οποία η ανάρτηση τους είναι τόσο καλορυθμισμένη ώστε να ξεπερνά στην πράξη τις προδιαγραφές της. Σε γενικές γραμμές το Honda Civic Type-S θα χαρίσει χαμόγελα στον οδηγό, αλλά όταν τα κόκκινα σηματάκια κεντρίσουν το ενδιαφέρον του GTI που σας ακολουθούσε στην κατηφόρα, η απουσία δύναμης του κινητήρα-ειδικά σε ανηφορικά κομμάτια- θα αφήσει τα σήματα του VW να γίνουν γρήγορα ευδιάκριτα στον καθρέπτη σας!

To Type S δεν έχει τον κινητήρα ενός καθαρόαιμου σπορ αυτοκινήτου, όμως έχει την εμφάνιση και το στήσιμο που απαιτείται για να δικαιολογεί την ύπαρξη του. Δεν είναι διακριτικό, αλλά είναι ξεχωριστό, όμορφο και έχει τους χώρους που χρειάζεται μια οικογένεια για να μετακινηθεί.

Έχει κάποια διακριτά μειονεκτήματα(ορατότητα προς τα πίσω ) που απορρέουν από την όμορφη εμφάνιση του, όμως τα πλεονεκτήματα του είναι πολύ περισσότερα και έτσι -σε συνδυασμό με την λογική τιμή του- θα κάνουν τον υποψήφιο αγοραστή να του τα συγχωρήσει και να το προτιμήσει! Άλλωστε μεταξύ μας-και μην ακούτε τι λένε- όλοι γνωρίζουμε ότι η εμφάνιση ήταν πάντα πιο σημαντική από τον χαρακτήρα!

 

