Κυριακή, 11 Μαΐου, 2025
Αρχική Blog Σελίδα 378

Σωτήρης Μαλακτάρης

0

sotiris malaktaris 01Είμαι ο Σωτήρης Μαλακτάρης, έχω γεννηθεί στην Αθήνα το 1978, υγιέστατος, αλλά με την προσθήκη του μικρόβιου της μηχανοκίνησης.

Από μικρός ξεκίνησα να αναφέρω στους γονείς μου κατά την διάρκεια των μετακινήσεων μας, τους τύπους και τις μάρκες των αυτοκινήτων που συναντούσαμε, και δεν σας κρύβω ότι από τότε μοντάριζα και πείραζα ακόμα και τα αυτοκινητάκια που μου έφερνε ο πατέρας μου!

Ο δε τελευταίος είχε την φαεινή ιδέα να μου παρέχει μηχανάκι από τα 3,5 χρόνια μου, ώστε να το συνηθίσω και να το αποβάλλω μεγαλώνοντας! Καλά να πάθει. Είχε τον τρόπο του να με «τσιγγλάει» βάζοντας μου στόχους στις υποχρεώσεις μου, με αντάλλαγμα μηχανοκίνητες κατασκευές .

Παρακαλώ πολύ να είστε επιεικείς μαζί του όταν μου έδωσε να βάλω το ΙΧ μας στο φεριμπότ και το κόλλησα στα κάγκελα από άγχος …στα 9,5 χρόνια μου, αφού τότε με πήγαινε κάθε ΣΚ σε αλάνα στο χωριό να κάνω αλητείες με escort mk2 … Μέχρι τα 18 ασχολιόμουν με δίτροχα εκτός δρόμου ενώ παράλληλα έβαζα στο χέρι τα αυτοκίνητα της οικογένειας, από το να τα παρκάρω, να τα πλύνω και εντέλει να τα βγάζω βόλτα εν αγνοία των γονιών μου!

Ήμουν τυχερός ομολογώ αφού όλα τα ευτράπελα έληγαν το πολύ με ένα τετ α κε και πάντα χωρίς γρατζουνιά …Υπάρχει θεός!

Πρώτος μου αγώνας ράλι στα 23 μου το 2002 με Citroen AX sport 1300 νορμαλ και μάλιστα με νίκη στην κατηγορία και εντέλει κυπελλούχος ασφάλτου 2002 στην κατηγορία των 1600 αφού η δική μου δεν προσμετρούσε στο ανάλογο κύπελλο.

sotiris malaktaris 011Από τότε έχω συμμετάσχει σε αρκετούς αγώνες με καλά αποτελέσματα όταν οι συνθήκες και το αυτοκίνητο το επέτρεπαν και την τελευταία δεκαετία με αρκετές επιδόσεις στην δεκάδα γενικής με saxo groupN. Εκτός από ΑΧ και saxo έχω τρέξει με cinquecento 900 trofeo, seicento kitcar, Peugeot 206 1600, kartcross και Polaris rzr όπου και νίκησα στον μοναδικό αγώνα που έχει γίνει με τέτοια οχήματα …(δανεικό).

Εννοείται ότι πάντα θέλω να βάζω στο χέρι οχήματα που μου αρέσουν χωρίς αυτό να έχει πάντα ως παρανομαστή την επίδοση.

Και εννοείται ότι λατρεύω τα αυτοκίνητα χωρίς την παραμικρή ηλεκτρονική διαχείριση. Σε όλο αυτό μεσοδιάστημα της αυτοκινητιστικής καριέρας έχουν περάσει από τα χέρια αυτοκίνητα όπως starlet kp61, Alfa Romeo giulietta, Bmw 628, fiat 131 abarth, fiat x1/9 αλλά και σύγχρονα όπως Subaru impreza, Bmw 330xi, Renault Clio rs, punto gt, golf2 gti και δεν πρέπει να μην αναφέρω ότι οδηγώ εξίσου καλά 15μετρα και 18μετρα οχήματα λόγω της επαγγελματικής μου ασχολίας.

Λόγω των γνωριμιών μου κυρίως, νοιώθω τυχερός γιατί εκτός από τα ιδιόκτητα οχήματα, είχα την δυνατότητα να αποκτώ εμπειρία με οχήματα που η οικονομική μου επιφάνεια δεν θα μου επέτρεπε και μπορώ να πω με ικανοποίηση πως έχω κάνει αλλαγή από 4η σε 5η στα 255, έχω δει το antispin να λειτουργεί με 4η σε απλωτή στροφή και έχω γυρίσει στην πίστα των Μεγάρων στο 1:01 με μονοθέσιο στον τρίτο γύρο μου, αφού τόσους μου επέτρεψαν να κάνω, με μονοθέσιο.

