Στην αυτοκινητοβιομηχανία όπου τα πάντα αλλάζουν σύμφωνα με τις προσταγές των οικολόγων, τις προδιαγραφές ασφαλείας, την μόδα, ή το marketing υπάρχει ένας «ηγέτης»-όπως λέει η διαφήμιση- που αντιστέκεται σθεναρά σε κάθε προσπάθεια αλλαγής. 
To Jeep Cherokee 3.7 L σήμερα δεν είναι πια ηγέτης-αφού άλλες πιο σύγχρονες off road κατασκευές το έχουν ξεπεράσει σε δυνατότητες- αλλά επαναστάτης, ο οποίος μάλιστα είναι πιστός στις αρχές που πρεσβεύει και παλεύει με όλα τα μέσα που διαθέτει για να τις επιβάλλει. Αγοράζοντας κάποιος ένα τέτοιο αυτοκίνητο δεν δηλώνει απαραίτητα λάτρης των εκτός δρόμου διαδρομών, αλλά κάνει μια δήλωση ανεξαρτησίας από τα πρέπει της σημερινής κοινωνίας-αρκεί βέβαια… να το λέει και η τσέπη του!
Η εμφάνιση του Jeep Cherokee 3.7 L έχει επηρεαστεί σαφώς από την εικόνα των πρώτων Willys του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. To Cherokee είναι μια κλασσική αξία -και οφείλει να είναι αναγνωρίσιμο από μακριά. Έτσι κοιτώντας το να έρχεται από μακριά τα στρογγυλά φωτιστικά και οι επτά κάθετες γρίλιες της μάσκας δεν αφήνουν κανένα περιθώριο λάθους… 
Πρόκειται για το πραγματικό “Jeep” και όχι για ένα ακόμα «τζιπ»! Οι μεγάλοι τροχοί και τα φουσκωμένα φτερά σε συνδυασμό με την μεγάλη απόσταση από το έδαφος σε προετοιμάζουν για άγριες αποδράσεις στα βουνά της Ελλάδας.
Και όμως το 90% των Jeep Cherokee 3.7 L θα υποχρεωθούν να κινούνται μεταξύ των πλατειών της ανθρώπινης ματαιοδοξίας… Σαν θηρίο στο κλουβί βλέπω κάθε μέρα το προκλητικό σχήμα του αμερικάνικου αυτού θρύλου να κινείται υπομονετικά από το Κολωνάκι στην Πολιτεία και ματώνει η καρδία μου! Το αυτοκίνητο θέλει να σπάσει τις αλυσίδες του και να ταξιδέψει τον ιδιοκτήτη του κοντά στην φύση και σίγουρα μακριά από την γκρίζα πραγματικότητα της πόλης.
Η ρεζέρβα που βρίσκεται έξω από το αυτοκίνητο ξεκαθαρίζει σε εκείνους που ακολουθούν ότι πρόκειται για ένα πραγματικό εκτός δρόμου αυτοκίνητο, ενώ ταυτόχρονα χαρίζει και ένα μεγάλο και βαθύ χώρο αποσκευών 470 λίτρων. Το μειονέκτημα της βαριάς πόρτας λόγο της ρεζέρβας ξεπερνιέται με το πίσω τζάμι που ανοίγει ξεχωριστά από το πλαίσιο της πόρτας επιτρέποντας έτσι να φορτώνονται με ευκολία τα ψώνια (…του σούπερ μάρκετ!).
Το εσωτερικό του αυτοκινήτου είναι άνετο, ενώ οι κάθετες επιφάνειες των πλαϊνών παραθύρων και του παρμπρίζ αφήνουν το φως να μπει στην καμπίνα βοηθώντας στην αίσθηση ευρυχωρίας. Στην πραγματικότητα οι χώροι είναι υπεραρκετοί για πέντε άτομα χάρη στο μεγάλο εσωτερικό ύψος, όμως τα καθίσματα έχουν κακή πλευρική στήριξη με αποτέλεσμα οι επιβάτες στις στροφές να ταλαιπωρούνται στην προσπάθεια τους να κρατηθούν στην θέση τους.
Για τους εμπρός επιβάτες δεν υπάρχει κάποιο πρόβλημα καθώς ο οδηγός κρατιέται από το τιμόνι και ο συνοδηγός από την χειρολαβή στην κολώνα του παρμπρίζ- όμως πίσω η κατάσταση είναι κάπως πιο …«φραπέ»! Το κάθετο ταμπλό εάν το δει κανείς με ευρωπαϊκό μάτι επιδέχεται σοβαρή κριτική τόσο σε ότι αφορά την εμφάνιση του όσο και σε ότι αφορά την εργονομία του.