Save

Save

Άνοιξη!-Οδοιπορικό

Πιστεύω ότι όσο λιγότερο προγραμματίζεις μια εκδρομή τόσο καλύτερα θα περάσεις- ειδικά εάν μιλάμε για μια εκδρομή με αυτοκίνητο. Μετά από έναν πολύ πιεστικό και αγχωτικο Μάρτιο, αποφασίσαμε το απόγευμα της Παρασκευής της 31ης Μαρτίου να φύγουμε για μια εκδρομή προς τα βόρια- έτσι χωρίς πρόγραμμα… Σαν περιπλανώμενοι, πηγμένοι και νικημένοι από το άγχος της πόλης, ταξιδιώτες που ήμασταν πρώτα μπήκαμε στο αυτοκίνητο και μετά αρχίσαμε να συζητάμε για το που θα πάμε…Φάση ροκ δηλαδή!! Στις αρχές του προηγούμενου χρόνου είχαμε γνωρίσει κάπως βιαστικά πολλές από τις ομορφιές της Β. Ελλάδας, αλλά λόγω του γεγονότος ότι ταξιδέψαμε με αυτοκινούμενο τροχόσπιτο και -μαζί με μια μεγάλη παρέα- δεν μπορέσαμε να  αφιερώσουμε τον χρόνο που θα θέλαμε σε αυτούς τους τόπους. Ένα από τα μέρη που μας είχε μαγέψει ήταν τα Λουτρά στο Λουτράκι Αριδαίας, αλλά δυστηχώς σε εκείνο το ταξίδι δεν είχαμε την χαρά να δούμε την φύση με το φως της ημέρας και είχαμε δεσμευτεί να ξανάπαμε- για να σας δείξω κιόλας με φωτογραφίες- γιατι θα πρέπει να επισκεφθείτε το μέρος αυτό και εσείς.. Τα λουτρά βρίσκονται περίπου 50 χιλιόμετρα βόρεια της Έδεσσας και ο συντομότερος και πιο διασκεδαστικός δρόμος για να βρεθεί κανείς εκεί είναι μέσο Λαμία Δομοκού κτλ. Όμως εμείς συζητώντας και προσπαθώντας να αποφασίσουμε για το εάν θα πάμε στην Αλεξανδρούπολη, ή την Αριδαία (!) είχαμε ήδη φτάσει στα Τέμπη. Η Εγνατία Οδός αποτελεί μια πραγματικά ευχάριστη εμπειρία για εμάς τους Αθηναίους, αφού και δωρεάν είναι (ήταν όταν γράφτηκε το άρθρο) , αλλά και η χάραξη, το πλάτος και η ποιότητα της ασφάλτου και θυμίζει έντονα την Αττική Οδό με όμορφη θέα. Στην Βέροια εγκαταλείψαμε την Εγνατία και κατευθυνθήκαμε προς την Έδεσσα και στην συνέχεια στο Λουτράκι της Αριδαίας, όπου μέχρι να φτάσουμε εκεί η ώρα είχε φτάσει 11,30 το βράδυ.Βρήκαμε να μείνουμε στο ξενοδοχείο Filoxenia έναντι € 40 την νύχτα μαζί με πρωινό.Το δωμάτιο ήταν καθαρό και μεγάλο, ενώ μέσα στην τιμή αυτή μας προμήθευσαν και με ξύλα για το τζάκι που έκαιγε όλη την νύχτα. Το πρωί καταλάβαμε ότι το δωμάτιο δεν είχε ακόμα πατζούρια(λόγω ανακαίνησης) αφήνοντας τον ήλιο να μας τρυπά τα μάτια από τις 7 το πρωί. Αυτό τελίκα αποδείχτηκε σωτήριο γιατί έτσι μπορέσαμε να πάμε στα λουτρά νωρίς πριν”πλακώσει” ο πολύς ο κόσμος. Παρόλο που η φύση έχει χαρίσει απλόχερα σε αυτόν τον τόπο τις ομορφιές της, δυστηχώς η επέμβαση των Νεο-Ελλήνων στην φύση είναι για μια ακόμα φορά τουλάχιστον αποκαρδιωτική. Πρέπει να προσποιηθείς ότι δεν βλέπεις τους μικροπωλητές που πουλάνε τα πάντα (από καπέλα, πετσέτες, μηχανάκια του φραπέ, μέχρι παστέλι και μέλια) και την κακογουστιά του Ελληνικού δημοσίουτο οποίο στην δεκαετία του 1970 έστησε κάτι ανεκδιήγητες παράγκες και ένα ξενοδοχείο-θρίλερ μέσα σε ένα από τα πιο μαγευτικά τοπία του κόσμου…. Ευτυχώς που ένα επιδοτούμενο πρόγραμμα από την ΕΕ βοήθησε στην ανάδειξη του φυσικού τοπίο, χρηματοδοτόντας την κατασκευή ενός μονοπατιού που ξεκινά από το σημείο που τελειώνουν τα «δρακουμέλ» τσαντίρια της ελληνικής πραγματικότητας και που σε ανεβάζει περίπου 1000 με 1500 μέτρα μέσα στο μαγευτικό φαράγγι. Εμείς καθίσαμε μέσα στο φυσική πισίνα με το ζεστό νερό για τουλάχιστον 35 λεπτά και χαλαρώσαμε