Το τελευταίο καιρό το έχω γυρίσει στο δίτροχο πάλι, κάνοντας κάθε ΣΚ εντουρο και ελπίζω σε ένα καλύτερο αγωνιστικό μέλλον από το σημερινό άθλιο παρόν για το οποίο ευθύνεται εξ ολοκλήρου η διοίκηση του σπορ.

Προσπαθώ να κρατήσω σε μια αξιοπρεπή κατάσταση τα οχήματα που έχω στην κατοχή μου και δεν κυκλοφορώ για ευνόητους λόγους και παράλληλα συλλέγω μοντέλα αυτοκινήτων κυρίως στην κλίμακα των 1/18. Mail: malsot@gmail.com

Opel GT 260 HP MY 2010-Veteran Car Test Drive

Ο θόρυβος που παράγεται από τον κινητήρα του Opel GT 260 HP όταν είναι κρύος το πρωί, αρκεί για να σε κάνει να περιμένεις ένα με δύο λεπτά πριν ξεκινήσεις την βόλτα σου-όσο δηλαδή χρειάζεται για να προθερμανθεί σωστά.

Αυτό ωστόσο θα το κάνεις όχι επειδή χρειάζεται, δηλαδή για να δώσεις στον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα τον χρόνο να ζεστάνει τα λάδια του, αλλά περισσότερο για να απολαύσεις την μουσική που παίζει όταν λειτουργεί κατά την διάρκεια της προθέρμανσης με πλούσιο μείγμα στις 1.500 σαλ.

Κινητήρας

Πριν από αυτό έχεις στριμωχθεί στο εσωτερικό του από κάθε άποψη εντυπωσιακού «Made in USA», «muscle car» που για την περίσταση φέρει τα διακριτικά GT, φοράει στην μάσκα του τα σήματα της Opel και χρησιμοποιεί τον υπερτροφοδοτούμενο κινητήρα των 2,0 λίτρων.

Ο γνωστός κινητήρας χάρη στα σφυρήλατα έμβολα δεν έχει κανένα πρόβλημα να τροφοδοτηθεί από το Turbo τεχνολογίας twin scroll με πίεση η οποία φτάνει τα 1.4bar- και να αποδώσει με εντυπωσιακό τρόπο 264 άλογα και 36 κιλά ροπής από τις 2,000 σαλ..

Η εικόνα στον χώρο του κινητήρα είναι εξίσου εντυπωσιακή με το καπό να ανοίγει ανάποδα και να αποκαλύπτει τον κινητήρα τοποθετημένο στον διαμήκη άξονα με το τεράστιο turbo να βρίσκεται εκτεθειμένο στα λάγνα βλέμματα στην δεξιά του πλευρά.

Εμφάνιση

Το μυώδες κίτρινο ανοικτό διθέσιο Opel GT 260 HP της δοκιμής είναι ένα ξεχωριστό αυτοκίνητο που εντυπωσιάζει από όπου και αν περνά και όπως και αν το δεις. Οι αμερικανοί αν μη τι άλλο ξέρουν να σχεδιάζουν τέτοιου είδους όμορφα αυτοκίνητα- και έτσι η GM δεν είχε καμιά ένσταση στο να δώσει το πράσινο φως στην Opel να κυκλοφορήσει το Suturn Sky στην Ευρώπη με τα σήματα της.

Σκεπτόμενη τα τεχνικά χαρακτηριστικά του Opel GT 260 HP δεν άργησα να το χαρακτηρίσω σαν «κελεπούρι» για τα €37,000 που κόστιζε καινούριο!

Καταρχήν είναι μαγνήτης για όσους προσβλέπουν να προσεγγίσουν το επόμενο ταίρι τους με την βοήθεια του αυτοκινήτου τους-και μάλιστα στον συγκεκριμένο τομέα το σκορ που επιτυγχάνει ξεπερνά αυτοκίνητα τα οποία είναι τουλάχιστον τρείς φορές ακριβότερα.

Το φαρδύ αμάξωμα με τους… διακοσμητικούς(!) αεραγωγούς πίσω από τα μπροστινά φτερά και το τεράστιο καπό, μετά από πολλές καμπύλες καταλήγει σε ένα εμπνευσμένο πίσω μέρος το οποίο φιλοξένει δυο τεράστιες τετράγωνες εξατμίσεις που θυμίζουν Corvette!

Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για τις οπτικές λεπτομέρειες της εξωτερικής σχεδίασης οι οποίες με κέρδισαν, όμως τελικά δεν νομίζω ότι θα κατάφερνα να περιγράψω με τον σωστό τρόπο αυτό που εσείς απλά απολαμβάνετε στις φωτογραφίες.

Εσωτερικό

Στο εσωτερικό του Opel GT 260 HP τώρα, η συνταγή χαλάει… και μάλιστα πολύ!