Σε ότι αφορά την εμφάνίση τα πάντα είναι θέμα γούστου, σε ότι αφορά όμως την εργονομία να μου επιτρέψετε να έχω ορισμένες ενστάσεις.. Το κάθισμα που δεν ρυθμίζεται σε ύψος, το μεγάλης διαμέτρου τιμόνι με την λεπτή στεφάνη που δεν ρυθμίζεται, ο «μπουκωμένος» με ενδείξεις πίνακας οργάνων με τον κουραστικό μπλε φωτισμό την νύχτα, οι διακόπτες των παραθύρων που κρύβονται κάπου εκέι κάτω στην κεντρική κονσόλα και το on board computer που έχει τις ενδείξεις του κάπου εκέι επάνω από τον καθρέπτη- και που για να το χειριστείς κινδυνεύεις να σκοτωθείς- απαιτούν σίγουρα κατανόηση και υπομονή.
Από την άλλη πλευρά τα πλαστικά έχουν ικανοποιητική ποιότητα και η συναρμολόγηση τους είναι καλή αφού στο αυτοκίνητο που οδήγησα το οποίο είχε περίπου 70,000 χιλιόμετρα στο οδόμετρο ακουγόντουσαν πολύ λίγοι τριγμοί -και αυτοί κυρίως από την πίσω πόρτα. 
Από τεχνολογικής άποψης το Cherokee δεν διεκδικεί κανένα βραβείο για τις λύσεις που προσφέρει, αλλά εστιάζει σε δοκιμασμένες λύσεις οι οποίες σίγουρα λειτουργούν στις δύσκολές συνθήκες..
Στο Jeep Cherokee 3.7 L το αμάξωμα δεν είναι αυτοφερόμενο όπως στα κοινά τζιπάκια που τα απασχολούν λεπτομέρειες όπως το βάρος και η συμπεριφορά του αυτοκινήτου στα crash tests, αλλά διαθέτει ένα ξεχωριστό Uniframe τύπου σκάλας πλαίσιο που το κάνει να είναι πιο άκαμπτο ακόμα και από το Grand Cherokee.
Στο ίδιο μήκος κύματος βρίσκονται και τα μηχανικά μέρη του αυτοκινήτου με την πίσω ανάρτηση να διαθέτει έναν σκληροτράχηλο άκαμπτο άξονα με ελικοειδή ελατήρια και έναν μεγάλο V6 κινητήρα που χαρακτηρίζεται σαν παραδοσιακά αμερικάνικος.
Την ώρα που ανταγωνισμός εξοπλίζει τα αυτοκίνητα του με 2, ή 4 εκκεντροφόρους επικεφαλής(ανάλογα την διάταξη των κυλίνδρων), τετραβάλβιδες κεφαλές μεταβλητού χρονισμού και εξελιγμένα συστήματα τροφοδοσίας οι αμερικάνοι απαντούν παραδοσιακά με περισσότερα κυβικά εκατοστά (3.700cc) και με έναν εκκεντροφόρο τοποθετημένο βαθιά μέσα στο V των έξι κυλίνδρων. To αποτέλεσμα είναι 211 ίπποι στις 5,200 σαλ και 312 Νm ροπής στις 3,800 σαλ. και πολύ- μα παρά πολύ μεγάλη δίψα για καύσιμα.
Στην πράξη ο κινητήρας όμως δεν δυσκολεύεται να κινήσει με ευκολία τα 1900 κιλά του αμερικάνικου ατσαλιού και να τα επιταχύνει στα 100 χλμ/ω σε μόλις 10 δευτερόλεπτα μέχρι τον κόφτη των 180 χλμ την ώρα και όλα αυτα παρά το περίεργο και εξαιρετικά αργό τετρατάχυτο αυτόματο κιβώτιο που αδιαφορεί για τις ανάγκες του οδηγού για κατεβάσματα σε χαμηλότερη σχέση. Η λύση στην ανυπακοή του kick down είναι φυσικά να καταφύγει κάνεις στην χειροκίνητη χρήση του κιβωτίου που λύνει αρκετά προβλήματα εκτός βέβαια από εκείνο της πολύ αραιής διάταξης των σχέσεων.
Τα φρένα δεν θα προβληματίσουν παρά την απουσία δίσκων στον πίσω άξονα. Η πρώτη μου επαφή με το Jeep Cherokee 3.7 L έγινε μέσα στην πηγμένη Λ Κηφισίας κάτι που φυσικά με έκανε να νοιώσω σαν ψάρι έξω από το νερό. Παρόλο που ο ροπάτος κινητήρας έχει άμεση απόκριση στο γκάζι και λειτουργεί χωρίς κραδασμούς παράγοντας ταυτόχρονα και ένα μπάσο πειστικό θόρυβο, η απόκριση του τεμπέλικου κιβώτιου ταχυτήτων είναι τόσο αργή που μέσα στην πόλη χρειάζεται να προγραμματίσεις δυο δευτερόλεπτα πριν ακόμα σκεφτείς την αλλαγή λωρίδας. 