απολαμβάνοντας τους καταρράκτες με το ζεστό νερό και τον λαμπερό ανοιξιάτικο ήλιο. Μετά από λίγο όμως «πλάκωσε» το ειδικό γκρουπ το οποίο αποτελείτο αποκλειστικά από υπέρβαρες κύριες με τσιρικτές φωνές. Ο παράδεισος μετατράπηκε σε κόλαση μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα καθώς οι φωνές, η αγένεια και τα σπρωξίματα πήραν την θέση της απόλαυσης και της απόλυτης ηρεμίας. Προλάβαμε να βγούμε έξω από το νερό πριν μας πνίξει το “ΤΑΧΝ”(Τάγμα Αγενών Χοντρών Νεοελληνίδων). Αυτές οι κυρίες δυστυχώς κυκλοφορούν δίπλα μας αδιαφορώντας για οτιδήποτε άλλο πέρα από την πάρτη τους και τρέφονται από την ανοχή μας! Σκουπιστήκαμε και ανηφορίσαμε το μονοπάτι που οδηγεί σε ένα προϊστορικό σπηλαίο (το οποίο έχει είσοδο € 2,5 ) και στην συνέχεια-σε μια διαδρομή μνημείο στην φυσική ομορφιά-απολαύσαμε το λαμπερό ανοιξιάτικο τοπίο στην σκιά του χιονισμένου Βόρρα που φιλοξενει το χιονοδρομικό Καϊμακτσαλάν . Ένας μαγικός περίπατος που τον προτείνω σε όλους σας αρκεί στον γυρισμό να αποφύγετε τον εκείνο τον «πονηρό» μαγαζάτορα-απέναντι από την πισίνα- που προσπάθησε να μας πουλήσει ένα αναψυκτικό για €4 νομίζοντας ότι το περίπτερο του βρίσκεται στην Νορβηγία!  Κοιτάζοντας τον χάρτη αποφασίσαμε να ανέβουμε ένα δρόμο που ενώνει τα λουτρά της Αριδαίας με το χιονοδρομικό πιστεύοντας ότι το Λουτράκι αποτελεί το ιδανικότερο μέρος για χειμερινές διακοπές, συνδυάζοντας το σκι με τα λουτρά. Οι υπεύθυνοι διάνοιξης των δρόμων όμως έχουν άλλη γνώμη και έτσι ο δρόμος αυτός παρόλο που είναι ένας απόλυτα βατός χωματόδρομός δεν καθαρίζεται από τα χιόνια. Έτσι μετά από δεκαπέντε χιλιόμετρα ανηφόρας το λαπαδιασμένο χιόνι νίκησε με απίστευτη ευκολία το x drive της BMW και το Χ3 βρέθηκε ακινητοποιημένο με την κοιλία του να ακουμπά το μαλακό χιόνι…Ευτυχώς που ο δρόμος ήταν ανηφορικός και έτσι με αρκετή προσπάθεια καταφέραμε να ξεκολλήσουμε το βαρύ αυτοκίνητο. Το καλό της υπόθεσης είναι ότι είχαμε μαζί μας ποδήλατα και έτσι ενώ ο ένας οδηγούσε το αυτοκίνητο, ο άλλος κατέβαζε το ποδήλατο στον κατηφορικό δασικό δρόμο στα όρια της πρόσφυσης του δικυκλου. Νικημένοι αλλά χαρούμενοι από την ποδηλατική μας εμπειρία βάλαμε “πλώρη” για το Νυμφαίο το οποίο βρίσκεται χτισμένο σε υψόμετρο 1350 μέτρων μέσα στα δάση του όρους Βίτσι. Νομίζω ότι πρόκειται για ένα από τα πιο όμορφα και γραφικά χωριά του τόπου μας και αξίζει οπωσδήποτε να περάσετε ένα ήσυχο σαββατοκύριακο εκεί. Υπάρχουν πολλοί και κυρίως καλόγουστοι Ξενώνες, ενώ τα εστιατόρια προσφέρουν καλό και σχετικά φτηνό φαγητό. Οι άνθρωποι επηρεασμένοι από την φυσική ομορφιά είναι φιλόξενοι και καλόκαρδοι και φυσικά όλοι νοιώθουν περήφανοι γιατί στον τόπο τους φιλοξενούν το μοναδικό καταφύγιο για άγριες αρκούδες στα Βαλκάνια- τον γνωστό Αρκτούρο. Εκεί έμαθα πολλά για αυτό το καταπληκτικό ζώο, για τον τρόπο ζωής του και για την προσπάθεια που γίνεται για την διαφύλαξη των πληθυσμών άγριας αρκούδας στην χώρα μας. Ένοιωσα περήφανη που ζω σε μια χώρα που- έστω και μετά από πιέσεις περιβαλλοντολόγων – άλλαξε την χάραξη της Εγνατίας οδού για να προστατεύσει τις λιγοστές αρκούδες που ζουν στην χώρα μας. Όταν βρεθείτε σε αυτά τα μέρη μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το καταφύγιο της άγριας αρκούδας στο Νυμφαίο.