Το σκληρό πλαστικό επάνω στο ταμπλό δείχνει άσχημο και έχει δυσάρεστη αφή, ενώ το «μαϊμού ράψιμο» στο γείσο που βρίσκεται πάνω από τον πίνακα οργάνων- και προσπαθεί να δώσει έναν τόνο δερμάτινης πολυτέλειας στο κακοφινιρισμένο πλαστικό- είναι απλά ανεκδιήγητο!

Τα αλά ιταλικά στρογγυλά όργανα είναι χωμένα μέσα στο ταμπλό, είναι δυσδιάκριτά, έχουν άσχημο φωτισμό το βράδυ, ενώ το βενζινόμετρο κρύβεται εντελώς από το τιμόνι.

Η θέση οδήγησης είναι μια άλλη πονεμένη ιστορία καθώς η αμερικάνικη εργονομία και έλλειψη αποθηκευτικών χώρων ακόμα και για το κινητό σας τηλέφωνο στο τέλος μάλλον θα σας εκνευρίσει.

Η ποιότητα συναρμολόγησης είναι επιεικώς μέτρια και σε συνδυασμό με τις στρεβλώσεις που παρουσιάζει το ανοικτό αμάξωμα δημιουργεί τριγμούς από όλα τα σημεία του ταμπλό. Οι διακόπτες πάνω στο τιμόνι δίνουν μια φτηνή αίσθηση, ενώ ο χειροκίνητος μηχανισμός της οροφής είναι δύσχρηστος και απαιτεί χρόνο και μυϊκή δύναμη για να ανοίξει/κλείσει.

Όσο παρατηρείς τις λεπτομέρειες στο εσωτερικό του, όλο και κάτι βρίσκεις να σε ενοχλεί, όμως τα αυτοκίνητα της συγκεκριμένης κατηγορίας δεν έχουν φτιαχτεί για να ψειρίζεις τις λεπτομέρειες, αλλά για να τα οδηγήσεις.

Κάτω από το πίσω καπό ο χώρος είναι ουσιαστικά ανύπαρκτος, αφού το δοχείο καυσίμων καταλαμβάνει τον περισσότερο χώρο. Εκεί όταν το αυτοκίνητο είναι ανοικτό, ίσα που χωράει η χειροκίνητη μαλακή οροφή και ένα τσαντάκι με τις οδοντόβουρτσες ενός ερωτευμένου ζευγαριού.

Ο λόγος για τον οποίο το δοχείο καυσίμων βρέθηκε μέσα στον χώρο αποσκευών μού αποκαλύφθηκε όταν σκύβοντας κάτω από το πίσω μέρος είδα ότι η πίσω ανάρτηση-όπως και η εμπρός- αποτελείται από μεγαλοπρεπή διπλά ψαλίδια!

Είναι ωραίο να μην έχει χώρους αποσκευών ένα roadster όταν αυτό οφείλεται σε στοιχεία που εγγυούνται οδηγική απόλαυση, οπότε η έλλειψη χώρων για εμένα δεν αποτελεί πρόβλημα στη συγκεκριμένη μηχανή παραγωγής χαμόγελου!.

Εργονομία(?!)/Θέση Οδήγησης.

Το τιμόνι του Opel GT 260 HP δεν ρυθμίζεται αρκετά σε ύψος -όμως περιέργως κατεβαίνει ανεξήγητα χαμηλά ώστε να βολεύονται ακόμη και νάνοι! Η θέση οδήγησης είναι περίεργη, προσφέρει μέτρια ορατότητα, όμως το θηριώδες κεντρικό τούνελ της μετάδοσης με έκανε να νοιώσω ότι κούμπωσα μέσα στο κάθισμα.

Ο δεξιός αγκώνας να ξεκουράζεται πάνω στο κεντρικό τούνελ και το χέρι έπεσε ακριβώς επάνω στο πεντάρι κιβώτιο το ποίο εξαιτίας της διαμήκους τοποθέτησης του μετά τον κινητήρα είναι απολαυστικά θετικό και γρήγορο.

Τα πετάλια είναι βαριά και εκείνο του συμπλέκτη αναζητά ανδρικό πόδι για να κινηθεί μέσα στην πόλη.

Στην Πόλη

Η πρώτη εντύπωση από τον κινητήρα του Opel GT 260 HP  είναι απολύτως θετική καθώς τραβάει από τις 1,400 μέχρι και τις 6,500σαλ με γραμμικότητα και σθένος! «Ποιος ξέρει τι θα καίει μέσα στην πόλη» σκέφτηκα μηδενίζοντας το οδόμετρο για να πάρω μια ένδειξη της κατανάλωσης.

Πλησιάζοντας προς την Κηφισιά έριξα μια κλεφτή ματιά στο «οικονομόμετρο» και με μεγάλη έκπληξη είδα ότι στην πηγμένη Κηφισίας η κατανάλωση δεν είχε ξεπεράσει τα 12 λίτρα/100 χλμ!