Από την άλλη πλευρά οι οδηγοί των άλλων οχημάτων σέβονται- ή μάλλον καλύτερα φοβούνται το αμερικάνικο θηρίο και σου ανοίγουν δρόμο για να περάσεις. Δεν υπάρχει περίπτωση να σου αρνηθεί κανείς την προτεραιότητα αφού ο «Ράμπο» καθαρίζει για λογαριασμό σου παντού και πάντα!
Οι μαλακές αναρτήσεις με τις μεγάλες διαδρομές καταπίνουν με ευκολία τις κακοτεχνίες των αστικών δρόμων μας και αυτό σε συνδυασμό με την ησυχία που επικρατεί στην καμπίνα σου δημιουργούν ένα πλάνο και εθιστικό συναίσθημα ηρεμίας και ασφάλειας που σε παρασέρνει στο να οδηγείς τον «ηγέτη» μέσα στην πόλη αδιαφορώντας επιδεικτικά για τα 22 και πάνω λίτρα που χρειάζεται για να καλύψει μια απόσταση 100 χιλιομέτρων μέσα στην πόλη.
Αυτό φυσικά ισχύει για εκείνους που έχουν την οικονομική δυνατότητα, γιατί η δικά μου τσέπη χλόμιασε όταν μετά από περίπου 280 χιλιόμετρα χρειάστηκε να βάλω € 80 στο ρεζερβουάρ των 70 λίτρων για να συνεχίσω να.. παραμυθιάζομαι! Τόσο χρειάστηκε για να συνειδητοποιήσω ότι μέσα στην πόλη αυτό το αυτοκίνητο καίει όσο δύο αλλά καλά αυτοκίνητα!
Το Cherokee σίγουρα δεν είναι φτιαγμένο για να μετακινούμαστε μέσα στην πόλη και έτσι αποφάσισα να το πάω μια εκδρομή μέχρι την Ζάκυνθο για διαπιστώσω εάν βρίσκεται στο στοιχείο του στο ταξίδι. Οι μακριές σχέσεις βοηθούν στο να διατηρείται η ησυχία στο ταξίδι και εντυπωσιάστηκα όταν είδα ότι με μόλις 3,200 σαλ το αυτοκίνητο κινείται με 160 χιλιόμετρα.
Το αυτοκίνητο είναι αρκετά σταθερο στις μεγάλες ταχύτητες ενώ το τιμόνι που είναι αργό(3,5 στροφές) παρέχει μια καλή αίσθηση για την θέση των τροχών. Οι πλευρικοί άνεμοι δεν επηρεάζουν την πορεία του αυτοκινήτου ενώ ο θόρυβος από τον αέρα μέχρι τα 150 χλμ είναι εξαιρετικά χαμηλός. Από εκεί και πάνω- και ξαφνικά- ο αεροδυναμικός θόρυβος γίνεται έντονος και ενοχλητικός.
Η κατανάλωση στο ταξίδι «πέφτει» στα 16-18 λίτρα/100 ενώ περιέργως στις στροφές με πολλά χιλιόμετρα το Cherokee εμφανίζεται πιο σταθερό από ότι σε πιο κλειστές διαδρομές -εμπνέοντας με αυτόν τον τρόπο τον οδηγό να ταξιδεύει με γρήγορους ρυθμούς παρά τις έντονες κλίσεις του αμαξώματος.
Σε κλειστές ασφάλτινες διαδρομές με την κίνηση να μεταδίδεται μόνο στους πίσω τροχούς το αυτοκίνητο είναι υποστροφικό και πρέπει να κάνεις διάφορα μαγικά για να αποσταθεροποιήσεις το πίσω μέρος. Όταν αποσταθεροποιηθεί όμως το πίσω μέρος η υπερστροφή θα έρθει πολύ απότομα και είναι πολύ δύσκολο ελεγχθεί από το αργό τιμόνι.
Συνεπώς θα πρότεινα στους οδηγούς του αυτοκινήτου όταν ο συντελεστής πρόσφυσης είναι χαμηλός να έχουν απαραιτήτως την τετρακίνηση επιλεγμένη στην θέση Part Time για να μην βρεθούν προ δυσάρεστων εκπλήξεων. Συνολικά κατάλαβα ότι το αυτοκίνητο είναι ξεκάθαρα προσανατολισμένο για εκτός δρόμου χρήση αλλά ταυτόχρονα καταφέρνει να κινείται με αξιοπρέπεια και στην άσφαλτο.