Φύγαμε από το Νυμφαίο και λίγο πριν βραδιάσει και βρεθήκαμε στο χωρίο Ψαράδες στις Πρέσπες όπου και διανυκτερεύσαμε μέσα στην απόλυτη και σχεδόν πρωτόγονη ομορφιά των λιμνών. Στους απλοϊκούς ξενώνες του χωριού που είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1100μ. διανυκτερεύσαμε με πολύ λίγα χρήματα, €25 για ένα δίκλινο, ενώ στις γραφικές ταβέρνες απολαύσαμε με την ησυχία μας το παραδοσιακό τσίπουρο και τα φρέσκα τοπικά ψάρια. Την άλλη ημέρα το νωρίς πρωί και πριν πιούμε τον καφέ μας, νοικιάσαμε μια βάρκα και παρόλο το τσουκτερό κρύο που κατέβαινε από τα βουνά της Αλβανίας και των Σκοπίων, ταξιδέψαμε στα νότια παράλια της Μεγάλης Πρέσπας. Εκεί είδαμε το γνωστό «τριεθνές» την εκκλησία της Μεταμόρφωσης και εντυπωσιαστήκαμε από την Παναγία την Ελεούσα που χτίστηκε μέσα σε ένα βράχο το 1410. Μέσα στην απόλυτη ηρεμία της απέραντης αυτής λίμνης ζει ένας μεγάλος αριθμός πτηνών που αξίζει να δείτε. Τα € 20 που πληρώσαμε για την βόλτα των 40 λεπτών μπορεί να μας φάνηκαν αρκετά, αλλά η εμπειρία που κερδίσαμε ήταν μοναδική και αξέχαστη. Μετά από ένα πρωινό καφέ επισκεφτήκαμε το περίεργο νησάκι του Άγιου Αχχίλειου με τον Βυζαντινό νάο και τους λιγοστούς κατοίκους του που βρίσκεται στην Μικρή Πρέσπα. Μια πλωτή γέφυρα μήκους σχεδόν ενός χιλιόμετρου, αντικατέστησε την πλωτή καλύβα που εκτελούσε χρέη ferry boat για το ακριτικό αυτό χωρίο και έδωσε με αυτό τον τρόπο μια νέα ευκαιρία για τουριστική ανάπτυξη στο νησί. Στα στενά δρομάκια του χωριού είδαμε το πιο όμορφο τρακτέρ της Ελλάδας, αλλά και μια κούκλα δεμένη με σχοινί σε ένα φράκτη –λες και βρίσκεσαι στο νησί των ζόμπι και του βουντού. Το νησί έχει μια περίεργη αύρα που δεν μπορώ να την περιγράψω για αυτό και σας προτείνω να το επισκεφτείτε. Στη συνέχεια βρεθήκαμε στο χωρίο Άγιος Γερμανός στην Μικρή Πρέσπα- και αφού γνωρίσαμε το πιο όμορφο «ελληνικό ποιμενικό» που έχουμε δει, βγάλαμε τον χάρτη για να δούμε τον δρόμο της επιστροφής. Είδαμε ότι θα μπορούσαμε να γυρίσουμε μέσω της Δυτικής Ελλάδας και έτσι ξεκινήσαμε με προορισμό την… Κοζάνη. Εκεί επειδή νομίζαμε ότι είχαμε αρκετό χρόνο, απολαύσαμε με τα ποδήλατα μας τον γύρο της λίμνης μέσα σε ένα φανταστικό δρομάκι που ακολουθεί τις όχθες της λίμνης. Πρόκειται για μια από τις πιο όμορφες διαδρομές για ποδηλατάδα που έχω συναντήσει.. Μακάρι να μπορούσα να πω το ίδιο για το φρικτό milk shake που μας προσφέρανε αντί € 4 το ένα στην παραλία της Λίμνης. Το καλό είναι ότι εκεί είχαμε την χαρά να δούμε το επίμονο φλερτάρισμα ενός αρσενικού κύκνου σε μια θηλύκια, που μας χάρισε άφθονο γέλιο με την επιμονή και την αφοσίωση του αρσενικού για το βασικό ενιστικό! Είχε ήδη φτάσει μεσημέρι και εμέις αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε για τα Ιωάννινα, αλλά μετά από ένα λάθος στην πλοήγηση( γιατί: «εμείς δεν ρωτάμε, εμείς έχουμε τις απαντήσεις») βρεθήκαμε σε μια μαγευτική διαδρομή που μας πέρασε πολύ κοντά από τα αλβανικά σύνορα και μας οδήγησε στα Ιωάννινα μέσω των στενών δρόμων των Ζαγοροχωρίων. Τελικά μετά από μια μοναδική αλλά και κουραστική διαδρομή φτάσαμε στα Ιωάννινα περίπου στις 6,30 το απόγευμα όταν δηλαδή είχε αρχίσει να σουρουπώνει. Κατεβάσαμε τα ποδήλατα και αφού κάναμε μια βόλτα στην Λίμνη και περιπλανηθήκαμε μέσα στην πόλη και το κάστρο, καθίσαμε για ένα καφέ στα σοκάκια των Ιωαννίνων. Εκεί βρήκαμε πολύ όμορφα μπαράκια με πολύ και ωραίο νέο κόσμο να απολαμβάνει την απογευματινή του βόλτα την πρώτη Κυριακή του Απριλίου. Εμείς επειδή δεν είχαμε κάνει αρκετά χιλιόμετρα για μια ημέρα…αποφασίσαμε να πάμε να φάμε στην Ναύπακτο στην «Μαρία» και να κοιμηθούμε εκεί γιατί δεν προλαβαίναμε να γυρίσουμε στην Αθήνα. Η «κοπάνα της Δευτέρας» ήταν ήδη γεγονός!