Το πιο περίεργο είναι ότι δεν προσπαθούσα να οδηγήσω οικονομικά, αλλά αντιθέτως θα έλεγα ότι ο ήχος του κινητήρα με έκανε να πατάω συχνά-πυκνά το δεξί πετάλι βαθιά έτσι για να τον ακούω!

Βεβαία μην νομίσετε ότι η διαδρομή από την αντιπροσωπεία μέχρι το σπίτι μου ήταν διασκεδαστική… κάθε άλλο!

Το χαρούμενο κοριτσάκι/μανούλα της ιστορίας μας βρέθηκε να οδηγεί ένα Opel GT 260 HP που την έκανε να χαμογελάει ακόμα και μέσα στην κίνηση της πόλης-και αυτό παρά την κακή ορατότητα προς τα πίσω και την κάτω του μετρίου σε ποιότητα εσωτερικού.

Όμως για αυτή την χαρά της, έμελε να την βάλουν σε δοκιμασία οι αμέτρητοι κομπλεξικοί συνάνθρωποι μας… Με το που είδαν γυναίκα να οδηγά ένα εντυπωσιακό κίτρινο Opel GT 260 HP δεν έχασαν την ευκαιρία να εξαντλήσουν την αγένεια τους επάνω της.

Η προτροπή να «πάω να πλύνω πιάτα», τα κλεισίματα, οι μαγκιές και οι μούντζες που εισέπραξα εγώ- και… ο «δεν φταις εσύ αλλά αυτός ο μ@λ@κ@# που σου το πήρε», πήγαν σύννεφο και ας οδηγούσα σιγά στην λωρίδα μου χωρίς να τους κοιτώ!

Το κόμπλεξ των “αρσενικών αυτοκινητοπίθηκων” έλαβε διαστάσεις φαινομένου για όσο οδήγησα το πανέμορφο Opel GT 260 HP μέσα στην πόλη- και έτσι ορκίστηκα για την εβδομάδα που είχα το αυτοκίνητο στην διάθεση μου να μην ξαναβρεθώ ανάμεσα τους!

Έχω οδηγήσει αυτοκίνητα που κοστίζουν τέσσερις φορές περισσότερο, αλλά αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναδεί: δεν μιλάμε για αγένεια, αλλά και ο σεξισμός στην πιο πρωτόγονη μορφή της!

Ούτε στην Σαουδική Αραβία δεν γίνονται αυτά!

Καλύτερα έτσι γιατί εγώ και το κίτρινο Opel GT 260 HP γνωριστήκαμε καλά κάτι βράδια στην Λ. Διονύσου και ένα ξημέρωμα ανεβαίνοντας στην Πάρνηθα…

Στρίβοντας

Λοιπόν, το Opel GT 260 HP δεν είναι Ζ4, ούτε SLK. Θέλει σεβασμό και χρόνο για να το γνωρίσεις. Το τιμόνι του θα μπορούσε να έχει πιο γρήγορη κρεμαγιέρα, αλλά παρόλα αυτά παρέχει την αίσθηση που χρειάζεται για να οδηγηθεί αυτή η μηχανή οδήγησης έτσι όπως της αρμόζει.

Τα φρένα αρχικά ξενίζουν με το βαρύ πετάλι και την μέτρια αίσθηση, αλλά δεν άργησα να τα εμπιστευτώ και να καταλάβω ότι και δυνατά είναι- και ανθεκτικά ακόμα και στην πιο απαιτητική οδήγηση.

Η ανάρτηση με τα θεσπέσια διπλά ψαλίδια είναι μάλλον άνετα ρυθμισμένη σε ότι αφορά τα αμορτισέρ, αλλά χάρη στις μικρές διαδρομές και τις σκληρές αντιστρεπτικές της δεν επιτρέπει στο αυτοκίνητο να πάρει έντονες κλίσεις στις στροφές.

Το πραγματικό μηχανικό διαφορρικό περιρισμένης ολίσθησης στον πίσω άξονα σε συνδυασμό με τον πανίσχυρο κινητήρα εγγυώνται με τον καλύτερο τρόπο ότι θα μπορείτε να οδηγείτε στις στροφές κοιτώντας μέσα από τα μικρά πλαϊνά παράθυρα για αρκετή ώρα!

Με τον υπερτροφοδοτουμενο κινητήρα να υπακούει χωρίς υστέρηση στις εντολές του δεξιού ποδιού και την άψογη κλιμάκωση του κιβωτίου ταχυτήτων οι 260 ροπάτοι ίπποι κάνουν την δουλεία τους όσο καλά μαρτυρά όσο ό ήχος που παράγουν.