Το αντίθετο δηλαδή με όλα τα αλλά SUV που έχω οδηγήσει μέχρι σήμερα- με εξαίρεση ίσως το Grand Vitara– που κινούνται αξιοπρεπώς στην άσφαλτό και απλώς τα καταφέρνουν στο χώμα.
Για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι και πολύ έμπειρη στην εκτός δρόμου οδήγηση, αλλά με το Cherokee 3,7L κατάλαβα ότι τα off road όρια ενός οδηγού μπορούν να φτάσουν πολύ μακριά με την βοήθεια του κατάλληλου εργαλείου.
Το Cherokee με την βοήθεια του άκαμπτου άξονα, το μεγάλο ύψος από το έδαφος και των μεγάλων γωνιών πρόσβασης(38) και διαφυγής (32,2 μοίρες ) υπερπηδά τα πιο απίθανα εμπόδια. Και εκεί που νομίζεις ότι τα έχει δει όλα, όταν βάλεις τον επιλογέα της τετρακίνησης στην θέση low διαπιστώνεις ότι το αυτοκίνητο αυτό με τα κατάλληλα ελαστικά θα μπορούσε να οργώσει ένα χωράφι σαν τρακτερ!
Ο ροπάτος κινητήρας, το μπλοκέ πίσω διαφορικό και το πραγματικά κοντό κιβώτιο υποπολλαπλασιασμού ανεβάζουν τον ηγέτη σε μέρη που εγώ τουλάχιστον δεν φανταζόμουνα. Δεν υπάρχει ανηφόρα, ή κατηφόρα που να μην περνάει. Το σημαντικό όμως είναι η αίσθηση ασφάλειας που έχει ο οδηγός την ώρα που κάνει ότι βάλει το μυαλό του. Δεν φοβάσαι την βαθιά άμμο, δεν κωλώνει στα βράχια, δεν ιδρώνει στα χαντάκια. Δεν μπορώ να σας περιγράψω τι τόλμησα να κάνω και εκείνο το έκανε με μια άνεση που ήταν σαν να μου λέει: «αυτό θέλεις να κάνω?… μόνο?». Μια λέξη για την συμπεριφορά του εκτός δρόμου: ΕΡΓΑΛΕΙΟ!
Το οικογενειακό μου Χ3 και Forester του πατέρα μου μοιάζουν ξαφνικά σαν ανέκδοτο σε ότι έχει να κάνει με τις δυνατότητες τους εκτός δρόμου! Έτσι απλά! Αν το λέει η ψυχή σας τότε τολμήστε να οδηγήσετε το Cherokee στην ελευθερία την δική του- και την δική σας- και ανακαλύψτε τα όρια σας. Πάρτε τ
ο μακριά από το Κολωνάκι και την Κηφισιά και γνωρίστε κάθε γωνιά της Ελληνικής φύσης!
Όσο υπάρχει φύση στην καμένη ελλαδα δηλαδη…. Μην το φυλακίζετε παρκαρισμένο στα πεζοδρόμια και στο καυσαέριο- και μην το ντροπιάζετε μεταφέροντας τα ψώνια από το μεγαλομπακάλικο της συνοικίας σας.
Είναι σίγουρο ότι με τα κριτήρια που καθορίζονται καθαρά από την πρακτικότητα στην καθημερινότητα μας το Cherokee σίγουρα δεν είναι ο ηγέτης που μας περιγράφει η διαφήμιση. Όμως στο επόμενο πλάνο, εκεί που τελειώνει η άσφαλτος είναι βασιλιάς- είναι ένα όμορφο είδος προς εξαφάνιση όπως για παράδειγμα είναι μια τίγρης σε ένα ζωολογικό κήπο!
Το μεγάλο αιλουροειδές έχει την δική του άγρια ομορφιά και σαν το κοιτάς όταν βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα του κλούβιου νομίζεις ότι μπορείς να το κοιτάξεις στα μάτια- να το δαμάσεις. Μην γελιέσαι όμως γιατί εάν το συναντήσεις ελεύθερο στο περιβάλλον του- τότε παγώνεις από τον φόβο…. Το θέμα εδώ είναι οικολογικό! Σώστε το υπό εξαφάνιση είδος “Cherokee–Cherokee” από τους άχρηστους που καθημερινά το πνίγουν στην Λ.Κηφισίας. Respect στο πραγματικό Jeep!
Δεν με ευχαρίστησε
- Το αυτόματο κιβώτιο ταχυτήτων και η Extra-Terrestrial κατανάλωση καύσιμων.
- Η οδική συμπεριφορά στον δρόμο και ο Low-Tech κινητήρας.
Θα θυμάμαι
- Την ενδιαφέρουσα εξωτερική εμφάνιση και τον ήχο του κινητήρα.
- Στο χώμα: RESPECT!!!
Ισμήνη Φαμπιάτου