Όταν φτάσαμε στην Ναύπακτο μετά από δυόμισι ώρες οδήγησης στον πιο επικίνδυνο δρόμο της Ελλάδας, η ώρα ήταν πια 11,00 και δυστυχώς το εστιατόριο που ονειρευόμασταν για φαγητό ήταν κλειστό τα βράδια της Κυριακής. Δεν πειράζει γιατί στο λιμάνι ανακαλύψαμε ένα φανταστικό μεζεδοπωλείο που κάλυψε με ευκολία την πείνα μας! Την επόμενη ημέρα είχε πια ξημερώσει Δευτέρα και οι τύψεις της κοπάνας μας έκαναν να πάρουμε τον δρόμο της επιστροφής από πολύ νωρίς.Καναμε μια στάση για καφέ μόνο-στο Γαλαξίδι που ζούσε στην δική του γαλήνη- και αμέσως μετά πήραμε τον δρόμο της επιστροφής για την Αθήνα. Σύνολο? 2200 χιλιόμετρα σε τρεις ημέρες- και να σκεφτείτε ότι ξεκινήσαμε για να ηρεμήσουμε. Το περίεργο είναι ότι καταφέραμε να ηρεμήσουμε, και όλα αυτά χάρη στις ομορφιές του πιο όμορφου τόπου του πλανήτη που εμείς τον λέμε Ελλάδα!

Καλό καλοκαίρι σε όλους μας!

Ισμήνη Φαμπιάτου

 

“Aθήνα ζαφειρόπετρα στης γης το δαχτυλίδι”-Οδοιπορικό

0

Ένα υπέροχο βίντεο από τον Stian Rekdal δείχνει τις ομορφίες της Αθήνας μας!

0
    0
    Το Καλάθι
    Το καλάθι σας είναι άδειο