Οι επιδόσεις στην μέτρηση του 0-100(βλ. 6,6 δευτερόλεπτα) δεν λένε όλη την αλήθεια. O μπάσος ήχος και το σφύριγμα του τούρμπο-που σκάει και ρουφάει σαν θηρίο,  υπερκαλύπτουν εύκολα τους τριγμούς και τα κτυπήματα του αμαξώματος και της ανάρτησης στις λακκούβες, πλημμυρίζοντας το εσωτερικό του αυτοκινήτου με την παρουσία τους και χορταίνοντας τις περισσότερες αισθήσεις..

Η συμπεριφορά του Opel GT 260 HP χαρακτηρίζεται… από Dr Jekyll- έως Mr. Hyde,  ανάλογα με την θέση του antispin.

Το ESP έχει μια λειτουργία τριών σταδίων: Στην πρώτη θέση επεμβαίνει έντονα κόβοντας το γκάζι και διορθώνοντας με τα φρένα την πορεία του αυτοκίνητου (για να μην τρομάζουν οι άσχετοι), στην δεύτερη θέση επιτρέπει στην ουρά του αυτοκινήτου να «γυρνά» μέχρι κάποιο σημείο (έτσι για να χαίρονται και οι λιγότερο σχετικοί), ενώ στην θέση «κόλαση» η κατάσταση απαιτεί κάποια προπόνηση για να μην βρεθείτε ξαφνικά να κοιτάτε προς τα εκεί που πριν λίγο βλέπατε από τους καθρέπτες σας!

Ευτυχώς για να γίνει αυτό θα πρέπει να κρατήσετε τον διακόπτη του ESP πατημένο για πάνω από 5 δευτερόλεπτα…

Για να πω την αλήθεια κάποια στιγμή «σβούρισα» και εγώ –ευτυχώς χωρίς να μου συμβεί κάτι δυσάρεστο- αφού έμεινα στο γκάζι με το «ανάποδο τιμόνι» τερματισμένο και το δεξί πόδι να επιμένει στο γκάζι σε μια φαρδιά ανηφορική φουρκέτα στην Πάρνηθα.

Μέσα στα επόμενα δευτερόλεπτα το αυτοκίνητο και μέσα σε ένα σύννεφο από καμένο λάστιχο έκανε αναστροφή και εγώ άρχισα.. να κατηφορίζω προς την ίδια στροφή που μόλις έστριψα!

Και πριν γυρίσω προς τα κάτω, ξανά έκανα ένα «οκταράκι» και πάλι βρέθηκα να κοιτώ προς την ανηφόρα που ήθελα να πάω…

Τέτοιες αλητείες!

Είναι βλέπετε τόσο εύκολο και διασκεδαστικό το Opel GT 260 HP που εθίζεσαι και δεν ξέρεις πώς να σταματήσεις! Η πρωινή ησυχία διατάχτηκε για αρκετές φορές αφού έκανα το ίδιο πράγμα ξανά και ξανά μέχρι να συνεχίσω προς την αρχική μου κατεύθυνση προς το ψηλότερο βουνό της Αττικής.

Η αντικοινωνική αυτή συμπεριφορά αποτελούσε μια γλυκιά καθημερινότητα στην σύντομη συμβίωση που είχα με κίτρινο Opel-μέχρι που κατάλαβα ότι είχα εθιστεί στην απρεπή συμπεριφορά και αυτοπεριορίστηκα σκεπτόμενη ότι μάλλον κάτι τέτοιο δεν ταιριάζει σε μια μητέρα τριών παιδιών….

Ευτυχώς δεν χωρούσε κανείς μέσα στο Opel GT 260 HP γιατί η τσάντα μου έπιανε το κάθισμα..

Το Opel GT 260 HP δεν είναι το πιο γρήγορο ανοικτό αυτοκίνητο που έχω οδηγήσει -και θα τολμούσα να πω ότι με την πιο ζυγισμένη δίλιτρη Ζ4 που είχα δοκιμάσει πριν από καιρό- συνολικά κινήθηκα με ευκολία πιο γρήγορα παρά την διαφορά των 100 ίππων που την χωρίζει από το GT.

Είναι όμως πάντα το ζητούμενο η απόλυτη ταχύτητα, ή μήπως η αίσθηση είναι τελικά αυτό που μετράει?

Αν έχετε διαβάσει μέχρι εδώ γνωρίζετε και την απάντηση στο ρητορικό αυτό ερώτημα. Η οδήγηση του GT με έκανε για λίγο και πάλι «αλητάκι»-και μου θύμισε κάποια βράδια στα λιμανάκια πολλά χρόνια πριν…

Το τιμόνι του Opel GT 260 HP πατάει τους μπροστινούς τροχούς με ακρίβεια εκεί που πρέπει, την ώρα που το LSD διαφορικό αναλαμβάνει σε συνεργασία με τον γραμμικό κινητήρα να στρίψουν το εντυπωσιακό αμάξωμα με τον πιο διασκεδαστικό τρόπο-αδιαφορώντας για την αποτελεσματικότητα.

Βέβαια εάν αποφασίσετε να κινηθείτε πραγματικά γρήγορα-δηλαδή με καθαρές γραμμές, σύντομα θα αντιληφτείτε ότι υπάρχει μια ανομοιογένεια μεταξύ της σκληρής ρύθμισης της μπροστινής ανάρτησης και της πιο μαλακής πίσω.

Ταυτόχρονα οι στρεβλώσεις του αμαξώματος σε γρήγορες παρατεταμένες στροφές δημιουργούν μια ασάφεια στο τιμόνι και θα σας κάνουν να χαλαρώσετε λίγο τον ρυθμό σας και να επανέλθετε στην τάξη.

Εκεί που πραγματικά είναι απόλαυση να οδηγείς το Opel GT 260 HP είναι σε ανοιξιάτικους επαρχιακούς δρόμους με τις μυρωδιές από τα λουλούδια να ανακατεύονται σε ένα μοναδικό χαρμάνι με την μυρωδιά του καμένου ελαστικού που προσπαθεί να διατηρήσει την πρόσφυση από την μια στροφή στην άλλη.

Μπορείτε βέβαια και να ηρεμίσετε αφήνοντας τα ηλεκτρονικά να φροντίσουν για την απολύτως ασφαλή μετακίνηση σας, καθώς το αρκετά παρεμβατικό ESP θα διατηρήσει την πορεία που χαράζει το τιμόνι ακόμα και όταν το οδόστρωμα είναι υγρό.

Στον Αυτοκινητόδρομο

Στις υψηλές ταχύτητες ένα ακόμη θέμα που ίσως να σας στεναχωρήσει είναι ο αεροδυναμικός θόρυβος που προέρχεται από την κουκούλα και ο οποίος μετά τα 150 χλμ/ω που γίνεται σχεδόν ανυπόφορος.

Με την κουκούλα ανοικτή η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο καθώς στον θόρυβο προστίθεται και ο αέρας που στροβιλίζεται έντονα μέσα στην καμπίνα. Η σταθερότητα στην ευθεία όμως είναι υποδειγματική και το Opel GT 260 HP κινείται σαν βέλος ανεπηρέαστο από τους πλαγίους ανέμους.

Συμπέρασμα

Τελικά το Opel GT 260 HP είναι αδύνατον να μην το ερωτευτείς- καθώς ο ξεκάθαρος χαρακτήρας του υποσκιάζει τα πολλά μειονεκτήματα του.

Είναι αντικειμενικά πανέμορφο, αλλά το εντυπωσιακό φαρδύ αμάξωμα του –και ειδικά στο κίτρινο χρώμα-προκαλεί τους ανθρώπους που συναντά κάνοντας τους να το κοιτούν με ζήλεια.

Το εσωτερικό τόσο σε ποιότητα όσο και συναρμογή θυμίζει άλλες εποχές, ενώ η χειροκίνητη κουκούλα είναι σε όλα της επιεικώς μέτρια και απολύτως δύσχρηστη καθώς για να ανοίξει και να κλίσει χρειάζεται πάνω από δύο λεπτά και πολύ δύναμη…που εγώ δεν έιχα.

Η μαλακή ανάρτηση υπαγορεύεται από τη μέτρια ακαμψία του αμαξώματος και δεν αφήνει την ανάρτηση με τα υπέροχα διπλά ψαλίδια να δείξει τι πραγματικά αξίζει στις υψηλές ταχύτητες.

Όμως -ρε παιδί μου- ο πανίσχυρος και περιέργως οικονομικός κινητήρας, η πίσω κίνηση και το πραγματικό μπλοκέ διαφορικό κάνουν το Opel GT 260 HP να κερδίζει το τίτλο του πιο διασκεδαστικού αυτοκινήτου που έχω οδηγήσει τον τελευταίο καιρό!

Στις δύσκολες μέρες που ζούμε αξίζει να κάνετε «μαγικά» δώρα στον εαυτό σας-πόσο μάλιστα όταν αυτά τα δώρα (μεταχειρισμένα) είναι πιο φτηνά ακόμα και από όσο μπορείτε να φανταστείτε!

Δεν με ευχαρίστησε

  • Το φτηνό εσωτερικό,και η δύσχρηστη κουκούλα.
  • Η ποιότητα κατασκευής και η μαλακή ανάρτηση

Θα θυμάμαι

  • Τον πανίσχυρο, γραμμικό και οικονομικό κίνητρα και την συναρπαστική εμφάνιση.
  • Το μπλοκέ διαφορικό και εκείνο το ξημέρωμα στην Πάρνηθα!

Σας ευχαριστώ για την ανάγνωση.

Ισμήνη Φαμπιάτου

ΥΓ. Οι φωτογραφίες που χρησιμοποιούνται είναι από το pinterest γιατί δυστυχώς η κάμερα που είχα “χάθηκε” μέσα από το GT μαζί με τις δικές μου φωτογραφίες..

VW Beetle 1.6 (MY2006)

Περιμένω να δω την ημέρα που ο κόσμος θα περπατά στους δρόμους φορώντας παντελόνια με καμπάνα και γιακάδες σε μέγεθος «φλαπ» μονοκινητήριου αεροσκάφους. Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν: το πηγάδι της μόδας στερεύει και ο κόσμος αηδιασμένος από την υπερπροσφορά έχει αρχίσει να χάνει το ενδιαφέρον του για την επαναλαμβανόμενη μονοτονία των σχημάτων του σήμερα…Η επανάληψη των ένδοξων στιγμών του Design του παρελθόντος μοιάζει μια διέξοδος για τους μαρκετίστες και για τους ανήμπορους σχεδιαστές.

Τι έλεγα?

Α, ναι! Ο νέος σκαραβαίος έπιασε από το χέρι το σύγχρονο ΜΙΝΙ της BMW, και άρχισαν να σέρνουν ένα χορό- που να μου το θυμηθείτε, ότι οδηγεί σε εμπριμέ υφάσματα και Disco γιακάδες.

Εμφάνιση

Το σκαθάρι έχει ένα σχήμα που αντιτίθεται στην εποχή του και φέρνει στο μυαλό άλλες πιο γλυκές εποχές. Δεν φοβάται να θυσιάσει τους χώρους του στον βωμό της μόδας και του Design. Το ρετρό πουλάει- και ότι πουλάει δεν οφείλει να είναι απαραίτητα και λειτουργικό.

Αυτό το VW είναι όμορφο και οι γυναίκες στο δρόμο γυρνούν και το κοιτούν, με ζήλια οι πιο νέες -και με νοσταλγία οι παλαιότερες. Αυτές δεν μπορεί να κάνουν λάθος. Αν είστε γυναίκα να σας ενημερώσω ότι όλοι οι άντρες γνωρίζουν ότι το αυτοκίνητο αυτό το προτιμούν οι γυναίκες και ψάχνουν να βρουν το ταίρι τους από μεγάλη απόσταση. Ποτέ δεν έχω νοιώσει να με κοιτούν περισσότερο!

Τα φώτα με τον προφυλακτήρα χαράζουν ένα χαμόγελο στο βλέμμα του αυτοκινήτου που σε συνδυασμό με τις καμπύλες- που έχουν εκτοπίσει τις ευθείες, βγάζουν μια έντονη θηλυκότητα. Και εδώ είναι η μόνη ένσταση που έχω με το αισθητικό αποτέλεσμα του αυτοκινήτου, αφού- σε αντίθεση με το ΜΙΝΙ, δεν καταφέρνει να προσελκύσει τον αντρικό πληθυσμό. Δεν πειράζει σκέφτηκε το μάρκετινγκ της εταιρείας: «έτσι και αλλιώς οι γυναίκες κινούνε την αγορά».

Όμως ο πρόγονος του σκαραβαίου ήταν αυτό που λένε «αντρικό αυτοκίνητο» με ….ωδική συμπεριφορά για τα πανηγύρια!

Το νέο Beetle εδώ διαχωρίζει την θέση του αφήνοντας πίσω το αμαρτωλό παρελθόν. Κάτω από τις καμπύλες θα βρούμε το πάτωμα του και τα μηχανικά μέρη του Golf IV με ότι αυτό συνεπάγεται. Ποιότητα και ασφάλεια τεσσάρων αστέρων στα crash tests.

Φρένα

Κινητήρας και κίνηση εμπρός, εξελιγμένη ανάρτηση και πολύ καλά φρένα. Το ABS επεμβαίνει όταν είναι πραγματικά ανάγκή επιτρέποντάς όλες τις πιθανές και απίθανες διορθώσεις πορείας με τέρμα φρένα. Παράπονο είχαμε με την ανθεκτικότητα των φρένων στις κατηφορικές διαδρομές με «πολλά».

Αλλά τα φρένα όπως και το υπερευαίσθητο-σχεδόν ανοργασμικό ESP, δεν έχουν σχεδιαστεί για αυτά που εμείς είχαμε στο μυαλό μας για το αυτοκίνητο. Πατήστε τον διακόπτη που σκοτώνει τον Big Brother (ESΡ Off) και κάτι πάει γίνει.

Στο Δρόμο

Σε χαλαρή προς μέτρια οδήγηση το αυτοκίνητο είναι απόλυτα ασφαλές και προβλέψιμο-όμως αν αρχίσετε να το κυνηγάτε, να περιμένετε υποστροφική συμπεριφορά και αναπηδήσεις από τον πίσω άξονα -ειδικά στο ανώμαλο οδόστρωμα, που μερικές φορές γίνονται και ενοχλητικές. Το τιμόνι πάντως είναι γρήγορο, με τρεις στροφές από άκρη σε άκρη και παρέχει ικανοποιητική πληροφόρηση.

Κινητήρας και επιδόσεις

O κινητήρας είναι ο γνωστός 1,6 της VW και το μόνο που μπορώ να σκεφτώ είναι ότι είναι… βαρετά πολιτισμένος. Είναι απόλυτα γραμμικός, χωρίς ξεσπάσματα και υστερίες…και αυτό δεν μου άρεσε. Το αυτοκίνητο αυτό απευθύνεται στα αισθήματα και δεν φροντίζει καθόλου για αυτό. Οι επιδόσεις είναι επιεικώς μέτριες με 11,6 δευτερόλεπτα για 0-100 και 179 χιλιόμετρα τελικής. Κάτι που μου άρεσε στον κινητήρα είναι ότι στις 3-4000 στροφές ο ήχος του μοιάζει λίγο με εκείνον του προγόνου του. Αυτό δεν ξέρω πως το καταφέρανε αλλά μου άρεσε! Tο κιβώτιο ταχυτήτων είναι τυπικά VW με θετική αίσθηση. Η τελική σχέση είναι μάλλον μακριά και ενώ από την μία πλευρά εξασφαλίζει άνετο ταξίδι, από την άλλη αφαιρεί ζωντάνια από τον χαρακτήρα του αυτοκινήτου

Εσωτερικό/Άνεση

Το εσωτερικό του θα χαρακτηριζόταν ρετρό αν δεν είχε τόσο πολύ πλαστικό, που στην κεντρική κονσόλα είναι σκληρό και κακής ποιότητας. Το ίδιο και στην πόρτα που όταν ακουμπάει το χέρι πάνω στο πλαστικό- που είναι βαμμένο στο χρώμα του αυτοκινήτου, μια ανατριχίλα διατρέχει το κορμί.

Ο πίνακας οργάνων είναι ιδιοφυής και ξυπνάει μνήμες, όμως το μικρό στροφόμετρο δεν είναι πρακτικό. Την νύχτα φωτίζεται με έναν υπέροχο μπλε φωτισμό- που θα ήταν τέλειος αν δεν συνοδευόταν από τον πορτοκαλί φωτισμό στα χειριστήρια του καλοριφέρ και της κεντρικής κονσόλας. Δεν είναι ασορτί, αν καταλαβαίνετε τι εννοώ..

Η ποιότητα συναρμολόγησης, πάντως, είναι υπεράνω κριτικής.

Φάουλ είναι η έλλειψη κεντρικής πλαφονιέρας, ενώ από αποθηκευτικούς χώρους δεν τα πάει άσχημα τουλάχιστον στο ταμπλό.

Τώρα αν ψάχνετε για καλούς εσωτερικούς χώρους, τότε κάντε στον εαυτό σας την χάρη και αγοράστε ενα Golf! Τα 209 λίτρα του ρηχού πορτμπαγκάζ είναι απογοητευτικά, ενώ αντίθετα το πολύ βαθύ ταμπλό καταναλώνει ανεξήγητα τον εσωτερικό χώρο, αφού ο κινητήρας βρίσκεται πολύ μπροστά.Η θέση οδήγησης είναι άψογη με το τιμόνι και το κάθισμα να ρυθμίζονται προς κάθε κατεύθυνση και να βολεύουν όλους τους σωματότυπους. Το μεγάλο μπροστινό παρμπρίζ παρέχει πολύ καλή ορατότητα και το μεγάλο ύψος στο εσωτερικό του αυτοκινήτου στις μπροστινές θέσεις σου φτιάχνει την διάθεση. Πίσω τα πράγματα δεν είναι έτσι…

Το VW Beetle είναι ένα καλό αυτοκίνητο αν τα κριτήρια σας είναι απόλυτα αισθητικά. Αν βάλετε λίγο λογική στα κριτήρια σας, το Golf σας περιμένει στην γωνία. Είναι όπως η νύφη που είναι όμορφη- αλλά δεν έχει προίκα. Το Golf έχει την προίκα που ζητάτε αλλά δεν έχει την εμφάνιση.

Αν θέλετε προίκα και ρετρό εμφάνιση, ίσως πρέπει να κοιτάζετε προς MINI πλευρά.

Ισμήνη Φαμπιάτου

Τιμοκαταλογοι

Κάντε κλίκ στην μάρκα αυτοκινήτου που σας ενδιαφέρει και βρείτε την τιμή του μέσα από τους επίσημους τιμοκαταλόγους:

0
    0
    Το Καλάθι
    Το καλάθι σας είναι άδειο